Bitwa morska u brzegów Ozylii
| ||||
| ||||
Bój morski u brzegów Ozylii | ||||
Czas | 24 maja 1719 (kalendarz juliański) 4 czerwca 1719 (kalendarz gregoriański) | |||
Miejsce | Ozylia | |||
Terytorium | Morze Bałtyckie | |||
Wynik | zwycięstwo Rosjan | |||
Strony konfliktu | ||||
| ||||
Dowódcy | ||||
| ||||
Siły | ||||
| ||||
Straty | ||||
| ||||
Położenie na mapie Morza Bałtyckiego miejsce bitwy | ||||
58°25′00,1200″N 22°30′00,0000″E/58,416700 22,500000 |
III wojna północna |
---|
Narwa – Dźwina – Tryszki – Druskenniki – Wilno – Kliszów – Piotrków – Pułtusk – Toruń – Chybice – Poniec – Gemauerthof – Warszawa – Wschowa – Kalisz – Hołowczyn – Smoleńsk – Leśna – Koniecpol – Lachowce – Połtawa – Helsingborg – Køge – Gadebusch – Storkyro – Hanko – Stralsund – Dynekilen – Poznań – Ozylia – Stäket – Granhamn |
Bitwa u brzegów Ozylii – starcie zbrojne, które miało miejsce 4 czerwca 1719 roku podczas wielkiej wojny północnej.
Bitwa stoczona została w pobliżu wyspy Ozylia. Eskadra rosyjska dowodzona przez kapitana Sieniawina (7 okrętów, 330 dział) pokonała szwedzką eskadrę (3 okręty, 92 działa) dowodzoną przez komodora Wrangla. Rosjanie stracili w bitwie zaledwie 18 ludzi, podczas gdy po stronie szwedzkiej było 110 zabitych i rannych, a wszystkie okręty zdobyli Rosjanie. Było to pierwsze rosyjskie zwycięstwo na morzu odniesione bez stosowania taktyki abordażu.
Bibliografia |
- Edmund Kosiarz: Wojny na Bałtyku X-XIX wieku. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1978, s. 272-274. (pol.)