Anthiinae
Anthiinae | |
Bonelli, 1813 | |
biegacz białoplamy | |
Systematyka | |
Domena | eukarionty |
Królestwo | zwierzęta |
Typ | stawonogi |
Gromada | owady |
Rząd | chrząszcze |
Podrząd | chrząszcze drapieżne |
(bez rangi) | Geadephaga |
Rodzina | biegaczowate |
Podrodzina | Anthiinae |
Anthiinae – podrodzina chrząszczy z podrzędu drapieżnych i rodziny biegaczowatych.
Spis treści
1 Taksonomia
2 Opis
3 Rozprzestrzenienie
4 Systematyka
5 Przypisy
Taksonomia |
Takson ten wprowadzony został w 1813 roku przez Franco Andreę Bonelliego w drugiej części jego Observations entomologiques[1][2]. R. Jeannel grupował obecne Helluonini i Anthiini w rodzinie Anthiidae[3]. T. L. Erwin i L. L. Sims analogiczny do Anthiinae takson obejmujący plemienia Physocrotaphini, Helluonini i Anthiini określali jako nadplemię Anthiitae[4]. P. Basilewsky łączył plemiona Anthiini, Dryptini, Galeritini, Helluonini, Physocrotaphini i Zuphiini w jedno nadplemię: Zuphiitae[5], która ta hipoteza znalazła wsparcie w badaniach molekularnych Ober i Maddisona[6].
Opis |
Przedstawiciele plemienia Physocrotaphini i część Helluonini to gatunki uskrzydlone, natomiast większość Anthini i niektóre Hellouonini są bezskrzydłe. Większość gatunków prowadzi nocny tryb życia. Wszystkie są drapieżne, a niektóre, jak Netrodera i Termophilum wyspecjalizowały się w polowaniu na termity[1].
Niektóre gatunki, jak biegacz białoplamy (Anthia mannerheimi), bywają hodowane w terrariach[7].
Rozprzestrzenienie |
Chrząszcze głównie tropikalne, zasiedlające krainy: afrotropikalną, neotropikalną, orientalną i tropikalną część Australii. Niektóre Anthiini i Helluonini sięgają również do Holarktyki, a przedstawiciele Helluonina występują na terenie całej Australii. Największą bioróżnorodność poza strefą tropikalną podrodzina ta osiąga w południowej części Palearktyki i Nearktyki[1].
Systematyka |
Według Häckela i Farkača do Anthiinae należy 350 gatunków zgrupowanych w 41 rodzajach i 3 plemionach, z których 2 dzielą się na 2 podplemiona[1]:
Anthiini Bonelli, 1813
Anthiina Bonelli, 1813
Cyphlobina Strohmayer, 1928
Helluonini Hope, 1838
Helluonina Hope, 1838
Omphrina Jedlicka, 1941
Physocrotaphini Chaudoir, 1863
Według Carabidae of the World do podrodziny tej należy 40 rodzajów zgrupowanych w 3 plemiona, przy czym baza ta nie wyróżnia podziału na podplemiona dla plemienia Anthiini[8].
Przypisy |
↑ abcd Martin Häckel, Jan Farkač. A checklist of the subfamily Anthiinae Bonelli, 1813 of the World (Coleoptera: Carabidae). „Studies and reports taxonomical Series”. 9 (2), s. 261 ‑ 366, 2013.
↑ F. A. Bonelli. Observations entomologiques. Deuxième partie.. „Memoire della Reale Accademia della Scienze di Torino”. 20, s. 433-484, 1813.
↑ R. Jeannel. Coléoptères carabiques de la règion Malgache 3. „Faune l'Empire Français”. 11, s. 767-1146, 1949.
↑ T. L. Erwin, L. L. Sims. Carabid beetles of the West Indies (Insects: Coleoptera) a synopsis of the genera and checklists of the tribes of Caraboidea, and of the West Indian species. „Quaestiones Entomologicae”. 20, s. 351-466, 1984.
↑ P. Basilewsky. Essai d’une classification supragénérique naturelle des Carabides Lébiens d’Afrique et de Madagascar (Coleoptera Carabidae Lebiinae). „Revue de Zoologie Africaine”. 98, s. 525-559, 1984.
↑ Karen A. Ober, David R. Maddison. Phylogenetic relationships of tribes within Harpalinae (Coleoptera: Carabidae) as inferred from 28S ribosomal DNA and the wingless gene. „Journal of Insect Science”. 8 (63), 2008. ISSN 1536-2442.
↑ Jolanta Bielecka, Andrzej Budziszewski: Owady w terrarium. Warszawa: Agencja Wydawnicza "Egros", s. 52-53, seria: Hobby.
↑ A. Anichtchenko et al.: Anthiinae. W: Carabidae of the World [on-line]. 2007-2014. [dostęp 2014-10-23].