Hipoplazja
| -plazja |
|---|
anaplazja – odróżnicowanie |
aplazja – niewykształcenie się narządu |
dysplazja – nieprawidłowe dojrzewanie |
hiperplazja – wzrost liczby komórek |
hipoplazja – niedorozwój narządu |
kataplazja – różnicowanie czynnościowe |
metaplazja – zmiana typu komórek |
neoplazja – nowotworzenie |
Hipoplazja (łac. hypoplasia, z stgr. υπó, hipo = pod, tu: mało + stgr. πλάσις, plasis = kształtować, formować, por. plastyczny), niedorozwój – typ niecałkowitej morfogenezy, polegający na zbyt słabym wykształceniu się narządu przebiegającym ze zmniejszeniem ilości komórek. Hipoplazji narządu często towarzyszy upośledzenie jego czynności. Hipoplazja narządów nierzadko wchodzi w skład obrazu klinicznego zespołów wad wrodzonych, może też stanowić wadę izolowaną. Termin wprowadzony przez Rudolfa Virchowa w 1870 roku.
Przykłady hipoplazji |
mikrocefalia, czyli małogłowie (microcephalia)- hipoplazja żuchwy, czyli mikrognacja (micrognathia)
- hipoplazja warg (microcheilia)
- hipoplazja tarczycy (hypoplasia glandulae thyroideae) w zespole Di George'a
mikrocja (microtia) – hipoplazja małżowin usznych- mikroglosja (microglossia) – hipoplazja języka
mikromelia (micromelia) – niedorozwój kończyn- hipodaktylia (hypodactylia) – niedorozwój palców
- hipoplazja jąder (hypoplasia testium) w zespole Klinefeltera
- hipoplazja szkliwa (hypoplasia enameli) w hipoplazji Turnera
hipoplazja płuca (hypoplasia pulmonis)
zespół hipoplazji lewego serca.
Zobacz też |
- agenezja
- aplazja
- hiperplazja
Bibliografia |
- Lech Korniszewski, Dziecko z zespołem wad wrodzonych. Diagnostyka dysmorfologiczna, wyd. II, PZWL 2005 ISBN 83-200-3042-0.
- Jerzy Stachura, Wenancjusz Domagała, Patologia znaczy słowo o chorobie, t. 1, Patologia ogólna. Wydawnictwo Polskiej Akademii Umiejętności, Kraków 2003. ISBN 83-88857-65-7.
Zapoznaj się z zastrzeżeniami dotyczącymi pojęć medycznych i pokrewnych w Wikipedii.
