Tybetański Region Autonomiczny


























































Tybetański Region Autonomiczny
Tybet







































region autonomiczny


ilustracja

Państwo

 ChRL

Stolica

Lhasa
Kod ISO 3166-2
CN-54

Gubernator

Padma Choling (15.01.2010)
Powierzchnia
1 228 400 km²
Populacja (2008)
• liczba ludności


2,87 mln
• gęstość
2,2 os./km²
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba prefektur
7
Liczba powiatów
73
Liczba gmin
692

Położenie na mapie Chin
Położenie na mapie

Strona internetowa

Portal Portal Chiny

Tybetański Region Autonomiczny, Tybet (tyb.: བོད་རང་སྐྱོང་ལྗོངས་, Wylie: Bod-rang-skyong-ljongs, ZWPY: Poi Ranggyong Jong; chiń.: 西藏自治区; pinyin: Xīzàng Zìzhìqū) – region autonomiczny Chińskiej Republiki Ludowej ze stolicą w Lhasie. Powstał w 1965 roku w wyniku połączenia dotychczasowego regionu Tybet i terytorium Qamdo. Obejmuje jednak jedynie 1,2 z 2,5 mln km² terytorium historycznego Tybetu.


W 2006 roku została otwarta kolej tybetańska, która łączy ten region z prowincją Qinghai.



 Osobny artykuł: Zamieszki w Tybecie w 2008 roku.

W 2008, w rocznicę chińskiej inwazji, doszło do kolejnych antyrządowych wystąpień, głównie w stołecznej Lhasie i okolicznych regionach, krwawo tłumionych przez chińskie jednostki militarne i paramilitarne.




Spis treści






  • 1 Gospodarka


  • 2 Podział administracyjny


  • 3 Zobacz też


  • 4 Linki zewnętrzne





Gospodarka |


Tybet jest jednym z najsłabiej rozwiniętych regionów Chin. Główną gałęzią jego gospodarki jest koczownicza hodowla jaków, owiec, kóz i wielbłądów a także myślistwo. Uprawia się jęczmień, grykę, rośliny strączkowe. Duże znaczenie ma też rzemiosło. Przemysł skupiony wokół metalurgii, materiałów budowlanych oraz w sektorze spożywczym. W Tybecie znajdują się bardzo bogate złoża chromu, miedzi, litu, żelaza, cynku i ołowiu oraz największe na świecie złoża uranu.


W ostatnich latach, wraz z rosnącym stopniem otwarcia Chin na świat i względną liberalizacją polityki Pekinu wobec Tybetu, w regionie – a szczególnie jego stolicy Lhasie – dokonują się poważne przemiany gospodarcze. Za sprawą miliardowych inwestycji rządu centralnego w renowację zabytków i infrastrukturę komunikacyjną dynamicznie rozwija się turystyka.



Podział administracyjny |

























































































Mapa

Xizang prfc map.png
Lp.
Nazwa
Siedziba

Tybetański

Pinyin tybetański

Transliteracja Wyliego

Chiński

Hanyu pinyin

– Prefektury miejskie –
7

Nyingchi

Bayi
ཉིང་ཁྲི་གྲོང་ཁྱེར།
Nyingchi Chongkyir
nying-khri grong-khyer
林芝市
Línzhī Shì
3

Qamdo

Karub
ཆབ་མདོ་གྲོང་ཁྱེར།
Qamdo Chongkyir
chab-mdo grong-khyer
昌都市
Chāngdū Shì
4

Xigazê

Samzhubzê
གཞིས་ཀ་རྩེ་གྲོང་ཁྱེར།
Xigazê Chongkyir
gzhis-ka-rtse grong-khyer
日喀则市
Rìkāzé Shì
5

Lhasa

Chengguan
ལྷ་ས་གྲོང་ཁྱེར།
Lhasa Chongkyir
lha-sa grong-khyer
拉萨市
Lāsà Shì
6

Shannan

Nêdong
ལྷོ་ཁ་གྲོང་ཁྱེར།
Lhoka Chongkyir
lho-kha grong-khyer
山南市
Shānnán Shì
2

Nagqu

Seni
ནག་ཆུ་གྲོང་ཁྱེར།
Nagqu Chongkyir
nag-chu grong-khyer
那曲市
Nàqū Shì

– Prefektury –
1

Ngari

Gar
མངའ་རིས་ས་ཁུལ།
Ngari Sakü
mnga'-ris sa-khul
阿里地区
Ālǐ Dìqū



Zobacz też |



  • Podział administracyjny ChRL


  • Tybet – państwo istniejące przed 1950 rokiem

  • Centralny Rząd Tybetański

  • Polskie Stowarzyszenie Przyjaciół Tybetu


  • Tybet - kraina historyczna w Azji



Linki zewnętrzne |



  • Oficjalna strona Centralnej Administracji Tybetańskiej

  • Tybet - Helsińska Fundacja Praw Człowieka

  • Rząd Tybetu na uchodźstwie











這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

Rikitea

University of Vienna