43 Gwardyjska Dywizja Strzelecka
43 Łotewska Gwardyjska Dywizja Strzelecka (ros. 43-я гвардейская латышская стрелковая дивизия) – jednostka wojskowa Armii Czerwonej podczas II wojny światowej
Dywizja została sformowana 3 sierpnia 1941 r. w Gorki pod nazwą 201 Łotewska Dywizja Strzelecka. Była pierwszą narodowościową jednostką wojskową Armii Czerwonej. We wrześniu liczyła ok. 10 tys. żołnierzy. Składała się w przeważającej większości z Łotyszy, a częściowo z przedstawicieli innych narodowości zamieszkujących ZSRR. Na jej czele stał gen. mjr Jānis Veikins. Jednostka od 20 grudnia 1941 r. do końca lutego 1942 r. walczyła w rejonie Moskwy, do pocz. kwietnia tego roku – w rejonie Starej Russy (w październiku za zasługi bojowe przemianowana na 43 Gwardyjską DStrz.), do pocz. kwietnia 1943 r. – w rejonie Demiańska, do poł. października – ponownie w rejonie Starej Russy, do końca czerwca 1944 r. – w rejonie Wielkich Łuków. 26 czerwca tego roku 43 Gwardyjska DStrz. w składzie 130 Łotewskiego Korpusu Strzeleckiego przekroczyła dawną granicę łotewsko-sowiecką, działając odtąd na obszarze Łotwy. Jej dowódcą był wówczas gen. mjr Detlavs Brantkalns, a następnie gen. mjr Alfrēds Kalniņš.
Skład organizacyjny |
W skład 201 DStrz. wchodziły:
- 92 Pułk Strzelecki
- 122 Pułk Strzelecki
- 191 Pułk Strzelecki
- 220 Pułk Artylerii
- 100 Bateria Artylerii Przeciwlotniczej
- 53 Batalion Saperów
W skład 43 Gwardyjskiej DStrz. wchodziły:
- 121 Gwardyjski Pułk Strzelecki
- 123 Gwardyjski Pułk Strzelecki
- 125 Gwardyjski Pułk Strzelecki
- 94 Gwardyjski Pułk Artylerii
- 48 Gwardyjski Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej
- 44 Gwardyjska Bateria Artylerii Przeciwlotniczej
- 47 Gwardyjski Batalion Saperów
Linki zewnętrzne |
Historia łotewskich jednostek wojskowych Armii Czerwonej (jęz. rosyjski)