Stara Uszyca
| |||
 | |||
| |||
Państwo |  Ukraina | ||
Obwód | chmielnicki | ||
| Rejon | kamieniecki | ||
| Powierzchnia | 5,07 km² | ||
| Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość | 2492 492 os./km² | ||
Nr kierunkowy | +380 3849 | ||
Kod pocztowy | 32385 | ||
Położenie na mapie obwodu chmielnickiego   Stara Uszyca | |||
Położenie na mapie Ukrainy  Stara Uszyca | |||
 48°35′48″N 27°04′25″E/48,596667 27,073611 | |||
Strona internetowa | |||
Portal  Ukraina | |||
Stara Uszyca (ukr. Стара Ушиця, Stara Uszycia) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie chmielnickim, w rejonie kamienieckim. W 2001 roku liczyło ok. 2,5 tys. mieszkańców[1].
Miejscowość leży na terytorium Parku Narodowego „Podolskie Tołtry”, niedaleko ujścia rzeki Uszycy do Dniestru.
W miejscowości znajduje się sanatorium dziecięce „Dnister”.
Niedaleko (koło wsi Bakota) znajduje się monaster św. Michała Archanioła (XII-XIV ww.), wycięty w skale wapiennej.
Historia |
Miejscowość pochodzi przynajmniej z XII wieku[2]. Pierwsza wzmianka o Uszycy pochodzi z ruskiego latopisu z 1144 roku, kiedy Izasław Dawidowicz zagarnął w swoje posiadanie miejscowość, która należała podówczas do księcia halickiego Włodzimierza[3]. W 1240 roku została spustoszona przez Tatarów. Po przyłączeniu do Polski należała do dóbr koronnych. Po II rozbiorze Polski znalazła się w granicach Rosji. W 1795 roku otrzymała status miasta powiatowego namiestnictwa podolskiego[3]. W 1796 roku nadano miastu herb[2]. W 1826 roku siedzibę powiatu przeniesiono do Letniowców przemianowanych na Nową Uszycę, wobe czego Uszyca otrzymała wówczas nazwę Stara Uszyca[3]. Do 1917 roku znajdowała się tu rezydencja rosyjskiego rodu szlacheckiego Gagarinów. Jedna z księżniczek opublikowała na emigracji swoje wspomnienia zawierające opis okolic Uszycy. Pierwsza droga bita do Kamieńca została zbudowana dopiero w 1914 roku przez armię austriacką. W 1979 roku miejscowość otrzymała status osiedla typu miejskiego[1]. Po budowie sztucznego jeziora na Dniestrze w latach 80. XX wieku Stara Uszyca została zatopiona wraz z cerkwią i cmentarzem, a mieszkańców przeniesiono do nowo wybudowanego osiedla na wzgórzu, kilkaset metrów na północny zachód od zatopionej miejscowości.
Przypisy |
↑ ab смт Стара Ушиця, Хмельницька область, Кам'янець-Подільський район (ukr.). Офіційний портал Верховної Ради України. [dostęp 2014-07-23].
↑ ab Uszyca Stara w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XII: Szlurpkiszki – Warłynka. Warszawa 1892.
↑ abc Старая Ушица (ros.). Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона. — С.-Пб.: Брокгауз-Ефрон. 1890—1907. [dostęp 2014-07-23].
