Widłoząb Bergera
| ||
Systematyka[1] | ||
Domena | eukarionty | |
Królestwo | rośliny | |
Gromada | mchy | |
Klasa | prątniki | |
Rząd | widłozębowce | |
Rodzina | widłozębowate | |
Rodzaj | widłoząb | |
Gatunek | widłoząb Bergera | |
Nazwa systematyczna | ||
Dicranum undulatum Schrad. ex Brid. J.Bot. (Schrader) 1800(2): 294. 1801[2] | ||
Synonimy | ||
D. affine Funck, D. bergeri Blandow, D. fastigiatum Schultz, D. schraderi Müll. Hal.[3] |
Widłoząb Bergera (Dicranum undulatum Schrad. ex Brid.) – gatunek mchu należący do rodziny widłozębowatych (Dicranaceae Schimp.).
Spis treści
1 Rozmieszczenie geograficzne
2 Morfologia
3 Ekologia
4 Systematyka i nazewnictwo
5 Zagrożenia i ochrona
6 Przypisy
7 Bibliografia
Rozmieszczenie geograficzne |
Występuje w Europie, na Syberii oraz w Ameryce Północnej. Odnotowany w stanie Sikkim (Indie). W Polsce występuje w Tatrach, Bieszczadach i Sudetach oraz na Pojezierzu Mazurskim i Pomorskim.
Morfologia |
- Gametofit
- Darnie zbite, żółtozielone, często wśród torfowców. Mech ortotropowy o łodygach o długości nawet ponad 10 cm, ku dołowi okrytych rdzawymi chwytnikami. Liście proste lub bardzo słabo zgięte, podłużnie lancetowate, nieregularnie odlegle ząbkowane. W stanie suchym są lekko poprzecznie fałdowane. Żebro kończy się przed szczytem.
- Sporofit
- Puszka jest silnie zgięta, żółtozielona, w stanie suchym podłużnie żeberkowana.
Łodyżki
Listki
Ekologia |
Występuje na torfowiskach wysokich i w wilgotnych lasach.
Systematyka i nazewnictwo |
Synonimy według The Plant List[2]: Dicranum affine Funck, D. bergeri Blandow, D. pseudobergeri Dixon & Sakurai, D. stenodictyon Kindb. Jako synonimy tego gatunku traktowane bywają także[3]: D. fastigiatum Schultz (uznawany przez TPL za odrębny gatunek), D. schraderi Müll. Hal.
Zagrożenia i ochrona |
Roślina objęta w Polsce ścisłą ochroną gatunkową od 2004 roku[4][5].
Przypisy |
↑ B. Goffinet, W.R. Buck, A.J. Shaw: Classification: mosses (ang.). University of Connecticut, 2008–. [dostęp 2017-05-20].
↑ ab Dicranum undulatum (ang.). W: The Plant List [on-line]. [dostęp 2017-05-20].
↑ ab Ryszard Ochyra, Jan Żarnowiec, Halina Bednarek-Ochyra: Census catalogue of Polish mosses. Kraków: Polish Academy of Sciences. Institute of Botany, 2003. ISBN 83-85444-84-X.
↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin Dz.U. z 2014 r. nr 0, poz. 1409.
↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących roślin objętych ochroną Dz.U. z 2004 r. nr 168, poz. 1764.
Bibliografia |
- Bronisław Szafran: Mchy (Musci). T. I. Warszawa: PWN, 1957, s. 176-7.