Puchar Polski w piłce nożnej (1925/1926)
| ||
| ||
| Szczegóły rozgrywek | ||
| Mistrz Pucharu Polski | Wisła Kraków | |
Puchar Polski w piłce nożnej mężczyzn 1925/1926 – historyczna, pierwsza edycja krajowego pucharu, rozgrywana pod nazwą "Puhar PZPN" (obowiązywała wówczas inna pisownia słowa puchar).
Spis treści
1 Przebieg rozgrywek
2 Dokumentacja rozgrywek
2.1 Grupa I
2.2 Grupa II
2.3 Grupa III
2.4 Grupa finałowa
2.5 Finał
3 Linki zewnętrzne
4 Bibliografia
Przebieg rozgrywek |
Prace nad przygotowaniem rozgrywek o Puchar Polski rozpoczęto wiosną 1925, a formalnie powołano go do życia 16 września 1925 w Krakowie. Tego dnia bowiem Zarząd PZPN - z prezesem Edwardem Cetnarowskim na czele - zatwierdził jego regulamin. Miał on być przeprowadzony w dwóch fazach. Jesienią 1925 planowano wyłonić zdobywców w poszczególnych okręgach, którzy wiosną 1926 mieli walczyć na szczeblu centralnym o główne trofeum.
Inauguracyjne mecze (I rundy stopnia regionalnego i tym samym Pucharu Polski w ogóle) odbyły się w październiku 1925. Triumfatorami okręgowymi zostały: Warszawianka, ŁKS Łódź, Wisła Kraków, Warta Poznań, Ruch Chorzów, Sparta Lwów, TKS Toruń i Sokół Równe (w okręgu wileńskim zwycięzcy nie wyłoniono). 19 kwietnia 1926 Zarząd PZPN zatwierdził weryfikację rozgrywek eliminacyjnych, dzieląc dziewięciu uczestników zmagań centralnych na trzy grupy terytorialne i ogłaszając równocześnie terminarz zawodów centralnych, z wieńczącym je finałem planowanym na 25 lipca 1926. Podział na grupy był następujący: grupa I – Warszawa, Poznań, Toruń, grupa II – Lwów, Lublin, Wilno, grupa III – Kraków, Łódź, Górny Śląsk. Trzej zwycięzcy grup mieli utworzyć grupę finałową. Rozgrywki odbywały się dość archaicznym systemem "przegrywający odpada" ale w ramach trzyzespołowych grup, czyli w każdej grupie jedna z drużyn czekała na rywala nie biorąc udziału w grze. O kolejności meczów w grupach decydowało losowanie.
Zwycięzcami poszczególnych grup zostały drużyny Warty Poznań, Sparty Lwów i Wisły Kraków. Z powodu protestu jaki wniosła Warta po pierwszym meczu z TKS Toruń powtórka tego spotkania odbyła się dopiero 25 lipca, dlatego rozgrywki grupy finałowej rozpoczęły się z opóźnieniem. W pierwszej rundzie grupy finałowej los skojarzył drużynę poznańską ze Spartą Lwów. Warta zagrała bez reprezentantów Polski: Stalińskiego, Kosickiego, Przybysza i Fliegera, którzy zostali powołani na mecz z Finlandią (odbywał się w Poznaniu tego samego dnia). W obronie „zielonych” zagrał za to Sell, a na pozycji środkowego napastnika wystąpił młody Leon Ratajczak z trzeciej drużyny Warty, znany później pod nazwiskiem Radojewski. Po zaciętym meczu lepsi o jedno trafienie okazali się piłkarze Sparty.
Pojedynku finałowego nie udało przeprowadzić się we wcześniej ustalonym terminie. Ostatecznie doszedł on do skutku 5 września 1926. O godzinie 15.30 w obecności ok. 1.500 widzów arbiter główny krakowianin Andrzej Rutkowski wyprowadził na murawę stadionu Wisły w Krakowie jedenastki miejscowej Wisły i Sparty Lwów. Wielką sensacją był awans do finału tej drugiej, wówczas już B-klasowej, która m.in. w półfinale ograła 1:0 poznańską Wartę. Różnicy nie było jednak widać na boisku. W 10 minucie – po celnym strzale z rzutu karnego – Władysław Kowalski uzyskał premierowego gola. Już 20 minut później goście wyrównali (Dmytrów II). Remis utrzymywał się do 89 minuty. Na 23 sekundy przed końcowym gwizdkiem, bramkę na wagę końcowego sukcesu Białej Gwiazdy zdobył Henryk Reyman.
Była to pierwsza i – jak się później okazało – ostatnia edycja krajowego Pucharu w międzywojennej Polsce. Rodzime kluby nie były zbytnio zainteresowane rywalizacją w dodatkowych rozgrywkach, a sprawą priorytetową i tak pozostawały dla nich zmagania o mistrzostwo kraju (dodatkowo w owym czasie zaczęła powstawać liga). Najdobitniej podejście czołowych drużyn do PP obrazowała sytuacja w okręgu lwowskim. Zdecydowanie najsilniejsze: Pogoń, Czarni, Lechia i Hasmonea odpadły już na szczeblu regionalnym, a do fazy centralnej zakwalifikowała się drugorzędna Sparta. Toteż władze PZPN, po konsultacjach z przedstawicielami klubów, postanowiły na czas nieokreślony zaprzestać organizowania PP.
Dokumentacja rozgrywek |
Grupa I |
29 czerwca 1926
TKS Toruń - Warszawianka 5:3 (2:0)
- strzelcy bramek - Stogowski 3, P. Gumowski, Leśniewski (TKS) - Zwierzewski 2, Jung (Warszawianka)
- TKS: A. Braun, L. Cieszyński, A. Gumowski, B. Suchocki, Konieczka, Lewandowski, Leśniewski, Stogowski, P. Gumowski, J. Cieszyński, J. Suchocki.
- Warszawianka: Domański, Zwierz, Redlich, S. Luxenburg, Ordon, R. Braun, S. Jung, H. Braun, Zwierzewski, Szenajch, J. Luxenburg.
- AWANS: TKS Toruń
4 lipca 1926
TKS Toruń - Warta Poznań 3:2 (2:1)
- strzelcy bramek - Stogowski 21', 50', J. Suchocki 42' (TKS) - Staliński 7', Przybysz 75' (Warta)
- Warta: Kasprzak, Olszewski, Flieger, J. Wojciechowski, Z. Kosicki, Spojda, Szubert, Sroka, Staliński, Przybysz, Dabert.
- Ponieważ wyznaczony sędzia nie dotarł do Torunia, spotkanie prowadził w wyniku losowanie znany działacz Warty, a zarazem sędzia piłkarski Edmund Szyc. Jego postawa była jednak niezdecydowana. Po faulu Adolfa Gumowskiego na Romanie Dabercie sędzia podyktował rzut karny, jednak pod wpływem presji publiczności zmienił swoją decyzję. Właśnie ten fakt stał się powodem oficjalnego protestu, jaki Warta wystosowała do PZPN. Wynik spotkania anulowano, a mecz nakazano powtórzyć.
25 lipca 1926 (niedziela)
TKS Toruń - Warta Poznań 0:7 (0:3)
- strzelcy bramek - Staliński 10', (5-0), (6-0), (7-0), Kosicki 21'-k. Przybysz 42' Dabert 57'
- Warta: Fontowicz, Olszewski, Śmiglak, Przykucki, Wojciechowski, Kosicki, Staliński, Przybysz, Dabert, Szubert, Niziński.
- AWANS: Warta Poznań
Grupa II |
29 czerwca 1926
Sparta Lwów - Sokół Równe 4:0 (1:0)
- strzelcy bramek - Dmytrow 2, Murawiec, Ragan
- Sparta: Szewczyk, Rusin, Olejniczak, Majcherczyk, Wójcicki, Kosiński, Ragan, Asłanowicz, Murski, Dmytrow, Murawiec.
- Sokół: Pliśkiewicz, Rachmaninow, Chrzanowski, Prozorow, Grądzki, Polikowski, Miaskowski, Michalski, Szewczyk, Bąk, Szarewicz.
- AWANS: Sparta Lwów
19 lipca 1926 ?
Sparta Lwów - WKS 1 ppLeg Wilno 3:0 wo.- AWANS: Sparta Lwów
Grupa III |
29 czerwca 1926
ŁKS Łódź - Wisła Kraków 0:2 (0:1)
H. Reyman 33', Balcer 65' (głową)- ŁKS: Fiszer, Cyl, Kowalczyk, Jasiński, Trzmiel, Gałecki, Cichecki, Jańczyk, Radomski, K. Miller, Durka.
- Wisła: Ketz, Pychowski, Skrynkowicz, Wójcik, Jan Kotlarczyk, Bajorek, Adamek, Czulak, H. Reyman, S. Reyman, Balcer.
- Mecz przerwany w 83 minucie i zweryfikowany, jako walkower (0:3) dla Wisły
- AWANS: Wisła Kraków
4 lipca 1926 (niedziela)
Wisła Kraków - Ruch Chorzów 1:0 (0:0)
- Kowalski 68'
- Wisła: Ketz, Pychowski, Skrynkowicz, Wójcik, Jan Kotlarczyk, Krupa, Adamek, Czulak, J. Reyman, W. Kowalski, Balcer.
- Ruch: Kremer, Kutz, K. Kusz, Badura, Gensior, F. Koenig, W. Kałuża, A. Loewe, J. Kusz, Katzy, K. Frost.
- AWANS: Wisła Kraków
Grupa finałowa |
8 sierpnia 1926 (niedziela)
Sparta Lwów - Warta Poznań 1:0 (0:0)
- strzelec bramki - Murski 81'
- Warta: Fontowicz, Sell, Olszewski, Przykucki, Wojciechowski, Spojda, Niziński, Schubert, Ratajczak-Radojewski, Śmiglak, Dabert.
- Sparta: Szewczyk, Bydliński, Olejniczak, Ragan, Steinert, Kosiński, W. Piłat, Małecki, Murski, Dmytrow, Murawiec.
- AWANS: Sparta Lwów
Finał |
| 5 września 1926 15:30 | Wisła Kraków | 2:1 (1:1) | Sparta Lwów | Stadion Wisły, Kraków | | |
|---|---|---|---|---|---|---|
Kowalski  10' (k)H. Reyman 89' | Dmytrów II 30' | Widzów: 1 500 Sędzia: Andrzej Rutkowski (Kraków) | ||||
- Wisła: Ketz, Pychowski, Kaczor, Wójcik, Jan Kotlarczyk, Gieras, Adamek, Czulak, Henryk Reyman, Kowalski, Balcer.
- Sparta: Szewczyk, Bydliński, Olejniczak, Steinert, Wójcicki, Kosiński, W. Piłat, Małecki, Murski, Dmytrow, Murawiec.
Wisła Kraków zdobyła pierwszy w historii Puchar Polski.
Linki zewnętrzne |
- Spotkania Pucharu Polski
Bibliografia |
- Józef Hałys: Polska Piłka Nożna. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1986, s. 1-995. ISBN 83-03-00804-8.
- Andrzej Gowarzewski: Lwów i Wilno w ekstraklasie. Katowice: wydawnictwo GiA, 1997, s. 1-192. ISBN 83-905424-1-2.
- Jarosław Owsiański, Tomasz Siwiński: Historia futbolu wielkopolskiego. WZPN Poznań, 2013, s. 1-1340. ISBN 978-83-64237-00-3.
| ||||
