Mojęcice


















































Mojęcice


Mojęcice

Państwo
 Polska

Województwo
dolnośląskie

Powiat
wołowski

Gmina
Wołów

Liczba ludności (III 2011)
 1074[1]

Strefa numeracyjna
 71

Kod pocztowy
 56-100[2]

Tablice rejestracyjne
 DWL

SIMC
 0883330


Położenie na mapie gminy Wołów


Mapa lokalizacyjna gminy Wołów

Mojęcice

Mojęcice






Położenie na mapie Polski


Mapa lokalizacyjna Polski

Mojęcice

Mojęcice






Położenie na mapie województwa dolnośląskiego


Mapa lokalizacyjna województwa dolnośląskiego

Mojęcice

Mojęcice






Położenie na mapie powiatu wołowskiego


Mapa lokalizacyjna powiatu wołowskiego

Mojęcice

Mojęcice





Ziemia51°18′01″N 16°35′43″E/51,300278 16,595278

Mojęcice (niem. Mondschütz) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wołowskim, w gminie Wołów.




Spis treści






  • 1 Podział administracyjny


  • 2 Demografia


  • 3 Nazwa


  • 4 Historia


  • 5 Zabytki


  • 6 Przypisy


  • 7 Bibliografia


  • 8 Linki zewnętrzne





Podział administracyjny |
















Integralne części wsi Mojęcice[3][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0883347 Kąty przysiółek

W latach 1945-1954 siedziba gminy Mojęcice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wrocławskiego.



Demografia |


Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyły 1074 mieszkańców[1]. Są drugą co do wielkości miejscowością gminy Wołów.



Nazwa |


Wieś wymieniona została w staropolskiej, zlatynizowanej formie Moiansitz w łacińskim dokumencie wydanym w 1202 roku wydanym we Wrocławiu, przez kancelarię biskupa wrocławskiego Cypriana[5].


W księdze łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w zlatynizownej formie Moyanocziczi.[6][7]



Historia |


Wieś wzmiankowana po raz pierwszy w 1202 r.[5], następnie w 1308 r. jako własność Merbota de Hugewitz (von Haugwitz), który 9 lat później wydzierżawił wieś rodzinie von Stosch i ostatecznie w 1466 r. sprzedał ją Melchiorowi II von Stoschowi. Kolejnymi właścicielami wsi byli: Heinrich von Kottwitz und Kontopp (1747 r.), Otto Sigismund von Kockritz z Żerkowa (1780 r.), Diepold baron von Kockritz und Friedland (druga połowa XIX wieku), a ostatnim z tej rodziny był dr Friedrich August.[8]


Wieś spustoszona przez epidemię dżumy w 1609 r. (zmarło ok. 100 mieszkańców) oraz przez wojnę trzydziestoletnią. Od XVI w. wieś była ważnym lokalnym ośrodkiem reformacji. W XVII w. funkcjonował tu jeden z nielicznych na Śląsku kościołów luterańskich, który od 1648 r. do XVIII w. był kościołem parafialnym dla protestantów z 30 sąsiednich miejscowości, nawet tak odległych jak okolice Środy Śląskiej. W XVII w. we wsi mieszkał Adam Thebes - pastor i poeta, autor pieśni religijnych. Aż do początku XX w. wieś była niemal całkowicie protestancka. Przed 1945 r. parafia luterańska w Mojęcicach liczyła ok. 1500 wiernych i obejmowała siedem sąsiednich wsi. Ostatnim duchownym tej parafii (od 1925 do 1945 r.) był pastor Johannes Langer.[9]


Już w XIII w. istniał tu gródek rycerski, otoczony rowem i częstokołem. W XIV w. został on przekształcony na wieżę mieszkalno-obronną przez ród Stoschów. W 1616 roku rozpoczęto budowę renesansowego dworu, którą prowadził budowniczy legnicki Balthasar Reymann dla Friedricha von Stosch. Budowla zawaliła się i przejął ją kolejny budowniczy Anton Fodige (Fedige lub Joh Foditze) z Lubska i zakończył ok. 1620 roku. W 1824 roku dwór doczekał się gruntownej przebudowy z inicjatywy Ludwiga von Köckritza, królewskiego szambelana.[8]


Po roku 1945 r. pałac gruntownie przebudowano jako miejsce dla przedszkola i biur PGR-u. W 1994 r. został wydzierżawiony przez AWRSP prywatnej osobie.[8]


Mojęcice w latach 1916-1961 posiadały połączenie kolejowe z Wołowem, Lubiążem i Malczycami przez most kolejowy (obecnie drogowy) na Odrze. Istniała tutaj stacja kolejowa. Tory zostały rozebrane po 1970 r.[10]



Zabytki |


Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są[11]:




  • kościół filialny pw. Matki Bożej Różańcowej, z drugiej połowy XV w., koniec XVI w.

  • zespół dworski:


    • Dwór obronny w Mojęcicach, zbudowany w stylu renesansowym w latach 1616-1624, zmodyfikowany wskutek przebudowy w 1824 r. Zachował się renesansowy portal

    • park, z XIX w.





Przypisy |




  1. ↑ ab GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.


  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych poprzez wyszukiwarkę. Poczta Polska S.A., styczeń 2013. [dostęp 2015-03-26].


  3. ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)


  4. ↑ GUS. Rejestr TERYT


  5. ↑ ab Colmar Grünhagen 1866 ↓, s. 60.


  6. ↑ Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online


  7. ↑ H. Markgraf, J. W. Schulte, "Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis", Breslau 1889


  8. ↑ abc [1] (dostęp 1.01.2016)


  9. ↑ Wohlau-Steinauer Heimatblatt nr. 7, 2003, s.12


  10. ↑ w oparciu o artykuł M. Jerczyńskiego i S. Fedorowicza w Świat Kolei, 7/2002 s. 24-25 (dostęp 02.01.2016)


  11. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 196. [dostęp 26.10.2012].





Bibliografia |



  • Colmar Grünhagen: Regesten zur Schleisischen Geschichte. Breslau: Josef Max & COMP., 1866.

  • Czesław Cetwiński, Zabytki architektury w województwie wrocławskim, Wyd. Urzędu Wojewódzkiego we Wrocławiu, 1987

  • Bakes, Janusz, Wołów i ziemia wołowska Wrocław, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1972

  • Romuald MariuszR.M. Łuczyński Romuald MariuszR.M., Zamki i pałace Dolnego Śląska, Przedgórze Sudeckie i Nizina Śląska - część wschodnia, Wrocław: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 2001, ISBN 83-7085-532-6, OCLC 830280291 .

  • Pilch, Józef, Zabytki architektury Dolnego Śląska Wrocław. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1978

  • Buchwald, Conrad Schloßportal und Grabdenkmäler der Kirche in Mondschütz in: Schlesiens Vorzeit in Bild und Schrift. Jahrbuch des Schlesischen Museuns für Kunstgewerbe und Altertümer, N.F. Bd. 3, 1924, s. 100-108

  • Juhnke Richard, Wohlau. Geschichte des Furstentums und des Kreises, Wurzburg 1965


  • Kreis Wołów – für Enthusiasten, Wołów, Starostwo Powiatowe w Wołowie

  • Lutsch, Hans, Kunstdenkmaler, Breslau, 1889

  • Trierenberg, Heinrich Reisewege zu historischen Stätten in Niederschlesien Dülmen, Laumann-Verlag, cop. 1996

  • Ullmann, Klaus, Schlesien Lexikon für alle, die Schlesien lieben, Würzburg, Stürtz, 2001

  • Zimmermann, Friedrich Albert, Beytrage zur Beschreibung von Schlesien Brieg, Tramp, Johann Ernst, 1787.



Linki zewnętrzne |


Netografia:



  • Aufzeichnungen von Friedrich August Freiherr v. Köckritz. [online]. [Dostęp: 24 lutego 2012].Dostępny w www: http://www.rekowski-santos.de/Documente/FA_Aufzeichnungen.pdf.

  • Bek, Aleksandra. Steinplastik im Liegnitzer Kunstkreis (1560–1650). [online]. [Dostęp: 24 lutego 2012]. Dostępny w www: http://www.bkge.de/arbeitskreis/download/Bek.pdf

  • Das Wasserschloss Mondschütz und seine Besitzer. [online]. [Dostęp: 24 lutego 2012].Dostępny w www: http://www.rekowski-santos.de/Documente/Mondschutz.pdf

  • Die evangelische Kirche von Mondschütz. In: “Wohlau-Steinauer Heimatblatt”. 2003, nr 2, s. 12. [online]. [Dostęp: 24 lutego 2012].Dostępny w www: http://www.rekowski-santos.de/Documente/MondschutzKirche.pdf.

  • Ladra, Artur. Zabytki epigrafiki na elementach sepulklarnych w średniowiecznych, wiejskich kościołach powiatu nowosolskiego do roku 1815. [online]. [Dostęp: 24 lutego 2012].Dostępny w www: http://www.liderad.republika.pl/pdf/hkpo.pdf.

  • Mojęcice. W: Katalog polskich zamków, pałaców i dworów. [online]. [Dostęp: 24 lutego 2012]. Dostępny w www: http://www.polskiezabytki.pl/m/obiekt/225/Mojecice/

  • Mojęcice. W: Portal internetowy HAUS SCHLESIEN. [online]. [Dostęp: 24 lutego 2012].Dostępny w www: http://www.hausschlesien.de/leubus/html/mondschutz.html.

  • Mojęcice. W: Zamki Polskie serwis historyczno-krajoznawczy. [online]. [Dostęp: 24 lutego 2012]. Dostępny w www: https://zamki.res.pl/mojecice.php

  • Mojęcice – dwór Stoschów. W: Zamki w Polsce. [online]. [Dostęp: 24 lutego 2012]. Dostępny w www: http://www.rotmanka.com/zamki/index.php?option=com_content&task=view&id=866&Itemid=32.

  • Mojęcice – powiat wołowski vor 1945 Mondschütz - Kreis Wohlau. [online]. [Dostęp: 24 lutego 2012]. Dostępny w www: http://www.glogow.pl/okolice/podstrony/wolowski/mojecice.htm.

  • Mondschütz : Kreis Wohlau-Steinau, Niederschlesien. Red. Richard Hoppe. [online]. [Dostęp: 24 lutego 2012]. Dostępny w www: http://www.rekowski-santos.de/Documente/Mondschutz1.pdf

  • Mondschütz.W:www.rekowski-santos.de. [online]. [Dostęp: 24 lutego 2012].Dostępny w www: http://www.rekowski-santos.de/mondschuetz.html.

  • Pałac Schloss Mondschütz. [online]. [Dostęp: 24 lutego 2012].Dostępny w www: http://dolnoslaskie.fotopolska.eu/Mojecice/b26116,Palac.html.

  • Wielkie skarby małych wsi. W: Powiat wołowski. [online]. [Dostęp: 24 lutego 2012].Dostępny w www: http://www.powiatwolowski.pl/pl/Wielkie-skarby-malych-wsi.html

  • Władcy Chocianowskiego zamku i pałacu. [online]. [Dostęp: 24 lutego 2012].Dostępny w www: http://www.cosanow.pl/PALAC/WLADCY_II/index.htm.

  • Galeria zdjęć Mojęcic





























































































































p • d • e

Gmina Wołów
Siedziba gminy
  • Wołów

 POL Wołów COA.svg
Wsie

  • Boraszyn

  • Bożeń

  • Dębno

  • Domaszków

  • Garwół

  • Gliniany

  • Golina

  • Gródek

  • Krzydlina Mała

  • Krzydlina Wielka

  • Lipnica

  • Lubiąż

  • Łazarzowice

  • Łososiowice

  • Mikorzyce

  • Miłcz

  • Moczydlnica Dworska

  • Mojęcice

  • Nieszkowice

  • Pawłoszewo

  • Pełczyn

  • Pierusza

  • Piotroniowice

  • Prawików

  • Proszkowa

  • Rataje

  • Rudno

  • Siodłkowice

  • Sławowice

  • Stary Wołów

  • Stęszów

  • Stobno

  • Straszowice

  • Straża

  • Tarchalice

  • Uskorz Mały

  • Uskorz Wielki

  • Warzęgowo

  • Wróblewo

  • Wrzosy

  • Zagórzyce
Integralne
części wsi

  • Biskupice

  • Kąty

  • Kłopotówka

  • Kretowice

  • Lubiąż Północny

  • Smarków

  • Wodnica

  • Żychlin



-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
閱讀完整內容

Shark

圖片
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
閱讀完整內容

Wiciokrzew

圖片
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
閱讀完整內容