Maków Mazowiecki




































































Maków Mazowiecki







miasto i gmina



Ilustracja
Panorama Makowa Mazowieckiego





Herb

Herb


Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

makowski

Prawa miejskie

1421

Burmistrz
Tadeusz Ciak

Powierzchnia
10,3 km²
Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności
• gęstość


9938[1]
966,7 os./km²

Strefa numeracyjna
+48 29

Kod pocztowy
06-200

Tablice rejestracyjne
WMA


Położenie na mapie powiatu makowskiego


Mapa lokalizacyjna powiatu makowskiego

Maków Mazowiecki

Maków Mazowiecki






Położenie na mapie województwa mazowieckiego


Mapa lokalizacyjna województwa mazowieckiego

Maków Mazowiecki

Maków Mazowiecki






Położenie na mapie Polski


Mapa lokalizacyjna Polski

Maków Mazowiecki

Maków Mazowiecki





Ziemia52°51′54″N 21°06′02″E/52,865000 21,100556

TERC (TERYT)
1411011

SIMC
0966300

Urząd miejski
ul. Moniuszki 6
06-200 Maków Mazowiecki

Strona internetowa

Maków Mazowiecki (do 1928 Maków nad Orzycem[2]) – miasto w województwie mazowieckim, siedziba powiatu makowskiego, położone nad rzeką Orzyc, o powierzchni 10,3 km², 77 km na północ od Warszawy. Znajduje się na skrzyżowaniu drogi krajowej nr 60 z drogą krajową nr 57, trasą turystyczną z Warszawy na Pojezierze Mazurskie.


Maków uzyskał lokację miejską w 1421 roku[3]. Miasto królewskie Korony Królestwa Polskiego w województwie mazowieckim[4]. Miasto rządowe Królestwa Kongresowego, położone było w 1827 roku w powiecie pułtuskim, obwodzie pułtuskim województwa płockiego[5].


W mieście znajduje się zalew o powierzchni 17 ha, który stwarza wszechstronne możliwości wypoczynku, uprawiania sportów wodnych, turystyki i wędkarstwa. W 2010 roku sanepid wydał pozytywną opinię o przydatności wody do kąpieli w makowskim zbiorniku.




Spis treści






  • 1 Historia


  • 2 Demografia


  • 3 Ważniejsze obiekty


    • 3.1 Pomniki




  • 4 Gospodarka


    • 4.1 Zakłady przemysłowe


    • 4.2 Banki


    • 4.3 Sklepy wielkopowierzchniowe


    • 4.4 Galerie handlowe




  • 5 Transport


    • 5.1 Transport drogowy


    • 5.2 Kolej wąskotorowa


    • 5.3 Transport lotniczy




  • 6 Osiedla


  • 7 Oświata


    • 7.1 Szkoły podstawowe


    • 7.2 Szkoły ponadgimnazjalne


    • 7.3 Szkoły policealne




  • 8 Kultura


    • 8.1 Biblioteki


    • 8.2 Domy i ośrodki kultury


    • 8.3 Stowarzyszenia regionalne


    • 8.4 Kultura niezależna


    • 8.5 Dni Makowa


    • 8.6 Noc Muzeów




  • 9 Media


    • 9.1 Prasa


    • 9.2 Radio




  • 10 Religia


    • 10.1 Kościoły i inne związki wyznaniowe


    • 10.2 Cmentarze




  • 11 Sport


  • 12 Osoby związane z Makowem Mazowieckim


    • 12.1 Urodzeni w Makowie Mazowieckim




  • 13 Zobacz też


  • 14 Sąsiednie gminy


  • 15 Przypisy


  • 16 Bibliografia


  • 17 Linki zewnętrzne





Historia |





AGAD Plan Makowa Mazowieckiego, 1899





Kościół Bożego Ciała


Maków uzyskał prawa miejskie w 1421 od mazowieckiego księcia Janusza I Starszego, ale jako osada istniał już dużo wcześniej[potrzebny przypis]. Utrzymuje się, że kościół parafialny istniał już na początku XIII wieku. W XVII wieku nastąpił upadek miasta. Spowodował to wielki pożar w 1620. Prace przy odbudowie postępowały bardzo powoli. Następny pożar w 1787 zniszczył połowę miasta. W tym czasie Maków znalazł się pod zaborem pruskim. Miasto należało w swojej historii do kilku różnych okręgów, m.in. Księstwa Warszawskiego, potem do okręgu płockiego i łomżyńskiego. W mieście rozwijały się powoli różne rzemiosła. Powstały garbarnie, browar, wytwórnia miodu pitnego, stacja pocztowa i telegraficzna. W czasie wojen napoleońskich wojska francuskie w kościele pod wezwaniem Bożego Ciała urządziły młyn połączony z piekarnią oraz stajnie. Świadectwem tej obecności jest koło młyńskie wmurowane w ścianę kościoła tuż przy wejściu do zakrystii. Budynek stał nieużytkowany do roku 1837.


W trakcie wojny polsko-bolszewickiej linią Orzyca przebiegała przez kilka dni linia frontu. W okresie międzywojennym w Makowie zamieszkiwało wielu Żydów (ok. 3000 osób na 7 tys. mieszkańców). Zajmowali się oni przede wszystkim handlem i rzemiosłem. Jedyne źródło energii elektrycznej dla zamożniejszych mieszkańców miasta stanowiła elektrownia wodna na Orzycu. Jej pozostałości, w postaci progu spiętrzającego wodę, można oglądać z kładki pieszej przez rzekę. W rękach żydowskich przedsiębiorców znajdowały się m.in. 3 młyny na terenie Makowa. Zagładę tej społeczności przyniosła II wojna światowa. Najpierw hitlerowcy utworzyli getto w kwartale ulic: Przasnyska, północna krawędź Rynku, rzeka Orzyc, teren obecnego dworca PKS.





Mykwa, z pocz. XX w.


W 1942 r. na rozkaz władz okupacyjnych miejscowi rolnicy zmuszeni zostali do podstawienia zaprzęgów konnych na teren getta i wywiezienia, pod strażą, pozostałych przy życiu Żydów na stację kolejową do Mławy. Stamtąd wywiezieni oni zostali do obozów zagłady. Macewy z dwóch istniejących w mieście żydowskich cmentarzy Niemcy wykorzystali jako krawężniki. Jeszcze wiele lat po wojnie część z nich poniewierała się rozrzucona po mieście.


W 1986 r. zebrano je i zbudowano lapidarium. Znajduje się ono na terenie dworca PKS, gdzie istniał stary cmentarz. W 1897 w mieście powstał drugi cmentarz żydowski. Znajdował się on na terenie nieistniejących już zakładów ZREMB, przylegając do ulicy Ciechanowskiej.


Brutalnemu terrorowi podlegała także ludność polska. Kara śmierci groziła za samowolne zabicie świniaka, za niezejście z chodnika przed nadchodzącym Niemcem, a w niektórych okresach okupacji nawet za posiadanie psa (w ten sposób narodowi socjaliści walczyli z epidemią wścieklizny).


Zabronione było zawieranie małżeństw przez kobiety poniżej 25., a mężczyzn – 28. roku życia. Lepsze domy i gospodarstwa rolne były zajmowane wprost przez Niemców, z całym znajdującym się w nich majątkiem, dając Polakom kilka minut na wyprowadzkę donikąd. Przy użyciu ciężkiego sprzętu hitlerowcy zrównali z ziemią cmentarz rzymskokatolicki przy ulicy Moniuszki i urządzili w tym miejscu park. Wzdłuż Orzyca urządzili żwirową alejkę spacerową, z ławkami i młodymi drzewkami, po której chodzić mogli wyłącznie Niemcy. Wszelkie próby czynnego oporu były kolejnym pretekstem do masowych rozstrzeliwań. W tych warunkach ruch oporu musiał przybrać bardziej zakamuflowane formy. Jedną z nich było wsypywanie do kieszeni płaszczy należących do Niemców proszku z bakteriami gruźlicy lub tyfusu. Miejscowy aparat okupacyjny składał się w większości z volksdeutschów, przedstawicieli lokalnej mniejszości niemieckiej zamieszkującej tereny północnego Mazowsza. W jakimś sensie pomagało to zdobywać broń. Pijanych Niemców, jeżeli tacy nieopatrznie zapuścili się poza zamieszkane przez nich okolice, zabijano, zabierano broń, ukrywano ciało, a do władz wysyłano list, w którym pisano, iż dany hitlerowiec przeszedł na stronę partyzantów. W ten sposób unikano zemsty ze strony Niemców. W zamyśle okupantów Maków miał zostać zasiedlony przez Niemców. W tym celu, siłami polskich niewolników, wybudowali oni wzdłuż ulicy Mickiewicza rząd bloków mieszkalnych, a nawet doprowadzili do nich z Ciechanowa prąd. Niekorzystny przebieg wojny nie pozwolił im jednak na pełne zasiedlenie budynków.
Na początku 1940 roku hitlerowcy ogłosili, iż będą leczyć wszystkich chorych – szczególnie inwalidów, starców, osoby upośledzone i przewlekle chore. W tym celu nakazali oni zgłosić się wszystkim takim osobom do nieistniejącej już szkoły podstawowej znajdującej się na terenie obecnej jednostki Państwowej Straży Pożarnej. Z całego powiatu zgłosiło się około 500 osób. Wiele rodzin naiwnie wierzyło, że dysponujący nowoczesną techniką Niemcy będą potrafili pomóc ich bliskim. Przebrani za lekarzy funkcjonariusze SS pomogli wszystkim wsiąść na samochody ciężarowe. 12 lutego 1940 roku ludzie ci zostali rozstrzelani w lesie w okolicach Czerwonki w miejscu zwanym jako Wąski Las. Obecnie znajduje się tam pomnik[6].


Szacuje się, że poza ofiarami spoczywającymi w Wąskim Lesie, zamordowanych zostało jeszcze około 1 tys. mieszkańców powiatu makowskiego. Liczba ta ma jednak jedynie charakter orientacyjny, oparty na dostępnych dokumentach i relacjach świadków, wiadomo bowiem, że w ramach polityki eksterminacji ludności polskiej hitlerowcy dokonywali wielu potajemnych, masowych egzekucji.


W czasie zdobywania miasta 14 stycznia 1945 zniszczono 90% zabudowań. Tereny na wschód od miasta i samo miasto zostały silnie zaminowane. Wycofując się, poza klasycznymi minami zakopanymi w ziemi, niemieccy saperzy pozostawiali także miny-pułapki wymierzone przeciwko ludności cywilnej, szczególnie dzieciom. Ładunki wybuchowe zamontowane były np. pod porzuconymi celowo zabawkami, przyborami do pisania, butami i eksplodowały przy próbie podniesienia.


Mało zbadanym fragmentem historii Makowa jest okres lat 1945–1989. Rok po wojnie liczba mieszkańców wynosiła ok. 3000. Na terenie powiatu makowskiego działały po wojnie organizacje niepodległościowe. Świadectwem ich aktywności była chociażby tablica pamiątkowa wmurowana przy Komendzie Powiatowej Policji w Makowie z nazwiskami funkcjonariuszy MO i UB poległych w walkach z tzw. „reakcyjnym podziemiem”, zdemontowana w 2006 r. W pierwszych powojennych latach w dawnej siedzibie Urzędu Miasta przy ulicy Moniuszki znajdowała się siedziba UB, a w jej piwnicach ciężkie więzienie. W końcu lat dziewięćdziesiątych powstało kilka zakładów produkcyjnych, m.in. w 2003 Dr. Oetker.



Demografia |




Rzeka Orzyc w Makowie Mazowieckim





[7][8].


  • Piramida wieku mieszkańców Makowa Mazowieckiego w 2014 roku[1].


Piramida wieku Makow Mazowiecki.png



Ważniejsze obiekty |



  • Urząd Miasta

  • Fabryka Elementów Złącznych MGT Bolt

  • Mieszalnia pasz Dossche

  • Stadion Miejski

  • Hala Sportowa im. Władysława Pomaskiego połączona z ZS nr 2

  • Miejski Dom Kultury

  • Dom Pomocy Społecznej



Pomniki |



  • Pomnik Chwały Poległym Saperom,

  • Pomnik w hołdzie nauczycielom miasta i powiatu pomordowanym i umęczonym w obronie mowy ojczystej,

  • Pomnik Ofiar II Wojny Światowej,

  • Lapidarium poświęcone pamięci makowskich Żydów, poległych w czasie okupacji hitlerowskiej,

  • Pomnik poświęcony żołnierzom poległym w latach 1914–1920 w walkach o odzyskanie niepodległości,

  • Obelisk upamiętniający 550. rocznicę uzyskania praw miejskich przez Maków



Gospodarka |


Ośrodek usługowy i przemysłowy. W mieście znajduje się zakład produkcyjny Polmlek oraz niewielkie tartaki. Jest również fabryka elementów złącznych MGT Bolt. Głównie przemysł spożywczy, odzieżowy i urządzeń elektrotechnicznych.



Zakłady przemysłowe |



  • Dossche – ul. Przemysłowa → jeden z zakładów koncernu produkującego pasze dla zwierząt.

  • Polmlek – ul. Przasnyska → jeden z zakładów polskiego koncernu w którym wytwarzane są produkty mleczarskie. Wcześniej zakład spółki dr. Oetker.

  • MGT Bolt – ul. Przasnyska → producent części dla przemysłu motoryzacyjnego (Isuzu Motors Polska, Zaset), podzespołów dla GE. Część produkcji wykonywana jest na tokarkach CNC marki Hass, np. specjalne śruby.

  • SZiZ (Spółdzielnia Zaopatrzenia i Zbytu) – ul. Spółdzielcza → firma zajmująca się produkcją chleba (piekarnia), sprzedażą węgla, sprzedażą części zamiennych do maszyn rolniczych i ciągników. Posiada dużą bazę lokalową, którą wynajmuje na lokale handlowe i biurowe.

  • Auto-Hit Sp. z o.o. – ul. Przasnyska 77 – działalność firmy obejmuje m.in. produkcję naczep niskopodwoziowych, specjalistycznego sprzętu transportowego dla wojska, do przewozu maszyn budowlanych i elementów ponadgabarytowych oraz produkcję konstrukcji stalowych wykorzystywanych m.in. w budowie dróg, mostów i hal.



Banki |










  • Bank Pekao SA;


  • PKO BP SA;





  • Kredyt Bank S.A.;


  • Bank Spółdzielczy;





  • Getin Bank;


  • Alior Bank;




  • Bank Gospodarki Żywnościowej;



Sklepy wielkopowierzchniowe |










  • Biedronka – 2 sklepy

  • Mila

  • Stokrotka




  • Lidl

  • Avans

  • Neonet

  • Media Expert




  • Fachowiec

  • Primo- 2 sklepy

  • Tesco

  • Rossmann




  • PSB Mrówka

  • MarcPol

  • Centrobud

  • Drogeria Aster




Galerie handlowe |



  • Galeria nad drogerią Aster

  • Galeria nad supermarketem Tesco (12 sklepów oraz przychodnia)



Transport |



Transport drogowy |


Znaczący węzeł drogowy. Przez miasto przebiegają dwie drogi krajowe i droga wojewódzka:


  • drogi krajowe:

droga krajowa nr 60 Łęczyca – Płock – Ostrów Mazowiecka,


droga krajowa nr 57 Bartoszyce – Szczytno – Pułtusk


  • droga wojewódzka:

droga wojewódzka nr 626 Maków Mazowiecki – Nowa Wieś



Kolej wąskotorowa |



  • Mławska Kolej Dojazdowa (obecnie stacja w Makowie jest nieczynna, a dojazd do niej – niemożliwy z powodu niedrożności szlaku kolejowego).

W 2008 roku podjęto próby oczyszczenia i odnowienia torów i rozjazdów przy stacji w Makowie w celu przywrócenia ruchu kolejowego na odcinku Maków Mazowiecki – Krasne, lecz były one bezskuteczne.



Transport lotniczy |


W 2013 przy ul. Witosa oddano do użytku sanitarne lądowisko Maków Mazowiecki-Szpital.



Osiedla |








  • os. 1 Maja,

  • os. Ciechanowska,

  • os. Grabówka (w latach 1939-1945 Getto),




  • os. Grzanka,

  • os. Królów Polskich,

  • os. Pomowskie,




  • os. Polna,

  • os. Południe,

  • os. Rzemiosła.




Oświata |







Szkoły podstawowe |



  • Szkoła Podstawowa nr 1 im. Władysława Broniewskiego (z oddziałami gimnazjalnymi)

  • Szkoła Podstawowa nr 2 im. Jana Kochanowskiego (z oddziałami gimnazjalnymi)

  • Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy (dawna Szkoła nr 3) (z oddziałami gimnazjalnymi)




Szkoły ponadgimnazjalne |



  • Liceum Ogólnokształcące im. Marii Skłodowskiej-Curie

  • Zespół Szkół im. Żołnierzy Armii Krajowej



Szkoły policealne |


  • Policealne Studium Zawodowe Ochrony Osób i Mienia „VIP”



Kultura |







Biblioteki |


  • Miejska Biblioteka Publiczna w Makowie Mazowieckim
    • Filia nr 1



Domy i ośrodki kultury |



  • Miejski Dom Kultury

  • Osiedlowy Dom Kultury



Stowarzyszenia regionalne |



  • Towarzystwo Miłośników Ziemi Makowskiej

  • Muzeum Ziemi Makowskiej i Garnizonu Różan

  • Małe Księstwo Makowskie

  • Fundacja „Kocham Maków”


  • Stowarzyszenie „Młodzi w Regionie” (działające również w okolicznych powiatach)

  • Klub Motocyklowy www.motomakow.pl




Kultura niezależna |




  • Ancient Desire,


  • Kamienne Ogrody,

  • Basium Camoris,

  • Miejska Orkiestra Dęta,

  • Teatr Tańca z Ogniem „Mantra”,

  • Grupa taneczna Planet Step Squad,

  • Grupa tańca z ogniem „Virtus”




Dni Makowa |


Co roku w mieście w czerwcu odbywają się Dni Makowa. Rozpoczyna je korowód przygotowany przez uczniów szkół. Organizowane są wtedy koncerty i wesołe miasteczka. Od 2007 roku organizowane są „Wyścigi Smoczych Łodzi”. Z okazji Dni Makowa w mieście gościły takie gwiazdy jak:




  • Szymon Wydra & Carpe Diem

  • Łzy


  • Doda (2009)


  • Akcent (2010)


  • Robert Janowski (2010)

  • Marcin Rozynek


  • Golec uOrkiestra (2008)


  • Trubadurzy (2010)

  • Kombi

  • Lombard


  • Elektryczne Gitary (2011)


  • Volver (2012)


  • Rafał Brzozowski (2013)


  • Red Lips (2016)


  • Power Play (2017)


  • Skaner (zespół muzyczny) (2017)


  • Filip Lato (2018)


  • Wilki (zespół muzyczny) (2018)




Noc Muzeów |


14 maja 2011 roku miasto po raz pierwszy wzięło udział w Nocy Muzeów, zorganizowanej przez fundację „Kocham Maków”. Udostępniony do zwiedzania wtedy został budynek dawnej komendy policji. Odbyła się również prelekcja filmu „Jedno miasto, dwie kultury”. Budynek ten został rozebrany pod koniec 2012 roku.



Media |



Prasa |



  • Kurier Makowski


  • Tygodnik Ostrołęcki (wydanie makowskie)

  • Nowy Tygodnik Makowski

  • Gazeta Makowska

  • Serwis internetowy makowonline.pl



Radio |


Nieistniejące już radio internetowe MFM miało na celu przekazywanie rozrywki i wiadomości z Makowa Mazowieckiego, a także jego okolic. Oficjalnie radio zakończyło swoją działalność 26 stycznia 2012 roku.



Religia |





Kościół parafialny św. Brata Alberta w Makowie Mazowieckim





Kościół parafialny św. Józefa w Makowie Mazowieckim



Kościoły i inne związki wyznaniowe |


kościół rzymskokatolicki



  • Parafia pw. Bożego Ciała

  • Parafia pw. św. Brata Alberta


protestanckie


  • Wspólnota Kościołów Chrystusowych

Inne



  • Świadkowie Jehowy: zbór Maków[9].


Cmentarze |


rzymskokatolickie



  • Cmentarz parafialny,

  • Stary Cmentarz Chrześcijański


wojskowe


  • Cmentarz Żołnierzy Armii Radzieckiej

Zlokalizowany jest w południowo-wschodniej części miasta. Należy do największych w Polsce. Jego powierzchnia zajmuje 3,1 ha. Spoczywa na nim obecnie 15 549 żołnierzy w 614 mogiłach zbiorowych i 50 pojedynczych mogiłach oficerów, którzy zginęli w 1944–1945 na terenie powiatów: makowskiego, przasnyskiego i częściowo ostrowskiego. Ekshumacji zwłok dokonano w 1950 r. Ostatnią ofiarę wojny znaleziono niedaleko Krzyżew-Borowych i pochowano w 2008.



  • Stary cmentarz żydowski w Makowie Mazowieckim

  • Nowy cmentarz żydowski w Makowie Mazowieckim



Sport |



  • Miejski Klub Sportowy Makowianka – w sezonie 2017/2018 występuje w klasie okręgowej, w grupie ostrołęcko-ciechanowskiej. Klub ma stadion o pojemności 1200 miejsc. Prezesem jest Andrzej Artyfikiewicz a trenerem Michał Złotkowski. W drużynie grali m.in.: Tony Uzoma Chukwuemeka, Kamil Majkowski, Michał Złotkowski, Rafał Majkowski, Krzysztof Napiórkowski

  • Stowarzyszenie Sportów Siłowych „Start” – prezesem jest Jacek Brzostek a trenerem Ireneusz Pepłowski. W 2014 i 2015 roku dzięki staraniom Ireneusza Pepłowskiego odbyły się w Makowie Mistrzostwa Polski Kobiet w Podnoszeniu Ciężarów.

  • UKS „Mak”

  • UKS „Dwójka”

  • PUKS Albert



Osoby związane z Makowem Mazowieckim |



Urodzeni w Makowie Mazowieckim |




  • Hyman George Rickover (1900-1986) – amerykański admirał US Navy


  • Eustachy Rudziński (1885-1953) – poseł na Sejm Ustawodawczy


  • Monika Tyburska (ur. 1979) – polska kolarka szosowa i torowa


  • ks. Wojciech Anzelm Szweykowski – (1773-1838) – ksiądz katolicki, członek zakonu pijarów, pierwszy Rektor Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego.


  • Zygmunt Zaradkiewicz (ur. 1951) – artysta grafik, dyrektor Muzeum Karykatury w Warszawie



Zobacz też |



  • Stara Synagoga w Makowie Mazowieckim

  • Wielka Synagoga w Makowie Mazowieckim

  • Synagoga w Makowie Mazowieckim

  • Mykwa w Makowie Mazowieckim



Sąsiednie gminy |


Czerwonka, Karniewo, Szelków



Przypisy |




  1. ab Maków Mazowiecki polskawliczbach.pl, w oparciu o dane GUS.


  2. M.P. z 1928 r. nr 295, poz. 726


  3. Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 50-51.


  4. Adolf Pawiński, Mazowsze, Warszawa 1895, s. 39.


  5. Tabella miast, wsi, osad, Królestwa Polskiego, z wyrażeniem ich położenia i ludności, alfabetycznie ułożona w Biórze Kommissyi Rządowćy Spraw Wewnętrznych i Policyi. T. 2, M-Z, Warszawa 1827, s. 3.


  6. Mogiła zbiorowa ofiar terroru (pol.). Ogólnokrajowa komputerowa baza cmentarzy wojennych Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. [dostęp 2011-02-10].


  7. Dane za lata: 2004, 2006, 2008 i 2010 pochodzą z Główny Urząd Statystyczny – Baza Demografia – Generowanie zestawień – Liczba ludności.
    Dane za rok 2011 pochodzą ze statystyk przygotowywanych na wybory Statystyki na wybory do Sejmu i Senatu RP 2011.



  8. B. Wasiutyński, Ludność żydowska w Polsce w wiekach XIX i XX. Studjum statystyczne, Warszawa 1930, s. 25.


  9. Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2014-06-05] .



Bibliografia |



  • Anna Słoniowa (red. naukowa): Maków Mazowiecki i ziemia makowska. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1984. ISBN 83-01-04103-X.

  • Praca zbiorowa pod redakcją Filipa Sulimierskiego, Bronisława Chlebowskiego i Władysława Walewskiego: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, tom V. Warszawa: 1884.



Linki zewnętrzne |



  • Maków Mazowiecki – Dokumenty archiwalne. polska.pl. [dostęp 2015-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-20)].

  • Maków Mazowiecki w dokumentach archiwalnych


  • Maków (1) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. V: Kutowa Wola – Malczyce. Warszawa 1884.







這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

Rikitea

University of Vienna