Michael Faraday




















Michael Faraday


Ilustracja
Data i miejsce urodzenia
22 września 1791
Newington Butts, Surrey, Anglia
Data i miejsce śmierci
25 sierpnia 1867
Pałac Hampton Court, Surrey, Anglia

Michael Faraday signature.svg





Commons
Multimedia w Wikimedia Commons






Wikicytaty
Cytaty w Wikicytatach


Michael Faraday (ur. 22 września 1791, zm. 25 sierpnia 1867) – fizyk i chemik angielski, eksperymentator, samouk.
Profesor Instytutu Królewskiego i Uniwersytetu Oksfordzkiego, członek Royal Society, w młodości asystent H.B. Davy’ego.




Spis treści






  • 1 Odkrycia


    • 1.1 Fizyka


    • 1.2 Chemia




  • 2 Życie prywatne


  • 3 Zobacz też


  • 4 Przypisy


  • 5 Bibliografia





Odkrycia |




Michael Faraday



Fizyka |


Największe znaczenie miały prace Faradaya dotyczące elektryczności. W 1831 r. odkrył zjawisko indukcji elektromagnetycznej[1], co przyczyniło się do powstania elektrodynamiki.


Faraday odkrył również zjawisko samoindukcji, zbudował pierwszy model silnika elektrycznego. W 1845 r. stwierdził, że diamagnetyzm jest powszechną właściwością materii, odkryty zaś przez niego paramagnetyzm – właściwością szczególną niektórych jej rodzajów. Faraday wprowadził pojęcie linii sił pola i wysunął twierdzenie, że ładunki elektryczne działają na siebie za pomocą takiego pola[2]. W 1848 r. odkrył zjawisko magnetooptyczne[3]. Jako pierwszy podjął próbę zunifikowania grawitacji z elektromagnetyzmem (1849)[4][5].


Odkrycia Faradaya z zakresu elektrodynamiki miały ogromne znaczenie z dwóch powodów. Po pierwsze, prawo Faradaya ma podstawowe znaczenie w teorii elektromagnetyzmu. Po drugie, indukcja elektromagnetyczna może być wykorzystana do wytwarzania prądu elektrycznego, co zademonstrował sam Faraday budując pierwszą prądnicę. Nowoczesne generatory elektryczne są znacznie bardziej złożone, jednak wszystkie opierają się na tej samej zasadzie – indukcji elektromagnetycznej.


Od jego nazwiska jednostka pojemności elektrycznej nazywana jest faradem.



Chemia |


Stworzył podstawy elektrochemii. W latach 1833-1834 sformułował prawa elektrolizy i wprowadził nomenklaturę dla opisu tego zjawiska. W 1825 roku odkrył benzen [6], wydzielił naftalen, heksachloroetan, koloidalne złoto. Był też twórcą prostej metody skraplania gazów. W 1823 roku jako pierwszy skroplił chlor[7].


Prowadził pionierskie prace nad stalami stopowymi i szkłem optycznym. Stwierdził katalityczne działanie światła w reakcjach chlorowców na węglowodory (nasycone)[8].



Życie prywatne |


2 czerwca 1821 ożenił się z Sarą (Sarah) Barnard; związek był bezdzietny. Faraday był członkiem sandemanianów[9], sekty protestanckiej (pierwotna nazwa: glasjanie), utworzonej w Szkocji ok. 1730 r. przez Johna Glasa (1695–1773)[10].



Zobacz też |




  • (37582) Faraday – planetoida

  • dysk Faradaya

  • fala Faradaya

  • klatka Faradaya

  • stała Faradaya



Przypisy |




  1. ↑ Gamow 1967 ↓, s. 151-154.


  2. ↑ Gamow 1967 ↓, s. 157-158.


  3. ↑ Gamow 1967 ↓, s. 154-156.


  4. ↑ M. Faraday. Experimental Researches in Electricity. Twenty-Fourth Series. On the Possible Relation of Gravity to Electricity. „Abstracts of the Papers Communicated to the Royal Society of London”. 5, s. 994–995, 1850. DOI: 10.1098/rspl.1843.0267. 


  5. ↑ Gamow 1967 ↓, s. 156-157.


  6. ↑ Eichstaedt 1973 ↓, s. 108.


  7. ↑ Eichstaedt 1973 ↓, s. 182.


  8. ↑ Słownik chemiczny pod red. Jerzego Chodkowskiego, Wiedza Powszechna, Warszawa 1982, ​ISBN 83-214-0323-9​


  9. ↑ Wróblewski 2007 ↓, s. 301.


  10. ↑ Sandemanian (ang.). Encyclopædia Britannica. [dostęp 2016-09-22].



Bibliografia |



  • Marian Grotowski: Michał Faraday: jego życie i dzieło 1791-1867. Poznań: Księgarnia Św. Wojciecha, 1928.

  • Eugeniusz Hohendorf: Życie i twórczość Michała Faradaya.

  • George Gamow: Biografia fizyki. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1967. OCLC 878933859.

  • Ignacy Eichstaedt: Księga pierwiastków. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1973. OCLC 839118859.

  • Andrzej Kajetan Wróblewski: Historia fizyki: od czasów najdawniejszych do współczesności. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. ISBN 978-83-0114635-1.









-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA...
閱讀完整內容

Rikitea

圖片
Town in French Polynesia, France Rikitea Town Rikitea Location in French Polynesia Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W  /  23.12028°S 134.96917°W  / -23.12028; -134.96917 Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W  /  23.12028°S 134.96917°W  / -23.12028; -134.96917 Country   France Overseas collectivity   French Polynesia Territory Gambier Islands Island Mangareva Rikitea is a small town on Mangareva, which is part of the Gambier Islands in French Polynesia. A majority of the islanders live in Rikitea. [1] [2] The island was a protectorate of France in 1871 and was annexed in 1881. [3] Contents 1 History 2 Geography 3 Economy 4 Landmarks 5 Transportation 6 References 7 Bibliography 8 External links History The town's history dates to the era when the island was first settled with people from the Marquesas Islands in 1100 AD. Captain James Wilson of the London Missionary Society arrived in 1797 on Du...
閱讀完整內容

University of Vienna

圖片
"Vienna University" redirects here. For Vienna University of Economics and Business, see Vienna University of Economics and Business. University of Vienna Universität Wien Type Public Established 1365 Budget € 544 million [1] Rector Heinz Engl Academic staff 6,765 Administrative staff 3,106 Students 94,000 [2] Postgraduates 16,490 Doctoral students 8,945 Location Main building, Vienna , Austria 48°12′47″N 16°21′35″E  /  48.21306°N 16.35972°E  / 48.21306; 16.35972 Coordinates: 48°12′47″N 16°21′35″E  /  48.21306°N 16.35972°E  / 48.21306; 16.35972 Campus Urban Colors Blue and White           Affiliations Campus Europae, EUA, UNICA Website www.univie.ac.at/en Data as of 2016 [update] The University of Vienna (German: Universität Wien ) is a public university located in Vienna, Austria. It was founded by Duke Rudolph IV in 1365 and is one of the oldest universities in the Ge...
閱讀完整內容