Pośrednia Sieczkowa Przełączka



























Pośrednia Sieczkowa Przełączka


Ilustracja
Pośrednia Sieczkowa Przełączka przed Pośrednim Granatem

Państwo

 Polska

Wysokość
2218 m n.p.m.
Pasmo

Karpaty, Tatry Wysokie
Sąsiednie szczyty

Zadni Granat, Pośredni Granat


Położenie na mapie Tatr


Mapa lokalizacyjna Tatr

Pośrednia Sieczkowa Przełączka

Pośrednia Sieczkowa Przełączka





Ziemia49°13′30,6″N 20°01′59,1″E/49,225167 20,033083

Pośrednia Sieczkowa Przełączka (2218 m, słow. Prostredné Sieczkovo sedlo, niem. Mittlerer Sieczka-Sattel, węg. Középső-Sieczka-nyereg)[1] – szeroka przełęcz między Pośrednim Granatem (2234 m) a Zadnim Granatem (2240 m) w polskich Tatrach Wysokich. Jest jedną z trzech Sieczkowych Przełączek w długiej wschodniej grani Świnicy na trasie Orlej Perci. Z zachodnich zboczy przełęczy (po stronie Dolinie Czarnej Gąsienicowej) opada Żleb Staniszewskiego, z wschodnich, do górnej części Dolinki Buczynowej średnio stromy, trawiasty żleb z kilkoma płytowymi odcinkami[2].


Przez Pośrednią Sieczkową Przełączkę i sąsiednie szczyty prowadzi trasa Orlej Perci, pokonywana najczęściej w kierunku od Zawratu na Krzyżne (odcinek Zawrat – Kozi Wierch jest jednokierunkowy). Od czasów wytyczenia szlaku masyw Granatów zyskał na popularności wśród turystów. Najszybszymi dojściami na przełęcz są szlaki żółty na Skrajny Granat oraz zielony na Zadni Granat, oba pnące się wzwyż od strony Doliny Gąsienicowej[3].


Pierwszymi udokumentowanymi zdobywcami szczytów Granatów byli Eugeniusz Janota i Bronisław Gustawicz wraz z przewodnikiem Maciejem Sieczką. Nie byli oni jednak pierwsi na wierzchołkach, bo podczas wyprawy 19 września 1867 r. znaleźli na Skrajnym Granacie ślady wcześniejszego pobytu człowieka. Od nazwiska Macieja Sieczki pochodzą nazwy trzech Sieczkowych Przełączek[4].




Widok od północnego zachodu



Drogi wspinaczkowe |


Na przełęcz są dwie taternickie drogi wspinaczkowe:



  • zboczami zachodnimi od koryta Żlebu Staniszewskiego (II, miejscami III stopień trudności w skali tatrzańskiej, 2 godz.),

  • z Dolinki Buczynowej wschodnią ścianą, z ominięciem Zachodu Bednarskiego (II, 45 min)[2].



Szlaki turystyczne |



szlak turystyczny czerwony – czerwony (Orla Perć) przebiegający granią główną z Zawratu przez Kozi Wierch, Granaty i Buczynowe Turnie na Krzyżne.

  • Czas przejścia z Zawratu na Krzyżne: 6:40 h

  • Czas przejścia z Krzyżnego na Kozi Wierch (część Zawrat – Kozi Wierch jest jednokierunkowa!): 3:35 h[5]




Przypisy |




  1. Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2018-09-02].


  2. ab Władysław Cywiński: Granaty. Tatry. Przewodnik szczegółowy, tom 18. Poronin: Wyd. Górskie, 2013. ISBN 978-83-7104-046-7.


  3. Dariusz Dyląg: Orla Perć. Pruszków: Oficyna Wydawnicza Rewasz, 2012. ISBN 978-83-62460-23-6.


  4. Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część II. Zawrat – Żółta Turnia. Warszawa: Sport i Turystyka, 1951.


  5. Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000. Warszawa: ExpressMap Polska, 2005. ISBN 83-88112-35-X.





這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

Rikitea

University of Vienna