Michał Mioduszewski




.mw-parser-output table.duchowny-ksiadz td.naglowek{color:white!important;background:black!important}.mw-parser-output table.duchowny-biskup td.naglowek{color:white!important;background:#E56DC4!important}.mw-parser-output table.duchowny-patriarcha td.naglowek{color:white!important;background:#BA55D3!important}.mw-parser-output table.duchowny-kardynal td.naglowek{color:white!important;background:#FF2400!important}.mw-parser-output table.duchowny-papiez td.naglowek{color:black!important;background:gold!important}.mw-parser-output table.duchowny-cywil td.naglowek{color:black!important;background:#C0C0C0!important}.mw-parser-output table.duchowny-ksiadz tr.naglowek{color:white!important;background:black!important}.mw-parser-output table.duchowny-biskup tr.naglowek{color:white!important;background:#E56DC4!important}.mw-parser-output table.duchowny-patriarcha tr.naglowek{color:white!important;background:#BA55D3!important}.mw-parser-output table.duchowny-kardynal tr.naglowek{color:white!important;background:#FF2400!important}.mw-parser-output table.duchowny-papiez tr.naglowek{color:black!important;background:gold!important}.mw-parser-output table.duchowny-cywil tr.naglowek{color:black!important;background:#C0C0C0!important}


































Michał Mioduszewski

Kraj działania
 Polska
Data i miejsce urodzenia
16 września 1787
Warszawa
Data i miejsce śmierci
30 maja 1868
Kraków
Dyrektor Seminarium Misjonarskiego w Stradomiu
Okres sprawowania
 1820–1825


Wyznanie
katolicyzm

Kościół
rzymskokatolicki

Prezbiterat




Śpiewnik kościelny Michała Mioduszewskiego, 1838


Michał Marcin Mioduszewski (ur. 16 września 1787 w Warszawie, zm. 30 maja 1868 w Krakowie)[1] – polski ksiądz ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego à Paulo, kompozytor, zbieracz pieśni religijnych.


Studia filozoficzne i teologiczne a następnie święcenia kapłańskie uzyskał w seminarium duchownym przy Kościele św. Krzyża w Warszawie. W ciągu życia zajmował się pracą dydaktyczną w seminariach duchownych w Warszawie, Włocławku oraz w Krakowie. W latach 1820–25 pełnił funkcję dyrektora Seminarium Misjonarskiego na Stradomiu, równocześnie ucząc liturgiki, dogmatyki, śpiewu gregoriańskiego. Wykładał teologię na Uniwersytecie Jagiellońskim.


W latach 30. rozpoczął szeroko zakrojoną akcję zbierania pieśni kościelnych, ich opracowania a następnie wydania w postaci obszernego i wyczerpującego dzieła Śpiewnik kościelny, czyli pieśni nabożne z melodiami w Kościele katolickim używane. Dzieło składa się z tomu głównego (I wyd. 1838), kilku Dodatków do Śpiewnika… oraz zbioru kolęd Pastorałki i kolędy z melodiami czyli piosnki wesołe ludu w czasie świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane. Zbiór pieśni miał mieć charakter użytkowy – dla śpiewania po domach i upowszechnienia zanikających już wtedy dawnych wariantów pieśni, sięgających czasów średniowiecznego chorału gregoriańskiego.


Spuściznę naukową i zbiory pieśni przekazał na własność księżom misjonarzom w Warszawie. Zmarł w wieku 81 lat w Krakowie i spoczywa na cmentarzu Rakowickim w grobowcu księży misjonarzy[2].



Znaczenie |


Jako autor śpiewników kościelnych w dużym zakresie przyczynił się do rozwoju polskiej muzyki liturgicznej. Mioduszewski zapoczątkował zbieranie na większą skalę pieśni religijnych na terenach polskich. Jego zbiór pieśni stał się wzorem i odniesieniem dla kolejnych zbieraczy, takich jak Oskar Kolberg a źródłem materiału słownego i muzycznego dla twórców takich, jak Stanisław Moniuszko czy Wincenty Pol, Zygmunt Noskowski, Witold Lutosławski. Mioduszewski spisywał niektóre pieśni z przekazu ustnego, notując warianty dotąd nieobecne w zapisie nutowym. Jego zapisy pieśni ludowych są przedmiotem badań etnomuzykologów.



Publikacje |




  • Śpiewnik kościelny, czyli pieśni nabożne z melodiami w Kościele katolickim używane (1838)


  • Pastorałki i kolędy z melodiami (1843)





Zobacz w Wikiźródłach teksty autorstwa Michała Marcina Mioduszewskiego


Przypisy |




  1. ↑ Mirosława Kaczorowska – Guńkiewicz: Mioduszewski Michał Marcin. W: Encyklopedia Muzyczna PWM. red. E. Dziębowska. T. 6. Warszawa: 2000, s. 277. ISBN 83-224-0656-8.


  2. ↑ Karolina Grodziska-Ożóg Cmentarz Rakowicki w Krakowie (1803-1939) wyd. II Wydawnictwo Literackie Kraków 1987, s. 127









-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
閱讀完整內容

Shark

圖片
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
閱讀完整內容

Wiciokrzew

圖片
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
閱讀完整內容