Egftnjytyk

Wolfgang Lüth
Kapitän zur See
Data i miejsce urodzenia	15 października 1913 Ryga
Data i miejsce śmierci	13 maja 1945 Flensburg-Mürwik
Przebieg służby
Lata służby	1933−1945
Siły zbrojne	Kriegsmarine
Stanowiska	dowódca: U-13 U-9 U-138 U-43 U-181
Główne wojny i bitwy	Hiszpańska wojna domowa II wojna światowa Bitwa o Atlantyk
Odznaczenia

Wolfgang Lüth (ur. 15 października 1913 w Rydze, zm. 13 maja 1945 w Flensburg-Mürwik) – dowódca okrętów podwodnych (U-Bootów) w II wojnie światowej, dowódca flotylli, komendant Akademii Morskiej (Marineschule) w Flensburg-Mürwik.

Informacje ogólne |

Biorąc pod uwagę tonaż zatopionych statków i okrętów wroga, komandor Wolfgang Lüth był drugim w rankingu dowódców niemieckich okrętów podwodnych (po Otto Kretschmerze), aczkolwiek zwrócić należy uwagę, że istotna część tych zatopień miała miejsce na wodach południowego Atlantyku (u wybrzeży afrykańskich) i Oceanu Indyjskiego, gdzie aktywność alianckich okrętów wojennych była stosunkowo niewielka, a statki handlowe rzadko pływały w konwojach.

Lüth był najmłodszym oficerem mianowanym na dowódcę Akademii Morskiej w Flensburg-Mürwik oraz jednym z dwóch oficerów marynarki (drugim był Albrecht Brandi) odznaczonym Krzyżem Rycerskim z Liśćmi Dębowymi, Mieczami i Diamentami.

Dowodząc 4 okrętami (U-9, U-138, U-43, U-181), odbył 15 rejsów bojowych trwających łącznie 642 dni. Ostatni rejs, odbyty na pokładzie U-181 (typ IX), był najdłuższym rejsem bojowym dokonanym przez okręt podwodny (rekord pobity kilkanaście dni później przez U-196 dowodzonego przez Eitel-Friedricha Kentrata).

Zatopił łącznie 46 statków o łącznym tonażu 225.204 BRT oraz jeden okręt o wyporności 552 ton (francuski okręt podwodny „Doris”). Ponadto uszkodził dwa statki o łącznym tonażu 17.343 BRT.

Zginął w nocy 13 maja 1945 zastrzelony przez wartownika Akademii Morskiej we Flensburgu Mürwiku przypuszczalnie w wyniku nieszczęśliwego zbiegu okoliczności (wartownik w ciemności wezwał do podania hasła, a ponieważ go nie usłyszał, to strzelił, trafiając swojego dowódcę w głowę i zabijając na miejscu).

Odznaczenia |

• Brązowy Krzyż Hiszpański


• Odznaka pamiątkowa dla załogi


• Nagroda imienia Clausewitza


• Odznaka Załóg U-Bootów złota z Brylantami


• 
  Krzyż Żelazny II i I klasy


• 
  Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu, Mieczami i Brylantami
  
  
  
  • Krzyż Rycerski (24 października 1940)
  
  
  • 142. Liście Dębu (13 listopada 1942)
  
  
  • 29. Miecze (15 kwietnia 1943)
  
  
  • 7. Brylanty (9 sierpnia 1943)
  
  
  
  

Ciekawostka |

Lüth był zagorzałym nazistą i głęboko wierzącym protestantem. Przyjaźnił się z Arturem Greiserem - namiestnikiem Kraju Warty. Przyjaźń ta nawiązała się latem 1942, podczas odwiedzin Greisera w porcie szczecińskim, gdzie doszło do wizytacji U-181. Nagrodę Clausewitza Lüth odebrał z rąk Greisera w Poznaniu 6 października 1943. Jednocześnie, tego samego dnia nagrodę przyznano pośmiertnie Kurtowi Lückowi - historykowi i działaczowi mniejszości niemieckiej w Poznaniu, radnemu miejskiemu, który 2 marca 1942 zginął w potyczce z partyzantami radzieckimi^[1].

Linki zewnętrzne |

• 
  Biografia (ang.)
  

Przypisy |