Grób Zdzisława Krzyszkowiaka na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach
Zdzisław Ludwik Krzyszkowiak (ur. 3 sierpnia 1929 w Wielichowie, zm. 24 marca 2003 w Warszawie) – lekkoatleta polski, biegacz długodystansowy, mistrz olimpijski, mistrz Europy, rekordzista świata.
Spis treści
1Życiorys
2Rekordy życiowe
3Przypisy
4Bibliografia
5Linki zewnętrzne
Życiorys |
Jako dziecko był chorowity, przeszedł m.in. krzywicę. Wskutek tej choroby przejściowo przestał nawet chodzić[1]. Do reprezentacji Polski trafił w 1951. Trenował pod opieką Jana Mulaka, jednego ze współtwórców wunderteamu.
Na swoich pierwszych igrzyskach olimpijskich w 1956 zajął w biegu na 10 000 metrów miejsce tuż za podium, przeszedł eliminacje w biegu na 3000 metrów z przeszkodami, jednak z powodu kontuzji (pogryzienie przez psa w wiosce olimpijskiej) nie wystartował w finale[2]. Na Mistrzostwach Europy w Sztokholmie w 1958 triumfował na dwóch dystansach – 5 i 10 kilometrów. Występ w Sztokholmie sprawił, że został uznany przez działy sportowe agencji informacyjnych najlepszym sportowcem Europy w 1958 roku w ankiecie na zlecenie PAP[3] oraz został wybrany najlepszym sportowcem Polski w 1958 w plebiscycie „Przeglądu Sportowego”[4].
W 1960 podczas meczu Polska – ZSRR w Tule ustanowił rekord świata w biegu na 3000 m z przeszkodami (8:31,4), odbierając go innemu Polakowi – Jerzemu Chromikowi. Podczas igrzysk olimpijskich w Rzymie w 1960 zdobył złoty medal na 3000 m z przeszkodami, wyprzedzając na ostatniej przeszkodzie Rosjanina Nikołaja Sokołowa. W 1961 w Wałczu ponownie poprawił rekord świata na 3000 m z przeszkodami, osiągając czas 8:30,4.
Zdzisław Krzyszkowiak był także trzynastokrotnym mistrzem Polski na 5000 m, 10 000 m, 3000 m z przeszkodami i w biegach przełajowych na 3 i 6 km (1953–1962)[5].
Po zakończeniu kariery zajmował się krótko trenerką, ale bez większych sukcesów. Ostatecznie zajął się turystyką i był przewodnikiem wycieczek zagranicznych, m.in. do Pragi, Miszkolca i Warny[1].
Odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1998)[6].
Jego imieniem nazwano stadion lekkoatletyczny w Bydgoszczy.
Od 1996 honorowy obywatel miasta Koła[7], a od 2003 Wałcza[8].
Rekordy życiowe |
bieg na 3000 m – 7:58,2
bieg na 5000 m – 13:51,6
bieg na 10 000 m – 28:52,4
bieg na 3000 m z przeszkodami – 8:30,4
Przypisy |
↑ abBohdan Tomaszewski, Jak ziarenka piasku, w: Poczet polskich olimpijczyków 1924–1984. Melbourne '56. Rzym '60. Tokio '64, KAW, Warszawa, 1984, s.30-31, ISBN 83-03-00573-1
↑W. Lipniacki, A. Miller: Od Aten do Melbourne 1896–1956. Warszawa: Sport i Turystyka, 1957, s. 183.
↑Krzyszkowiak najlepszym sportowcem Europy. „Nowiny-Stadion”, s. 1, Nr 1 z 5 stycznia 1959.
↑Krzyszkowiak najlepszym sportowcem Polski w 1958 r.. „Nowiny-Stadion”, s. 1, Nr 2 z 12 stycznia 1959.
↑Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia Finałów Lekkoatletycznych Mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 334. ISBN 978-83-61233-20-6.
↑M.P. z 1999 r. nr 6, poz. 68
↑Honorowi Obywatele Miasta Koła
↑Honorowi obywatele - Wałcz
Bibliografia |
bydgoszcz.pl – Zdzisław Krzyszkowiak (pol.) [Dostęp: 8 września 2012]
Linki zewnętrzne |
Polski Komitet Olimpijski: Zdzisław Krzyszkowiak – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl (pol.). www.olimpijski.pl. [dostęp 31 maja 2014].
Profil zawodnika w bazie tilastopaja.org (ang.)
Wyniki olimpijskie zawodnika w serwisie sports-reference.com (ang.)
p•d•e
Polscy medaliści na Letnich Igrzyskach Olimpijskich Rzym 1960
Złoto
Indywidualnie
Kazimierz Paździor
Zdzisław Krzyszkowiak
Józef Szmidt
Ireneusz Paliński
Srebro
Indywidualnie
Jerzy Adamski
Tadeusz Walasek
Zbigniew Pietrzykowski
Jarosława Jóźwiakowska
Elżbieta Krzesińska
Drużynowo
Marian Kuszewski
Emil Ochyra
Jerzy Pawłowski
Andrzej Piątkowski
Wojciech Zabłocki
Ryszard Zub (szermierka)
Brąz
Indywidualnie
Brunon Bendig
Marian Kasprzyk
Leszek Drogosz
Daniela Walkowiak
Tadeusz Rut
Kazimierz Zimny
Jan Bochenek
Teodor Kocerka
Tadeusz Trojanowski
Drużynowo
Stefan Kapłaniak
Władysław Zieliński (kajakarstwo)
Teresa Wieczorek
Barbara Janiszewska
Celina Jesionowska
Halina Richter (lekkoatletyka)
p•d•e
Mistrzowie olimpijscy w biegu na 3000 m z przeszkodami
1900 (2500 m): George Orton
1900 (4000 m): John Rimmer
1904 (2590 m): Jim Lightbody
1908 (3200 m): Arthur Russell
1920: Percy Hodge
1924: Ville Ritola
1928: Toivo Loukola
1932: Volmari Iso-Hollo
1936: Volmari Iso-Hollo
1948: Tore Sjöstrand
1952: Horace Ashenfelter
1956: Chris Brasher
1960: Zdzisław Krzyszkowiak
1964: Gaston Roelants
1968: Amos Biwott
1972: Kipchoge Keino
1976: Anders Gärderud
1980: Bronisław Malinowski
1984: Julius Korir
1988: Julius Kariuki
1992: Matthew Birir
1996: Joseph Keter
2000: Reuben Kosgei
2004: Ezekiel Kemboi
2008: Brimin Kipruto
2012: Ezekiel Kemboi
2016: Conseslus Kipruto
p•d•e
Mistrzowie Europy w biegu na 5000 metrów
1934: Roger Rochard
1938: Taisto Mäki
1946: Sydney Wooderson
1950: Emil Zátopek
1954: Wołodymyr Kuc
1958: Zdzisław Krzyszkowiak
1962: Bruce Tulloh
1966: Michel Jazy
1969: Ian Stewart
1971: Juha Väätäinen
1974: Brendan Foster
1978: Venanzio Ortis
1982: Thomas Wessinghage
1986: Jack Buckner
1990: Salvatore Antibo
1994: Dieter Baumann
1998: Isaac Viciosa
2002: Alberto García
2006: Jesús España
2010: Mohamed Farah
2012: Mohamed Farah
2014: Mohamed Farah
2016: Ilias Fifa
2018: Jakob Ingebrigtsen
p•d•e
Mistrzowie Europy w biegu na 10 000 metrów
1934: Ilmari Salminen
1938: Ilmari Salminen
1946: Viljo Heino
1950: Emil Zátopek
1954: Emil Zátopek
1958: Zdzisław Krzyszkowiak
1962: Piotr Bołotnikow
1966: Jürgen Haase
1969: Jürgen Haase
1971: Juha Väätäinen
1974: Manfred Kuschmann
1978: Martti Vainio
1982: Alberto Cova
1986: Stefano Mei
1990: Salvatore Antibo
1994: Abel Antón
1998: Antonio Pinto
2002: José Manuel Martínez
2006: Jan Fitschen
2010: Mohamed Farah
2012: Polat Kemboi Arıkan
2014: Mohamed Farah
2016: Polat Kemboi Arıkan
2018: Morhad Amdouni
p•d•e
Najlepsi sportowcy roku w Europie (PAP)
1958: Zdzisław Krzyszkowiak
1959: Wasilij Kuzniecow
1960: Jurij Własow
1961: Walerij Brumel
1962: Walerij Brumel
1963: Walerij Brumel
1964: Lidija Skoblikowa
1965: Michel Jazy
1966: Irena Kirszenstein
1967: Jean-Claude Killy
1968: Jean-Claude Killy
1969: Eddy Merckx
1970: Eddy Merckx
1971: Juha Väätäinen
1972: Lasse Virén
1973: Kornelia Ender
1974: Irena Szewińska
1975: Kornelia Ender
1976: Nadia Comăneci
1977: Rosemarie Ackermann
1978: Władimir Jaszczenko
1979: Sebastian Coe
1980: Władimir Salnikow
1981: Sebastian Coe
1982: Daley Thompson
1983: Jarmila Kratochvílová
1984: Michael Groß
1985: Sergiej Bubka
1986: Heike Drechsler
1987: Stephen Roche
1988: Steffi Graf
1989: Steffi Graf
1990: Stefan Edberg
1991: Katrin Krabbe
1992: Nigel Mansell
1993: Linford Christie
1994: Johann Olav Koss
1995: Jonathan Edwards
1996: Swietłana Mastierkowa
1997: Martina Hingis
1998: Mika Häkkinen
1999: Gabriela Szabó
2000: Inge de Bruijn
2001: Michael Schumacher
2002: Michael Schumacher
2003: Michael Schumacher
2004: Roger Federer
2005: Roger Federer i Jelena Isinbajewa
2006: Roger Federer
2007: Roger Federer
2008: Rafael Nadal
2009: Roger Federer
2010: Rafael Nadal
2011: Novak Đoković
2012: Sebastian Vettel
2013: Sebastian Vettel
2014: Lewis Hamilton
2015: Novak Đoković
2016: Cristiano Ronaldo
2017: Cristiano Ronaldo
2018: Novak Đoković
p•d•e
Zwycięzcy plebiscytu „Przeglądu Sportowego” na najlepszego polskiego sportowca roku
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No. built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA...
Town in French Polynesia, France Rikitea Town Rikitea Location in French Polynesia Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W / 23.12028°S 134.96917°W / -23.12028; -134.96917 Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W / 23.12028°S 134.96917°W / -23.12028; -134.96917 Country France Overseas collectivity French Polynesia Territory Gambier Islands Island Mangareva Rikitea is a small town on Mangareva, which is part of the Gambier Islands in French Polynesia. A majority of the islanders live in Rikitea. [1] [2] The island was a protectorate of France in 1871 and was annexed in 1881. [3] Contents 1 History 2 Geography 3 Economy 4 Landmarks 5 Transportation 6 References 7 Bibliography 8 External links History The town's history dates to the era when the island was first settled with people from the Marquesas Islands in 1100 AD. Captain James Wilson of the London Missionary Society arrived in 1797 on Du...
"Vienna University" redirects here. For Vienna University of Economics and Business, see Vienna University of Economics and Business. University of Vienna Universität Wien Type Public Established 1365 Budget € 544 million [1] Rector Heinz Engl Academic staff 6,765 Administrative staff 3,106 Students 94,000 [2] Postgraduates 16,490 Doctoral students 8,945 Location Main building, Vienna , Austria 48°12′47″N 16°21′35″E / 48.21306°N 16.35972°E / 48.21306; 16.35972 Coordinates: 48°12′47″N 16°21′35″E / 48.21306°N 16.35972°E / 48.21306; 16.35972 Campus Urban Colors Blue and White Affiliations Campus Europae, EUA, UNICA Website www.univie.ac.at/en Data as of 2016 [update] The University of Vienna (German: Universität Wien ) is a public university located in Vienna, Austria. It was founded by Duke Rudolph IV in 1365 and is one of the oldest universities in the Ge...