Heinrich Obersteiner






Heinrich Obersteiner


Heinrich Obersteiner (ur. 13 listopada 1847 w Wiedniu, zm. 19 listopada 1922 w Wiedniu) – austriacki lekarz, neurolog i neuroanatom.




Spis treści






  • 1 Życiorys


  • 2 Wybrane prace


  • 3 Bibliografia


  • 4 Linki zewnętrzne





Życiorys |


Urodził się 13 listopada 1847 w Wiedniu. Jego ojciec i dziadek byli wiedeńskimi lekarzami. W 1870 roku otrzymał tytuł doktora medycyny na Uniwersytecie w Wiedniu, po czym pracował w laboratorium Ernsta Wilhelma von Brückego.


Obersteiner był profesorem patologii i neuroanatomii na Uniwersytecie Wiedeńskim; ponadto, był dyrektorem zakładu dla chorych umysłowo w Oberdöbling pod Wiedniem. W 1882 roku w Wiedniu założył Instytut Neurologiczny, w którym kształciło się około 400 młodych lekarzy, w tym m.in. Richard Cassirer, Eugen Pollak, William Gibson Spiller, Otto Marburg czy Constantin von Economo. Jego podręcznik neurologii dwukrotnie był tłumaczony na angielski i rosyjski, a także na francuski i włoski.


Jest upamiętniony w eponimicznej nazwie linii Obersteinera-Redlicha (razem z Emilem Redlichem): jest to umowna granica między obwodowym a ośrodkowym układem nerwowym. Opisał rzadki objaw allochirii. Przedstawił pierwszy w piśmiennictwie niemieckim opis status epilepticus.



Wybrane prace |



  • H Obersteiner, LS Lacabra: Der feinere Bau der Kleinhirnrinde bei Menschen und Tieren. Junge & Sohn 1881


  • Der Hypnotismus. Klinische Zeit- und Streitfragen. Wien, 1887.


  • Die progressive allgemeine Paralyse. Wien-Leipzig 1908.


  • Anleitung beim Studium des baues der nervösen Centralorgane im gesunden und kranken Zustande. Leipzig-Wien, 1888


  • Die Sinnestäuschungen. W: Handbuch der ärztlichen Sachverst. Tätigkeit, vol. 4, Stuttgart, 1910


  • Ein porencephalisches Gehirn. Arbeiten aus dem Neurologischen Institute (1923)


  • Makroskopische Untersuchung des Zentralnervensystems. W: Emil Abderhalden (red.) Handbuch der biologischen Arbeitsmethoden H. 8, T. 1; Berlin-Wien, Urban & Schwarzenberg, 1924.

  • O Marburg, H Obersteiner: Mikroskopisch-topographischer Atlas des menschlichen Zentralnervensystems mit begleitendem Texte. F. Deuticke 1927



Bibliografia |




  • Seitelberger F. Heinrich Obersteiner and the Neurological Institute: foundation and history of neuroscience in Vienna. „Brain Pathology”. 2 (2), s. 163–168, 1992. PMID: 1341958. 

  • Pagel JL: Biographisches Lexikon hervorragender Ärzte des neunzehnten Jahrhunderts. Berlin-Wien: Urban & Schwarzenberg, 1901, s. 1219–1220.

  • AlastairA. Compston AlastairA., The cerebral blood-vessels in health and disease. By Prof. H. Obersteiner (Vienna). Brain 1884: 7; 289–309 (Translated from the original manuscript by C.E. Beevor, MD)., „Brain”, 130 (12), 2007, s. 3057–3059, DOI: 10.1093/brain/awm287, ISSN 0006-8950 .

  • Helmut Gröger: Obersteiner, Heinrich W: Neue Deutsche Biographie Bd. 19, Nauwach – Pagel, Berlin, 1999 s. 399–400



Linki zewnętrzne |




  • Heinrich Obersteiner w bazie Who Named It (ang.)

  • http://ub.meduniwien.ac.at/blog/?p=68









-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
閱讀完整內容

Shark

圖片
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
閱讀完整內容

Wiciokrzew

圖片
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
閱讀完整內容