Egftnjytyk

Paul Pogba
Pełne imię i nazwisko	Paul Labile Pogba
Data i miejsce urodzenia	15 marca 1993 Lagny-sur-Marne
Wzrost	191 cm
Pozycja	pomocnik
Informacje klubowe
Klub	Manchester United
Numer w klubie	6
Kariera juniorska
Lata Klub 1999–2006 Roissy-en-Brie 2006–2007 Torcy 2007–2009 Le Havre AC 2009–2011 Manchester United
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 2011–2012 Manchester United 3 (0) 2012–2016 Juventus F.C. 124 (28) 2016– Manchester United 86 (22) W sumie: 213 (50)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 2008–2009  Francja U-16 17 (1) 2010  Francja U-17 10 (2) 2010–2011  Francja U-18 6 (1) 2011–2012  Francja U-19 12 (4) 2012–2013  Francja U-20 13 (3) 2013–  Francja 66 (10) W sumie: 124 (21)
↑ Aktualne na: 2 kwietnia 2019. ↑ Aktualne na: 25 marca 2019.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata I miejsce Rosja 2018 Mistrzostwa Europy II miejsce Francja 2016 Mistrzostwa świata U-20 Złoto Turcja 2013
Multimedia w Wikimedia Commons

Paul Labile Pogba (ur. 15 marca 1993 w Lagny-sur-Marne) – francuski piłkarz pochodzenia gwinejskiego występujący na pozycji pomocnika w angielskim klubie Manchester United oraz w reprezentacji Francji. Mistrz Świata z 2018 roku. Srebrny medalista Mistrzostw Europy 2016. Uczestnik Mistrzostw Świata 2014.

Kariera klubowa |

Początek kariery |

Pogba rozpoczął grę w piłkę nożną w okolicznych paryskich klubach, takich jak US Roissy-en-Brie i US Torcy, a w 2007 roku podpisał kontrakt z Le Havre AC. Grał tam przez dwa lata, zanim w 2009 roku przeniósł się do Manchesteru United^[1].

Manchester United |

7 października 2009 roku ogłoszono, że Paul Pogba zostanie zawodnikiem Manchesteru United^[1]. Pogba w United najpierw występował w drużynie U-18, debiutując 10 października w tej drużynie w przegranym 1:2 meczu z Crewe Alexandra U-18^[2]. Sezon 2009/10 w drużynie U-18 zakończył z 7 bramkami w 21 występach. Jego drużyna zajęła 1. miejsce w grupie, ale w półfinale play-offów United U-18 uległ Arsenalowi 2 w karnych 5:3^[3]. W sezonie 2010/11 został w drużynie U-18 i grał tam przez pierwsze 3 miesiące sezonu. W listopadzie 2010 roku został powołany do rezerw "Czerwonych Diabłów" i zadebiutował tam 2 listopada 2010 w wygranym 3:1 meczu z rezerwami Boltonu Wanderers^[4]. 10 stycznia 2011 roku w meczu FA Youth Cup, Pogba zdobył piękną bramkę z dystansu, a rezerwy United wygrały 3:2 z rezerwami Portsmouth i dzięki zwycięstwu awansowali do czwartej rundy^[5]. Miesiąc później zdobył podobną bramkę w meczu z rezerwami West Bromwich Albion, ale United przegrało ten mecz 2:3^[6]. 19 lutego 2011 roku Pogba był jednym z 4 zawodników, którzy dołączyli do pierwszej drużyny prowadzonej wtedy przez sir Alexa Fergusona, aby zagrać mecz FA Cup przeciwko Crawley Town^[7]. Pogba otrzymał numer 42^[7]. Po meczu wrócił do treningów z rezerwami i pomógł zdobyć puchar FA Youth Cup. W finale tych rozgrywek mierzyli się z rezerwami Sheffield United i udało im się wygrać w dwumeczu 6:3^[8].

Przed rozpoczęciem sezonu 2011/12 Ferguson potwierdził, że Pogba dołącza do pierwszej drużyny, ale był udostępniany dla drużyny rezerw^[9]. Na swój debiut w Premier League musiał czekać do 31 stycznia 2012 roku zmienił Javiera Hernandeza w 72. minucie meczu ze Stoke City i United wygrało ten mecz 2:0^[10]. 15 marca 2012 zadebiutował w rozgrywkach europejskich. Był to mecz Ligi Europy z Athleticiem Bilbao. W 63. minucie zmienił Michaela Carricka, ale "Czerwone Diabły" przegrały ten mecz 1:2 i odpadły z tych rozgrywek^[11].

Juventus |

3 lipca 2012 roku sir Alex Ferguson potwierdził, że Pogba nie przedłuży swojego kontraktu i odejdzie z klubu^[12]. 27 lipca Juventus F.C. poinformował, że Pogba przyjechał na testy medyczne, a 3 sierpnia podpisał 4 letni kontrakt z klubem z Turynu^[13]. Jego pierwszym meczem w barwach Bianconerich był mecz z Benficą gdzie zmienił w 78 minucie Andreę Pirlo. Pierwszym oficjalnym meczem Pogby w Juve był mecz Serie A rozegrany 22 września 2012 przeciwko Chievo, w którym zagrał pełne 90 minut, a Juventus wygrał 2-0^[14]. 31 października w meczu z Bologną zdobył pierwszą bramkę w barwach Bianconerich i to bramkę na wagę zwycięstwa 2-1^[15]. 5 maja 2013 roku został wyrzucony z boiska w wygranym 1-0 meczu z US Palermo dającym Juve mistrzostwo Włoch^[16] W grudniu 2013 roku Pogba został nagrodzony nagrodą Złotego Chłopca^[17]. W styczniu 2014 roku został nazwany jednym z 10 najwększych talentów w Europie^[18]. 20 lutego zdobył swoją pierwszą bramkę w rozgrywkach europejskich w barwach Juventusu w meczu z Trabzonsporem, w którym Juve wygrało 2-0 i awansowało do 1/16 Ligi Europy^[19]. Pogba w sezonie 2013/14 wystąpi 51 raz we wszystkich rozgrywkach czyli najwięcej razy w klubie i zdobył 9 bramek^[20]. Sezon zakończył zdobyciem Serie A i półfinałem Ligi Europy^[21]. 24 października Pogba przedłużył swój kontrakt do 2019^[22]. 4 listopada 2014 Pogba strzelił swoją pierwszą bramkę w Lidze Mistrzów w wygranym 3-2 meczu z Olympiakosem^[23]. 28 października 2014 roku Paul Pogba został wybrany do listy 23 nominowanych do Złotej Piłki FIFA^[24]. 13 maja 2015 roku Álvaro Morata strzelił wyrównującą bramke w meczu z Realem Madryt i dzięki tej bramce Juventus w dwumeczu wygrał 3-2 i awansował do finału ligi mistrzów w Berlinie^[25]. 20 maja Bianconeri Pogba zdobył bramkę w finale Pucharu Włoch i pomógł wygrać 2-1^[26]. 6 czerwca Juventus z Pogbą w składzie przegrał finał Ligi Mistrzów z Barceloną 1-3^[27]. 15 lipca 2015 roku Pogba został nominowany do Nagrody Najlepszego Piłkarza w Europie^[28]. W sezonie 2015/16 zamienił swój numer 6 na 10 po Carlosie Tevezie^[29]. 12 sierpnia zajął 10 miejsce w Nagrodzie Najlepszego Piłkarza w Europie^[30]. 24 listopada Paul Pogba został nominowany do Drużyny Roku UEFA^[31], a 3 dni później został wybrany do FIFPro World XI^[32]. Sezon 2015/16 wystąpił łącznie w 49 spotkaniach zdobywając 10 bramek i 16 asyst^[33].

Powrót do Manchesteru United |

9 sierpnia 2016 wrócił do Manchesteru United podpisując z klubem pięcioletni kontrakt z opcją przedłużenia o kolejny rok.^[34]. Manchester United za sprowadzenie Pogby zapłacił 105 mln euro, dzięki czemu został on najdroższym piłkarzem w historii piłki nożnej, pobijając rekord Garetha Bale'a (po niespełna roku rekord ten został pobity przez Neymara, który przechodząc z Barcelony do Paris Saint-Germain kosztował 222 mln euro)^[35]. Pierwszy mecz po powrocie zagrał 19 sierpnia 2016 roku w wygranym 2:0 meczu przeciwko Southampton, rozgrywając całe spotkanie. Swoją pierwszą bramkę dla klubu strzelił 24 września 2016 roku w wygranym 4:1 meczu z Leicester City.

Kariera reprezentacyjna |

Pogba był reprezentantem Francji na szczeblach młodzieżowych. Wraz z reprezentacją do lat 16, triumfował w Aegean Cup i Tournoi du Val-de-Marne. Wystąpił też na mistrzostwach Europy U-17 i mistrzostwach Europy U-19.

22 marca 2013 zadebiutował w seniorskiej reprezentacji Francji w wygranym 3:1 meczu z Gruzją. 26 marca 2013 wystąpił w drugim meczu przeciwko Hiszpanii.

Statystyki kariery |

(aktualne na dzień 10 kwietnia 2019)

Sukcesy |

Juventus |

• 
  Mistrzostwo Włoch: 2012/2013, 2013/2014, 2014/2015, 2015/2016
  


• 
  Puchar Włoch: 2014/2015, 2015/2016


• 
  Superpuchar Włoch: 2013, 2015

Manchester United |

• 
  Liga Europy UEFA: 2016/2017
  


• 
  Puchar Ligi Angielskiej: 2016/2017

Francja |

• 
  Mistrzostwo Świata: 2018
  


• 
  Wicemistrzostwo Europy: 2016
  


• 
  Mistrzostwo świata U-20: 2013
  

Indywidualne |

• Najlepszy asystent Serie A: 2015/2016 (12 asyst)^[c]
  


• Najlepszy zawodnik Mistrzostw świata U-20: 2013
  


• 
  Złoty Chłopiec: 2013^[36]
  


• 
  Bravo Award: 2014


• Jedenastka sezonu Serie A: 2015/2016^[37]
  

Życie prywatne |

Ma dwóch braci, Florentina oraz Mathiasa, którzy także są piłkarzami.

Uwagi |

Przypisy |

Bibliografia |

• 
  Paul Pogba na oficjalnej stronie Fédération Française de Football (fr.)
  


• 
  Paul Pogba w bazie Soccerbase (ang.)
  


• 
  Paul Pogba w bazie Soccerway (ang.)
  


• 
  Paul Pogba w bazie Transfermarkt
  


• 
  Paul Pogba w bazie National Football Teams (ang.)
  

Składy reprezentacji Francji p • d • e Skład reprezentacji Francji na Mistrzostwach Europy do lat 17 2010 1 Aréola 2 Sabaly 3 Arrondel 4 Umtiti 5 Yamnaine 6 Pogba 7 Doucouré 8 Le Pogam 9 Sanogo 10 Koura 11 Deligny 12 Digne 13 Obin (c) 14 Rosenfelder 15 Sorin 16 Dupe 17 Le Roux 18 Omrani trener: Ferrier p • d • e Skład reprezentacji Francji na Mistrzostwach Świata do lat 20 2013 1 Aréola 2 Foulquier 3 Polomat 4 Zouma 5 Umtiti 6 Pogba 7 Vion 8 Kondogbia 9 Sanogo 10 Ngando 11 Bahebeck 12 Digne 13 Lemina 14 Sarr 15 Bosetti 16 Dupé 17 Veretout 18 Sabaly 19 Jullien 20 Thauvin 21 Charruau trener: Mankowski p • d • e Skład reprezentacji Francji na Mundialu 2014 1 Lloris (c) 2 Debuchy 3 Evra 4 Varane 5 Sakho 6 Cabaye 7 Cabella 8 Valbuena 9 Giroud 10 Benzema 11 Griezmann 12 Mavuba 13 Mangala 14 Matuidi 15 Sagna 16 Ruffier 17 Digne 18 Sissoko 19 Pogba 20 Rémy 21 Koscielny 22 Schneiderlin 23 Landreau trener: Deschamps p • d • e Skład reprezentacji Francji na Euro 2016 1 Lloris (c) 2 Jallet 3 Evra 4 Rami 5 Kanté 6 Cabaye 7 Griezmann 8 Payet 9 Giroud 10 Gignac 11 Martial 12 Schneiderlin 13 Mangala 14 Matuidi 15 Pogba 16 Mandanda 17 Digne 18 Sissoko 19 Sagna 20 Coman 21 Koscielny 22 Umtiti 23 Costil trener: Deschamps p • d • e Skład reprezentacji Francji na Mundialu 2018 1 Lloris (c) 2 Pavard 3 Kimpembe 4 Varane 5 Umtiti 6 Pogba 7 Griezmann 8 Lemar 9 Giroud 10 Mbappé 11 Dembélé 12 Tolisso 13 Kanté 14 Matuidi 15 N’Zonzi 16 Mandanda 17 Rami 18 Fekir 19 Sidibé 20 Thauvin 21 Hernández 22 Mendy 23 Aréola trener: Deschamps