Strażnica KOP „Kamienny Wóz”




.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}
































Strażnica KOP „Kamienny Wóz”


Ilustracja
strażnica KOP „Kamienny Wóz”
Historia

Państwo

 II Rzeczpospolita
Sformowanie

1925
Rozformowanie

1939
Organizacja
Dyslokacja
Kamienny Wóz[a]

Formacja

Korpus Ochrony Pogranicza
Podległość

Kompania graniczna KOP „Dziwniki”

Kompania KOP Dziwniki w 1934.png

Strażnica KOP „Kamienny Wóz” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.




Spis treści






  • 1 Formowanie i zmiany organizacyjne


  • 2 Służba graniczna


  • 3 Walki we wrześniu 1939


  • 4 Uwagi


  • 5 Przypisy


  • 6 Bibliografia





Formowanie i zmiany organizacyjne |


W 1924, w składzie 3 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 7 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 16 strażnic[1]. Strażnica KOP „Kamienny Wóz” w latach 1931 – 1939 znajdowała się w strukturze 3 kompanii KOP „Dziwniki”[2][3][4][5][6]batalionu KOP „Podświle”[7] z pułku KOP „Głebokie”[8]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej.


W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku KOP[3]. Strażnicę z macierzystą kompanią łączył trakt długości 11.7 km i droga polna długości 2 km[5].



 Osobny artykuł: strażnica KOP.


Służba graniczna |


Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[9]. Strażnice KOP stanowiły pierwszy rzut ugrupowania kordonowego Korpusu Ochrony Pogranicza[10].


Strażnica KOP „Kamienny Wóz” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 5 kilometrów 523 metrów od słupa granicznego nr 257 do 261[3], a w 1938 pododcinek szerokości 8 kilometrów 450 metrów od słupa granicznego nr 247 do 261[5].


Sąsiednie strażnice:




  • strażnica KOP „Grazie” ⇔ strażnica KOP „Lipowo” – 1931[2], 1932[3], 1934[4]


  • strażnica KOP „Osinówka” ⇔ strażnica KOP „Hornowo Wiercińskie” – 1938[5]



Walki we wrześniu 1939 |


17 września 1939 strażnice 3 kompanii granicznej „Dziwniki” por. Bronisława Olecha zaatakowane zostały przez jednostki 5 Dywizji Strzeleckiej i 13 oddziału ochrony pogranicza NKWD. Po krótkiej walce uległy przeważającym siłom przeciwnika. Strażnica KOP „Kamienny Wóz” została zniszczona. W jej obronie poległ plut. Pełczyński[11].



Uwagi |




  1. strażnica Kamienny Wóz, gmina Hołubicze, powiat dziśnieński, województwo wileńskie



Przypisy |




  1. Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 5/1928.


  2. ab Szkice dyslokacyjne ↓.


  3. abcd Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 19/1932.


  4. ab Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 54/1934.


  5. abcd Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 83/1938.


  6. Prochwicz 2003 ↓, s. 306.


  7. Szubański 2000 ↓, s. 88.


  8. Polak 1999 ↓, s. 218.


  9. Falkiewicz 1925 ↓, s. 3-4.


  10. Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 32.


  11. Cygan 2006 ↓, s. 93.



Bibliografia |



  • Wiktor Krzysztof Cygan: Kresy we krwi. Obrona północno-wschodniej Polski we wrześniu 1939. Warszawa: Espadon Publishing, 2006. ISBN 978-83-60786-00-0.

  • Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne. Dokumenty organizacyjne. Wybór źródeł. T.1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-84-6.

  • Jerzy Prochwicz, Andrzej Konstankiewicz, Jan Rutkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Barwa i Broń, 2003. ISBN 83-900217-9-4.

  • Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939 roku. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.


  • Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3 (145), 1993. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182. 


  • Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP-u. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3 (184), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281. 

  • Stanisław Falkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza. W pierwszą rocznicę objęcia służby na wschodniej granicy Rzeczypospolitej 1924-1925. 1925. [dostęp 2016-01-30].

  • Komunikaty dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza z lat 1927 (z uzupełnieniami i poprawkami), 1928, 1932, 1934 (z uzupełnieniami i poprawkami) i 1938 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.

  • Szkice dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza i podległych jednostek w latach 1927-1939 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.





這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

Rikitea

University of Vienna