Jełgawa

















































Jełgawa
Jelgava


ilustracja











Herb

Flaga

Herb

Flaga


Państwo

 Łotwa

Okręg (do 2014)
Jełgawa

Burmistrz

Andris Rāviņš
Powierzchnia
60 km²
Wysokość
13 m n.p.m.
Populacja (2016)
• liczba ludności
• gęstość


61 623[1]
1025,3 os./km²

Nr kierunkowy
(+371) 630

Kod pocztowy
LV-30(01-18)


Położenie na mapie Łotwy


Mapa lokalizacyjna Łotwy

Jełgawa

Jełgawa





Ziemia56°39′N 23°42′E/56,650000 23,700000

Strona internetowa

Portal Portal Litwa, Łotwa i Estonia




Pałac w Jełgawie


Jełgawa (łot. Jelgava; do 1918 Mitawa, niem. Mitau, ros. Елгава, jidysz מיטאַווע, Mitawe) – miasto na Łotwie, w środkowej części kraju, ok. 45 km na południowy zachód od Rygi, przy ujściu rzeki Drykszny do Lelupy (dawniej Aa), miasto wydzielone.


W mieście znajduje się stacja kolejowa Jelgava.




Spis treści






  • 1 Historia


  • 2 Turystyka


  • 3 Miasta partnerskie


  • 4 Osoby związane z Jełgawą


  • 5 Przypisy


  • 6 Bibliografia


  • 7 Linki zewnętrzne





Historia |


Na terenie obecnej Jełgawy w X wieku powstała osada Liwów. W XIII wieku, zakon kawalerów mieczowych, pod wodzą wielkiego mistrza Konrada von Mandera rozpoczął budowę w tym miejscu zamku, nazwanego Mitau. Mitau był zamkiem granicznym, z którego rycerze zakonu często organizowali wyprawy przeciwko Liwom i Semigalom aż do 1290. Później znaczenie zamku jeszcze wzrosło z powodu rozwoju na południu państwa litewskiego. Litwinom udało się splądrować Mitawę w 1345.


Po rozpadzie zakonu w 1561 Mitawa przypadła w udziale Księstwu Kurlandii i Semigalii. W 1573 otrzymała ona prawa miejskie. Od 1596, po podziale księstwa, Mitawa stała się stolicą Semigalii, rezydencją księcia Fryderyka Kettlera. W 1617 ponownie została stolicą zjednoczonego księstwa Kurlandii i Semigalii podległego Rzeczypospolitej.


W listopadzie 1622 zawarto rozejm w Mitawie między Polską a Szwecją. Pomimo wielu wojen polsko-szwedzkich Mitawa dalej rozwijała się w kierunku miasta handlowego i przemysłowego. Widać było jednak w Mitawie duże wpływy rosyjskie dużo wcześniej niż w innych miastach Kurlandii i Semigalii. Z Mitawy pochodziła m.in. księżniczka Anna Iwanowna Romanowa, późniejsza caryca Rosji Anna I.


W 1763 książę Karol Krystian Wettyn został oblężony przez wojska rosyjskie i zmuszony do detronizacji.
W II poł. XVIII wieku przedostatni książę Kurlandii Ernest Jan Biron wspierał kulturalny rozwój Mitawy. Zburzył on stary zamek i postawił na jego miejscu okazały pałac. Książę Biron otworzył również pierwszą w mieście publiczną bibliotekę i założył Akademię Piotra (Academia Petrina), uniwersytet i duchowe centrum kraju. Po wybuchu rewolucji francuskiej w 1789 mieszkańcy Mitawy zaczęli domagać się większych praw.


Miasto zostało zajęte przez Rosjan w wyniku III rozbioru Polski w 1795. W okresie wojen napoleońskich miasto było okupowane przez Prusy i zostało częściowo zniszczone. W XIX wieku Mitawa rozwinęła się z powodu doprowadzenia tutaj kolei w 1868. Rozwój miasta zachęcił Łotyszy (mieszkańców wsi) do osiedlania się w mieście. W 1914 Mitawa liczyła 45 tys. mieszkańców. Miasto zostało wyniszczone przez niemiecką okupację podczas I wojny światowej, a po wojnie było areną walk niemieckich, rosyjskich i łotewskich oddziałów paramilitarnych. Po zwycięstwie tych ostatnich Jełgawa stała się jednym z ważniejszych miast w nowo powstałym państwie łotewskim.


W 1940, po aneksji kraju przez Związek Radziecki, wielu mieszkańców Jełgawy, głównie Niemców, wyemigrowało z miasta. Później Jełgawę okupowali Niemcy, a od 1944 Sowieci. Podczas II wojny światowej zniszczeniu uległo prawie 90% budynków w mieście. W czasach kolejnej okupacji sowieckiej nastąpiła odbudowa miasta. Obecnie Jełgawa jest jednym z ważniejszych miast w kraju, centrum turystycznym i edukacyjnym. W okresie sowieckim rozwinął się tutaj również przemysł, w tym samochodowy.


W Mitawie urodzili się:



  • pomiędzy 1765-1770 r. Fryderyk Bauman – polski architekt i rzeźbiarz-dekorator okresów klasycyzmu i romantyzmu;

  • w 1780 r. Jan Damel – polski malarz i karykaturzysta;

  • w 1889 r. Mamert Stankiewicz – polski dowódca wojskowy, komandor podporucznik Marynarki Wojennej II RP, kapitan żeglugi wielkiej Polskiej Marynarki Handlowej, dowódca statków „Lwów”, „Polonia” oraz „Piłsudski”;

  • w 1903 r. Jan Jaroszewicz – polski biskup rzymskokatolicki.



Turystyka |


Jełgawa jest częstym miejscem odwiedzin turystów ze względu na zabytki. Głównym z nich jest klasycystyczny pałac, jeden z najcenniejszych zabytków na Łotwie. Innymi miejscami wartymi zobaczenia są barokowy kościół św. Anny i wieża zniszczonego kościoła św. Trójcy. Ciekawymi budowlami są neoklasycystyczne gmachy Villa Medema i Academia Petrina, w której znajduje się muzeum historii i sztuki im. G. Eliasa.



Miasta partnerskie |




  • Polska Białystok, Polska


  • Estonia Parnawa, Estonia


  • Litwa Szawle, Litwa


  • Dania Vejle, Dania


  • Republika Chińska Xinying, Republika Chińska


  • Włochy Alcamo, Włochy


  • Białoruś Baranowicze, Białoruś


  • Niemcy Berlin, Niemcy


  • Szwecja Hällefors, Szwecja


  • Rosja Moskwa, Rosja


  • Ukraina Iwano-Frankiwsk, Ukraina


  • Szwecja Nacka, Szwecja


  • Francja Rueil-Malmaison, Francja


  • Rosja Magadan, Rosja



Osoby związane z Jełgawą |




  • gen. Kazimierz Pułaski – od października 1762 do maja 1763 paź na dworze księcia Karola Krystiana Wettyna

  • Konstanty Kurnatowski



Przypisy |




  1. «Latvijas iedzīvotāju skaits pašvaldībās pagastu dalījumā».



Bibliografia |



  • Aleksander Kraushar, Bourboni na wygnaniu w Mitawie i Warszawie: szkic historyczny: 1798-1805, 1899


Linki zewnętrzne |



  • Szczegółowa historia Mitawy w I Rzeczypospolitej, wirtualna mapa okolic, historia okolicznych miast

  • zdjęcia z Jełgawy


  • Mitawa w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. VI: Malczyce – Netreba. Warszawa 1885.


  • Mitawa w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska. Warszawa 1902.











這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

Rikitea

University of Vienna