Język rusiński
| ||
Obszar | Ukraina, Słowacja, Polska, Serbia, Rumunia, Węgry, USA Kanada i inne | |
Liczba mówiących | 636 230[1] | |
Klasyfikacja genetyczna | Języki indoeuropejskie
| |
Pismo/alfabet | alfabet ukraiński | |
Status oficjalny | ||
---|---|---|
język urzędowy | Wojwodina (Serbia), oficjalnie uznany język mniejszości: Polska, Słowacja, Ukraina | |
UNESCO | 2 wrażliwy↗ | |
Kody języka | ||
Kod ISO 639-3↗ | rue | |
IETF | rue | |
Glottolog | rusy1239 | |
Ethnologue | rue | |
SIL | RUE | |
Występowanie | ||
W Wikipedii | ||
Zobacz też: język, języki świata | ||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język rusiński (w Polsce posiadający nazwę urzędową język łemkowski; zwany również łemkowsko-rusińskim, rusińsko-łemkowskim, karpatorusińskim, baczwańsko-rusnackim) – język słowiański, używany przez Rusinów (nazywających siebie Rusnakami). Posiada kilka odmian (dialektów). Posługują się nim Rusini mieszkający na Zakarpaciu (Ukraina), we wschodniej Słowacji, w Polsce (Łemkowie i Bojkowie), Rumunii i na Węgrzech oraz Rusnacy (Rusini Panońscy) w Wojwodinie (Serbia) i Chorwacji[2]. Dobrze skodyfikowany jest tylko w byłej Jugosławii.
Klasyfikacja języka rusińskiego jest w niespotykanie silnym stopniu uwikłana w problematykę polityczną. Sami użytkownicy są podzieleni w kwestii tożsamości etnicznej – niektórzy uważają się za Ukraińców, a swój język za dialekt języka ukraińskiego, inni podkreślają własną odrębność.
W serbskiej Wojwodinie język rusiński ma status języka urzędowego, natomiast w Polsce і na Słowacji posiada status języka mniejszościowego. Zapisywany jest cyrylicą.
W gwarach języka rusińskiego można znaleźć wiele słów pochodzenia wołoskiego, które do dziś występują w języku rumuńskim, ale jest też bardzo wiele wpływów polskich, słowackich, a nawet węgierskich.
Dialekty rusińskie zalicza się do grupy języków wschodniosłowiańskich. Te używane w Polsce, na Słowacji i w Wojwodinie przejawiają jednak pewne cechy języków zachodniosłowiańskich, a dokładniej cechy wspólne z językiem polskim, wschodnimi dialektami słowackimi i językiem serbsko-chorwackim, np. stały akcent wyrazowy na przedostatniej sylabie oraz formy czasu przeszłego, złożone z imiesłowu zakończonego na -l i krótkiej formy czasownika być:
rusiński (gwara łemkowska) | znal jem |
rusiński (Wojwodina) | znal som |
czeski | znal jsem |
słowacki | poznal som |
serbski | znao sam |
ukraiński | ja znaw |
polski | znałem |
Spis treści
1 Najwyraźniejsze cechy językowe
2 Fonetyka
2.1 Samogłoski
2.2 Spółgłoski
3 Przykład
4 Alfabet
5 Media
6 Zobacz też
7 Przypisy
8 Bibliografia
9 Linki zewnętrzne
Najwyraźniejsze cechy językowe |
- pełnogłos,
- przejścia *dj > dž, *tj > č,
- końcówka trzeciej osoby liczby mnogiej ť (na przykład nesuť),
- imiesłowy na -čyj/-čij (na przykład spivajučij),
- typ czasu przeszłego robił jem tam cilyj den,
- akcent na przedostatniej sylabie,
- końcówka mianownika przymiotników liczby mnogiej -y (stary baby),
- końcówka narzędnika żeńskich rzeczowników -om (s tom dobrom susidkom),
- końcówka dopełniacza żeńskich przymiotników -oj(i) (staroj baby, šumnoji ďivky),
- końcówka bezokolicznika -ty,
- dwie formy czasu przyszłego (budu robyty/robyl),
- palatalizacja k, g, h, ch typu borsug-borsudzy,
- enklityczne formy zaimków osobowych mi, ťi, si, mu, ji, ňa, ťa, sa/sja, ho, ju/jej (na przykład pryšol gu mi),
- ściągnięte końcówki przymiotników,
- końcówka pierwszej osoby liczby mnogiej -me,
- palatalizacja s, z przed kontynuantami ě, ę,
- depalatalizacja miękkich d, t, n (na przykład pjat, ked, den),
- partykuła pytająca ci,
- czasownik przeczący nyt/ńit,
- dwojaki tryb przypuszczający bym/by jem.
Fonetyka |
Samogłoski |
Przednie | Centralne | Tylne | |
---|---|---|---|
Przymknięte | i | ɯ•u | |
Prawie przymknięta | ɪ | ||
Półotwarte | ɛ | ɔ | |
Otwarte | ä |
Przykłady samogłosek | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Samogłoska | Przykład słowa | ||||||
i | ігла | ||||||
ɪ | ти | ||||||
ɯ | хыжа | ||||||
u | угель | ||||||
ɛ | екран | ||||||
ɔ | буков | ||||||
ä | дора |
- /и/ jest w rzeczywistości samogłoską prawie przymkniętą przednią scentralizowana niezaokrągloną,
- Prejotowane е i о (odpowiednio є i ё) w niektórych dialektach mogą brzmieć jak [jo] i [je] zamiast [jɔ] i [jɛ],
- Prejotowane і,и oraz ы przybierają jedną postać ї wymawianą [ji],
- Prejotowane samogłoski (я,ї,ю,є,ё) na początku słowa, po samogłoskach i znakakach (ь,ъ) brzmią jak /ja,ji,ju,je,jo/, zaś po spółgłoskach brzmią jak odpowiednia samogłogoska niejotowana poprzedzona palatalizowaną spółgłoską.
Spółgłoski |
Dwuwargowe | Wargowo- zębowe | Zębowe | Dziąsłowe | Zadziąsłowe | Podniebienne | Miękko- podniebienne | Krtaniowe | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Niezmiękczone | Zmiękczone | Niezmiękczone | Zmiękczone | Niezmiękczone | Zmiękczone | Niezmiękczone | Zmiękczone | Niezmiękczone | Zmiękczone | Niezmiękczone | Zmiękczone | Niezmiękczone | Zmiękczone | ||
Zwarte | p b | pʲ bʲ | | | t̪ d̪ | t̪ʲ[4]d̪ʲ[5] | | | c[4]ɟ[5] | k ɡ | |||||
Zwarto- szczelinowe | | | | | t̪͡s̪ d̪͡z̪ | t̪͡s̪ʲ[6] d̪͡z̪ʲ[7] | t͡ʃ d͡ʒ | | | t͡ɕ[6]d͡ʑ[7] | |||||
Szczelinowe | | | f v[8] | fʲ vʲ | s̪ z̪ | s̪ʲ z̪ʲ | ʃ ʒ | x | ɦ | ||||||
Nosowe | m | mʲ | | | n̪ | n̪ʲ[9] | | ɲ[9] | |||||||
Półotwarte | | | | | j | w[8] | | ||||||||
Drżące | r | rʲ | |||||||||||||
Boczne | l | lʲ |
- Miękkie spółgłoski (ть,дь,сь,зь,ць,дзь,нь) mogą tracić palatalizację w wygłosie słowa w niektórych dialektach.
Przykład |
Жывот є період міджі народжінём (напр. оплоднїнём яєчка) і смертёв орґанізму.
Жывот є тыж процес: котрого частёв суть жывы бытя (орґанізмы). Частина планеты Земли, де ся находять жывы орґанізмы ся зове біосфера. Жывотны процесы жывых орґанізмув а вшытко што з нима звязане дослїджує наукова область біолоґія.
Żywot je period midżi narodżiniom (napr. opłodniniom jajeczka) i smertią organizmu.
Żywot je tyż proces: kotroho czastią suť żywy bytia (organizmy). Czastyna płanety Zemli, de sia nachodiať żywy organizmy sia zowe biosfera. Żywotny procesy żywych organizmów a wszytko szto z nyma zwiazane doslïdżuje naukowa obłasť biologia.
Alfabet |
Łemkowski[10] | Rusiński Słowacji[11][12] | Rusiński Wojwodiny[13] | transkrypcja łacińska[14][15] |
---|---|---|---|
А а | А а | А а | a |
Б б | Б б | Б б | b |
В в | В в | В в | w |
Г г | Г г | Г г | h |
Ґ ґ | Ґ ґ | Ґ ґ | g |
Д д | Д д | Д д | d |
Е е | Е е | Е е | e |
Є є | Є є | Є є | je |
– | Ё ё | – | e |
Ж ж | Ж ж | Ж ж | ż |
З з | З з | З з | z |
І і | І і | – | i |
– | Ї ї | Ї ї | ji |
И и | И и | И и | y |
Ы ы | Ы ы | – | y |
Й й | Й й | Й й | j |
К к | К к | К к | k |
Л л | Л л | Л л | ł |
М м | М м | М м | m |
Н н | Н н | Н н | n |
О о | О о | О о | o |
П п | П п | П п | p |
Р р | Р р | Р р | r |
С с | С с | С с | s |
Т т | Т т | Т т | t |
У у | У у | У у | u |
Ф ф | Ф ф | Ф ф | f |
Х х | Х х | Х х | ch |
Ц ц | Ц ц | Ц ц | c |
Ч ч | Ч ч | Ч ч | cz |
Ш ш | Ш ш | Ш ш | sz |
Щ щ | Щ щ | Щ щ | szcz |
Ю ю | Ю ю | Ю ю | ju |
Я я | Я я | Я я | ja |
Ь ь | Ь ь | Ь ь | "miękki znak" |
Ъ ъ | Ъ ъ | – | "twardy znak" |
Media |
Od 2011 roku w internecie, a od 2016, w Gorlicach oraz Polkowicach na paśmie FM nadaje Radio LEM.FM, regularnie emitujące audycje w języku rusińskim.
Zobacz też |
- język ukraiński
- języki słowiańskie
- Rusini
- Rusini karpaccy
- Łemkowie
- Bojkowie
- Huculi
- Rusini Panońscy
- Wojwodina
- Łemkowszczyzna
Przypisy |
↑ Ethnologue report for language code: rue
↑ Majewicz, Alfred F., Języki świata i ich klasyfikacja str. 36
↑ ab Dmytryj Vyslockyj: Карпаторусский букварь. 1931.
↑ ab /t̪ʲ/ i /c/ zapisywane są jednym dwuznakiem ть i są allofonami jednego fonemu. Ich realizacja zależy przede wszystkim od dialektu.
↑ ab /d̪ʲ/ i /ɟ/ zapisywane są jednym dwuznakiem дь i są allofonami jednego fonemu. Ich realizacja zależy przede wszystkim od dialektu.
↑ ab /t̪͡s̪ʲ/ i /t͡ɕ/ zapisywane są jednym dwuznakiem ць i są allofonami jednego fonemu. Ich realizacja zależy przede wszystkim od dialektu.
↑ ab /d̪͡z̪ʲ/ i /d͡ʑ/ zapisywane są jednym trójznakiem дзь i są allofonami jednego fonemu. Ich realizacja zależy przede wszystkim od dialektu.
↑ ab /v/ i /w/ zapisywane są jedną literą в i są allofonami jednego fonemu. Ich realizacja zależy przede wszystkim od dialektu.
↑ ab /n̪ʲ/ i /ɲ/ zapisywane są jednym dwuznakiem нь i są allofonami jednego fonemu. Ich realizacja zależy przede wszystkim od dialektu.
↑ Курс Лемкiвского Языка, Лемківскы буквы і іх назвы
↑ Василь Ябур, Анна Плїшкова „Русиньскый язык у зеркалї новых правил про основны і середнї школы з навчанём русиньского языка”, Русин і Народны новинкы, Пряшів 2005
↑ Анна Плїшкова, Кветослава Копорова: Русиньскый язык про зачаточників. Пряшів: Словеньска асоціація русиньскых орґанізацій – Русин і Народны новинкы, 2011, s. 7. ISBN 978-80-89441-17-4.
↑ Transliteration of Rusyn, Rusyn: Vojvodinian Rusyn
↑ Kurs języka łemkowskiego
↑ Kurz rusínskeho jazyka
Bibliografia |
- Encyklopedia Powszechna PWN
- Majewicz, Alfred F., Języki świata i ich klasyfikacja, PWN, Warszawa, 1989, ISBN 83-01-08163-5
Linki zewnętrzne |
- Dane Ethnologue dla języka rusińskiego
- Lemkowyna
|
Kontrola autorytatywna (język):
LCCN: sh96007026
BnF: 16195767f
- WorldCat