Alfons XII Burbon































































Alfons XII






— Jego Królewska Mość król Hiszpanii —


ilustracja

faksymile

Książę Asturii
Okres
 od 1857
do 1868

Król Hiszpanii
Okres
 od 1874
do 1885
Poprzednik
Republika

Amadeusz I Sabaudzki (poprzedni król)
Następca
Alfons XIII Burbon
Dane biograficzne
Dynastia
Burbonowie
Data i miejsce urodzenia
28 listopada 1857
Madryt
Data i miejsce śmierci
25 listopada 1885
Pałac Królewski El Pardo

Ojciec
Franciszek de Asís Burbon
Matka
Izabela II


Żona
 1. Maria de las Mercedes Orleańska
2. Maria Krystyna Austriacka

Dzieci
Maria de las Mercedes,
Maria Teresa,
Alfons XIII
Odznaczenia

Order Złotego Runa (Hiszpania)Łańcuch Orderu Karola III (Hiszpania)Łańcuch Orderu Izabeli Katolickiej (Hiszpania)Order św. Ferdynanda - Krzyż Wielki (Hiszpania)Krzyż Wielki Zasługi Wojskowej z Odznaką Czerwoną (Hiszpania)Krzyż Wielki Zasługi Morskiej z Odznaką Czerwoną (Hiszpania)Krzyż Wielki Orderu Świętego Hermenegilda (Hiszpania)ESP Order of Santiago BAR.svgESP Order of Calatrava BAR.svgESP Order of Alcantara BAR.svgESP Order of Montesa BAR.svgKrzyż Wielki Orderu Kamehamehy I (Hawaje)Order Podwiązki (Wielka Brytania)Najwyższy Order Zwiastowania Najświętszej Marii Panny (Order Annuncjaty)Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Królestwo Włoch)Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Korony Włoch





Commons
Multimedia w Wikimedia Commons


Alfons XII (ur. 28 listopada 1857 w Madrycie, zm. 25 listopada 1885 w El Pardo) – król Hiszpanii w latach 1874–1885 z dynastii Burbonów.




Spis treści






  • 1 Dzieciństwo i młodość


  • 2 U władzy


  • 3 Panowanie


  • 4 Małżeństwo i potomstwo


  • 5 Choroba i śmierć


  • 6 Wywód przodków


  • 7 Przypisy


  • 8 Bibliografia





Dzieciństwo i młodość |




Alfons XII wieku 13 lat


Urodził się 28 listopada 1857 w Madrycie jako czwarte dziecko królowej Izabeli II Hiszpańskiej i Franciszka de Asís, hrabiego Kadyksu. Był potomkiem królów Karola III, Karola IV i Ferdynanda VII. Dzieciństwo spędził na dworze u boku rodziców. Nie otrzymał dobrego wychowania ani nie został dobrze przygotowany do objęcia tronu. Jego edukacja ograniczała się właściwie do nauki szermierki i religii[1]. W wieku jedenastu lat, po wybuchu rewolucji w 1868 udał się wraz z matką na wygnanie. Mieszkał w Paryżu, a następnie Londynie. Uczęszczał do Kolegium Stanisława w Paryżu. Potem pobierał lekcje u prywatnych korepetytorów w Genewie. Studiował w Terezjańskiej Akademii Wojskowej w Wiedniu. Podczas pobytu w Anglii wstąpił jako elew do Royal Military Academy w Sandhurst.



U władzy |


W grudniu 1874 brygadier Arsenio Martínez Campos przeprowadził zamach stanu. Na czele kilku pułków dołączył do armii centralnej stacjonującej w Sagunto i zajął Walencję. Wkrótce potem ogłosił koniec Pierwszej Republiki Hiszpańskiej i zaproponował, aby koronę oddać Burbonom. 29 grudnia 1874 Kortezy ofiarowały koronę księciu Alfonsowi[1]. W ciągu kilku dni książę przybył do Madrytu, odwiedziwszy najpierw Barcelonę i Walencję. W ten sposób został królem jako „Alfonso XII”, mimo że żaden monarcha zjednoczonej Hiszpanii nie nosił imienia „Alfonso XI” (monarchia hiszpańska była jednak uważana za kontynuację starej, już nieistniejącej monarchii Kastylii i Leónu, którą władało jedenastu królów o imieniu Alfons).



Panowanie |


Alfons XII nie był przygotowany do prowadzenia spraw państwowych[1]. Wraz z objęciem przez niego tronu rozpoczął się nowy okres w historii Hiszpanii, nazwany okresem Restauracji. Król poparł projekt konstytucji zakładający, że system polityczny w okresie hiszpańskiej Restauracji opierać się będzie na istnieniu dwóch partii politycznych, które naprzemiennie będą sprawować po sobie władzę. Każda z partii stawiała sobie za cel obronę monarchii i konstytucji oraz idei scentralizowanego państwa. Alfons XII odziedziczył trudne problemy w polityce zagranicznej. Do rozwiązania pozostawała sprawa Maroka. Nastąpił wzrost napięć w stosunkach z Francją. Król uchodził za germanofila. Podczas wizyty w Niemczech występował u boku cesarza Wilhelma I. Obserwował wielkie manewry wojskowe[1]. Obiecał cesarzowi pomoc Hiszpanii na wypadek konfliktu między Francją a Niemcami.




Alfons XII z drugą żoną



Małżeństwo i potomstwo |


25 stycznia 1878 poślubił księżniczkę Marię de las Mercedes, córkę Antoniego Orleańskiego, księcia Montpensier i swojej ciotki – Ludwiki Ferdynandy Hiszpańskiej. Mercedes zmarła jednak sześć miesięcy po ślubie.


29 listopada 1879 poślubił arcyksiężniczkę Marię Krystynę Habsburżankę, córkę arcyksięcia Karola Ferdynanda i arcyksiężnej Elżbiety Franciszki. Miał z nią troje dzieci:




  • Marię de las Mercedes, księżnę Asturii, (ur. 11 września 1880, zm. 17 września 1904), tytularną następczynię tronu Hiszpanii, od czasu śmierci jej ojca aż do urodzin jej brata pogrobowca. W 1901 poślubiła księcia Karola Tankreda (syna Alfonsa, hrabiego Caserty)


  • Marię Teresę (ur. 12 października 1882, zm. 23 września 1912), która w 1906 poślubiła księcia bawarskiego Ferdynanda (syna jej ciotki Marii de la Paz)


  • Alfonsa XIII (ur. 17 maja 1886, zm. 28 lutego 1941), który był królem Hiszpanii od momentu urodzenia i nigdy nie otrzymał żadnych innych tytułów, takich jak infant lub książę Asturii



Choroba i śmierć |


Król bardzo lubił polować. W lipcu 1884 podczas polowania na kozice w Asturii po raz pierwszy wymiotował krwią. Zdiagnozowano gruźlicę. Choroba rozwinęła się. Alfons XII zmarł 25 listopada 1885 w pałacu Pardo. Miał 28 lat.



Wywód przodków |


Alfons XII był owocem małżeństwa rodzeństwa ciotecznego, a wszyscy jego dziadkowie byli bliskimi kuzynami:
















































4. Franciszek de Paula Burbon
książę Kadyksu
      
    2. Franciszek de Asís Burbon
5. Ludwika Charlotta Burbon-Sycylijska
        
      1. Alfons XII
6. Ferdynand VII Burbon
    
    3. Izabela II Hiszpańska
    
7. Maria Krystyna Burbon-Sycylijska
      
 


Przypisy |




  1. ↑ abcd Isabelle Bricard, Dynastie panujące Europy, Warszawa 2007, s. 102



Bibliografia |



  • Isabelle Bricard, Dynastie panujące Europy, tłum. Grażyna i Jacek Schimerowie, Warszawa 2007

  • Tadeusz Miłkowski, Paweł Machcewicz, Historia Hiszpanii, Wrocław 2009






























p • d • e

Władcy Hiszpanii
Habsburgowie


  • Karol I (1516–1555)


  • Filip II (1556–1598)


  • Filip III (1598–1621)


  • Filip IV (1621–1665)


  • Karol II (1665–1700)


 Escudo de España (mazonado).svg
Burbonowie


  • Filip V (1700–1724)


  • Ludwik I (1724)


  • Filip V (1724–1746)


  • Ferdynand VI (1746–1759)


  • Karol III (1759–1788)


  • Karol IV (1788–1808)
Bonaparte

  • Józef I (1808–1813)
Burbonowie


  • Ferdynand VII (1813–1833)


  • Izabela II (1833–1868/1870)

  • Francisco Serrano (regent 1869–1870)
Sabaudczycy

  • Amadeusz I (1870–1873)
Burbonowie

  • I Republika Hiszpańska (1873–1874)


  • Alfons XII (1874–1885)


  • Alfons XIII (1885–1931)

  • II Republika Hiszpańska (1931–1939)

  • Państwo Hiszpańskie (1936–1975)


  • Jan Karol I (1975–2014)


  • Filip VI (od 2014)








p • d • e

Wielcy mistrzowie zakonu Alcántara


  • przeor Suero Fernández Barrientos (1156–1174)


  • Gómez Fernández Barrientos (1174 – ok. 1200)


  • Benito Suárez (1200–1208)


  • Nuño Fernández (1208–1219)


  • Diego García Sánchez (1219–1227)


  • Arias Pérez (1227–1234)


  • Pedro Yáñez (1234–1254)


  • García Fernández de Barrantes (1254–1284)


  • Fernando Páez (1284–1292)


  • Fernando Pérez (1292–1294)


  • Gonzalo Pérez (1296–1312)


  • Ruy Vázquez (1312–1318)


  • Suero Pérez Maldonado (1318–1334)


  • Ruy Pérez Maldonado (1334–1335)


  • Fernando López (wielki mistrz) (1335)


  • Suero López (1335)


  • Gonzalo Martínez de Oviedo (1337–1338)


  • Nuño Chamizo (1338–1343)


  • Peralonso Pantoja (1343–1346)


  • Fernando Pérez Ponce de León (1346–1355)


  • Diego Gutiérrez de Ceballos (1355)


  • Suero Martínez Aldama (1355–1361)


  • Gutierre Gómez de Toledo (1361–1364)


  • Martín López de Córdoba (1364–1369)


  • Pedro Muñiz de Godoy (1369)


  • Melendo Suárez (1369–1371)


  • Ruy Díaz de la Vega (1371–1375)


  • Diego Martínez (wielki mistrz) (1375–1383)


  • Diego Gómez Barroso (1383–1384)


  • Gonzalo Núñez de Guzmán (1384–1385)


  • Martín de la Barruda (1385–1394)


  • Fernando Rodríguez de Villalobos (1394–1408)


  • Sancho de Castilla (1408–1416)


  • Juan de Sotomayor (1416–1432)


  • Gutierre de Sotomayor (1432–1456)


  • Gómez de Cáceres y Solís (1457–1470)


  • Alfonso de Monroy (1471–1473)


  • Juan de Zúñiga (1473–1504)


  • Karol I Habsburg (1516–1556)


  • Filip II Habsburg (1556–1598)


  • Filip III Habsburg (1598–1621)


  • Filip IV Habsburg (1621–1665)


  • Karol II Habsburg (1665–1700)


  • Filip V Hiszpański (1700–1724)


  • Ludwik I Hiszpański (1724)


  • Filip V Hiszpański (1724–1746)


  • Ferdynand VI Hiszpański (1746–1759)


  • Karol III Hiszpański (1759–1788)


  • Karol IV Burbon (1788–1813)


  • Ferdynand VII Hiszpański (1813–1833)


  • Izabela II Hiszpańska (1833–1868)


  • Alfons XII Burbon (1875–1885)


  • Alfons XIII Burbon (1886–1941)


  • Jan Burbon (1941–1975)


  • Jan Karol I Burbon (1975–2014)


  • Filip VI Burbon (od 2014)


 Cross Alcantara.svg








p • d • e

Wielcy mistrzowie zakonu Calatrava



  • García (1164–1169)


  • Fernando Escaza (1169–1170)


  • Martín Péres de Siones (1170–1182)


  • Nuño Pérez de Quiñones (1182–1199)


  • Martín Martínez (1199–1207)


  • Ruy Díaz de Yanguas (1207–1212)


  • Rodrigo García (1212–1216)


  • Martín Fernández de Quintana (1216–1218)


  • Gonzalo Ibáñez de Novoa (1218–1238)


  • Martín Ruiz (1238–1240)


  • Gómez Manrique (1240–1243)


  • Fernando Ordóñez (1243–1254)


  • Pedro Yáñez (1254–1267)


  • Juan González (1267–1284)


  • Ruy Pérez Ponce (1284–1295)


  • Diego López de Sansoles (1295–1296)


  • Garci López de Padilla (pierwszy) (1296–1322)


  • Juan Núñez de Prado (1322–1355)


  • Diego García de Padilla (1355–1365)


  • Martín López de Córdoba (1365–1371)


  • Pedro Muñiz de Godoy (1371–1384)


  • Pedro Álvares Pereira (1384–1385)


  • Gonzalo Núñez de Guzmán (1385–1404)


  • Enrique de Villena (1404–1407)


  • Luis González de Guzmán (1407–1443)


  • Fernando de Padilla (1443–1443)


  • Alonso de Aragón (1443–1445)


  • Pedro Girón (1445–1466)


  • Rodrigo Téllez-Girón (1466–1482)


  • Garci López de Padilla (drugi) (1482–1487)


  • Karol I Habsburg (1516–1556)


  • Filip II Habsburg (1556–1598)


  • Filip III Habsburg (1598–1621)


  • Filip IV Habsburg (1621–1665)


  • Karol II Habsburg (1665–1700)


  • Filip V Hiszpański (1700–1724)


  • Ludwik I Hiszpański (1724)


  • Filip V Hiszpański (1724–1746)


  • Ferdynand VI Hiszpański (1746–1759)


  • Karol III Hiszpański (1759–1788)


  • Karol IV Burbon (1788–1813)


  • Ferdynand VII Hiszpański (1813–1833)


  • Izabela II Hiszpańska (1833–1868)


  • Alfons XII Burbon (1875–1885)


  • Alfons XIII Burbon (1886–1941)


  • Jan Burbon (1941–1975)


  • Jan Karol I Burbon (1975–2014)


  • Filip VI Burbon (od 2014)


 Cross Calatrava.svg








p • d • e

Wielcy mistrzowie zakonu Santiago



  • Piotr Fernández (1170–1184)


  • Ferdynand Díaz (1184–1186)


  • Sancho Fernández (1186–1195)


  • Gonzalo Rodríguez (1195–1204)


  • Suero Rodríguez (1204–1206)


  • Ferdynand González de Marañón (1206–1210)


  • Piotr Arias (1210–1212) )


  • García González de Arauzo (1212–1217)


  • Marcin Pelayo Barragán (1217–1221)


  • García González de Candamio (1221–1224)


  • Fernán Pérez Chacín (1224–1225)


  • Piotr González Mengo (1225–1237)


  • Rodrigo Íñiguez (1237–1242)


  • Pelay Pérez Correa (1242–1275)


  • Gonzalo Ruiz Girón (1275–1277)


  • Piotr Núñez (1277–1286)


  • Piotr Fernández Mata (1296–1293)


  • Jan Osórez (1293–1311)


  • Diego Múñiz (1311–1318)


  • García Fernández (1318–1327)


  • Vasco Rodríguez (1327–1338)


  • Vasco López (1338)


  • Alonso Meléndez de Guzmán (1338–1342)


  • Fadrique Alfonso de Castilla (1342–1358)


  • García Álvarez de Toledo (1359–1366)


  • Gonzal Mexía (1366–1371)


  • Ferdynand Osórez (1371–1383)


  • Piotr Fernández Cabeza de Vaca (1383–1384)


  • Rodrigo González de Mexia (1384)


  • Pedro Muñiz de Godoy (1384–1385)


  • Gercía Fernández de Villagarcía (1385–1387)


  • Lorenzo Suárez de Figueroa (1387–1409)


  • Enrique de Aragón (1409–1445)


  • Álvaro de Luna (1445–1453)


  • Jan II Kastylijski (1453 jako zarządzający)


  • Alfons de Castilla (1453–1454)


  • Henryk IV Kastylijski (1454–1462)


  • Beltrán de la Cueva (1462–1463)


  • Alfons de Castilla (po raz drugi, 1463–1467)


  • Juan Pacheco (1467–1474)


  • Rodrigo Manrique y Alonso de Cárdenas (1474–1476)


  • Ferdynand Aragoński (1476–1477)


  • Alonso de Cárdenas (1477–1493)


  • Karol I Hiszpański (1516–1556)


  • Filip II Habsburg (1556–1598)


  • Filip III Habsburg (1598–1621)


  • Filip IV Habsburg (1621–1665)


  • Karol II Habsburg (1665–1700)


  • Filip V Burbon (1700–1724)


  • Ludwik I Burbon (1724)


  • Filip V Burbon (1724–1746)


  • Ferdynand VI Burbon (1746–1759)


  • Karol III Burbon (1759–1788)


  • Karol IV Burbon (1788–1813)


  • Ferdynand VII Burbon (1813–1833)


  • Izabela II Burbon (1833–1868)


  • Alfons XII Burbon (1875–1885)


  • Alfons XIII Burbon (1886–1941)


  • Jan Burbon (1941–1975)


  • Jan Karol I Burbon (1975–2014)


  • Filip VI Burbon (od 2014)


 Cross Santiago.svg








p • d • e

Wielcy mistrzowie zakonu Montezy



  • Guillén de Eril (1319-1319)


  • Arnaldo de Soler (1319-1327)


  • Piotr de Thous (1327-1374)


  • Albert de Thous (1374-1382)


  • Berenguer March (1382-1409)


  • Romero de Corbera (1410-1445)


  • Gilaberto de Monsoriu (1445-1453)


  • Ludwik Despuig (1453-1482)


  • Filip Vivas de Cañamanes y Boll (1482-1484)


  • Filip de Aragón y Navarra (1484-1488)


  • Filip Vivas de Cañamanes y Boll (1488-1492)


  • Franciszek Sanz (1493-1506)


  • Franciszek Bernardo Despuig (1506-1537)


  • Franciszek Llanzol de Romaní (1537-1544)


  • Piotr Ludwik Garcerán de Borja (1545-1586)


  • Filip III Habsburg (1598–1621)


  • Filip IV Habsburg (1621–1665)


  • Karol II Habsburg (1665–1700)


  • Filip V Hiszpański (1700–1724)


  • Ludwik I Hiszpański (1724)


  • Filip V Hiszpański (1724–1746)


  • Ferdynand VI Hiszpański (1746–1759)


  • Karol III Hiszpański (1759–1788)


  • Karol IV Burbon (1788–1813)


  • Ferdynand VII Hiszpański (1813–1833)


  • Izabela II Hiszpańska (1833–1868)


  • Alfons XII Burbon (1875–1885)


  • Alfons XIII Burbon (1886–1941)


  • Jan Burbon (1941–1975)


  • Jan Karol I Burbon (1975–2014)


  • Filip VI Burbon (od 2014)


 Cross montessa.svg








-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
閱讀完整內容

Shark

圖片
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
閱讀完整內容

Wiciokrzew

圖片
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
閱讀完整內容