Święta Zofia







Nie mylić z: Zofia (męczennica rzymska).
























Święta
Zofia


wdowa
męczennica

Ilustracja
Święta Zofia z córkami
Data i miejsce śmierci
w II lub III w.
starożytny Rzym lub Mediolan
Czczona przez

Kościół katolicki
Wspomnienie

1 sierpnia (w grupie) i 30 września[a]

17 września[b]
30 września[c]


Patronka
ludzi mądrych

Święta Zofia, również: Zofia Rzymska[1], Zofia z Rzymu lub Zofia z Mediolanu[2], cs. Muczenica Sofija Rimskaja[1] – męczennica chrześcijańska, święta Kościoła katolickiego, prawosławnego, ormiańskiego, koptyjskiego, syryjskiego[2], jedna z najbardziej znanych świętych chrześcijańskich[3]. Według pochodzących z VII i VIII wieku żywotów świętych żyła w Rzymie w II w., w czasach cesarza Hadriana (76-138) i miała zginąć śmiercią męczeńską, co jest wątpliwe z uwagi na utożsamianie jej z męczennicą o tym samym imieniu o której świadczą dwa itineraria z VII w. oraz życiorys Hadriana I (zm. 795). Być może chodziło o dwie matki z córkami, przy czym w drugim wypadku córek nie nazwano po imieniu[4].




Spis treści






  • 1 Życiorys


  • 2 Kult


  • 3 Zobacz też


  • 4 Uwagi


  • 5 Przypisy





Życiorys |


Według różnych źródeł żyła w II lub na przełomie II-III wieku[3].


Święta Zofia była pobożną wdową, tak też wychowywała swoje córki, noszące imiona trzech cnót chrześcijańskich: Pistis, Elpis i Agape (Wiara, Nadzieja i Miłość). Gdy odmówiła złożenia ofiary bogini Dianie, jej nieletnie córki poddano mękom na jej oczach. Nie załamało to matki, która zachęcała je do wytrwania. Po śmierci córek (według wielu wersji ściętych mieczem) św. Zofia, pozostawiona przy życiu (bądź ze względu na swoje męstwo, bądź dlatego, by cierpiała po stracie dzieci) zmarła z rozpaczy na ich grobie. Inne źródła podają, że wraz z córkami poniosła śmierć męczeńską[3]. Jako miejsce tych zdarzeń podawany jest Rzym jak lub Mediolan[4].



Kult |


Relikwie św. Zofii znajdują się w Rzymie, w kościele św. Sylwestra in Capite[4].


W ikonografii święta przedstawiana jest najczęściej wraz z córkami. Indywidualne wyobrażenia św. Zofii są rzadkie. Ma na nich krzyż w prawej dłoni i zwinięty zwój w lewej[1].


Wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 1 sierpnia (w grupie) i indywidualnie 30 września[5].


Cerkiew prawosławna uznaje św. Zofię za męczennicę zm. ok. 137, a jej wspomnienie przypada na 17/30 września[d][6], tj. 30 września według kalendarza gregoriańskiego[1].


W tym samym dniu wspomina się jej córki: Wiarę, Nadzieję i Miłość[6]. Ich imiona są szczególnie popularne w Rosji (Wiera, Nadieżda i Lubow) i Bułgarii (Wiara, Nadeżda i Lubow) oraz w krajach anglosaskich (Faith, Hope i Charity). W Polsce nadawane jest głównie imię Nadzieja.



Zobacz też |







  • kult świętych

  • męczennicy wczesnochrześcijańscy

  • Kościół św. Zofii we Lwowie

  • Szpital Specjalistyczny św. Zofii w Warszawie

  • wstawiennictwo świętych



Uwagi |




  1. liturgia katolicka


  2. liturgia prawosławna
    według kalendarza juliańskiego



  3. prawosławna liturgia według
    kalendarza gregoriańskiego



  4. podwójne datowanie



Przypisy |




  1. abcd Jarosław Charkiewicz: Męcz. Zofia Rzymska. cerkiew.pl. [dostęp 7 stycznia 2010].


  2. ab Joachim Schäfer: Sophia von Mailand (niem.). Ökumenisches Heiligenlexikon. [dostęp 2015-01-23].


  3. abc ks. Wacław Piszczek CM: Wspomnienie świętych na każdy dzień; Marteologium. Kraków: Instytut Teologiczny Księży Misjonarzy, s. 230. ISBN 978-83-7216-929-7.


  4. abc Zofia. Deon.pl. [dostęp 2015-01-20].


  5. Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, kol. 254-256. ISBN 978-83-7318-736-8.


  6. ab kalendarium 30-09-2009 (17-09). cerkiew.pl.









這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

Rikitea

University of Vienna