Egftnjytyk

	; Crystal Palace F.C.;
	; ;
Pełna nazwa;	Crystal Palace; Football Club;
Przydomek;	The Eagles (Orły);
Data założenia;	1905;
Liga;	; Premier League;
Stadion;	; Selhurst Park; Londyn;
Właściciel;	; Steve Parish, David S. Blitzer, Joshua Harris;
Prezes;	Steve Parish;
Trener;	; Roy Hodgson;
; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; Stroje; domowe; ;	; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; Stroje; wyjazdowe; ;
	; Strona internetowa;

Zobacz też: Crystal Palace F.C. (1861).

Crystal Palace Football Club – angielski klub piłkarski założony w Londynie w 1905 roku, występujący obecnie w Premier League.

Spis treści

1 Historia

2 Sukcesy

3 Rekordy klubowe

4 Stadion

5 Trenerzy

6 Obecny sztab szkoleniowy

7 Obecny skład
- 7.1 Piłkarze na wypożyczeniu

8 Piłkarz roku

9 Kibice

10 Europejskie puchary

11 Przypisy

12 Bibliografia

Historia |

Crystal Palace został założony w 1905 roku w południowym Londynie. Swoje pierwsze spotkanie drużyna rozegrała 2 września 1905 roku z rezerwami Southampton w ramach Southern League Division Two. W 1924 roku Palace przenieśli się na stadion Selhurst Park, gdzie rozgrywają swoje mecze do dziś. Pierwszy mecz na tym stadionie rozegrany został 30 sierpnia, a rywalem był zespół Sheffield Wednesday.

W 1969 roku drużyna zajęła 2. miejsce w Division Two, uzyskując pierwszy raz w historii awans do najwyższej klasy rozgrywkowej w Anglii, gdzie spędziła następne 4 sezony. Inauguracyjny sezon w pierwszej lidze Palace zakończyli na ostatnim bezpiecznym 20. miejscu. W 1973 roku drużyna zajęła 21. miejsce spadając z ligi. W tym roku po raz pierwszy w herbie klubu pojawił się orzeł, który stał się w późniejszych latach jednym z najważniejszych symboli Palace. W kolejnym sezonie drużyna zaliczyła kolejny spadek do Division Three. W 1977 roku managerem został mianowany Terry Venables, który przez dwa lata wywalczył dwa kolejne awanse, wprowadzając Palace z powrotem do pierwszej ligi. W pierwszym sezonie po powrocie drużyna zajęła 13 miejsce. Natomiast w sezonie 1980/81 zespół znów spadł do Division Two.

Po 8 sezonach w Division Two Steve Coppell wprowadził Palace na najwyższy poziom rozgrywek, wygrywając w 1989 roku 3-0 baraż z drużyną Blackburn Rovers. W 1990 roku drużyna awansowała po raz pierwszy w historii do finału pucharu Anglii. Pierwsze spotkanie z Manchesterem United na Wembley zakończyło się wynikiem 3:3. W powtórzonym spotkaniu Palace przegrali 0:1. W sezonie 1990/91 drużyna zajęła 3. miejsce w pierwszej lidze, co było najlepszym osiągnięciem w historii Crystal Palace. W tym sezonie piłkarze Orłów wrócili także na Wembley, gdzie pokonali Everton, zdobywając Zenith Data Systems Cup. Po sezonie 1992/93 zespół spadł z nowo powstałej Premier League, aby po roku do niej powrócić, wygrywając tytuł First Division. Sezon 1994/95 Palace ukończyli na 19 miejscu, które oznaczało spadek z Premier League. Rok 1997 przyniósł kolejny awans do najwyższej klasy rozgrywkowej po wygraniu na Wembley finału baraży z Sheffield United 1:0. Pomimo wzmocnienia drużyny takimi piłkarzami jak Attilio Lombardo i Tomas Brolin drużyna zajęła ostatnie miejsce w Premier League. Na końcu tego sezonu drużyna zaliczyła jedyny w historii start w europejskich pucharach, przegrywając dwa razy 0:2 z tureckim zespołem Samsunspor w trzeciej rundzie Pucharu Intertoto. Sezon Crystal Palace zakończyli z poważnymi problemami finansowymi i weszli na dwa lata pod zarząd administracyjny. W lipcu 2000 roku nowym właścicielem klubu został Simon Jordan, wyprowadzając Palace z zarządu administracyjnego.

W 2004 roku drużyna awansowała do finału baraży o Premier League, gdzie na stadionie Millenium w Cardiff pokonała 1:0 West Ham United. Pobyt w Premier League zakończył się znowu po roku. Od sezonu 2005/06 drużyna nieprzerwanie występuje na drugim stopniu rozgrywek. W 2006 i 2008 roku Palace zakwalifikowali się do baraży o Premier League, jednak w półfinałach przegrali odpowiednio z Watford w 2006 roku i z Bristol City w 2008. W sezonie 2009/2010 do klubu ponownie wszedł pod zarząd administracyjny. W połowie rozgrywek drużynie odjęto 10 punktów, co zmusiło Palace do heroicznej walki o utrzymanie do ostatniej kolejki, gdzie w decydującym starciu na stadionie Hillsborough z ekipą Sheffield Wednesday zremisowali 2:2 zapewniając sobie utrzymanie po bramkach Alana Lee i Darrena Ambrose’a. W lecie 2010 klubowi groziła likwidacja. Został on jednak przejęty przez konsorcjum CPFC2010, co pozwoliło Palace przetrwać. W sezonie 2011/2012 Orły po zwycięstwie 2:1 nad Manchesterem United na Old Trafford awansowały do półfinału Carling Cup, gdzie jednak musiały uznać wyższość Cardiff City po rzutach karnych. Sezon ten drużyna zakończyła na bezpiecznym 17. miejscu w tabeli.

27 maja 2013 roku drużyna awansowała do Premier League, po wygraniu 1:0 w finale play-off z Watford. Bramkę na wagę awansu zdobył w 115. minucie spotkania Kevin Phillips z rzutu karnego^[1]. 3 stycznia 2015 r. trenerem Crystal Palace został Alan Pardew^[2].

Sukcesy |

Dawna Football League First Division / Premier League
- Trzecie miejsce – 1990/91

Dawna Football League Second Division / Championship
- Zwycięzca (2) – 1978/79, 1993/94
- Drugie miejsce – 1968/69
- Zwycięzca Play-off (4) – 1988/89, 1996/97, 2003/04, 2012/13

Dawna Football League Third Division
- Drugie miejsce – 1963/64

Dawna Football League Fourth Division
- Drugie miejsce – 1960/61

Zenith Data Systems Cup
- Zdobywca (1) – 1990/1991

FA Cup
- Finalista (2) – 1989/1990, 2015/2016

Rekordy klubowe |

Najwięcej meczów: Jim Cannon, 571 (1972-1988)

Najwięcej goli w lidze: Peter Simpson, 153 (1930-36)

Najwyższa frekwencja w historii: 51,482 z Burnley, 11 maja 1979 (Division 2)

Najwyższe miejsce w historii na koniec sezonu: 3 w Division 1 (obecna Premier League), sezon 1990/91

Najwyższe zwycięstwo w lidze: 9-0 z Barrow, 10 października 1959 (Division 4)

Najwyższa porażka w lidze: 0-9 z Liverpoolem, 12 września 1989 (Division 1)

Najwyższy transfer do klubu: Yohan Cabaye za £12m z Paris Saint-Germain

Najwyższy transfer z klubu: Wilfried Zaha za £10m do Manchester United

Stadion |

Nazwa: Selhurst Park

Pojemność: 26,309

Inauguracja: 1924

Wymiary boiska: 99 × 67 m

Trenerzy |

Jack Robson (1905–1907)

Edmund Goodman (1907-1925)

Alec Maley (1925-1927)

Fred Mavin (1927-1930)

Jack Tresadern (1930–1935)

Tom Bromilow (1935-1936)

R. S Moyes (1936)

Tom Bromilow (1937-1939)

George Irwin (1939–1947)

Jack Butler (1947-1949)

Ronnie Rooke (1949-1950)

Fred Dawes i Charlie Slade (1950-1951)

Laurie Scott (1951-1954)

Cyril Spiers (1954-1958)

George Smith (1958-1960)

Arthur Rowe (1960-1962)

Dick Graham (1962-1966)

Arthur Rowe (1966)

Bert Head (1966-1973)

Malcolm Allison (1973-1976)

Terry Venables (1976-1980)

Ernie Walley (1980)

Malcolm Allison (1980-1981)

Dario Gradi (1981)

Steve Kember (1981-1982)

Alan Mullery (1982-1984)

Steve Coppell (1984-1993)

Alan Smith (1993-1995)

Steve Coppell (1995-1996)

Dave Bassett (1996-1997)

Steve Coppell (1997-1998)

Attilio Lombardo i Tomas Brolin (1998)

Terry Venables (1998-1999)

Steve Coppell (1999-2000)

Alan Smith (2000-2001)

Steve Kember (2001)

Steve Bruce (2001)

Steve Kember i Terry Bullivant (2001)

Trevor Francis (2001-2003)

Steve Kember (2003)

Kit Symons (2003)

Iain Dowie (2003-2006)

Peter Taylor (2006-2007)

Neil Warnock (2007-2010)

Paul Hart (2010)

George Burley (2010–2011)

Dougie Freedman (2011–2012)

Ian Holloway (2012–2013)

Tony Pulis (2013–2014)

Neil Warnock (2014)

Alan Pardew (2015-2016)

Sam Allardyce (2016-2017)

Frank de Boer (2017)

Roy Hodgson (2017-)

Obecny sztab szkoleniowy |

Menedżer – Roy Hodgson

Asystent menedżera – Keith Millen

Trener bramkarzy – George Wood

Lekarz – Bill Jasper

Fizjoterapeuta – Alex Manos

Asystent fizjoterapeuty – John Stannard

Trener przygotowania kondycyjnego – Scott Guyett

Obecny skład |

Stan na 5 stycznia 2019^[3]^[4]

Nr	Poz.	Piłkarz
1	1 bramkarzBR	Julián Speroni
2	2 obrońcaOB	Joel Ward
3	2 obrońcaOB	Patrick van Aanholt
4	3 pomocnikPO	Luka Milivojević
5	2 obrońcaOB	James Tomkins
6	2 obrońcaOB	Scott Dann (kapitan)
7	3 pomocnikPO	Max Meyer
8	3 pomocnikPO	Cheikhou Kouyaté
9	4 napastnikNA	Alexander Sørloth
10	3 pomocnikPO	Andros Townsend
11	3 pomocnikPO	Wilfried Zaha
12	2 obrońcaOB	Mamadou Sakho
13	1 bramkarzBR	Wayne Hennessey

Nr	Poz.	Piłkarz
14	4 napastnikNA	Jordan Ayew (wypożyczony z Swansea City)
15	2 obrońcaOB	Jeff Schlupp
17	4 napastnikNA	Christian Benteke
18	3 pomocnikPO	James McArthur
21	4 napastnikNA	Connor Wickham
22	3 pomocnikPO	Jordon Mutch
25	3 pomocnikPO	Sullay Kaikai
27	2 obrońcaOB	Pape Souaré
29	2 obrońcaOB	Aaron Wan-Bissaka
31	1 bramkarzBR	Vicente Guaita
34	2 obrońcaOB	Martin Kelly
44	2 obrońcaOB	Jaïro Riedewald

Piłkarze na wypożyczeniu |

Nr	Poz.	Piłkarz
	2 obrońcaOB	Jarosław Jach (w Çaykur Rizespor do 31 maja 2019)
	3 pomocnikPO	Jason Puncheon (w Huddersfield Town do 31 maja 2019)

Nr	Poz.	Piłkarz
	4 napastnikNA	Levi Lumeka (w Leyton Orient do 31 maja 2019)

Piłkarz roku |

Od 1972 roku klub prowadzi plebiscyt na najlepszego piłkarza sezonu. Pierwszym triumfatorem był John McCormick^[5].

Sezon	Zwycięzca
1971/72	John McCormick
1971/73	Tony Taylor
1973/74	Peter Taylor
1974/75	Derek Jeffries
1975/76	Peter Taylor
1976/77	Kenny Sansom
1977/78	Jim Cannon
1978/79	Kenny Sansom
1979/80	Paul Hinshelwood
1980/81	Paul Hinshelwood
1981/82	Paul Barron
1982/83	Jerry Murphy
1983/84	Billy Gilbert
1984/85	Jim Cannon
1985/86	George Wood

Sezon	Zwycięzca
1986/87	Jim Cannon
1987/88	Geoff Thomas
1988/89	Ian Wright
1989/90	Mark Bright
1990/91	Geoff Thomas
1991/92	Eddie McGoldrick
1992/93	Andy Thorn
1993/94	Chris Coleman
1994/95	Richard Shaw
1995/96	Andy Roberts
1996/97	David Hopkin
1997/98	Marc Edworthy
1998/99	Hayden Mullins
1999/00	Andy Linighan
2000/01	Fan Zhiyi

Sezon	Zwycięzca
2001/02	Dougie Freedman
2002/03	Hayden Mullins
2003/04	Andrew Johnson
2004/05	Andrew Johnson
2005/06	Emmerson Boyce
2006/07	Leon Cort
2007/08	Julián Speroni
2008/09	Julián Speroni
2009/10	Julián Speroni
2010/11	Nathaniel Clyne
2011/12	Jonathan Parr
2012/13	Mile Jedinak
2013/14	Julián Speroni
2014/15	Scott Dann
2015/16	Wilfried Zaha

Sezon	Zwycięzca
2016/17	Wilfried Zaha

Kibice |

Najzagorzalsi fani Crystal Palace zajmują dolne sektory trybuny Holmesdale Stand. Za największych rywali kibice Palace uważają Brighton & Hove Albion. Mecze między tymi drużynami znane są jako M23/A23 derby. Nazwa pochodzi od autostrady łączącej południowy Londyn z Brighton. W dalszej kolejności do największych rywali zaliczają się Millwall i Charlton Athletic^[6].

Europejskie puchary |

Legenda do wszystkich tabel:

Q – runda eliminacyjna, 1/16, 1/8, 1/4, 1/2 – odpowiednia faza rozgrywek, Grupa – runda grupowa, 1r gr – pierwsza runda grupowa, 2r gr – druga runda grupowa, F – finał, R – runda, PO – play-off

k. – rzuty karne, los. – losowanie, Dogr. – dogrywka, w. – zasada bramek strzelonych na wyjeździe

Sezon	Rozgrywki	Runda	Klub	Dom	Wyjazd	Ogólnie
1998	Puchar Intertoto	3R	Samsunspor	0–2	0–2	0–4

Przypisy |

↑ Championship: Crystal Palace promoted after Wembley win over Watford (ang.). Sky Sports. [dostęp 1 czerwca 2013].

↑ Palace Confirm Pardew Appointment (ang.). cpfc.co.uk. [dostęp 3 stycznia 2015].

↑ Skład drużyny na oficjalnej stronie klubu (ang.). [dostęp 20 sierpnia 2013]

↑ Palace squad numbers unveiled(ang.). [dostęp 24 lipca 2015]

↑ Players of the Year (ang.). Holmesdale. [dostęp 13 czerwca 2013].

↑ THE RESULTS OF THE LARGEST EVER SURVEY INTO CLUB RIVALRIES (ang.). The Football Fans Census. [dostęp 14 czerwca 2013].

Bibliografia |

History (ang.). Crystal Palace FC. [dostęp 22 sierpnia 2012].

Honours & Records (ang.). holmesdale.net The Palace Supporters' Website. [dostęp 27 września 2012].

[1] Championship: Crystal Palace promoted after Wembley win over Watford (ang.). Sky Sports. [dostęp 1 czerwca 2013].

[2] Palace Confirm Pardew Appointment (ang.). cpfc.co.uk. [dostęp 3 stycznia 2015].

[3] Skład drużyny na oficjalnej stronie klubu (ang.). [dostęp 20 sierpnia 2013]

[4] Palace squad numbers unveiled(ang.). [dostęp 24 lipca 2015]

[5] Players of the Year (ang.). Holmesdale. [dostęp 13 czerwca 2013].

[6] THE RESULTS OF THE LARGEST EVER SURVEY INTO CLUB RIVALRIES (ang.). The Football Fans Census. [dostęp 14 czerwca 2013].

搜尋此網誌