LDU Quito













































Liga de Quito

Pełna nazwa
 Liga Deportiva Universitaria
Przydomek
 "Albos"
Data założenia
11 stycznia 1930
Debiut w najwyższej lidze
 1960
Liga
Campeonato Ecuatoriano de Fútbol
Stadion
Estadio La Casa Blanca
Universitaria (Casa Blanca)
Prezes
Ekwador Carlos Arroyo
Trener
Argentyna Edgardo Bauza



















Stroje
domowe













Stroje
wyjazdowe







Commons
Multimedia w Wikimedia Commons


Liga Deportiva Universitaria, bardzo często zwany LDU, jest ekwadorskim klubem piłkarskim z siedzibą w Quito.


Klub nazywa się zwykle Liga de Quito, po to, by odróżnić go od pozostałych klubów noszących nazwę Liga Deportiva Universitaria.




Spis treści






  • 1 Osiągnięcia


    • 1.1 Krajowe


    • 1.2 Międzynarodowe




  • 2 Historia


  • 3 Obecny skład


  • 4 Linki zewnętrzne





Osiągnięcia |



Krajowe |


  • Serie A











00zwycięstwo (10):
 1969, 1974, 1975, 1990, 1998, 1999, 2003, 2005 (A), 2007, 2010

00drugie miejsce (4):
 1977, 1981, 2008, 2015


Międzynarodowe |


  • Copa Libertadores











00zwycięstwo (1):
 2008

00drugie miejsce (0):
 —

  • Copa Sudamericana











00zwycięstwo (1):
 2009

00drugie miejsce (1):
 2011

  • Recopa Sudamericana











00zwycięstwo (2):
 2009, 2010

00drugie miejsce (0):
 —

  • Copa Suruga Bank











00zwycięstwo (0):
 —

00drugie miejsce (1):
 2010

  • Klubowe Mistrzostwa Świata





00drugie miejsce (1):
 2008


Historia |


Dziesiątki lat temu klub rozgrywał swoje mecze na malutkim, obecnie od dawna już nieistniejącym stadionie o nazwie Estadio del Arbolito. Nazwa stadionu pochodzi od małego drzewa (arbolito) które znajduje się w pobliżu boiska. Później klub przeniósł się na Estadio Olímpico Atahualpa, który dzielą z klubami Nacional Quito i Deportivo Quito oraz Espoli Quito.
W roku 1997 oddany został do użytku klubowy stadion w Cotocollao na północ od Quito. Stadion nazywa się La casa Blanca (biały dom), gdyż biel jest głównym kolorem strojów klubowych.
Największym sukcesem klubu jest zdobycie Copa Libertadores w 2008 roku po finałowym dwumeczu (4:2 u siebie i 1:3 (karne 3:1) na wyjeździe) z brazylijskim Fluminense Rio de Janeiro.



Obecny skład |


stan na wrzesień 2011

























































































Nr
Poz.
 Piłkarz
2
2 obrońcaOB
Ekwador Norberto Araujo
3
2 obrońcaOB
Ekwador Geovanny Caicedo
4
2 obrońcaOB
Ekwador Ulises de la Cruz
5
2 obrońcaOB
Ekwador Paúl Ambrosi
6
2 obrońcaOB
Ekwador Jorge Guagua
7
3 pomocnikPO
Ekwador Miller Bolaños
8
3 pomocnikPO
Ekwador Patricio Urrutia
9
4 napastnikNA
Ekwador Walter Calderón
10
3 pomocnikPO
Ekwador Luis Bolaños
11
3 pomocnikPO
Argentyna Ezequiel González
13
2 obrońcaOB
Ekwador Néicer Reasco
14
2 obrońcaOB
Ekwador Diego Calderón
15
3 pomocnikPO
Ekwador Willian Araujo
16
4 napastnikNA
Argentyna Hernán Barcos
17
3 pomocnikPO
Ekwador Enrique Gámez





















































































Nr
Poz.
 Piłkarz
18
3 pomocnikPO
Ekwador Fernando Hidalgo
19
4 napastnikNA
Ekwador Claudio Bieler
20
3 pomocnikPO
Paragwaj Enrique Vera
21
3 pomocnikPO
Argentyna Lucas Acosta
22
1 bramkarzBR
Ekwador Alexander Domínguez
23
2 obrońcaOB
Ekwador Argenis Moreira
24
2 obrońcaOB
Ekwador José Valencia
25
1 bramkarzBR
Ekwador Daniel Viteri
26
2 obrońcaOB
Ekwador Galo Corozo
50
3 pomocnikPO
Ekwador Richard Calderón
51
3 pomocnikPO
Ekwador Ángel Ledesma
52
4 napastnikNA
Ekwador José Pavón
54
3 pomocnikPO
Ekwador Marlon Ganchozo
55
3 pomocnikPO
Ekwador José Francisco Cevallos, Jr.
–
1 bramkarzBR
Ekwador John Jaramillo



Linki zewnętrzne |



  • Oficjalna strona klubu

  • Strona domowa klubu

  • Muerte Blanca






p • d • e

Zwycięzcy Copa Libertadores



  • 1960: Peñarol


  • 1961: Peñarol


  • 1962: Santos


  • 1963: Santos


  • 1964: Independiente


  • 1965: Independiente


  • 1966: Peñarol


  • 1967: Racing Club


  • 1968: Estudiantes La Plata


  • 1969: Estudiantes La Plata


  • 1970: Estudiantes La Plata


  • 1971: Nacional


  • 1972: Independiente


  • 1973: Independiente


  • 1974: Independiente


  • 1975: Independiente


  • 1976: Cruzeiro


  • 1977: Boca Juniors


  • 1978: Boca Juniors


  • 1979: Olimpia


  • 1980: Nacional


  • 1981: Flamengo


  • 1982: Peñarol


  • 1983: Grêmio


  • 1984: Independiente


  • 1985: Argentinos Juniors


  • 1986: River Plate


  • 1987: Peñarol


  • 1988: Nacional


  • 1989: Atlético Nacional


  • 1990: Olimpia


  • 1991: Colo-Colo


  • 1992: São Paulo


  • 1993: São Paulo


  • 1994: Vélez Sarsfield


  • 1995: Grêmio


  • 1996: River Plate 1997: Cruzeiro


  • 1998: Vasco da Gama


  • 1999: Palmeiras


  • 2000: Boca Juniors


  • 2001: Boca Juniors


  • 2002: Olimpia


  • 2003: Boca Juniors


  • 2004: Once Caldas


  • 2005: São Paulo


  • 2006: Internacional


  • 2007: Boca Juniors


  • 2008: LDU Quito


  • 2009: Estudiantes La Plata


  • 2010: Internacional


  • 2011: Santos


  • 2012: Corinthians


  • 2013: Atlético Mineiro


  • 2014: San Lorenzo


  • 2015: River Plate


  • 2016: Atlético Nacional


  • 2017: Grêmio


  • 2018: River Plate















p • d • e

Liga ekwadorska – sezon 2015

(I liga)
Serie A

  • Aucas

  • Barcelona

  • Deportivo Cuenca

  • Deportivo Quito

  • El Nacional

  • Emelec

  • Independiente del Valle

  • LDU Loja

  • LDU Quito

  • Mushuc Runa

  • River Plate

  • Universidad Católica


 Ekwador

(II liga)
Serie B

  • Delfín

  • Deportivo Azogues

  • Deportivo Quevedo

  • Espoli

  • Fuerza Amarilla

  • Gualaceo

  • Imbabura

  • LDU Portoviejo

  • Macará

  • Manta

  • Olmedo

  • Técnico Universitario






p • d • e

Trenerzy LDU Quito



  • León (1930–38)


  • Latorre i A. Salgado (1939–42)


  • C. Díaz (1944–49)


  • Vásquez (1949–54)


  • Bores (1954)


  • Ocampo (1955–57)


  • Vásquez (1957)


  • Ortega (1958–59)


  • Nogueira (1960)


  • Soto Vergara (1961)


  • Nogueira (1962)


  • Aballay (1963)


  • Arantes (1964)


  • H. Salgado (1964)


  • Gradim (1965)


  • Ocampo (1966–68)


  • Nogueira (1968–70)


  • Solimando (1970)


  • Arce (1971)


  • Jiménez (1971)


  • Viera (1972)


  • Araque (1972)


  • Montoya (1973–76)


  • Cap (1977–78)


  • Zubía (1978)


  • Muñoz (1978–79)


  • Nogueira (1979)


  • Araujo (1980)


  • Ríos (1980)


  • Grimaldi (1981–82)


  • Tobar (1982)


  • Maschio (1982)


  • Muñoz (1983)


  • de Simone (1983–84)


  • Montoya (1984)


  • Morales (1985)


  • Oria (1985)


  • Montoya (1986–87)


  • Hohberg (1988)


  • Vilić (1989)


  • Bertocchi (1989–90)


  • Carrera (1990–91)


  • Malbernat (1992)


  • Vaca (1993)


  • Brunell (1993)


  • Zubía (1993–94)


  • Guerra (1994)


  • Aguirre (1994)


  • Sevilla (1995)


  • Sócrates (1996)


  • Sevilla (1996)


  • Encalada (1996)


  • Bertocchi (1996)


  • Rodríguez Riolfo (1997)


  • Cabralzinho (1998)


  • Massa (1998)


  • Pellegrini (1999–00)


  • F. Díaz (2000[A])


  • Ospina (2000)


  • Asad (2001–02)


  • Rivoira (2002)


  • Fossati (2003–04)


  • Carreño (2004)


  • Oblitas (2004–06)


  • Bauza (2006–08)


  • Fossati (2009)


  • Bauza (2010–13)


  • Zubeldía (2014–15)


  • Borghi (2016)


  • Gutiérrez (2016)


  • Aguinaga (2016)


  • Munúa (2017)


  • Salas (2017[A])


  • Repetto (od 2017)





  1. ↑ ab tymczasowo





-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
閱讀完整內容

Shark

圖片
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
閱讀完整內容

Wiciokrzew

圖片
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
閱讀完整內容