Hermanice
| ||||
| ||||
 Kościół NMP Królowej Polski | ||||
Państwo |  Polska | |||
Województwo |  śląskie | |||
Powiat | cieszyński | |||
| Miasto | Ustroń | |||
| W granicach Ustronia | 1956 | |||
SIMC | 0926743 | |||
Nr kierunkowy | 33 | |||
Kod pocztowy | 43-450 | |||
Tablice rejestracyjne | SCI | |||
Położenie na mapie Ustronia   Hermanice | ||||
Położenie na mapie Polski  Hermanice | ||||
Położenie na mapie województwa śląskiego  Hermanice | ||||
Położenie na mapie powiatu cieszyńskiego  Hermanice | ||||
 49°44′25″N 18°47′59″E/49,740278 18,799583 | ||||
Portal  Polska | ||||
Hermanice – osiedle (jednostka pomocnicza) miasta Ustroń (nr 7)[1], do 1956 roku wieś na Śląsku Cieszyńskim, położona na północ od centrum Ustronia.
W Hermanicach znajdują się m.in.: restauracja, bar, pizzeria, fryzjer, Wojskowy Ośrodek Wypoczynkowy „Beskid”, kwatery prywatne. Przez dzielnicę przebiega linia autobusowa prywatnego przewożnika "Wispol" (linia Bielsko-Biała-Wisła).
Spis treści
1 Historia
2 Zabytki
3 Inne
4 Przypisy
5 Bibliografia
6 Linki zewnętrzne
Historia |
Wzmiankowane po raz pierwszy w 1484 r.[2] Znajdowały się wówczas w granicach księstwa cieszyńskiego, będącego od 1327 r. lennem Królestwa Czech.
Hermanice były wsią szlachecką. W XVII w. należały do Tschammerów – jednego z najznaczniejszych rodów Śląska Cieszyńskiego, a od 1751 r. – wraz z sąsiednim Nierodzimiem – do barona Rossa von Thorntonn. Już w XIX w. związały się z sąsiednim Ustroniem – za sprawą huty, która w latach 70. XIX w. wybudowała tu kolonię 20 domów dla 80 rodzin swoich pracowników. W 1837 r. przeniesiono tu z Ustronia Polany tamtejszą papiernię: ręcznego wytwarzania papieru zaniechano w niej dopiero w 1881 r., a ostatni papiernik, Jan Matloch, wytwarzał tu tekturę i szary papier pakowy do 1933 r.
Hermanice od 1879 r. należały do ustrońskiej gminy szkolnej.
Według austriackiego spisu ludności z 1900 r. w 73 budynkach w Hermanicach na obszarze 368 hektarów (3,68 km²) mieszkało 985 osób, co dawało gęstość zaludnienia równą 267,7 os./km². z czego 525 (53,3%) mieszkańców było katolikami, 442 (44,9%) ewangelikami a 8 (0,8%) wyznawcami judaizmu, 929 (94,3%) było polsko- a 52 (5,3%) niemieckojęzycznymi[3]. Do 1910 r. liczba budynków wzrosła do 77 a mieszkańców do 917, z czego 907 było zameldowanych na stałe, 861 (94,9%) było polsko- a 46 (5,1%) niemieckojęzycznymi, 411 (44,8%) było katolikami, 501 (54,6%) ewangelikami a 5 (0,5%) żydami[4].
Po zakończeniu I wojny światowej tereny, na których leży miejscowość - Śląsk Cieszyński stał się punktem sporu pomiędzy Polską i Czechosłowacją. W 1918 roku na bazie Straży Obywatelskiej miejscowi Polacy utworzyli lokalny oddział Milicji Polskiej Śląska Cieszyńskiego, który podlegał organizacyjnie 15 kompanii w Ustroniu[5].
W grudniu 1945 r. Hermanice zostały włączone do utworzonej gminy Ustroń, a w grudniu 1956 r. osiedlu Ustroń (wraz z Hermanicami) nadano prawa miejskie.
Zabytki |
Po wschodniej stronie starej drogi do Skoczowa istnieje zabytkowy zespół dworski, w skład którego wchodzą: dwór z II połowy XVIII w., piętrowy, murowany z kamienia, nakryty czterospadowym dachem łamanym z oryginalną, kołkowaną więźbą dachową, zabudowania gospodarcze oraz prowadząca do dworu aleja wysadzana lipami.
Dalej, w stronę Skoczowa, przy Skoczowskiej 76 znajdują się obiekty dawnego folwarku z XIX w., w tym dwa w pełni zachowane z dachem mansardowym oraz jeden zbudowany w połowie XX w. na fundamentach folwarcznych. Obecnie znajdują się tam supermarket Spar i hurtownie.
Przy ul. Skoczowskiej 88 rosną dwie lipy drobnolistne – pomniki przyrody.
Inne |
Miejscowy klasztor oo. dominikanów jest od 1990 organizatorem popularnych wakacyjnych Dominikańskich Kolokwiów Młodzieżowych, przeznaczonych dla uczniów szkół średnich i studentów.
W Hermanicach urodzili się:
Karol Semik (1913-1964), działacz spółdzielczy na Śląsku Cieszyńskim (Zasłużony Działacz Ruchu Spółdzielczego), żołnierz PSZ na Zachodzie
Paweł Steller (1895-1974), grafik, akwarelista i poligraf;
Przypisy |
↑ Wykaz Osiedli Miasta Ustroń: Rady Miasta Ustroń. W: www.ustron.bip.info.pl [on-line]. 2004. [dostęp 2010-12-28].
↑ Śląsk Cieszyński w średniowieczu (do 1528). Idzi Panic (redakcja). Cieszyn: Starostwo Powiatowe w Cieszynie, 2010, s. 310. ISBN 978-83-926929-3-5.
↑ Gemeindelexikon der im Reichsrate vertretenen Königreiche und Länder, bearbeitet auf Grund der Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1900, XI. Schlesien. Wien: 1906. (niem.)
↑ Ludwig Patryn (ed): Die Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1910 in Schlesien. Troppau: 1912. (niem.)
↑ Jerzy Szczurek 1933 ↓, s. 32-37.
Bibliografia |
- Szkaradnik L., Z badań nad działalnością Wydziału Gminnego w Hermanicach, "Pamiętnik Cieszyński", t. 20, 2005, s. 60.
- Jerzy Szczurek: Z wielkich dni Śląska Cieszyńskiego. O milicjach ludowych w latach 1918-1920. Cieszyn: Nakładem Grupy Związku Powstańców Śląskich w Cieszynie, 1933.
Linki zewnętrzne |
- portal oo. dominikanów w Ustroniu-Hermanicach
| |||||||||||
