Oblężenie Stralsundu
| ||||
| ||||
 Tablica upamiętniająca oblężenie w Stralsundzie | ||||
| Czas | 18 października do 24 grudnia 1715 | |||
| Miejsce | Rugia, Stralsund i Pomorze Przednie | |||
| Wynik | Zwycięstwo Prus, Danii, Saksonii i Rosji, Podbicie pomorza szwedzkiego | |||
| Strony konfliktu | ||||
| ||||
| Dowódcy | ||||
| ||||
| Siły | ||||
| ||||
| Straty | ||||
| ||||
| brak współrzędnych | ||||
|---|---|---|---|---|
III wojna północna |
|---|
Narwa – Dźwina – Tryszki – Druskenniki – Wilno – Kliszów – Piotrków – Pułtusk – Toruń – Chybice – Poniec – Gemauerthof – Warszawa – Wschowa – Kalisz – Hołowczyn – Smoleńsk – Leśna – Koniecpol – Lachowce – Połtawa – Helsingborg – Køge – Gadebusch – Storkyro – Hanko – Stralsund – Dynekilen – Poznań – Ozylia – Stäket – Granhamn |
Oblężenie Stralsundu – oblężenie, które miało miejsce od 18 października do 24 grudnia 1715 roku podczas Wielkiej Wojny Północnej.
Należący do Szwecji pomorski port Stralsund oblegany był przez armię duńsko-prusko-saską liczącą 72 000 żołnierzy (w tym 40 000 Prusaków, 24 000 Duńczyków i 8 000 Sasów). Całością połączonych sił dowodził książę Anhalt-Dessau Leopold I. Strzałowa broniło 15 000 żołnierzy szwedzkich. Ponadto na Rugii stał korpus szwedzki liczący 4 500 żołnierzy (12 szwadronów jazdy i 5 batalionów piechoty). Całością sił szwedzkich dowodził król Szwecji Karol XII.
Gdy sprzymierzonym udało się opanować Rugię, los Stralsundu był przesądzony. Ostatecznie garnizon szwedzki skapitulował 24 grudnia 1715 roku. W walkach o Rugię korpus szwedzki na Rugii stracił 500–600 zabitych i rannych oraz 1 800 jeńców, natomiast sprzymierzeni tylko 178 zabitych i rannych (w tym 93 Duńczyków, 49 Prusaków i 36 Sasów). Nieznane są straty obu stron związane z oblężeniem Stralsundu.
