D-8
D-8 (Д-8) | |
Zdobyczny samochód pancerny D-8 armii fińskiej, czerwiec 1942 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | ZSRR |
Producent | Gorkowskie Zakłady Samochodowe |
Typ pojazdu | lekki rozpoznawczy samochód pancerny |
Trakcja | kołowa |
Załoga | 2 |
Historia | |
Prototypy | 1931 |
Produkcja | 1932-1934 |
Egzemplarze | 25 |
Dane techniczne | |
Silnik | 1 silnik gaźnikowy, 4-cylindrowy GAZ-A o mocy 42 KM |
Pancerz | z płyt pancernych o grubości od 3 do 7 mm |
Długość | 3,54 m |
Szerokość | 1,70 m |
Wysokość | 1,68 m |
Prześwit | 0,22 m |
Masa | 1 580 kg (bojowa) |
Osiągi | |
Prędkość | 85 km/h (droga) |
Zasięg | 225 km (droga) 120 km (teren) |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
2 karabiny maszynowe DT kal. 7,62 mm (zapas amunicji 2079 sztuk) | |
Użytkownicy | |
ZSRR, Hiszpania, Finlandia |
D-8 (ros. Д-8) – radziecki lekki rozpoznawczy samochód pancerny z okresu międzywojennego
Spis treści
1 Historia konstrukcji
2 Użycie
3 Bibliografia
4 Linki zewnętrzne
Historia konstrukcji |
Po koniec lat dwudziestych w Armii Czerwonej utworzono pierwsze jednostki zmotoryzowane, które wyposażono m.in. w samochody pancerne BA-27, które miały służyć do działań rozpoznawczych. Okazało się samochody te są zbyt ciężkie, dlatego też dowództwo zgłosiło zapotrzebowanie na nowy typ rozpoznawczego samochodu pancernego o niewielkich rozmiarach, uzbrojony w 1 lub 2 karabiny maszynowe, który mógłby służyć do rozpoznania, ochrony i łączności.
Projekt takiego samochodu opracował inż. N.I. Dyrenkow z Gorkowskich Zakładów Samochodowych i został on oznaczony jako D-8 (od nazwiska twórcy). Został on oparty na konstrukcji produkowanego na licencji samochodu GAZ-A (Ford-A). Samochód został opancerzony za pomocą arkuszy blachy pancernej utwardzanej termicznie. Samochód został uzbrojony w dwa karabiny maszynowe DT kal. 7,62 mm umieszczone na stałe w ścianach samochodu. Oba karabiny obsługiwał strzelec siedzący za kierowcą.
W latach 1932–1934 roku wyprodukowano niewielką serię liczącą 25 sztuk samochodów. Później zaniechano jego produkcji wobec wprowadzenia do produkcji seryjnej samochodu pancernego FAI o zbliżonym przeznaczeniu.
Opracowano również drugą wersję tego samochodu wyposażoną w przeciwlotniczy karabin maszynowy usytuowany na dachu pojazdu oraz zmienionym kształcie zlikwidowano natomiast jedno stanowisko karabinu maszynowego w ścianie samochodu. Ta wersja została oznaczona jako D-12.
Użycie |
Samochody pancerne D-8 w 1933 zaczęto wprowadzać na wyposażenie jednostek zmechanizowanych.
Po wybuchu wojny domowej w Hiszpanii, kilka z tych samochodów wysłano do Hiszpanii, gdzie używała ich armia republikańska w walkach z wojskami frankistowskimi. Kierowcami byli ochotnicy z ZSRR.
Po raz ostatni samochodów tych użyto w walkach w trakcie wojnie zimowej pomiędzy ZSRR a Finlandią. Większość z nich została wtedy zniszczona. Jeden został zdobyty przez armię fińską i był używany do 1943 roku.
Bibliografia |
- А.В. Карпенко: Обозрение отечественной бронетанковой техники (1905-1995). Санкт-Петербург: Невский Бастион, 1996, s. 20.
Linki zewnętrzne |
- Rysunki samochodu
|