Freddie Hubbard






































Freddie Hubbard


Ilustracja
Freddie Hubbard (1976)
Imię i nazwisko
Frederick Dewayne Hubbard
Data
i miejsce urodzenia

7 kwietnia 1938
Indianapolis
Data
i miejsce śmierci

29 grudnia 2008
Sherman Oaks

Instrumenty

trąbka,skrzydłówka

Gatunki

jazz (bebop, hard bop)
Zawód

trębacz

Wydawnictwo

Atlantic, Columbia, CTI, Blue Note

Strona internetowa

Frederick Dewayne Hubbard (ur. 7 kwietnia 1938 w Indianapolis, zm. 29 grudnia 2008 w Sherman Oaks)[1] – amerykański trębacz jazzowy. Hubbard współpracował m.in. z takimi wykonawcami jak: Herbie Hancock, Art Blakey, Jon Faddis, Roy Hargrove, Eric Dolphy, John Coltrane, Ornette Coleman, Dexter Gordon, Philly Joe Jones, Sonny Rollins, Slide Hampton czy J. J. Johnson. Brał udział w nagraniach do dwóch płyt uważanych za jedne z najważniejszych w historii free jazzu: Free Jazz: A Collective Improvisation Ornette'a Colemana z 1961 roku oraz Ascension Johna Coltrane'a (1965).




Spis treści






  • 1 Życiorys


  • 2 Wybrana dyskografia


  • 3 Nagrody i wyróżnienia


  • 4 Przypisy


  • 5 Linki zewnętrzne





Życiorys |


Freddie Hubbard rozpoczął grę na trąbce i na skrzydłówce w Arsenal Technical High School w Indianapolis. Od najmłodszych lat wspópracował z Wesem Montgomery, który był dla niego wzorem i inspiracją przez całe życie. Kontynuował studia muzyczne w Arthur Jordan Conservatory of Music.
W 1958 roku przyjechał do Nowego Jorku, gdzie grał z takimi sławami jak Ornette Coleman, Eric Dolphy, Slide Hampton, J. J. Johnson, Philly Joe Jones, Quincy Jones, Oliver Nelson, Joe Zawinul, Wayne Shorter et Sonny Rollins.


Zaczyna grać hard bop w grupie The Jazz Messengers Arta Blakeya. Nagrywa z nimi kilka albumów, między innymi Mosaic, Buhaina's Delight i Free For All. W czerwcu 1960 wraz z saksofonistą Tiną Brooksem, pianistą McCoy Tynerem, bassistą Samem Jonesem i perkusistą Cliffordem Jarvisem nagrywa pierwszy album firmowany własnym nazwiskiem – Open Sesame. W grudniu, kiedy Ornette Coleman usłyszał jak gra z Donem Cherry, został zaproszony do uczestnictwa w nagrywaniu albumu Free Jazz: A Collective Improvisation.


W maju 1961 zaproszony przez Johna Coltrana Hubbard nagrywa w studiach Atlantic Records Olé Coltrane. W sierpniu tego samego roku we współpracy z saksofonistą Wayne'em Shorterem komponuje jeden ze swoich słynnych tytułów – Ready for Freddie.
Grając z Jazz Messengers wyzwala się z wpływów Clifforda Browna i tworzy swój własny styl. Przegląd jazzowy Downbeat przyznaje mu tytuł "New Star".


W latach sześćdziesiątych nagrał w sumie 36 albumów, z których większość to dzisiaj klasyka. Zaczyna również grać free jazz.


W latach siedemdziesiątych Freddie zostaje członkiem grupy V.S.O.P. prowadzonej przez Herbiego Hancocka. Ta nowatorska grupa gra nowy rodzaj jazzu – free bop (mieszanina bebopu lat czterdziestych, modal jazzu lat pięćdziesiątych i free jazzu lat sześćdziesiątych). Wspólnie z tą formacją Freddie odnosi kilka swoich największych sukcesów.
Lata siedemdziesiąte są punktem kulminacyjnym kariery Hubbarda. Wykonuje doskonałe, wyczynowe wręcz improwizacje. Jest uważany za jednego z czołowych trębaczy tej epoki.


Następnie zaczyna grać smooth jazz, za co bywa krytykowany. Dotknięty serią problemów zdrowotnych musi zaprzestać gry na trąbce. W 1992 roku głęboka rana w górnej wardze ulega infekcji. Po tym wypadku Freddie już nigdy nie odzyska poprzedniej sprawności w grze; kontynuuje jednak i okazjonalnie uczestniczy w nagraniach.
W 2006 roku otrzymuje NEA Jazz Masters Fellowship, najbardziej prestiżową nagrodę jazzu przyznawaną przez National Endowment for the Arts.


W ostatnich latach swojego życia był ciężko chory. 29 grudnia 2008 roku The Indianapolis Star informuje, że zmarł na skutek powikłań trzy dni po zawale serca[2].



Wybrana dyskografia |


źródło:[3]




  • Red Clay (1970)


  • Backlash (1966)


  • Blue Spirits (1965)


  • Breaking Point! (1964)


  • The Body & the Soul (1963)


  • Here to Stay (1962)


  • Hub-Tones (1962)


  • The Artistry of Freddie Hubbard (1962)


  • Ready for Freddie (1961)


  • Minor Mishap (1961)


  • Hub Cap (1961)


  • Ballads (1960)


  • Goin' Up (1960)


  • Open Sesame (1960)


  • The Night of the Cookers (1965)



Nagrody i wyróżnienia |



  • 2006 NEA Jazz Masters Award[4]

  • Downbeat Jazz Magazine Award "New Star"[4]



Przypisy |




  1. Peter Keepnews: Freddie Hubbard, Jazz Trumpeter, Dies at 70 (ang.). nytimes.com, 2008-12-29. [dostęp 2011-07-25].


  2. Indy trumpeter Freddie Hubbard dies (ang.). Indystar.com. [dostęp 2013-10-30].


  3. Dyskografia Freddiego Hubbarda na stronie allmusic.com (ang.). allmusic.com. [dostęp 2011-07-25].


  4. ab NEA Jazz Masters – Freddie Hubbard, www.nea.gov [dostęp 2014-07-05]  (ang.).



Linki zewnętrzne |


  • Strona oficjalna








這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

Rikitea

University of Vienna