Dowództwo Okręgu Korpusu Nr III




.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}







































Dowództwo Okręgu Korpusu Nr III

Historia

Państwo
 Polska
Sformowanie
 1921
Rozformowanie
 1939
Tradycje
Rodowód
 Dowództwo Okręgu Generalnego „Grodno”
Dowództwo Okręgu Generalnego „Białystok”
Dowódcy
Ostatni
 gen. bryg. Józef Olszyna-Wilczyński
Działania zbrojne

kampania wrześniowa
Organizacja
Dyslokacja
garnizon Grodno

Podległość
Ministerstwo Spraw Wojskowych

Dowództwo Okręgu Korpusu Nr III (DOK III) – organ pracy dowódcy Okręgu Korpusu Nr III w latach 1921-1939.


W grudniu 1921 roku szefostwa DOK III zostały przeniesione z Białegostoku do Grodna, natomiast dowódca OK III ze sztabem w styczniu następnego roku[1]. W listopadzie 1922 roku, po kilkumiesięcznym pobycie w Wilnie, Sztab DOK III, Szefostwo Artylerii i Służby Uzbrojenia oraz Szefostwo Poborowe ponownie zostały przeniesione do Grodna[2].




Spis treści






  • 1 Obsada personalna


  • 2 Uwagi


  • 3 Przypisy


  • 4 Bibliografia





Obsada personalna |


Dowódcy okręgu generalnego i okręgu korpusu


  • gen. ppor. Adam Mokrzecki (1920)

  • gen. Władysław Frankowski (od 1 IX 1921)

  • gen. Daniel Konarzewski (od 10 VI 1922)

  • gen. Juliusz Tarnawa-Malczewski (od 6 XII 1922)

  • gen. Leon Berbecki (od 28 III 1924)

  • gen. Kazimierz Dzierżanowski (od 3 III 1926)

  • gen. bryg. Gustaw Truskolaski (19 III – 15 VII 1927)

  • gen. bryg. inż. Aleksander Litwinowicz (od 15 VII 1927[3])

  • gen. bryg. Michał Karaszewicz-Tokarzewski (11 XI 1935 - 3 VIII 1936 → dowódca OK VI)

  • gen. bryg. Franciszek Kleeberg (od 3 VIII 1936)

  • gen. bryg. Józef Olszyna-Wilczyński (od 19 II 1938)


Zastępcy dowódcy okręgu generalnego i okręgu korpusu


  • płk piech. Stanisław Springwald (25 V 1921 - 15 V 1923 → stan spoczynku)

  • gen. bryg. Adam Bieliński (od 15 V 1923)


Pomocnicy dowódcy okręgu


  • gen. bryg. Oswald Frank (24 XII 1929 - 12 VII 1932)

  • płk dypl. Bohdan Hulewicz (1938-1939)


Szefowie Poborowi / Pomocnicy dowódcy do spraw uzupełnień


  • ppłk Kazimierz Korn (był w 1923)[4]

  • płk piech. Franciszek Korewo (1932)


Szefowie sztabu


  • płk SG Kordian Józef Zamorski (VII 1922 - X 1924)

  • ppłk SG Mikołaj Freund-Krasicki (31 X 1926 - III 1927)

  • ppłk SG Lucjan Janiszewski (1929 - 23 III 1932)

  • płk SG Stanisław Marian Augustyn

  • ppłk dypl. dr Stanisław Marian Krzysik (do III 1929)

  • ppłk dypl. Lucjan Karol Janiszewski (III 1929 - III 1932)

  • ppłk dypl. Edward Perkowicz (III 1932 - VI 1934)

  • ppłk dypl. Franciszek I Grabowski (od VI 1934)


Zastępcy szefa sztabu


  • ppłk SG Juliusz Drapella (15 X - 2 XI 1924)

  • ppłk SG Jarosław Okulicz-Kozaryn (od 2 XI 1924)


Szefostwo Artylerii i Służby Uzbrojenia Okręgu Korpusu Nr III (1921-1926)



  • szef – gen. bryg. Wincenty Kaczyński (IX 1921 – II 1923)

  • szef – gen. bryg. Mikołaj Majewski (III 1923 – IX 1925)

  • szef – płk art. Józef Karol Luberadzki (od XII 1925[5] ← kmdt OWar. "Grodno")

  • zastępca szefa – płk Jan Suzin (od X 1925 ze stanowiska dowódcy 29 pap)


3 Okręgowe Szefostwo Artylerii (1926-1928)



  • płk art. Józef Karol Luberadzki (do VIII 1926[6])

  • gen. bryg. Erwin Mehlem (VIII 1926 – III 1927)

  • płk art. Witold Roszkowski (od V 1927[7])


Szefowie 3 Okręgowego Szefostwa Uzbrojenia


  • płk art. Stanisław August Sopotnicki (od III 1929[8])

  • mjr uzbr. Jan II Bogucki (od X 1931[9])

  • mjr uzbr. Tadeusz I Müller[a] (od VIII 1935)


Szefowie inżynierii i saperów - szefowie 3 Okręgowego Szefostwa Saperów


  • ppłk Edmund Berezowski

  • płk sap. Franciszek Wolf (1922-1929)


Szefowie intendentury

  • ppłk int. Maurycy Thorn (był w 1923)[4]

Szefowie łączności i szefowie 3 Okręgowego Szefostwa Łączności w latach 1921-1929 i w 1939 roku


  • kpt. / mjr łącz. Antoni Łukoś (1923 i 1924[11][12])

  • ppłk łącz. Oskar Sikora (V 1927[13] – 30 X 1928 → stan spoczynku[14])


Szefowie sanitarni

  • płk lek. Wacław Szreders (od XI 1922[15])

Naczelni lekarze weterynarii - szefowie służby weterynaryjnej


  • płk lek. wet. Jan Ślaski (do 1 VI 1935)

  • ppłk lek. wet. Stanisław Dowgiałło (od 1 VI 1935)


Szefowie służby duszpasterstwa wyznania rzymskokatolickiego


  • ks. proboszcz Stanisław Żytkiewicz (1922-1924)

  • ks. proboszcz Roman Tartyłło (1924)

  • ks. dziekan Kazimierz Suchcicki (1927-1934 → dziekan OK IV)

  • ks. proboszcz Otto Kristen (p.o. 1934 – V 1936 → administrator parafii w Złoczowie)

  • ks. proboszcz Walenty Pączek (V 1937 – 1939)


Szefowie Remontu

  • płk Florian Popławski (był w 1923)[4]

Dowódcy obrony przeciwlotniczej

  • płk dypl. SG Jarosław Okulicz-Kozaryn (31 X 1938 - )

Szef Taborów

  • mjr tab. Franciszek Drwota (do IX 1939)

Oficerowie sztabu


  • ppłk Antoni Dargiewicz[16] (do stycznia 1920)

  • chor. Stanisław Belof - (1923-1929 kierownik Kancelarii Głównej w szefostwie intendentury)



Uwagi |




  1. ↑ Mjr uzbr. Tadeusz I Müller urodził się 9 sierpnia 1893 roku. Do Wojska Polskiego został przyjęty z byłej armii austro-węgierskiej. W 1932 roku pełnił służbę w 5 Okręgowym Szefostwie Uzbrojenia w Krakowie. 27 czerwca 1935 roku został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1935 roku i 2. lokatą w korpusie oficerów uzbrojenia. W sierpniu 1935 roku został szefem 3 Okręgowego Szefostwa Uzbrojenia w Grodnie. Zmarł 23 sierpnia 1941 roku w Obozie NKWD w Griazowcu. Został pochowany na miejscowym cmentarzu[10]



Przypisy |




  1. ↑ Korespondencje. Z Białegostoku. „Polska Zbrojna”. 73, s. 4, 1921-12-21. Warszawa. 


  2. ↑ Korespondencje. Z Wilna. „Polska Zbrojna”. 297, s. 3, 1922-11-01. Warszawa. 


  3. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22 lipca 1927 roku, s. 214.


  4. ↑ abc Almanach oficerski na rok 1923/24; praca zbiorowa Dział III Z.2, s. 35 .


  5. ↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 130 z 19.12.1925 r.


  6. ↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 31 z 09.08.1926 r.


  7. ↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 15 z 23.05.1927 r.


  8. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 22 marca 1929 roku, s. 100.


  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 335.


  10. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 298, 466.


  11. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 86, 960, 967.


  12. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 47, 877, 885.


  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 maja 1927 roku, s. 131.


  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 383.


  15. ↑ Pochwały. „Polska Zbrojna”. 304, s. 3, 1922-11-08. Warszawa. 


  16. ↑ Dziennik Personalny M.S. Wojsk. 1920 R. 1 nr 4 .



Bibliografia |



  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].

  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.

  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.

  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.

  • Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.













p • d • e

Okręgi korpusów (okręgi generalne) II RP
Okręgi korpusów

  • I

  • II

  • III

  • IV

  • V

  • VI

  • VII

  • VIII

  • IX

  • X
Dowództwa okręgów korpusów

  • I (Warszawa)

  • II (Lublin)

  • III (Grodno)

  • IV (Łódź)

  • V (Kraków)

  • VI (Lwów)

  • VII (Poznań)

  • VIII (Toruń)

  • IX (Brześć)

  • X (Przemyśl)








































p • d • e

Polskie okręgi wojskowe

Rada Regencyjna 1918

  • I Warszawski

  • II Siedlecki

  • III Lubelski

  • IV Radomski

  • V Kielecki

  • VI Piotrkowski

  • VII Częstochowski

  • VIII Łódzki

  • IX Kaliski

  • X Łowicki

  • XI Włocławski

  • XII Ciechanowski

  • XIII Łomżyński

  • XIV

  • XIV

PKL 1918

  • Będziński

  • Podhalański

  • Przemyski

  • Rzeszowski

  • Śląski

  • Tarnowski

  • Wadowicki
Okręgi etapowe

  • Białystok

  • Brześć

  • Chełm

  • Grodno

  • Lwów

  • Mińsk (4 A)

  • Mołodeczno

  • Płoskirów

  • Równe

  • Tarnopol

  • Wilno

  • Wołkowysk

  • Zamość
Okręgi korpusów II RP

  • I

  • II

  • III

  • IV

  • V

  • VI

  • VII

  • VIII

  • IX

  • X
1945-1949

  • Warszawski (I)

  • Krakowski (V)

  • Lubelski (VII)

  • Łódzki (VI)

  • Pomorski (II)

  • Poznański (III)

  • Śląski (IV)
1949-1953

  • Krakowski

  • Pomorski

  • Śląski

  • Warszawski
1953-1992

  • Pomorski

  • Śląski

  • Warszawski
1992-1998

  • Pomorski

  • Śląski

  • Warszawski

  • Krakowski
1999-2011

  • Pomorski

  • Śląski



-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
閱讀完整內容

Shark

圖片
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
閱讀完整內容

Wiciokrzew

圖片
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
閱讀完整內容