Frygia






Mapa Azji Mniejszej




Frygia jako prowincja rzymska




Frygowie


Frygia (łac. Phrygia) – starożytna kraina w zachodniej części Azji Mniejszej, położona między Bitynią, Myzją, Lidią, Karią, Lycją, Pamfilią, Lykaonią i Galacją. Była znana z kwitnącego rolnictwa i chowu bydła, kopalni złota i kamieniołomów marmuru. Zamieszkiwali ją spokrewnieni z Trakami indoeuropejscy Frygowie, którzy przybyli na te ziemie około 1000 r. p.n.e. Stolicą Frygii było Gordion. Aż do najazdu Kimerów (około 700 p.n.e.) Frygia była niezależnym królestwem. Rozkwit sztuki frygijskiej przypadł właśnie na ten okres: IX i VIII w. p.n.e. Niektóre greckie mity są pochodzenia frygijskiego. Jako bóstwa krajowe czczono Manesa, Cybele (Kybele) i Attisa.


Około 600 p.n.e. dostała się pod panowanie Lidów, a w 546 p.n.e. Persów. Ponad dwieście lat później zdobył ją Aleksander Wielki. Po jego śmierci (323 p.n.e.) pozostawała pod zmiennymi rządami diadochów. W III w. p.n.e. na jej terytorium osiedlili się celtyccy Galatowie. Od 188 p.n.e. Frygia była w granicach Pergamonu i wraz z nim została przekazana w 133 p.n.e. republice rzymskiej przez ostatniego króla Pergamonu, Attalosa III Filometera.


Frygia bardzo wcześnie uległa chrystianizacji. Jak podaje Euzebiusz z Cezarei (Hist. Eccl. ks. XVI)[1] w czasach Dioklecjana jedno z miast frygijskich było całkowicie chrześcijańskie. Jednym z ważniejszych świętych frygijskich II w., któremu przypisuje się wiele cudów i nawróceń, był Avircius Marcellus (Abercius).


Po podziale imperium rzymskiego w 395 roku Frygia znalazła się w cesarstwie wschodnim. Po bitwie pod Manzikertem w 1071 roku przejściowo znalazła się pod panowaniem Seldżuków. Pod koniec XI wieku, wraz z całą zachodnią Anatolią, wróciła ona pod panowanie Bizantyńczyków. W 1204 roku, po zdobyciu Konstantynopola przez krzyżowców z IV krucjaty, Cesarstwo Bizantyńskie uległo rozpadowi. Frygia weszła w skład Cesarstwa Nikei. Po odbiciu Konstantynopola w 1261 roku, za rządów cesarza Michała VIII Paleologa, Frygia weszła ponownie w skład Cesarstwa Bizantyńskiego. W XIV wieku jej terytorium podbili Turcy osmańscy. Od tego czasu Frygia pozostaje częścią Turcji.



Zobacz też |



  • Hierapolis

  • Filadelfia

  • czapka frygijska

  • Midas

  • Anatolia



Przypisy |




  1. ↑ Por. polski przekład tego dzieła: Historia Kościelna. O Męczennikach Palestyńskich, Arkadiusz Lisiecki (tłumacz. z greckiego, wstęp, objaśn. indeksy). Poznań 1924, s. 632, seria: Pisma Ojców Kościoła 3.



Bibliografia |



  • Joël Guilleux: Les Phrygiens. De vers 1200 à vers 700 (fr.). W: Antikforever.com: „4000 ans d’histoire...” [on-line]. [dostęp 2010-09-31].

  • Phrygia (ang.). W: Online encyclopedia (Britannica) [on-line]. [dostęp 2010-09-02].

  • Francesco D’Andria, Paul Arthur: Hierapolis of Phrygia, Pamukkale: An archeological guide. Stambuł: 2003, seria: Ancient cities of Anatolia 5.












-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
閱讀完整內容

Shark

圖片
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
閱讀完整內容

Wiciokrzew

圖片
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
閱讀完整內容