Morze Karskie















































Morze Karskie

Morze Karskie: ujścia Obu i Jeniseju
Morze Karskie: ujścia Obu i Jeniseju
Kontynent
Azja
Państwa
 Rosja
Powierzchnia
 883 tys. km²
Średnia głębokość
 111 m
Największa głębia
 620 m

Zasolenie
 8-30‰
Temperatura
 zima: -28 – -20 °C
lato: 1 – 6 °C
Typ morza
 otwarte
Wyspy
Wyspa Biała, Olenij, Archipelag Nordenskiölda


Położenie na mapie Arktyki


Mapa lokalizacyjna Arktyki

Morze Karskie

Morze Karskie





Ziemia74°49′55″N 71°18′43″E/74,831944 71,311944

Mapa morza Karskiego
Mapa morza Karskiego





Commons
Multimedia w Wikimedia Commons


Morze Karskie (ros. Карское море) – część Oceanu Arktycznego u północnych wybrzeży Azji, między wyspami Nowej Ziemi i archipelagami Ziemi Franciszka Józefa i Ziemi Północnej. Jest to morze szelfowe. Można spotkać się z nazwą Arktycznego Morza Śródziemnego.




Spis treści






  • 1 Hydrologia


  • 2 Wyspy


  • 3 Działalność ludzka


  • 4 Przypisy


  • 5 Bibliografia





Hydrologia |


Od zachodu Morze Karskie łączy się z Morzem Barentsa za pośrednictwem kilku cieśnin: Karskie Wrota, Jugorski Szar, Matoczkin Szar. Od wschodu z Morzem Łaptiewów głównie przez cieśniny: Wilkickiego, Szokalskiego i Armii Czerwonej. Od północy morze otwiera się na pokryte lodem wody Oceanu Arktycznego.


Do Morza Karskiego wpadają duże syberyjskie rzeki: Ob i Jenisej, także rzeka Taz.



Wyspy |


Na Morzu Karskim znajduje się dużo wysp, znacznie więcej niż na innych morzach rosyjskiej Arktyki. U wybrzeży znajdują się duże, nizinne wyspy, oddzielone od lądu wąskimi cieśninami, m.in. Wyspa Biała, Olenij, Wyspa Sibiriakowa i Wyspa Wilkickiego. Na pełnym morzu znajdują się zarówno samotne wyspy (m.in. Wyspa Uszakowa, Wyspa Wize), jak i archipelagi (Archipelag Nordenskiölda, Wyspy Instytutu Arktycznego, Wyspy Izwiestii CIK).



Działalność ludzka |


Główny port Morza Karskiego to rosyjskie miasto Dikson.


Na archipelagu Nowa Ziemia, oddzielającym Morze Karskie od Morza Barentsa, znajdował się radziecki poligon atomowy. W latach 1955-90 były przeprowadzane na nim próby nuklearne, najpierw podwodne, w latach 1957-62 nadziemne i w latach 1964-90 podziemne[1].


W latach zimnej wojny w Morzu Karskim ZSRR zatopił 17 tys. pojemników i 19 statków z radioaktywnymi odpadami, a także 14 reaktorów atomowych[2]. Według oficjalnych danych opublikowanych przez rząd Rosji w marcu 1993 roku, w latach 1965-1988 zatopiono w Morzu Karskim sześć reaktorów atomowych z atomowych okrętów podwodnych i dziesięć innych reaktorów atomowych[3]. M.in. do Morza Karskiego została wrzucona odcięta sekcja uszkodzonego i napromieniowanego reaktora atomowego okrętu podwodnego K-19[4].



Przypisy |




  1. ↑ Vitaly I. Khalturin, Tatyana G. Rautian, Paul G. Richards i William S. Leith "A Review of Nuclear Testing by the Soviet Union at Novaya Zemlya, 1955–1990"


  2. ↑ BBC:"Russia explores old nuclear waste dumps in Arctic"


  3. ↑ "Radioecological Hazard of Ship Nuclear Reactors Sunken in the Arctic", Atomic Energy, Vol.79, No. 3, 1995.


  4. ↑ Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines, s. 112-114.



Bibliografia |


  • www.wody.edu.pl




Poduszkowiec Hivus-10 na brzegu Morza Karskiego
































-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA...
閱讀完整內容

Lanžov

圖片
Lanžov — gmina — Państwo   Czechy Kraj hradecki Powiat Trutnov Kraina Czechy Powierzchnia 7,92 km² Populacja  (2014) • liczba ludności 186 [1] Kod pocztowy 544 52 Szczegółowy podział administracyjny Liczba obrębów ewidencyjnych 4 Liczba części gminy 5 Liczba gmin katastralnych 2 Położenie na mapie kraju hradeckiego Lanžov Położenie na mapie Czech Lanžov 50°23′N   15°46′E / 50,386944   15,760833 Multimedia w Wikimedia Commons Strona internetowa Portal Czechy Lanžov – gmina w Czechach, w powiecie Trutnov, w kraju hradeckim. Według danych z dnia 1 stycznia 2014 liczyła 186 mieszkańców [1] . Przypisy | ↑ a b Počty obyvatel v obcích k 1. 1. 2013 ( cz. ) . www.mvcr.cz. [dostęp 2014-08-23]. p   •   d   •   e Powiat Trutnov Batňovice Bernartice Bílá Třemešná Bílé Poličany Borovnice Borovnička Čermná Černý Důl Dolní Branná Dolní...
閱讀完整內容

Rikitea

圖片
Town in French Polynesia, France Rikitea Town Rikitea Location in French Polynesia Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W  /  23.12028°S 134.96917°W  / -23.12028; -134.96917 Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W  /  23.12028°S 134.96917°W  / -23.12028; -134.96917 Country   France Overseas collectivity   French Polynesia Territory Gambier Islands Island Mangareva Rikitea is a small town on Mangareva, which is part of the Gambier Islands in French Polynesia. A majority of the islanders live in Rikitea. [1] [2] The island was a protectorate of France in 1871 and was annexed in 1881. [3] Contents 1 History 2 Geography 3 Economy 4 Landmarks 5 Transportation 6 References 7 Bibliography 8 External links History The town's history dates to the era when the island was first settled with people from the Marquesas Islands in 1100 AD. Captain James Wilson of the London Missionary Society arrived in 1797 on Du...
閱讀完整內容