Instytut Zachodni im. Zygmunta Wojciechowskiego
| ||
Siedziba Instytutu Zachodniego na Grobli | ||
Data założenia | 1945 | |
Typ | instytut badawczo-analityczny | |
Patron | Zygmunt Wojciechowski | |
Państwo | Polska | |
Adres | ul. Mostowa 27 61-854 Poznań | |
Dyrektor | dr Justyna Schulz | |
brak współrzędnych | ||
---|---|---|
Strona internetowa |
Instytut Zachodni im. Zygmunta Wojciechowskiego z siedzibą w Poznaniu (ang. Institute for Western Affairs, niem. West-Institut, fr. Institute Occidentale) – państwowa jednostka organizacyjna, utworzona ustawą z dnia 17 grudnia 2015[1], następca prawny istniejącego od 1944 Instytutu Zachodniego – Instytutu Naukowo-Badawczego im. Zygmunta Wojciechowskiego. Nadzór nad Instytutem sprawuje Prezes Rady Ministrów. IZ zajmuje się monitorowaniem i analizą sytuacji politycznej, gospodarczej, społecznej i prawnej w Niemczech, a także śledzi stosunki polsko-niemieckie oraz problematykę międzynarodową: procesy w Unii Europejskiej, relacje transatlantyckie, wyzwania i zagrożenia globalne. Podstawowym zadaniem IZ jest prowadzenie badań naukowych oraz przygotowywanie analiz, raportów, ekspertyz i studiów prognostycznych na potrzeby organów władzy publicznej w Polsce.
Integralną częścią placówki jest Gabinet Krzysztofa Skubiszewskiego.
Spis treści
1 Historia i funkcjonowanie Instytutu
2 Struktura Instytutu
2.1 Dyrektorzy Instytutu
2.2 Działy Instytutu
2.2.1 a. Pion badawczo-analityczny
2.2.2 b. Pion wsparcia
2.2.3 c. Księgowość
2.3 Biblioteka
2.4 Zbiory dokumentów
2.5 Wydawnictwo
2.6 Rada Instytutu
3 Program badawczo-analityczny Instytutu
4 Rezultaty prac badawczych i analitycznych
4.1 Publikacje:
4.2 Opracowania dla organów administracji publicznej:
4.3 W formie on-line:
5 Gabinet Ministra Krzysztofa Skubiszewskiego
6 Zobacz też
7 Przypisy
8 Linki zewnętrzne
Historia i funkcjonowanie Instytutu |
Rodowód Instytutu Zachodniego jest silnie zakorzeniony w myśli zachodniej przywracającej pamięć o historycznych związkach kresów zachodnich z Polską[2]. W okresie dwudziestolecia międzywojennego myśl zachodnia rozwijała się w zwłaszcza w Uniwersytecie Poznańskim, stanowiącym ważny ośrodek badań niemcoznawczych, prowadzono prace badawcze dotyczące stosunków polsko-niemieckich oraz dokumentowano polską przeszłość wschodnich prowincji Niemiec. Poznańskie środowisko naukowe skupiało wówczas tak wybitnych uczonych, jak: Jan Czekanowski, Kazimierz Tymieniecki, Teodor Tyc, Józef Kostrzewski, Mikołaj Rudnicki, Maria Kiełczewska-Zaleska oraz Zygmunt Wojciechowski.
Koncepcja utworzenia specjalistycznej placówki badawczej, zajmującej się problematyką niemiecką i dziejami trudnego sąsiedztwa polsko-niemieckiego, pojawiła się podczas II wojny światowej, w drugiej połowie 1943, w środowisku podziemnej organizacji „Ojczyzna”, powiązanej ze strukturami Polskiego Państwa Podziemnego. „Ojczyzna” kierowała pracami m.in. Sekcji Zachodniej Departamentu Informacji i Prasy Delegatury Rządu na Kraj. Już wówczas działacze „Ojczyzny”, wśród których byli Zygmunt Wojciechowski, Edmund Męclewski, Jan Jacek Nikisch, Edward Serwański, Andrzej Grodek i Jan Zdzitowiecki, jako jeden z głównych elementów powojennego porządku w Europie uznali powrót Polski do piastowskich granic nad Odrą i Nysą Łużycką[3]. Wtedy też padła po raz pierwszy nazwa placówki – Instytut Zachodni, a także tytuł czasopisma – „Przegląd Zachodni”. Pierwszy dokument, w którym zarysowano profil badawczy i strukturę organizacyjną Instytutu Zachodniego, przygotowano w grudniu 1944 w formie notatki dla Delegatury Rządu na Kraj[4]. Ten właśnie moment uważa się za datę powstania Instytutu Zachodniego.
Pomysł utworzenia Instytutu Zachodniego zrodził się w Milanówku pod Warszawą, gdzie wówczas przebywał prof. Z. Wojciechowski i gdzie konspiracyjnie spotykali się inni inicjatorzy pomysłu z organizacji „Ojczyzna”: A. Grodek, E. Męclewski i J. Zdzitowiecki. Wybór Poznania jako siedziby Instytutu Zachodniego od początku nie budził żadnych wątpliwości. Miało to być m.in. nawiązanie do tradycji myśli zachodniej i badań niemcoznawczych, prowadzonych na Uniwersytecie Poznańskim.
Oficjalne powołanie do życia Instytutu Zachodniego nastąpiło 27 lutego 1945, krótko po Memoriale w sprawie Instytutu Zachodniego, skierowanym przez prof. Wojciechowskiego do premiera Edwarda Osóbki-Morawskiego[5]. Statut Instytutu zatwierdzono 6 sierpnia 1945. Pierwszym dyrektorem Instytutu Zachodniego został jego inicjator prof. Z. Wojciechowski, historyk prawa i znawca problematyki niemieckiej. Ówczesne zadania naukowe placówki to opisywanie okupacji niemieckiej, analiza procesu włączania Ziem Zachodnich, badanie dziejów relacji polsko-niemieckich. Profil ten następnie wzbogacono o zagadnienia integracji europejskiej (pionierskie badania w Polsce), współczesność obu państw niemieckich, przemiany w Europie Środkowo-Wschodniej, stosunki Wschód-Zachód.
Przełom lat 1989/1990 stworzył nowe możliwości badawcze dla Instytutu, poszerzając i pogłębiając zakres tematyczny zainteresowań; podjęto w szerokim wymiarze m.in. kwestie procesów integracyjnych i dezintegracyjnych w Europie, w tym zjednoczenia Niemiec, zagadnienia roli Niemiec w środowisku międzynarodowym, problematykę dziedzictwa niemieckiego na Ziemiach Zachodnich, a także kwestię bezpieczeństwa w wymiarze regionalnym i globalnym oraz relacji transatlantyckich.
Instytut do 1991 funkcjonował jako placówka naukowo-badawcza, z którą współpracowało i pełniło funkcję nadzorującą Towarzystwo Instytut Zachodni jako jej organ założycielski. Takie rozwiązanie zapewniało materialne podstawy do pracy badawczej, a zarazem spajało etatową kadrę placówki ze środowiskiem naukowym Poznania i kraju. W 1991 Instytut Zachodni przekształcono w jednostkę badawczo-rozwojową nadzorowaną najpierw przez Ministra Spraw Zagranicznych, a od 2013 – Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Obecny status prawny jako państwowej jednostki organizacyjnej podległej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów poznańska placówka uzyskała 17 grudnia 2015 na mocy ustawy[1].
Struktura Instytutu |
Dyrektorzy Instytutu |
- 1945–1955 – prof. Zygmunt Wojciechowski
- 1956–1958 – prof. Kazimierz Piwarski
- 1959–1961 – prof. Gerard Labuda
- 1961–1964 – prof. Michał Sczaniecki
- 1964–1965 – prof. Zdzisław Kaczmarczyk
- 1966–1973 – prof. Władysław Markiewicz
- 1974–1978 – prof. Lech Trzeciakowski
- 1978–1990 – prof. Antoni Czubiński
- 1990–2004 – prof. Anna Wolff-Powęska
- 2004–2011 – prof. Andrzej Sakson
- 2011-2017 – dr Michał Nowosielski
- od 2017 – dr Justyna Schulz
Działy Instytutu |
a. Pion badawczo-analityczny |
- Zespół: Niemcy - państwo, społeczeństwo, gospodarka
- Zespół: Niemcy - Europa - świat
- Zespół: Historia i polityka
- Zespół: Bezpieczeństwo globalne
- Projekt: Ziemie Zachodnie i Północne
b. Pion wsparcia |
c. Księgowość |
Biblioteka |
Zbiory Biblioteki IZ, liczące ogółem ponad 120 tys. różnego rodzaju prac, stanowią największy w Polsce zasób specjalistyczny z zakresu niemcoznawstwa (w tym prasy niemieckiej); ponadto Biblioteka IZ posiada bogate i cenne zbiory z zakresu historii Polski i powszechnej, problematyki europejskiej i stosunków międzynarodowych, zagadnień socjologicznych, prawnych i ekonomicznych.
Zbiory dokumentów |
W zasobach Instytutu Zachodniego znajdują się unikatowe zespoły archiwalne (zdigitalizowane): Archiwum II Wojny Światowej i Archiwum Ziem Zachodnich. Gromadzone przez lata dokumenty, wspomnienia i różne zapiski osobiste, materiały archiwalne, fotografie, publikacje z czasów okupacji tworzą Archiwum II Wojny Światowej. Materiały pochodzące z tych zbiorów zamieszczane są w monografiach i albumach, eksponowane na wystawach oraz wykorzystywane w filmach dokumentalnych i reportażach. Z kolei w Archiwum Ziem Zachodnich znalazły się m.in. efekty pionierskich prac badawczych Instytutu Zachodniego, prowadzonych po wojnie na Ziemiach Odzyskanych, oraz pamiętniki mieszkańców tych ziem, nadesłane na konkursy ogłaszane przez Instytut Zachodni w latach 1956, 1966 i 1970.
Wydawnictwo |
Istniejące od 1945 Wydawnictwo Instytutu Zachodniego wydało ponad 400 książek, 350 numerów czasopisma „Przegląd Zachodni” (w przeszłości wydawano czasopisma także w j. angielskim, francuskim i niemieckim) oraz wiele innych wydawnictw okazyjnych i seryjnych; publikuje prace pracowników IZ oraz autorów z innych ośrodków naukowych i eksperckich zarówno z Polski, jak i zagranicy
Rada Instytutu |
Powołana na mocy ustawy pełni rolę opiniującą.
Skład (2016-2020):
- Justyna Magdalena Golińska-Meisel
- prof. dr hab. Zdzisław Krasnodębski (przewodniczący)
- prof. dr hab. Grzegorz Kucharczyk
- prof. dr hab. Bogdan Musiał
- Wojciech Jerzy Poczachowski
- Przemysław Sypniewski
Szymon Szynkowski vel Sęk (do maja 2018 prof. dr hab. Jacek Czaputowicz)- dr hab. Zygmunt Woźniczka
- dr Marcin Zarzecki
Program badawczo-analityczny Instytutu |
Badania i analizy są realizowane w ramach głównych bloków tematycznych:
Niemcy: zagadnienia wewnętrzne (polityczne, gospodarcze, społeczne, prawne);- Niemcy na arenie międzynarodowej (m.in. w ramach UE, układu transatlantyckiego, globalne zaangażowanie, polityka bezpieczeństwa);
- Historyczne, polityczne i prawne aspekty relacji polsko-niemieckich, w tym kształtowanie pamięci zbiorowej i polityki historycznej; historia Niemiec;
- Globalne wyzwania i problemy w zakresie bezpieczeństwa (w tym terroryzm, migracje, zagadnienia pomocy humanitarnej);
Ziemie Zachodnie i Północne: aspekty historyczne, socjologiczne i kulturowe
Rezultaty prac badawczych i analitycznych |
Wyniki prac badawczych i analitycznych, prowadzonych w IZ, są prezentowane w formie: publikacji; opracowań dla organów administracji publicznej; on-line.
Publikacje: |
- Monografie i prace zbiorowe wydawane w ramach serii: Prace Instytutu Zachodniego, Biblioteka „Przeglądu Zachodniego”, Studium Niemcoznawcze, Studia Europejskie, Ziemie Zachodnie ‒ Studia i Materiały, Documenta Occupationis, IZ Policy Papers
- Czasopismo naukowe „Przegląd Zachodni” (wydawane od 1945; zdigitalizowane)
Opracowania dla organów administracji publicznej: |
- Notatki IZ
- Ekspertyzy IZ
- Raporty IZ
- Monitor Bezpieczeństwa oraz materiały niecykliczne.
W formie on-line: |
- Biuletyn IZ
- IZ Policy Papers
- Z Archiwum IZ
Gabinet Ministra Krzysztofa Skubiszewskiego |
Integralną częścią Instytutu Zachodniego jest Gabinet Ministra Krzysztofa Skubiszewskiego. Znalazły się w nim zbiory przekazane w 2014 r. przez rodzinę prof. Krzysztofa Skubiszewskiego, ministra spraw zagranicznych w latach 1989-1993, wybitnego prawnika i dyplomatę. Obok bogatego księgozbioru znajdują się w nim dokumenty, korespondencja, odręczne notatki, fotografie oraz inne pamiątki osobiste i rodzinne.
Zobacz też |
- Instytut Mazurski
- Polski Związek Zachodni
- Związek Obrony Kresów Zachodnich
Przypisy |
↑ ab Ustawa z dnia 17 grudnia 2015 r. o Instytucie Zachodnim im. Zygmunta Wojciechowskiego (Dz.U. z 2015 r. poz. 2292).
↑ Marian Mroczko, Polska myśl zachodnia 1918-1939. Kształtowanie i upowszechnianie, Instytut Zachodni, Poznań 1986.
↑ Zbigniew Mazur, Antenaci. O politycznym rodowodzie Instytutu Zachodniego, Instytut Zachodni, Poznań 2002.
↑ Zasady organizacyjne Instytutu Zachodniego, w: Instytut Zachodni w dokumentach, red. A. Choniawko, Z. Mazur, Instytut Zachodni, Poznań 2006, s. 39.
↑ Memoriał w sprawie Instytutu Zachodniego, w: Instytut Zachodni w dokumentach, red. A. Choniawko, Z. Mazur, Instytut Zachodni, Poznań 2006, s. 40.
Linki zewnętrzne |
- Oficjalna strona instytutu
Instytut Zachodni im. Zygmunta Wojciechowskiego w bazie instytucji naukowych portalu Nauka Polska (OPI)