Wim Slijkhuis






















Wim Slijkhuis

Data i miejsce urodzenia
13 stycznia 1923
Lejda
Data i miejsce śmierci
28 czerwca 2003
Badhoevedorp
Dyscypliny
lekkoatletyka
Dorobek medalowy

























Reprezentacja  Holandia

Igrzyska olimpijskie
brąz Londyn 1948
lekkoatletyka
(bieg na 1500 m)
brąz Londyn 1948
lekkoatletyka
(bieg na 5000 m)

Mistrzostwa Europy
Złoto Bruksela 1950 bieg na 1500 m
Srebro Oslo 1946
bieg na 5000 m


Willem Frederik „Wim” Slijkhuis (ur. 13 stycznia 1923 w Lejdzie, zm. 28 czerwca 2003 w Badhoevedorp) – holenderski lekkoatleta, średnio- i długodystansowy, dwukrotny medalista olimpijski i mistrz Europy.


Rozpoczął międzynarodową karierę wkrótce po zakończeniu II wojny światowej. Na mistrzostwach Europy w 1946 w Oslo wywalczył srebrny medal w biegu na 5000 metrów z czasem 14:14,0, który był rekordem Holandii[1] (zwyciężył Sydney Wooderson z Wielkiej Brytanii).


Na igrzyskach olimpijskich w 1948 w Londynie Slijkhuis zdobył dwa brązowe medale: najpierw w biegu na 5000 metrów, a później w biegu na 1500 metrów. W tym drugim biegu wyrównał własny rekord Holandii wynikiem 3:50,4.


Na mistrzostwach Europy w 1950 w Brukseli wystąpił tylko w biegu na 1500 metrów, w którym zdobył złoty medal z czasem 3:47,2. Nie był to jego rekord życiowy, ponieważ rok wcześniej w Antwerpii przebiegł ten dystans w czasie 3:43,8. Występ Slijkhuisa na igrzyskach olimpijskich w 1952 w Helsinkach był nieudany – nie ukończył eliminacyjnego biegu na 1500 metrów.


Slijkhuis zdobył 18 tytułów mistrza Holandii:



  • bieg na 1500 metrów – 1949, 1951 i 1953

  • bieg na 5000 metrów – 1942, 1943, 1944, 1946, 1948, 1949, 1950 i 1951


  • bieg przełajowy (krótki dystans) – 1946 i 1948

  • bieg przełajowy (długi dystans) – 1943, 1946, 1947, 1948 i 1949


Wielokrotnie ustanawiał rekordy kraju na różnych dystansach (m.in. pięciokrotnie na 1500 metrów oraz czterokrotnie na 5000 metrów)[2].
Zakończył karierę biegacza w 1954 wskutek kontuzji.



Przypisy |




  1. ↑ Mirko Jalava (red.): Statistics Handbook. Göteborg: 2006, s. 100.


  2. ↑ Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość - Sandomierz: 2007, s. 40, 47.



Linki zewnętrzne |


  • Wyniki olimpijskie Slijkhuisa na stronie sports-reference.com (ang.). [dostęp 9 maja 2010].





p • d • e

Mistrzowie Europy w biegu na 1500 metrów



  • 1934: Luigi Beccali


  • 1938: Sydney Wooderson


  • 1946: Lennart Strand


  • 1950: Wim Slijkhuis


  • 1954: Roger Bannister


  • 1958: Brian Hewson


  • 1962: Michel Jazy


  • 1966: Bodo Tümmler


  • 1969: John Whetton


  • 1971: Francesco Arese


  • 1974: Klaus-Peter Justus


  • 1978: Steve Ovett


  • 1982: Steve Cram


  • 1986: Steve Cram


  • 1990: Jens-Peter Herold


  • 1994: Fermín Cacho


  • 1998: Reyes Estévez


  • 2002: Mehdi Baala


  • 2006: Mehdi Baala


  • 2010: Arturo Casado


  • 2012: Henrik Ingebrigtsen


  • 2014: Mahiedine Mekhissi-Benabbad


  • 2016: Filip Ingebrigtsen


  • 2018: Jakob Ingebrigtsen





-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
閱讀完整內容

Shark

圖片
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
閱讀完整內容

Wiciokrzew

圖片
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
閱讀完整內容