Zenit Petersburg
| |||
 | |||
| Pełna nazwa | АО Футбольный клуб «Зени́т» | ||
| Przydomek | Петерцы (Pitercy) Зенитчики (Zenitowcy) | ||
| Maskotka | Lew[potrzebny przypis] | ||
| Barwy | błękitno-biało-niebieskie | ||
| Data założenia | 30 maja 1925 | ||
| Liga | Priemjer-Liga | ||
| Adres | ul. Galernaja 5 190000 Petersburg, Rosja | ||
| Stadion | Stadion Kriestowskij | ||
| Prezes |  Aleksandr Miedwiediew | ||
| Trener | Siergiej Siemak | ||
| Asystent trenera |  Anatolij Tymoszczuk | ||
| |||
| |||
Strona internetowa | |||
Zenit Petersburg (ros. «Зени́т» Санкт-Петербург, /zʲɪˈnʲit ˈsankt pʲɪtʲɪrˈburɡ/) – rosyjski klub piłkarski z Petersburga; czterokrotny mistrz Rosji. W sezonie 2007/2008 zespół wygrał Puchar UEFA.
Właścicielem klubu jest rosyjski gigant gazowy Gazprom.
Spis treści
1 Dotychczasowe nazwy
2 Historia
2.1 Początki
2.2 Od 1999
3 Sukcesy
3.1 Międzynarodowe
3.2 Krajowe
4 Trenerzy
5 Obecny skład
6 Przypisy
7 Linki zewnętrzne
Dotychczasowe nazwy |
- 1925–1935: LMZ Leningrad; drużyna Leningradzkiego Zakładu Metalowego (ros. ЛМЗ; «Ленинградский металлический завод»)
- 1936–1939: Staliniec Leningrad (ros. «Сталинец» Ленинград)
- 1940–1991: Zenit Leningrad (ros. «Зенит» Ленинград)
- 1991–...: Zenit Petersburg (ros. «Зенит» Санкт-Петербург)
Historia |
Mecz na stadionie Pietrowskim
Początki |
Powstanie klubu datowane jest na rok 1925, kiedy to utworzono klub piłki nożnej przy zakładach metalurgicznych w Leningradzie.
Początkowo klub nosił nazwę Staliniec i należał do towarzystwa metalurgicznego, jednak w 1940 dołączył do federacji klubów związanych z przemysłem zbrojeniowym i zmienił nazwę na Zenit. Staliniec połączył się z innym klubem klubem o nazwie Zenit, grającym w 2. lidze i przejął jego nazwę. Właścicielem drużyny były do 1990 Zakłady Optyczne Łomo (ЛОМО). Po przemianach w ZSRR utworzono w 1990 profesjonalny klub miejski.
Swoje pierwsze trofeum Zenit wywalczył w 1944 roku, zdobywając wojenny Puchar ZSRR, pokonując CSKA Moskwa w finale. Klub zawsze cieszył się dużą popularnością w Leningradzie, jednak nie mógł przełożyć tego na pozycję w lidze. W 1967 roku Zenit zajął ostatnie miejsce w 1. lidze, jednak nie spadł z powodu decyzji władz o tym, że Leningrad musi mieć swojego przedstawiciela w ekstraklasie aż do 50. rocznicy rewolucji październikowej.
Największe sukcesy święcił Zenit w latach 80. W 1980 zdobył brązowy medal mistrzostw Związku Radzieckiego, w 1984 dotarł do finału krajowego pucharu i zdobył mistrzostwo kraju. W 1985 zdobył Puchar Sezonu.
Po spadku z ligi w pierwszym sezonie ligi rosyjskiej w 1992, Zenit powrócił do ekstraklasy w 1996 roku i występuje tam do dziś.
Od 1999 |
W 1999 zdobył Puchar Rosji, zaś w 2002 roku doszedł do finału. W lidze zajmował 3. miejsce w 2001 i 2. w 2003. W 2003 został także jedynym w historii zdobywcą Pucharu Ligi Rosyjskiej.
W grudniu 2005 Zenit został przejęty przez gazową firmę Gazprom, która obiecała szybki rozwój klubu i wybudowanie nowego stadionu.
W 2007 roku Zenit po raz pierwszy w historii zdobył mistrzostwo Rosji.
14 maja 2008 Zenit zdobył po raz pierwszy w historii Puchar UEFA w wygranym 2:0 meczu z Rangers. Bramki dla Zenitu strzelili Igor Denisow i Konstantin Zyrianow.
29 sierpnia 2008 po zwycięstwie 2:1 z Manchester United zdobył Superpuchar Europy.
W grudniu 2009 roku klub objął włoski trener Luciano Spalletti[1].
W kwietniu 2012 Spalletti zdobył drugie mistrzostwo kraju z Zenitem. 3 września 2012 roku za rekordową kwotę wydaną w Premier Lidze do Zenitu dołączył Brazylijczyk Hulk. Kosztował około 50 mln euro. W styczniu 2014 roku Spalletti został zwolniony z powodu słabych wyników, a także wysokiej przegranej w 1/8 finału Ligi Mistrzów z Borussią Dortmund (2:4 u siebie).
18 marca 2014 r. oficjalnym trenerem został Andre Villas Boas, który szkolił min: FC Porto, Chelsea i Tottenham Hotspur[2]. Portugalczyk miał zmienić filozofię gry zespołu i powalczyć o tytuł mistrza kraju. Pomimo wszelkich starań mistrzostwo Premier Ligi zdobyła CSKA Moskwa.
W letnim okienku transferowym 2014 roku zakupił on do klubu Ezequiela Garaya[3] , a także Javiego Garcię. W pierwszej kolejce Zenit pokonał Arsenał Tuła 4:0. 30 lipca Zenit sensacyjnie przegrał z AEL Limassolem w ramach eliminacji do Ligi Mistrzów. W drugim meczu padł wynik 3:0 i to Rosjanie znaleźli się w dalszej fazie eliminacji tych rozgrywek. Pomiędzy 9 a 31 sierpnia Zenit wygrał pięć meczów w lidze z rzędu, nie odnotowując porażki i remisu. Jeszcze wcześniej (20 sierpnia) klub rozpoczął ostatnią rundę kwalifikacyjną wygrywając z Standardem Liège 0:1 na wyjeździe. W rewanżu padł wynik 3-0 dla wicemistrzów Rosji i to oni awansowali do fazy grupowej Ligi Mistrzów 2014/15[4]. W pierwszym meczu tejże grupy podopieczni Villasa Boasa zwyciężyli 2:0 w meczu z Benficą. Ostatecznie klub nie wyszedł z grupy, zajmując w niej 3. miejsce. Jednakże Zenit zdobył mistrzostwo Rosji, gdzie był liderem tabeli nieprzerwanie od 2. kolejki. W pucharze Rosji dość nieoczekiwanie uległ Arsenałowi Tuła 2:3. W 1/4 Ligi Europejskiej przegrał dwumecz z Sevillą.
Przed rozpoczęciem sezonu 2015/16 Villas Boas poinformował, że po zakończeniu tego sezonu opuści rosyjski zespół. Rywalizację w Lidze Mistrzów ekipa z Petersburga zaczęła od fazy grupowej, gdzie osiągnęli najlepszy wynik w historii swoich startów w tych rozgrywkach. Wygrali 5 z 6 meczów i z pierwszego miejsca awansowali do 1/8 finału Ligi Mistrzów, gdzie zostali wyeliminowani przez Benficę. Krajowe rozgrywki Zenit zakończył na 3. miejscu za CSKA oraz FK Rostów, co poskutkowało brakiem kwalifikacji do przyszłorocznych rozgrywek Ligi Mistrzów. Zgodnie z zapowiedziami po sezonie z zespołem rozstał się Andre Villas Boas, a jego następcą ogłoszono byłego trenera Szachtara Donieck - Mirceę Lucescu.[5]
Już na początku pracy rumuński szkoleniowiec wywalczył swoje pierwsze trofeum. W lipcu 2016 roku w meczu o Superpuchar Rosji, Zenit pokonał CSKA 1:0. Również w Lidze Europy, jesienią, wszystko przebiegało zgodnie z planem, ponieważ Zenit wygrał rywalizację w swojej grupie. W październiku 2016 zespół został wyeliminowany z rozgrywek Pucharu Rosji po porażce 0:4 w meczu przeciwko Anży Machaczkała. Wiosna natomiast była serią rozczarowań dla rosyjskiej ekipy, bowiem w 1/16 finału Ligi Europy zostali wyeliminowani przez RSC Anderlecht, a ligę ukończyli na 3. miejscu, co oznaczało, że po raz drugi z rzędu nie zagrają w rozgrywkach Ligi Mistrzów. Trenera Lucescu zwolniono[6], a jego następcą ogłoszono Roberto Manciniego[7].
Sukcesy |
Międzynarodowe |
W swojej historii Zenit wystąpił w 158 meczach europejskich pucharów (80 zwycięstw, 28 remisów, 46 porażek, różnica bramek 253:180) (stan przed rozpoczęciem sezonu 2017/18)
| |||||
| Rozgrywki | Osiągnięcie | Razy | Sezon(y) | ||
|---|---|---|---|---|---|
 Liga Mistrzów (Puchar Europy) | zdobywca | - | |||
| finalista | - | ||||
1/8 finału | 3 | 2011/12, 2013/14, 2015/16 | |||
 Liga Europy (Puchar UEFA) | zdobywca | 1 | 2007/08 | ||
| finalista | - | ||||
| 1/4 finału | 2 | 2005/06, 2014/15 | |||
 Puchar Zdobywców | zdobywca | - | |||
| finalista | - | ||||
 Superpuchar UEFA | zdobywca | 1 | 2008 | ||
| finalista | - | ||||
 Puchar Intertoto | zdobywca | - | |||
| finalista | 1 | 2000 | |||
Krajowe |
- Rosja
| |||||
| Rozgrywki | Osiągnięcie | Razy | Sezon(y) | ||
|---|---|---|---|---|---|
 Mistrzostwo | I miejsce | 4 | 2007, 2010, 2012, 2015 | ||
| II miejsce | 3 | 2003, 2013, 2014 | |||
| III miejsce | 4 | 2001, 2009, 2016, 2017 | |||
 Puchar | zdobywca | 3 | 1999, 2010, 2016 | ||
| finalista | 1 | 2002 | |||
 Superpuchar | zdobywca | 3 | 2008, 2011, 2015, 2016 | ||
| finalista | 2 | 2012, 2013 | |||
Puchar Ligi | zdobywca | 1 | 2003 | ||
| finalista | - | ||||
II liga | I miejsce | - | |||
| II miejsce | - | ||||
| III miejsce | 1 | 1995 | |||
- ZSRR
| |||||
| Rozgrywki | Osiągnięcie | Razy | Sezon(y) | ||
|---|---|---|---|---|---|
Mistrzostwo | I miejsce | 1 | 1984 | ||
| II miejsce | - | ||||
| III miejsce | 1 | 1980 | |||
Puchar | zdobywca | 1 | 1944 | ||
| finalista | 2 | 1939, 1984 | |||
Superpuchar | zdobywca | 1 | 1985 | ||
| finalista | - | ||||
Puchar Ligi | zdobywca | - | |||
| finalista | 1 | 1986 | |||
II liga | I miejsce | - | |||
| II miejsce | - | ||||
| III miejsce | 1 | 1936 (w) | |||
Trenerzy |
Siergiej Siemak, obecny trener klubu
1938:
Borys Iwin
1938-1940: Konstantin Jegorow
1940: Piotr Filippow
1941-1945: Konstantin Liemieszow
1946: Michaił Butusow
1946-1948: Iwan Tałanow
1949-1950: Konstantin Liemieszow
1951: Gieorgij Łasin
1952-1954: Władimir Liemieszow
1954-1955: Nikołaj Liukszynow
1956-1957: Arkadij Ałow
1957-1960: Gieorgij Żarkow
1961-1964: Jewgienij Jelisiejew
1964-1966: Walentin Fiodorow
1967: Arkadij Ałow
1968-1970: Artiom Faljan
1970-1972: Jewgienij Gorianski
1973-1977: Gierman Zonin
1978-1982: Jurij Morozow
1983-1987: Pawieł Sadyrin
1987: Władimir Gołubiew
1988-1989: Stanisław Zawidonow
1989: Władimir Gołubiew
1990: Anatolij Końkow
1990: Wiaczesław Buławin
1991: Jurij Morozow
1992-1994:
Wiaczesław Mielnikow
1995-1996: Pawieł Sadyrin
1997-1998: Anatolij Byszowiec
1998-2000: Anatolij Dawydow
2000-2002: Jurij Morozow
2002: Michaił Biriukow
2002: Borys Rappoport
2003-2006:
Vlastimil Petržela
2006-2009:
Dick Advocaat
2009: Anatolij Dawydow
2009-2014:
Luciano Spalletti
2014-2016:
André Villas-Boas
2016-2017:
Mircea Lucescu
2017-2018: Roberto Mancini
2018-: Siergiej Siemak
Obecny skład |
Skład aktualny na dzień 17 sierpnia 2018[8]
|
|
Przypisy |
↑ Marcin Borzęcki: Luciano Spalletti trenerem Zenitu! (pol.). sport1.pl, 11 grudnia 2009. [dostęp 14 stycznia 2010].
↑ Andre Villas-Boas agrees deal to manage Zenit St Petersburg (ang.). BBC Sport, 2014-03-18. [dostęp 2014-03-18].
↑ Ezequiel Garay (pol.).
↑ Zenit 3-0 Standard Liège (ang.). uefa.com. [dostęp 26 sierpnia 2014].
↑ Mircea Lucescu nowym trenerem Zenitu Sankt Petersburg. wp.pl, 2016-05-24. [dostęp 2017-07-21].
↑ Zenit Sankt Petersburg rozstał się z Lucescu. Polsat Sport, 2017-05-28.
↑ Mancini trenerem w Zenicie St. Petersburg. Polsat Sport, 2017-06-01.
↑ Zenit Petersburg - Profil klubu (pol.). tramsfermarkt.pl. [dostęp 17 sierpnia 2018].
Linki zewnętrzne |
Oficjalna strona klubu (ros.)
Strona polskich kibiców Zenita (pol.)
| ||||
| ||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||
| ||||
