Ashley Cole




.mw-parser-output .infobox td>.kariera td{padding:2px}.mw-parser-output .kariera td:nth-child(1){min-width:61px}.mw-parser-output .kariera td:nth-child(2){width:100%}.mw-parser-output .kariera td:nth-child(3){text-align:right}.mw-parser-output .kariera td:nth-child(4){text-align:right}



































Ashley Cole


Ilustracja
Data i miejsce urodzenia
20 grudnia 1980
Londyn
Wzrost
 176 cm[1]
Pozycja
obrońca
Informacje klubowe
Klub
Derby County
Numer w klubie
 26
Kariera seniorska[a]


















































Lata
 Klub
 Wyst.
 Gole
1999–2006
Arsenal
 156
 (8)
2000
 → Crystal Palace (wyp.)
 14
 (1)
2006–2014
Chelsea
 229
 (7)
2014–2016
AS Roma
 11
 (0)
2016–2018
Los Angeles Galaxy
 86
 (3)
2019–
Derby County
 0
 (0)

W sumie:
 496
 (19)

Kariera reprezentacyjna


























Lata
 Reprezentacja
 Wyst.
 Gole
2000
 Anglia U-21
 4
 (1)
2001–2014
 Anglia
 107
 (0)

W sumie:
 111
 (1)




  1. ↑ Aktualne na: 10 lutego 2019.







Commons
Multimedia w Wikimedia Commons


Ashley Cole (ur. 20 grudnia 1980 w Londynie) – angielski piłkarz grający na pozycji lewego obrońcy w Derby County.




Spis treści






  • 1 Kariera klubowa


  • 2 Kariera reprezentacyjna


  • 3 Życie prywatne


  • 4 Statystyki


  • 5 Przypisy


  • 6 Bibliografia





Kariera klubowa |




Ashley Cole w barwach Chelsea.


Wychowanek Arsenalu, w którego barwach zadebiutował 30 listopada 1999 w meczu Pucharu Ligi Angielskiej z Middlesbrough, zmieniając pod koniec spotkania Raya Parloura. Od 25 lutego do 8 maja 2000 roku wypożyczony był do Crystal Palace, gdzie regularnie występował w podstawowym składzie (rozegrał 14 meczów i strzelił jednego gola – zdobył bramkę w spotkaniu z Blackburn, przyczyniając się do zwycięstwa 2:1).


9 września 2000 roku w meczu z Bradford City strzelił swojego pierwszego gola w Premier League, zapewniając Arsenalowi remis 1:1[2]. 25 października zadebiutował w europejskich pucharach, grając w wygranym 4:2 spotkaniu ze Spartą Praga[3]. W sezonie 2000/2001 zaczął regularnie występować w barwach londyńskiego klubu, zastępując na lewej obronie Brazylijczyka Sylvinho[1].


Wraz z Arsenalem dwukrotnie został mistrzem Anglii (2002, 2004), trzykrotnie zdobył Puchar Anglii (2002, 2003, 2005 – w serii rzutów karnych finałowego meczu z Manchesterem United zdobył gola[4]) oraz dwukrotnie wywalczył Tarczę Wspólnoty (2002, 2004). Ponadto w sezonie 2005/2006 dotarł z londyńskim klubem do finału Ligi Mistrzów – wystąpił w nim przez pełne 90 minut, natomiast jego drużyna przegrała 1:2 z FC Barceloną[5].


31 sierpnia 2006 roku (ostatni dzień letniego okresu transferowego) po długich negocjacjach podpisał pięcioletni kontrakt z Chelsea. Cena transferu wyniosła 5 milionów funtów, do Arsenalu przeszedł także obrońca William Gallas[6]. W nowym zespole zadebiutował 9 września w wygranym 2:1 meczu z Charltonem, natomiast pierwszego gola strzelił 1 marca 2008 w spotkaniu z West Ham United. W Chelsea szybko wywalczył miejsce w pierwszym składzie i stał się podstawowym lewym obrońcą londyńskiego klubu, zastępując na tej pozycji Waynea Bridgea[1].


Wraz z Chelsea został mistrzem Anglii (2010), czterokrotnie zdobył puchar Anglii (2007, 2009, 2010, 2012), raz wywalczył Puchar Ligi Angielskiej (2007) oraz raz sięgnął po Tarczę Wspólnoty (2009). W sezonie 2007/2008 dotarł z londyńskim klubem do finału Ligi Mistrzów (Chelsea przegrała w nim z Manchesterem United) – wystąpił w nim w podstawowym składzie, a w serii rzutów karnych strzelił gola[7]. Cztery lata później (2012) wraz ze swoim zespołem wygrał rozgrywki Ligi Mistrzów – w finałowym meczu z Bayernem Monachium ponownie zagrał w podstawowym składzie i w serii rzutów karnych zdobył bramkę[8].W 2014 roku Chelsea postanowiła nie przedłużać kontraktu z piłkarzem. 1 lipca 2014 oficjalnie stał się wolnym zawodnikiem.


7 lipca 2014 podpisał kontrakt z włoskim klubem AS Roma.


27 stycznia 2016 roku przeniósł się do amerykańskiego klubu Los Angeles Galaxy.


21 stycznia 2019 dołączył do angielskiego klubu Derby Country



Kariera reprezentacyjna |




Cole podczas Euro 2012.


W 1999 roku wraz z reprezentacją Anglii do lat 20 brał udział w mistrzostwach świata w Nigerii. W turnieju tym wystąpił przez pełne 90 minut w dwóch meczach, natomiast Anglicy odpadli w fazie grupowej[9]. 31 sierpnia 2000 zadebiutował w kadrze U-21 w spotkaniu z Gruzją. Łącznie rozegrał w niej cztery spotkania i strzelił jednego gola[10].


28 marca 2001 roku w meczu z Albanią po raz pierwszy zagrał w seniorskiej reprezentacji Anglii[10]. W 2002 wziął udział w mistrzostwach świata w Korei i Japonii, gdzie był podstawowym zawodnikiem kadry narodowej i wraz z nią dotarł do ćwierćfinału[9]. Dwa lata później wystąpił w mistrzostwach Europy w Portugalii – w serii rzutów karnych przegranego ćwierćfinałowego spotkania z gospodarzami turnieju strzelił gola[11]. Ponadto został wybrany do drużyny gwiazd mistrzostw[12].


Uczestniczył również w mistrzostwach świata w 2006 i 2010 roku. W turnieju w Niemczech (2006) rozegrał pięć spotkań, a wraz z reprezentacją dotarł ponownie do ćwierćfinału. Cztery lata później w Republice Południowej Afryki wystąpił w czterech spotkaniach[9]. W 2012 roku był podstawowym zawodnikiem kadry w mistrzostwach Europy w Polsce i na Ukrainie – zagrał w czterech pojedynkach, w tym w ćwierćfinałowym z Włochami (0:0, k. 2:4), w którego serii rzutów karnych nie strzelił gola (Gianluigi Buffon obronił)[13].


Reprezentacyjną karierę zakończył w 2014 roku[14].



Życie prywatne |


W 2006 15 lipca poślubił brytyjską piosenkarkę Cheryl Cole. Z powodu zdrad Cheryl otrzymała rozwód, który odbył się 3 września 2010 roku.



Statystyki |


Stan na 11 listopada 2016 roku[15]



























































































































































































































































































































































































Klub
Sezon
Liga
Puchar Kraju
Puchar Ligi
Rozgrywki Kontynentalne[16]
Inne[17]
Razem
Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole Mecze
Gole

Arsenal
1999/00
 1 0 0 0 1 0 0 0 0 0 2
0

Crystal Palace (wyp.)
 1999/00
 14 1 0 0 0 0 0 0 0 0 14
1

Arsenal
2000/01
 17 3 6 0 1 0 9 0 0 0 33
3

2001/02
 29 2 4 0 0 0 7 0 0 0 40
2

2002/03
 31
 1
 3
 0
 0
 0
 9
 0
 1
 0
44
1

2003/04
 32
 0
 4
 0
 1
 0
 9
 1
 1
 0
47
1

2004/05
 35
 2
 3
 0
 0
 0
 8
 0
 1
 0
47
2

2005/06
 11
 0
 0
 0
 0
 0
 3
 0
 1
 0
15
0
Razem 156 8 20 0 3 0 45 1 4 0 228
10

Chelsea
2006/07
 23
 0
 5
 0
 3
 0
 9
 0
 0
 0
 40
 0

2007/08
 27
 1
 1
 0
 2
 0
 10
 0
 1
 0
 41
 1

2008/09
 34
 1
 7
 0
 0
 0
 8
 0
 0
 0
 49
 1

2009/10
 27
 4
 2
 0
 1
 0
 4
 0
 1
 0
 35
 4

2010/11
 38 0 2 0 0 0 7 0 1 0 48 0

2011/12
 32 0 4 0 0 0 12 0 0 0 48 0

2012/13
 31 1 5 0 3 0 7 0 5 0 52 1

2013/14
 17 0 2 0 1 0 5 0 1 0 26 0
Razem 229 7 28 0 10 0 63 0 5 0 339
7

AS Roma
2014/15
 11
 0
 2
 0
 -
 -
 3
 0
 -
 -
 16
 0

2015/16
 0 0 0 0 - - 0 0 - - 0 0
Razem 11 0 2 0 - - 3 0 - - 16
0

Los Angeles Galaxy
2016
 26
 1
 -
 -
 -
 -
 1
 0
 3
 0
 30
 1

Łącznie w karierze
 436 17 50 0 13 0 112 1 13 0 624
18


Przypisy |




  1. ↑ abc Ashley Cole (ang.). chelseafc.com. [dostęp 31 sierpnia 2011].


  2. ↑ Bradford and Arsenal share points (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 31 sierpnia 2011].


  3. ↑ Arsenal on cruise control (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 31 sierpnia 2011].


  4. ↑ Arsenal 0-0 Man Utd (aet) (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 31 sierpnia 2011].


  5. ↑ Barcelona 2-1 Arsenal (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 31 sierpnia 2011].


  6. ↑ Blues beat deadline to sign Cole (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 31 sierpnia 2011].


  7. ↑ United strike gold in shoot-out (ang.). uefa.com. [dostęp 31 sierpnia 2011].


  8. ↑ Chelsea 1-1 Bayern Munich (aet, 4-3 pens) (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 20 maja 2012].


  9. ↑ abc Ashley COLE (ang.). fifa.com. [dostęp 31 sierpnia 2011].


  10. ↑ ab Ashley Cole (ang.). thefa.com. [dostęp 31 sierpnia 2011].


  11. ↑ Hosts hold their nerve (ang.). uefa.com. [dostęp 31 sierpnia 2011].


  12. ↑ Zagorakis named top player (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 31 sierpnia 2011].


  13. ↑ England 0-0 Italy (2-4 pens) (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 16 sierpnia 2012].


  14. ↑ PAP: Ashley Cole już nie zagra dla Anglii (pol.). Polskie Radio. [dostęp 12 maja 2014].


  15. ↑ Ashley Cole (ang.). soccerbase.com. [dostęp 31 sierpnia 2011].


  16. ↑ Uwzględniono Ligę Mistrzów UEFA 109 (1), Ligę Europy UEFA 2 (0), Ligę Mistrzów CONCACAF 1 (0).


  17. ↑ Uwzględniono Tarczę Wspólnoty 9 (0), Superpuchar Europy UEFA 2 (0), Klubowe Mistrzostwa Świata 2 (0), MLS Cup Playoffs 3 (0)



Bibliografia |


Ashley Cole w bazie Soccerbase (ang.)




  • Profil w bazie TheFa.com (ang.)


  • Ashley Cole w bazie National Football Teams (ang.)






p • d • e

Los Angeles Galaxy – skład na sezon 2018



  • 1 Bingham


  • 2 Kitchen


  • 3 Cole (c)


  • 4 Romney


  • 5 Steres


  • 6 Husidić


  • 7 Alessandrini


  • 8 dos Santos J.


  • 9 Ibrahimović


  • 10 dos Santos G.


  • 11 Kamara


  • 12 Sylvestre


  • 14 Carrasco


  • 15 Lassiter


  • 16 Skjelvik


  • 17 Lletget


  • 19 Pontius


  • 20 Hilliard-Arce


  • 21 Arellano


  • 22 Klimenta


  • 24 Boateng


  • 25 Feltscher


  • 26 Alvarez


  • 28 Ciani


  • 38 Jamieson


  • 41 Vom Steeg


  • 88 João Pedro


  • trener: Barros Schelotto







Składy reprezentacji Anglii








p • d • e

Skład reprezentacji Anglii na Mundialu 2002



  • 1 Seaman


  • 2 Mills


  • 3 A. Cole


  • 4 Sinclair


  • 5 Ferdinand


  • 6 Campbell


  • 7 Beckham


  • 8 Scholes


  • 9 Fowler


  • 10 Owen


  • 11 Heskey


  • 12 Brown


  • 13 Martyn


  • 14 Bridge


  • 15 Keown


  • 16 Southgate


  • 17 Sheringham


  • 18 Hargreaves


  • 19 J. Cole


  • 20 Vassell


  • 21 Butt


  • 22 James


  • 23 Dyer


  • trener: Eriksson


 Anglia









p • d • e

Skład reprezentacji Anglii na Euro 2004



  • 1 James


  • 2 G. Neville


  • 3 A. Cole


  • 4 Gerrard


  • 5 Terry


  • 6 Campbell


  • 7 Beckham


  • 8 Scholes


  • 9 Rooney


  • 10 Owen


  • 11 Lampard


  • 12 Bridge


  • 13 Robinson


  • 14 P. Neville


  • 15 King


  • 16 Carragher


  • 17 Butt


  • 18 Hargreaves


  • 19 J. Cole


  • 20 Dyer


  • 21 Heskey


  • 22 Walker


  • 23 Vassell


  • Trener: Eriksson


 Anglia

  • O występie Anglików na Mistrzostwach Europy 2004 czytaj tutaj.









p • d • e

Skład reprezentacji Anglii na Mundialu 2006



  • 1 Robinson


  • 2 Neville


  • 3 A. Cole


  • 4 Gerrard


  • 5 Ferdinand


  • 6 Terry


  • 7 Beckham


  • 8 Lampard


  • 9 Rooney


  • 10 Owen


  • 11 J. Cole


  • 12 Campbell


  • 13 James


  • 14 Bridge


  • 15 Carragher


  • 16 Hargreaves


  • 17 Jenas


  • 18 Carrick


  • 19 Lennon


  • 20 Downing


  • 21 Crouch


  • 22 Carson


  • 23 Walcott


  • trener: Eriksson


 Anglia








p • d • e

Skład reprezentacji Anglii na Mundialu 2010



  • 1 James


  • 2 Johnson


  • 3 A. Cole


  • 4 Gerrard (c)


  • 5 Dawson


  • 6 Terry


  • 7 Lennon


  • 8 Lampard


  • 9 Crouch


  • 10 Rooney


  • 11 J. Cole


  • 12 Green


  • 13 Warnock


  • 14 Barry


  • 15 Upson


  • 16 Milner


  • 17 Wright-Phillips


  • 18 Carragher


  • 19 Defoe


  • 20 King


  • 21 Heskey


  • 22 Carrick


  • 23 Hart


  • trener: Capello


 Flag of England.svg








p • d • e

Skład reprezentacji Anglii na Euro 2012



  • 1 Hart


  • 2 Johnson


  • 3 Cole


  • 4 Gerrard (c)


  • 5 Kelly


  • 6 Terry


  • 7 Walcott


  • 8 Henderson


  • 9 Carroll


  • 10 Rooney


  • 11 Young


  • 12 Baines


  • 13 Green


  • 14 Jones


  • 15 Lescott


  • 16 Milner


  • 17 Parker


  • 18 Jagielka


  • 19 Downing


  • 20 Oxlade-Chamberlain


  • 21 Defoe


  • 22 Welbeck


  • 23 Butland


  • trener: Hodgson


 Flag of England.svg








-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
閱讀完整內容

Shark

圖片
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
閱讀完整內容

Wiciokrzew

圖片
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
閱讀完整內容