Ashley Cole




.mw-parser-output .infobox td>.kariera td{padding:2px}.mw-parser-output .kariera td:nth-child(1){min-width:61px}.mw-parser-output .kariera td:nth-child(2){width:100%}.mw-parser-output .kariera td:nth-child(3){text-align:right}.mw-parser-output .kariera td:nth-child(4){text-align:right}



































Ashley Cole


Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 grudnia 1980
Londyn
Wzrost
176 cm[1]
Pozycja

obrońca
Informacje klubowe
Klub

Derby County
Numer w klubie
26
Kariera seniorska[a]


















































Lata
Klub
Wyst.
Gole
1999–2006

Arsenal
156
(8)
2000
→ Crystal Palace (wyp.)
14
(1)
2006–2014

Chelsea
229
(7)
2014–2016

AS Roma
11
(0)
2016–2018

Los Angeles Galaxy
86
(3)
2019–

Derby County
0
(0)

W sumie:
496
(19)

Kariera reprezentacyjna


























Lata
Reprezentacja
Wyst.
Gole
2000

 Anglia U-21
4
(1)
2001–2014

 Anglia
107
(0)

W sumie:
111
(1)




  1. Aktualne na: 10 lutego 2019.



Ashley Cole (ur. 20 grudnia 1980 w Londynie) – angielski piłkarz grający na pozycji lewego obrońcy w Derby County.




Spis treści






  • 1 Kariera klubowa


  • 2 Kariera reprezentacyjna


  • 3 Życie prywatne


  • 4 Statystyki


  • 5 Przypisy


  • 6 Bibliografia





Kariera klubowa |




Ashley Cole w barwach Chelsea.


Wychowanek Arsenalu, w którego barwach zadebiutował 30 listopada 1999 w meczu Pucharu Ligi Angielskiej z Middlesbrough, zmieniając pod koniec spotkania Raya Parloura. Od 25 lutego do 8 maja 2000 roku wypożyczony był do Crystal Palace, gdzie regularnie występował w podstawowym składzie (rozegrał 14 meczów i strzelił jednego gola – zdobył bramkę w spotkaniu z Blackburn, przyczyniając się do zwycięstwa 2:1).


9 września 2000 roku w meczu z Bradford City strzelił swojego pierwszego gola w Premier League, zapewniając Arsenalowi remis 1:1[2]. 25 października zadebiutował w europejskich pucharach, grając w wygranym 4:2 spotkaniu ze Spartą Praga[3]. W sezonie 2000/2001 zaczął regularnie występować w barwach londyńskiego klubu, zastępując na lewej obronie Brazylijczyka Sylvinho[1].


Wraz z Arsenalem dwukrotnie został mistrzem Anglii (2002, 2004), trzykrotnie zdobył Puchar Anglii (2002, 2003, 2005 – w serii rzutów karnych finałowego meczu z Manchesterem United zdobył gola[4]) oraz dwukrotnie wywalczył Tarczę Wspólnoty (2002, 2004). Ponadto w sezonie 2005/2006 dotarł z londyńskim klubem do finału Ligi Mistrzów – wystąpił w nim przez pełne 90 minut, natomiast jego drużyna przegrała 1:2 z FC Barceloną[5].


31 sierpnia 2006 roku (ostatni dzień letniego okresu transferowego) po długich negocjacjach podpisał pięcioletni kontrakt z Chelsea. Cena transferu wyniosła 5 milionów funtów, do Arsenalu przeszedł także obrońca William Gallas[6]. W nowym zespole zadebiutował 9 września w wygranym 2:1 meczu z Charltonem, natomiast pierwszego gola strzelił 1 marca 2008 w spotkaniu z West Ham United. W Chelsea szybko wywalczył miejsce w pierwszym składzie i stał się podstawowym lewym obrońcą londyńskiego klubu, zastępując na tej pozycji Waynea Bridgea[1].


Wraz z Chelsea został mistrzem Anglii (2010), czterokrotnie zdobył puchar Anglii (2007, 2009, 2010, 2012), raz wywalczył Puchar Ligi Angielskiej (2007) oraz raz sięgnął po Tarczę Wspólnoty (2009). W sezonie 2007/2008 dotarł z londyńskim klubem do finału Ligi Mistrzów (Chelsea przegrała w nim z Manchesterem United) – wystąpił w nim w podstawowym składzie, a w serii rzutów karnych strzelił gola[7]. Cztery lata później (2012) wraz ze swoim zespołem wygrał rozgrywki Ligi Mistrzów – w finałowym meczu z Bayernem Monachium ponownie zagrał w podstawowym składzie i w serii rzutów karnych zdobył bramkę[8].W 2014 roku Chelsea postanowiła nie przedłużać kontraktu z piłkarzem. 1 lipca 2014 oficjalnie stał się wolnym zawodnikiem.


7 lipca 2014 podpisał kontrakt z włoskim klubem AS Roma.


27 stycznia 2016 roku przeniósł się do amerykańskiego klubu Los Angeles Galaxy.


21 stycznia 2019 dołączył do angielskiego klubu Derby Country



Kariera reprezentacyjna |




Cole podczas Euro 2012.


W 1999 roku wraz z reprezentacją Anglii do lat 20 brał udział w mistrzostwach świata w Nigerii. W turnieju tym wystąpił przez pełne 90 minut w dwóch meczach, natomiast Anglicy odpadli w fazie grupowej[9]. 31 sierpnia 2000 zadebiutował w kadrze U-21 w spotkaniu z Gruzją. Łącznie rozegrał w niej cztery spotkania i strzelił jednego gola[10].


28 marca 2001 roku w meczu z Albanią po raz pierwszy zagrał w seniorskiej reprezentacji Anglii[10]. W 2002 wziął udział w mistrzostwach świata w Korei i Japonii, gdzie był podstawowym zawodnikiem kadry narodowej i wraz z nią dotarł do ćwierćfinału[9]. Dwa lata później wystąpił w mistrzostwach Europy w Portugalii – w serii rzutów karnych przegranego ćwierćfinałowego spotkania z gospodarzami turnieju strzelił gola[11]. Ponadto został wybrany do drużyny gwiazd mistrzostw[12].


Uczestniczył również w mistrzostwach świata w 2006 i 2010 roku. W turnieju w Niemczech (2006) rozegrał pięć spotkań, a wraz z reprezentacją dotarł ponownie do ćwierćfinału. Cztery lata później w Republice Południowej Afryki wystąpił w czterech spotkaniach[9]. W 2012 roku był podstawowym zawodnikiem kadry w mistrzostwach Europy w Polsce i na Ukrainie – zagrał w czterech pojedynkach, w tym w ćwierćfinałowym z Włochami (0:0, k. 2:4), w którego serii rzutów karnych nie strzelił gola (Gianluigi Buffon obronił)[13].


Reprezentacyjną karierę zakończył w 2014 roku[14].



Życie prywatne |


W 2006 15 lipca poślubił brytyjską piosenkarkę Cheryl Cole. Z powodu zdrad Cheryl otrzymała rozwód, który odbył się 3 września 2010 roku.



Statystyki |


Stan na 11 listopada 2016 roku[15]



























































































































































































































































































































































































Klub

Sezon

Liga

Puchar Kraju

Puchar Ligi

Rozgrywki Kontynentalne[16]

Inne[17]

Razem
Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole Mecze
Gole

Arsenal

1999/00
1 0 0 0 1 0 0 0 0 0 2
0

Crystal Palace (wyp.)
1999/00
14 1 0 0 0 0 0 0 0 0 14
1

Arsenal

2000/01
17 3 6 0 1 0 9 0 0 0 33
3

2001/02
29 2 4 0 0 0 7 0 0 0 40
2

2002/03
31
1
3
0
0
0
9
0
1
0

44

1

2003/04
32
0
4
0
1
0
9
1
1
0

47

1

2004/05
35
2
3
0
0
0
8
0
1
0

47

2

2005/06
11
0
0
0
0
0
3
0
1
0

15

0
Razem 156 8 20 0 3 0 45 1 4 0 228
10

Chelsea

2006/07
23
0
5
0
3
0
9
0
0
0
40
0

2007/08
27
1
1
0
2
0
10
0
1
0
41
1

2008/09
34
1
7
0
0
0
8
0
0
0
49
1

2009/10
27
4
2
0
1
0
4
0
1
0
35
4

2010/11
38 0 2 0 0 0 7 0 1 0 48 0

2011/12
32 0 4 0 0 0 12 0 0 0 48 0

2012/13
31 1 5 0 3 0 7 0 5 0 52 1

2013/14
17 0 2 0 1 0 5 0 1 0 26 0
Razem 229 7 28 0 10 0 63 0 5 0 339
7

AS Roma

2014/15
11
0
2
0
-
-
3
0
-
-
16
0

2015/16
0 0 0 0 - - 0 0 - - 0 0
Razem 11 0 2 0 - - 3 0 - - 16
0

Los Angeles Galaxy

2016
26
1
-
-
-
-
1
0
3
0
30
1

Łącznie w karierze
436 17 50 0 13 0 112 1 13 0 624
18


Przypisy |




  1. abc Ashley Cole (ang.). chelseafc.com. [dostęp 31 sierpnia 2011].


  2. Bradford and Arsenal share points (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 31 sierpnia 2011].


  3. Arsenal on cruise control (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 31 sierpnia 2011].


  4. Arsenal 0-0 Man Utd (aet) (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 31 sierpnia 2011].


  5. Barcelona 2-1 Arsenal (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 31 sierpnia 2011].


  6. Blues beat deadline to sign Cole (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 31 sierpnia 2011].


  7. United strike gold in shoot-out (ang.). uefa.com. [dostęp 31 sierpnia 2011].


  8. Chelsea 1-1 Bayern Munich (aet, 4-3 pens) (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 20 maja 2012].


  9. abc Ashley COLE (ang.). fifa.com. [dostęp 31 sierpnia 2011].


  10. ab Ashley Cole (ang.). thefa.com. [dostęp 31 sierpnia 2011].


  11. Hosts hold their nerve (ang.). uefa.com. [dostęp 31 sierpnia 2011].


  12. Zagorakis named top player (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 31 sierpnia 2011].


  13. England 0-0 Italy (2-4 pens) (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 16 sierpnia 2012].


  14. PAP: Ashley Cole już nie zagra dla Anglii (pol.). Polskie Radio. [dostęp 12 maja 2014].


  15. Ashley Cole (ang.). soccerbase.com. [dostęp 31 sierpnia 2011].


  16. Uwzględniono Ligę Mistrzów UEFA 109 (1), Ligę Europy UEFA 2 (0), Ligę Mistrzów CONCACAF 1 (0).


  17. Uwzględniono Tarczę Wspólnoty 9 (0), Superpuchar Europy UEFA 2 (0), Klubowe Mistrzostwa Świata 2 (0), MLS Cup Playoffs 3 (0)



Bibliografia |


Ashley Cole w bazie Soccerbase (ang.)




  • Profil w bazie TheFa.com (ang.)


  • Ashley Cole w bazie National Football Teams (ang.)










這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

Rikitea

University of Vienna