Region Uralski
Uralski region ekonomiczny na mapie Rosji
Uralski region ekonomiczny (ros. Уральский экономический район wymawia się: [uralskij ekonomiczieskij rajon]) – jest jednym z dwunastu regionów ekonomicznych Rosji.
Obszar obejmuje centralną i południową część Uralu, oraz fragmentami rosyjskie części nizin Wschodnioeuropejskiej i Zachodniosyberyjskiej. Z powierzchnią około 824 000 km ² jest obszarem nieco większym od Turcji. Region zamieszkuje około 20 436 000 ludzi, przy gęstości zaludnienia 25 osób/km ², z czego 74% populacji mieszka w miastach.
Największy miastami przemysłowych są tu: Magnitogorsk, Jekaterynburg, Czelabińsk, Niżny Tagił, i Perm. Przez obszar przechodzi kilka linii kolejowych. Transport wodny odbywa się rzekami Kamą, Biełą i Ural.
Region uralski jest drugim co do wielkości (po Centralnym) największym przemysłowym regionem ekonomicznym Rosji. W czasach ZSRR był głównym centrum produkcji żelaza i stali. Wchodząca w jego skład Baszkiria, była w czasach ZSRR największym ośrodkiem produkcji ropy. Ponadto, od XVII wieku istnieje tu bardzo dobrze rozwijające się górnictwo, w szczególności w częściach południowej, środkowej i północnej Uralu.
Spis treści
1 Obwody regionu
2 Gospodarka
3 Wskaźniki społeczno - ekonomiczne
4 Linki zewnętrzne
Obwody regionu |
- Baszkiria
- Udmurcja
- Obwód kurgański
- Obwód orenburski
- Kraj Permski
- Obwód swierdłowski
- Obwód czelabiński
Gospodarka |
Trzy główne sektory regionu to hutnictwo żelazne i nieżelazne, oraz budowa maszyn. Ponadto znajdują się tu bardzo ważne ośrodki przemysłu chemicznego, przemysłu petrochemicznego, przemysłu naftowego i gazowniczego i przemysł drzewny. Hutnictwo metali nieżelaznych produkuje tytan, magnez, miedź, nikiel, aluminium i inne metale.
Region pod względem zużycia energii zajmuje drugie miejsce w Rosji. Posiada on kilka dużych elektrowni, ale nie mogą one zaspokoić jego popytu na prąd, tym samym jest jego importerem netto.
Na rolnictwo regionu składają się głównie uprawa pszenicy, produkcja mięsa i mleka.
Wskaźniki społeczno - ekonomiczne |
Drugi po regionie centralnym przemysłowy obszar Rosji ma wpływ na wysoki PKB regionu , który plasuje się zdecydowanie powyżej średniej krajowej. Mimo to przeciętne miesięczne wynagrodzenie jest jednak nieco niższe niż średnia w kraju. W wyniku kryzysu ekonomicznego lat 90. i upadku państwowej gospodarki, wiele przedsiębiorstw regionu znalazło się w trudnej sytuacji. Doprowadziło to do powstania w latach następnych problemów największych przedsiębiorstw. Część wynagrodzeń została obniżona poniżej średniej krajowej, aby mogły być wypłacone w całości.
Prywatyzacja nie zmieniła starego sowieckiego stylu struktury przemysłowej. Odsetek zatrudnionych w byłych przedsiębiorstwach państwowych na Uralu jest powyżej średniej krajowej, przy czym udział tworzenia nowych przedsiębiorstw prywatnych jest o jedną czwartą niższe od średniej krajowej.
Linki zewnętrzne |
Uralski region ekonomiczny (ang.)
Ural: Centrum Badań Publicznych Uniwersytetu w Aberdeen (ang.)
