Brandon Phillips
Brandon Phillips | |||||||||||||
Brandon Phillips jako zawodnik Cincinnati Reds. | |||||||||||||
wolny agent | |||||||||||||
drugobazowy | |||||||||||||
Pełne imię i nazwisko | Brandon Emil Phillips | ||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | 28 czerwca 1981 Raleigh, Karolina Północna | ||||||||||||
Odbija | prawą | ||||||||||||
Rzuca | prawą | ||||||||||||
Debiut | 13 września 2002 | ||||||||||||
Statystyki | |||||||||||||
Średnia uderzeń | 0,275 | ||||||||||||
Home runy | 211 | ||||||||||||
Uderzenia | 2029 | ||||||||||||
RBI | 951 | ||||||||||||
Kariera klubowa | |||||||||||||
| |||||||||||||
Stan na koniec sezonu 2018. |
Brandon Emil Phillips (ur. 28 czerwca 1981) – amerykański baseballista występujący na pozycji drugobazowego.
Przebieg kariery |
Phillips został wybrany w 1999 w drugiej rundzie draftu przez Montreal Expos, jednak grał tylko w klubach farmerskich tego zespołu[1][2]. W czerwcu 2002 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Cleveland Indians, w którym zadebiutował 13 września 2002 w meczu przeciwko Minnesota Twins[1][3]. W kwietniu 2006 został oddany do Cincinnati Reds[1].
W sezonie 2007 zdobywając 30 home runów i 32 skradzionych baz wstąpił do Klubu 30–30[4]. W 2008 po raz pierwszy otrzymał Złotą Rękawicę, zaś dwa lata później po raz pierwszy wystąpił w Meczu Gwiazd[1][5]. W kwietniu 2012 podpisał nowy, sześcioletni kontrakt wart 72,5 miliona dolarów[6]. W lutym 2017 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Atlanta Braves, zaś w sierpniu 2017 do Los Angeles Angels[1].
27 czerwca 2018 Phillips podpisał niegwarantowany kontrakt z Boston Red Sox[1] i został przydzielony do Pawtucket Red Sox z Triple-A. W 38 meczach rozegranych w tym zespole uzyskał średnią 0,302, zdobył 4 home runy i zaliczył 19 RBI. 4 września 2018 został powołany do składu Boston Red Sox[7] i następnego dnia wystąpił w meczu przeciwko Atlanta Braves, w którym zdobył dwupunktowego home runa w pierwszej połowie dziewiątej zmiany, wyprowadzając Red Sox na prowadzenie 9–8[8]. Phillips jest pierwszym w historii zawodnikiem Boston Red Sox, grającym z numerem 0[9].
Nagrody i wyróżnienia |
Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
3× All-Star | 2010, 2011, 2013 | [1] |
4× Gold Glove Award | 2008, 2010, 2011, 2013 | [5] |
Silver Slugger Award | 2011 | [10] |
Zwycięzca w World Series | 2018 | [11] |
30–30 club | [4] | |
Fielding Bible Award | 2008 | [12] |
Przypisy |
↑ abcdefg Brandon Phillips Statistics (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 29 czerwca 2013].
↑ Brandon Phillips Minor League Stats (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 29 czerwca 2013].
↑ Twins - Indians Box Score (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 29 czerwca 2013].
↑ ab The 30-30 Club (ang.). mlb.com. [dostęp 29 czerwca 2013].
↑ ab Rawlings Gold Glove Award winners (ang.). mlb.com. [dostęp 29 czerwca 2013].
↑ Reds, Brandon Phillips OK contract (ang.). espn.com. [dostęp 29 czerwca 2013].
↑ Red Sox to call up veteran infielder Brandon Phillips on Tuesday (ang.). espn.com. [dostęp 7 września 2018].
↑ Brandon Phillips' 2-out, 2-run HR in 9th seals Sox's wild comeback win over Braves (ang.). espn.com. [dostęp 7 września 2018].
↑ Brandon Phillips became the first Red Sox player to wear No. 0 (ang.). mlb.com. [dostęp 7 września 2018].
↑ Silver Slugger winners (ang.). mlb.com. [dostęp 29 czerwca 2013].
↑ 2018 World Series Boston Red Sox over Los Angeles Dodgers (4-1) (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 15 listopada 2018].
↑ Fielding Bible Award - The 2008 Awards (ang.). fieldingbible.com. [dostęp 29 czerwca 2013].
|
|