Joe Torre































































Joe Torre

Joe Torre

łapacz/pierwszobazowy/trzeciobazowy
Pełne imię i nazwisko
 Joseph Paul Torre
Data i miejsce urodzenia
 18 lipca 1940
Brooklyn, Nowy Jork
Odbijał
 prawą
Rzucał
 prawą
Debiut
 25 września 1960
Ostatni występ
 17 czerwca 1977
Statystyki

Średnia uderzeń
 0,297

Home runy
 252

Uderzenia
 2342

RBI
 1185
Kariera klubowa



















Lata
Kluby

1960–1968
Milwaukee Braves/Atlanta Braves

1969–1974
St. Louis Cardinals

1975–1977
New York Mets

Kariera menadżerska



























Lata
Kluby

1977–1981
New York Mets

1982–1984
Atlanta Braves

1990–1995
St. Louis Cardinals

1996–2007
New York Yankees

2008–2010
Los Angeles Dodgers


Empty Star.svgEmpty Star.svgEmpty Star.svgBaseball Hall of Fame Empty Star.svgEmpty Star.svgEmpty Star.svg
Rok wprowadzenia
 2014
Metoda elekcji
Expansion Era Committee

Joseph Paul Torre (ur. 18 lipca 1940) – amerykański baseballista, który występował na pozycji łapacza, pierwszobazowego i trzeciobazowego przez 18 sezonów w Major League Baseball. Będąc menadżerem czterokrotnie zwyciężył w World Series.


Torre podpisał kontrakt jako wolny agent z Milwaukee Braves 8 września 1960, w którym zadebiutował siedemnaście dni później w meczu przeciwko Pittsburgh Pirates jako pinch hitter[1][2][3]. Rok później w głosowaniu do nagrody MLB Rookie of the Year Award w National League zajął 2. miejsce za Billym Williamsem z Chicago Cubs[4]. W 1963 po raz pierwszy wystąpił w Meczu Gwiazd[2]. W marcu 1969 przeszedł do St. Louis Cardinals za Orlando Cepedę[1].


W sezonie 1971 mając między innymi najlepszą średnią uderzeń w lidze (0,363), zaliczając najwięcej RBI (137) i uderzeń (230), został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem[2][5]. Występował jeszcze w New York Mets, gdzie przez rok był grającym menadżerem[1].


Po zakończeniu kariery zawodniczej był menadżerem New York Mets, Atlanta Braves, St. Louis Cardinals, New York Yankees (z Yankees czterokrotny zwycięzca w World Series), i Los Angeles Dodgers[6]. Od 2011 jest członkiem zarządu Major League Baseball[7].


W 2014 został wprowadzony do Galerii Sław Baseballu[8]. 23 sierpnia 2014 przed rozpoczęciem meczu New York Yankees – Chicago White Sox miała miejsce ceremonia zastrzeżenia numer 6, z którym występował jako menadżer Yankees[9].



Statystyki kariery menadżerskiej w MLB |


Sezon zasadniczy[6]
































































Lata
 Klub
 Liga
 Mecze
 Zwycięstwa
 Porażki
 Proc. zw. i por.
1977–1981
New York Mets
NL
 709
 286
 420
 0,405
1982–1984
Atlanta Braves
NL
 486
 257
 229
 0,529
1990–1995
St. Louis Cardinals
NL
 706
 351
 354
 0,498
1996–2007
New York Yankees
AL
 1949
 1173
 767
 0,605
2008–2010
Los Angeles Dodgers
NL
 486
 259
 227
 0,533
Łącznie w karierze
 4329
 2326
 1997
 0,538



















































Nagrody i wyróżnienia
Nagroda/wyróżnienie Lata
Źródło
MVP National League 1971 [5]
9× All-Star
1963, 1964, 1965, 1966, 1967, 1970, 1971, 1972, 1973
 [2]
Gold Glove Award 1965 [10]
4× zwycięzca w World Series jako menadżer
1996, 1998, 1999, 2000
 [6]
2× AL Manager of the Year
 1996, 1998 [11]
Hutch Award 1971 [12]
Baseball Hall of Fame od 2014 [8]
# 6 zastrzeżony przez Yankees
 2014 [9]


Przypisy |




  1. ↑ abc Joe Torre Transactions (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 25 czerwca 2013].


  2. ↑ abcd Joe Torre Statistics (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 25 czerwca 2013].


  3. ↑ Pirates - Braves Box Score (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 25 czerwca 2013].


  4. ↑ 1961 NL Rookie of the Year Votin (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 25 czerwca 2013].


  5. ↑ ab 1971 NL MVP Voting (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 25 czerwca 2013].


  6. ↑ abc Joe Torre Managerial Stats (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 25 czerwca 2013].


  7. ↑ Joe Torre Named Major League Baseball's Executive Vice President For Baseball Operations (ang.). mlb.com. [dostęp 25 czerwca 2013].


  8. ↑ ab Torre's Hall speech: Game 'part of the American soul' (ang.). mlb.com. [dostęp 28 lipca 2014].


  9. ↑ ab Torre finds a home in Monument Park (ang.). mlb.com. [dostęp 24 sierpnia 2014].


  10. ↑ Gold Glove Winners (ang.). mlb.com. [dostęp 25 czerwca 2013].


  11. ↑ Manager of the Year winners (ang.). mlb.com. [dostęp 25 czerwca 2013].


  12. ↑ Hutch Award (ang.). baseball-almanac.com. [dostęp 25 czerwca 2013].

















































p • d • e

MVP National League


  • 1931: Frisch

  • 1932: Klein

  • 1933: Hubbell

  • 1934: Dean

  • 1935: Hartnett

  • 1936: Hubbell

  • 1937: Medwick

  • 1938: Lombardi

  • 1939: Walters

  • 1940: McCormick

  • 1941: Camilli

  • 1942: Cooper

  • 1943: Musial

  • 1944: Marion

  • 1945: Cavarretta

  • 1946: Musial

  • 1947: Elliott

  • 1948: Musial

  • 1949: J. Robinson

  • 1950: Konstanty

  • 1951: Campanella

  • 1952: Sauer

  • 1953: Campanella

  • 1954: Mays

  • 1955: Campanella

  • 1956: Newcombe

  • 1957: Aaron

  • 1958: Banks

  • 1959: Banks

  • 1960: Groat

  • 1961: F. Robinson

  • 1962: Wills

  • 1963: Koufax

  • 1964: Boyer

  • 1965: Mays

  • 1966: Clemente

  • 1967: Cepeda

  • 1968: B. Gibson

  • 1969: McCovey

  • 1970: Bench

  • 1971: Torre

  • 1972: Bench

  • 1973: Rose

  • 1974: Garvey

  • 1975: Morgan

  • 1976: Morgan

  • 1977: Foster

  • 1978: Parker

  • 1979: Hernandez, Stargell

  • 1980: Schmidt

  • 1981: Schmidt

  • 1982: Murphy

  • 1983: Murphy

  • 1984: Sandberg

  • 1985: McGee

  • 1986: Schmidt

  • 1987: Dawson

  • 1988: K. Gibson

  • 1989: Mitchell

  • 1990: Bonds

  • 1991: Pendleton

  • 1992: Bonds

  • 1993: Bonds

  • 1994: Bagwell

  • 1995: Larkin

  • 1996: Caminiti

  • 1997: Walker

  • 1998: Sosa

  • 1999: Jones

  • 2000: Kent

  • 2001: Bonds

  • 2002: Bonds

  • 2003: Bonds

  • 2004: Bonds

  • 2005: Pujols

  • 2006: Howard

  • 2007: Rollins

  • 2008: Pujols

  • 2009: Pujols

  • 2010: Votto

  • 2011: Braun

  • 2012: Posey

  • 2013: McCutchen

  • 2014: Kershaw

  • 2015: Harper

  • 2016: Bryant

  • 2017: Stanton

  • 2018: Yelich
















p • d • e

Stany Zjednoczone – World Baseball Classic 2013



  • 4 Phillips


  • 5 Wright


  • 7 Mauer


  • 8 Braun


  • 9 Arencibia


  • 10 Jones


  • 11 Rollins


  • 12 Zobrist


  • 15 Perkins


  • 18 Bloomquist


  • 21 Bell


  • 22 Lucroy


  • 26 Hernandez


  • 27 Stanton


  • 32 Vogelsong


  • 33 Boggs


  • 35 Hosmer


  • 40 Cishek


  • 41 Affeldt


  • 43 Dickey


  • 45 Holland


  • 46 Kimbrel


  • 47 Gonzalez


  • 48 Detwiller


  • 50 Victorino


  • 52 Pestano


  • 55 Collins


  • 57 Gregerson




  • menadżer: Torre

  • trenerzy: Bowa

  • Maddux

  • Lachemann

  • Perry

  • Murphy

  • Randolph










-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
閱讀完整內容

Shark

圖片
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
閱讀完整內容

Wiciokrzew

圖片
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
閱讀完整內容