Spitsbergen
| ||
 | ||
| Kontynent | Europa | |
Państwo |  Norwegia | |
Terytorium zależne | Svalbard | |
Akwen | Morze Arktyczne | |
| Powierzchnia | 39 044 km² | |
| Populacja • liczba ludności • gęstość | 3000 0,076 os./km² | |
Położenie na mapie Svalbardu   Spitsbergen | ||
Położenie na mapie Arktyki  Spitsbergen | ||
 78°54′N 18°01′E/78,900000 18,016667 | ||
 | ||
Spitsbergen – największa wyspa Norwegii, położona w archipelagu Svalbard, na Morzu Arktycznym. Powierzchnia ok. 39 tys. km², górzysta (do 1717 m n.p.m.), w dużej mierze pokryta lodowcami. Odkryta w 1596 roku przez Willema Barentsa. Populacja około 3 tys. mieszkańców, rozwinięte rybołówstwo, kiedyś wielorybnictwo. Największe miejscowości to Longyearbyen oraz Barentsburg. Na wyspie znajduje się Polska Stacja Polarna Hornsund.
W dawniejszym nazewnictwie nazwa Spitsbergen określała cały archipelag Svalbard, którego największą wyspę nazywano wtedy Spitsbergenem Zachodnim (Vestspitsbergen).
Spis treści
1 Historia odkrycia
2 Przypisy
3 Zobacz też
4 Linki zewnętrzne
Historia odkrycia |
W 1194 Spitsbergen został odkryty przez Normanów, a w XV wieku prawdopodobnie także przez Pomorców, rybaków z północnej Rusi, jednak informacje o nowym lądzie nie wykroczyły poza kręgi kulturowe, w jakich żyli pierwsi odkrywcy[1]. Za oficjalną datę odkrycia Spitsbergenu uznaje się 17 czerwca 1596 r., kiedy do Svalbardu dotarli Holendrzy, m.in.: Willem Barents, Jan Rijp i Jacob van Heemskerck. W wieku XVII wyspy Svalbardu były celem podróży wielorybników. Spitsbergen odegrał wielką rolę jako punkt startowy wszystkich ważniejszych wypraw podbiegunowych w XIX i XX wieku. Stąd wyruszył w 1894 na wyprawę do Ziemi Franciszka Józefa Anglik Frederick George Jackson, a w roku 1896 balonem sterowym Szwed Salomon August Andrée na biegun północny. Jeszcze w XIX wieku sądzono, że morze naokoło bieguna północnego jest wolne od lodów i roi się od zwierząt.
Dolina DeGeerdalen na południe od Isfjorden
Przypisy |
↑ TadeuszT. Słabczyński TadeuszT., Encyklopedia odkryć i odkrywców, Warszawa: „Globograf”, 2004, s. 114, ISBN 83-916174-5-9, OCLC 749197902 .
Zobacz też |
- Stacja Polarna Uniwersytetu Mikołaja Kopernika na Spitsbergenie
- Polska Stacja Polarna Hornsund
- Stacja Polarna im. Stanisława Baranowskiego na Spitsbergenie
- Stacja Polarna UAM
- Park Narodowy Północno-Zachodniego Spitsbergenu
- Stacja Polarna Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
- Traktat Spitsbergeński
Linki zewnętrzne |
- Polska stacja Hornsund
- Spitsbergen – panoramy sferyczne QTVR 360 stopni, prezentuje Witold Kaszkin.
- Spitsbergen latem – fotografie
| ||||||||||||||||||||||
