Jerzy Sulikowski


















Jerzy Sulikowski

Data i miejsce urodzenia
1938
Wojkowice, II Rzeczpospolita
Zawód, zajęcie
pianista
Odznaczenia

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Jerzy Sulikowski (ur. 13 marca 1938 w Wojkowicach) – pianista, profesor nadzwyczajny sztuk muzycznych, związany z Akademią Muzyczną im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy oraz z Akademią Muzyczną im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku.




Spis treści






  • 1 Życiorys


    • 1.1 Działalność artystyczna i naukowa


    • 1.2 Rodzina




  • 2 Odznaczenia


  • 3 Nagrody


  • 4 Przypisy


  • 5 Bibliografia





Życiorys |


Pochodzi z rodziny o tradycjach muzycznych. Jego matka, Wanda Lehr-Sulikowska była pianistką, ukończyła Warszawskie Konserwatorium Muzyczne w klasie Józefa Turczyńskiego (m.in. razem z Witoldem Małcużyńskim). Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w Sopocie w klasie fortepianu prof. Z. Śliwińskiego. Kontynuował studia muzyczne w zakresie pianistyki w Paryżu u Suzanne Roche i Vlado Perlemutera. W 1967 r. został laureatem I nagrody w Konkursie Pianistycznym w Genewie.


Pracował jako profesor klasy fortepianu w bydgoskiej i gdańskiej Akademii Muzycznej. W uczelni gdańskiej uzyskał w 1967 r. stanowisko adiunkta, w 1972 r. – docenta, a tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1983 r. Z bydgoską Akademią Muzyczną jest związany od 1980 r. Od 1984 r. był kierownikiem katedry fortepianu tej uczelni, z pięcioletnią przerwą (1991-1996), podczas której był profesorem Akademii Muzycznej Musashino w Tokio. W latach 1987-1990 zajmował stanowisko dziekana Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. Od 1964 r. jest członkiem Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków.



Działalność artystyczna i naukowa |


Jerzy Sulikowski współpracował z Akademiami Muzycznymi w Katowicach, Warszawie, Krakowie, Poznaniu. Wypromował około 60 magistrów, w tym 12 w Japonii. Był promotorem i recenzentem w przewodach kwalifikacyjnych I i II stopnia oraz na tytuł profesora. Jego uczniami byli m.in. Ewa Pobłocka i Waldemar Malicki.


Jest zapraszany jako wykładowca na mistrzowskie kursy, m.in. do Wiednia i Dusznik-Zdroju. Jego wychowankowie, studenci i absolwenci klasy fortepianu, są laureatami licznych konkursów pianistycznych. Był głównym inicjatorem wznowienia i kontynuacji Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. I.J. Paderewskiego w Bydgoszczy. Zasiada każdorazowo w jury tego konkursu bądź mu przewodniczy. Koncertował w wielu krajach Europy, a także w Chinach, na Kubie i w Japonii.



Rodzina |


Jerzy Sulikowski jest żonaty z pianistką; jego syn Jan kontynuuje rodzinne tradycje muzyczne jako śpiewak (tenor) w Lipsku[1].



Odznaczenia |


Jerzy Sulikowski został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz wyróżniony licznymi odznakami honorowymi i nagrodami Ministra Kultury.



Nagrody |


  • 2012 – Laureat Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury[2]


Przypisy |




  1. ↑ tuttisolo.de


  2. ↑ Laureaci Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury (pol.). gdansk.pl, 2016-06-23. [dostęp 2016-06-23].



Bibliografia |


  • Pruss Zdzisław, Weber Alicja, Kuczma Rajmund: Bydgoski leksykon muzyczny. Kujawsko-Pomorskie Towarzystwo Kulturalne. Bydgoszcz 2004, str. 560-561



-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
閱讀完整內容

Shark

圖片
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
閱讀完整內容

Wiciokrzew

圖片
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
閱讀完整內容