Tatjana Szebanowa






























Tatjana Szebanowa

Imię i nazwisko
 Tatjana Władimirowna Szebanowa
Data i miejsce urodzenia
12 stycznia 1953
Moskwa
Data i miejsce śmierci
1 marca 2011
Warszawa

Instrumenty
fortepian

Gatunki
muzyka poważna
Odznaczenia

Złoty Krzyż ZasługiSrebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Tatjana Szebanowa (ros. Татьяна Владимировна Шебанова, ur. 12 stycznia 1953 w Moskwie, zm. 1 marca 2011 w Warszawie) – pianistka i pedagog muzyczny, laureatka II nagrody na X Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina (1980)[1]. Żona pianisty Jarosława Drzewieckiego, matka pianisty Stanisława Drzewieckiego.




Spis treści






  • 1 Życiorys


    • 1.1 Wykształcenie i konkursy muzyczne


    • 1.2 Kariera pianistyczna




  • 2 Zobacz też


  • 3 Przypisy


  • 4 Bibliografia





Życiorys |



Wykształcenie i konkursy muzyczne |


Urodziła się w rodzinie o tradycjach muzycznych. Jej matka była nauczycielką gry na fortepianie. W 1976 ukończyła studia w Konserwatorium Moskiewskim w klasie Wiktora Mierżanowa (dyplom ze złotym medalem)[2].


W trakcie swojej kariery wzięła udział w kilku konkursach muzycznych[3]:



  • Międzynarodowy Konkurs Młodych Wykonawców „Concertino Praha” (1969) – I nagroda


  • Międzynarodowy Konkurs Muzyczny w Genewie (1976) – I nagroda


  • X Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina (1980) – II miejsce i nagrody Towarzystwa im. Fryderyka Chopina w Warszawie za najlepsze wykonanie poloneza oraz Filharmonii Narodowej za najlepsze wykonanie koncertu fortepianowego (nagrody dodatkowe ex aequo z Đặng Thái Sơnem[4]

  • Międzynarodowy Konkurs Muzyczny Bösendorfera (1990) – I nagroda



Kariera pianistyczna |


Sukcesy na konkursach sprawiły, że zaczęła dawać koncerty w wielu krajach Europy, a także w USA, Kanadzie, Japonii, RPA i na Filipinach. Występowała też wraz z mężem i synem[5]. Nagrała kilkadziesiąt płyt[6] z muzyką m.in. Fryderyka Chopina, Claude’a Debussy’ego i Siergieja Rachmaninowa[7][8].


Równocześnie zajmowała się pracą pedagogiczną. Prowadziła zajęcia ze studentami w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy (od 1988), a także kursy mistrzowskie w Dusznikach-Zdroju (od 1983) i w Akademii Muzycznej we Wrocławiu (1984–1987) oraz studia podyplomowe w Akademii Muzycznej w Warszawie (1993–1997). Organizowała też kursy mistrzowskie w innych krajach (Japonia, Niemcy, Holandia)[6].


Została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi, Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2008)[9], a w 2008 otrzymała tytuł doktora honoris causa Akademii Muzycznej w Bydgoszczy[6].



Zobacz też |



 Wykaz literatury uzupełniającej: Tatjana Szebanowa.


Przypisy |




  1. ↑ Wysocki 1987 ↓, s. 187.


  2. ↑ Tatiana Szebanowa (pol.). polmic.pl. [dostęp 2016-06-05].


  3. ↑ Dybowski 2005 ↓, s. 338.


  4. ↑ Wysocki 1987 ↓, s. 187–188.


  5. ↑ Dybowski 2005 ↓, s. 340.


  6. ↑ abc Małgorzata Kosińska: Tatiana Szebanowa (pol.). culture.pl, czerwiec 2008 (aktualizacja: marzec 2011). [dostęp 2016-06-05].


  7. ↑ Tatiana Shebanova: discography (ang.). allmusic.com. [dostęp 2016-06-05].


  8. ↑ Tatiana Shebanova: discography (ang.). discogs.com. [dostęp 2016-06-05].


  9. ↑ Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2017-01-21].



Bibliografia |



  • Stanisław Dybowski: Laureaci Konkursów Chopinowskich w Warszawie. Warszawa: Selene, 2005, s. 338–340. ISBN 83-910515-1-X.

  • Stefan Wysocki: Wokół Konkursów Chopinowskich. Warszawa: Wydawnictwa Radia i Telewizji, 1987. ISBN 83-212-0443-0.
















































































-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
閱讀完整內容

Shark

圖片
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
閱讀完整內容

Wiciokrzew

圖片
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
閱讀完整內容