5 Dywizjon Żandarmerii




.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}





























































5 Dywizjon Żandarmerii

Historia

Państwo
 II Rzeczpospolita
Sformowanie
1921
Rozformowanie
1939
Tradycje
Święto
1 grudnia (1928-1935)
13 czerwca (1936-1939)
Nadanie sztandaru
 nie posiadał
Rodowód
 5 Dywizjon Żandarmerii Wojskowej
Kontynuacja
 Oddział Żandarmerii Wojskowej w Krakowie
Dowódcy
Pierwszy
 płk żand. Rudolf Andryszczak
Ostatni
 ppłk żand. dr Alfred Riesser
Organizacja
Dyslokacja
Garnizon Kraków (OK V)

Rodzaj sił zbrojnych
Wojsko
Rodzaj wojsk
Żandarmeria
Podległość
Dowództwo Żandarmerii M.S.Wojsk.

5 Dywizjon Żandarmerii (5 dżand) - oddział żandarmerii Wojska Polskiego.




Spis treści






  • 1 Historia dywizjonu


  • 2 Organizacja pokojowa i obsada personalna 5 dżand w 1939 roku


  • 3 Mobilizacja w 1939 roku


  • 4 Kampania wrześniowa 1939 roku


  • 5 Kadra żandarmerii okręgu generalnego i dywizjonu


  • 6 Dziedzictwo tradycji 5 Dywizjonu Żandarmerii


  • 7 Przypisy


  • 8 Bibliografia





Historia dywizjonu |


5 Dywizjon Żandarmerii wraz z podporządkowanymi pododdziałami stacjonował na terenie Okręgu Korpusu Nr V. Dowódca dywizjonu pełnił równocześnie funkcję szefa żandarmerii w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr V w Krakowie.


Do 20 marca 1924 roku zostały zlikwidowane plutony żandarmerii: Kraków II, Nowy Sącz, Tarnów i Wadowice, a w ich miejsce zostały zorganizowane posterunki żandarmerii[1]. W tym samym miesiącu niżej wymienieni oficerowie zostali przeniesieni z korpusu oficerów żandarmerii do korpusu oficerów piechoty z równoczesnym wcieleniem do 20 pp: kpt. żand. Ferdynand Paweł Kruger, por. żand. Marian Szulc i por. żand. Stanisław Stefan Neisser oraz do korpusu oficerów jazdy z równoczesnym wcieleniem do 8 pułku ułanów: kpt. żand. Tadeusz Konrad Kostkiewicz[2].


17 lutego 1928 roku Minister Spraw Wojskowych zatwierdził dzień 1 grudnia, jako datę święta dywizjonu[3].


12 grudnia 1935 roku Minister Spraw Wojskowych unieważnił dotychczasową datę święta dywizjonu oraz zatwierdził dzień 13 czerwca, jako datę święta żandarmerii[4].


W 1938 roku utworzony został 2 Pluton Żandarmerii Kraków, któremu podporządkowane zostały posterunki w Bochni, Tarnowie i Dębicy.


Jednostka nie posiadała sztandaru i odznaki pamiątkowej. Oficerowie i podoficerowie od roku 1931 mogli otrzymać odznakę pamiątkową Żandarmerii. W 1939 roku zamierzano wprowadzić do użytku „Znak Służbowy Żandarmerii”. Znaki miały być numerowane. Dla 5 dżand przewidziano numery od 5000 do 5999.



Organizacja pokojowa i obsada personalna 5 dżand w 1939 roku |


Dowództwo 5 Dywizjonu Żandarmerii w Krakowie, ul. Warszawska 24



  • dowódca - ppłk żand. dr Alfred Riesser → dowódca żandarmerii Armii „Kraków”

  • I zastępca dowódcy – mjr żand. Julian Szczerba → dowódca żandarmerii Grupy Operacyjnej „Śląsk”

  • II zastępca dowódcy (kwatermistrz) -

  • adiutant - por. żand. Józef Basiaga (po kampanii wrześniowej w Oflagu VII A Murnau)

  • oficer mobilizacyjny - kpt. żand. Leon Wawrzyniec Terlecki → dowódca Oddziału Nadwyżek 5 dżand.

  • oficer śledczy - kpt. żand. Stanisław Marian Goliński[5]

  • oficer do zleceń - por. żand. Stanisław Polita[6]

  • oficer gospodarczy - por. int. Tadeusz Antoni Kawiński


1 Pluton Żandarmerii Kraków, ul. Warszawska 24



  • dowódca plutonu -

  • Posterunek Żandarmerii Rakowice przy 2 Pułku Lotniczym

  • Posterunek Żandarmerii Kłaj


2 Pluton Żandarmerii Kraków, ul. Wielicka 2 [7]



  • dowódca plutonu -

  • Posterunek Żandarmerii Bochnia

  • Posterunek Żandarmerii Tarnów

  • Posterunek Żandarmerii Dębica

  • Posterunek Żandarmerii Nowy Sącz [8]

  • Posterunek Żandarmerii Zakopane [9]


Pluton Żandarmerii Katowice, ul. Francuska 49



  • dowódca plutonu -

  • Posterunek Żandarmerii Będzin

  • Posterunek Żandarmerii Chorzów [10]

  • Posterunek Żandarmerii Lubliniec

  • Posterunek Żandarmerii Tarnowskie Góry


Pluton Żandarmerii Bielsko



  • dowódca plutonu - kpt. żand. Zenon Kazimierz Wysocki[11] → dowódca plutonu pieszego żandarmerii nr 21

  • Posterunek Żandarmerii Oświęcim [12]

  • Posterunek Żandarmerii Wadowice [13]

  • Posterunek Żandarmerii Cieszyn



Mobilizacja w 1939 roku |


5 Dywizjon Żandarmerii był jednostką mobilizującą. Podobnie Plutony Żandarmerii „Bielsko” i „Katowice”, które posiadały własne tabele mobilizacyjne. Zgodnie z planem mobilizacyjnym „W” 5 dżand w Krakowie mobilizował:
w mobilizacji niejawnej, w grupie jednostek oznaczonych kolorem żółtym:



  • pluton pieszy żandarmerii nr 6 dla 6 Dywizji Piechoty,

  • pluton pieszy żandarmerii nr 66 dla 55 Dywizji Piechoty,

  • pluton pieszy żandarmerii nr 123 dla Kwatery Głównej Armii „Kraków”,

  • pluton konny żandarmerii nr 5 dla Krakowskiej Brygady Kawalerii,

  • pluton krajowy żandarmerii „Kraków” dla Okręgu Korpusu Nr V,


w I rzucie mobilizacji powszechnej:



  • pluton pieszy żandarmerii nr 56 dla 45 Dywizji Piechoty,

  • pluton pieszy żandarmerii nr 124,

  • pluton pieszy żandarmerii nr 125,

  • pluton konny żandarmerii nr 58,

  • pluton krajowy żandarmerii „Tarnów” dla Okręgu Korpusu Nr V (po ukończeniu mobilizacji przechodził do Krakowa)[14].


Pluton Żandarmerii „Bielsko” mobilizował w Bielsku, w mobilizacji niejawnej, w grupie jednostek oznaczonych kolorem żółtym:



  • pluton pieszy żandarmerii nr 21 dla 21 Dywizji Piechoty Górskiej,

  • pluton krajowy żandarmerii „Bielsko” dla Okręgu Korpusu Nr V[15].


Pluton Żandarmerii „Katowice” mobilizował w Katowicach, w mobilizacji niejawnej:



  • pluton pieszy żandarmerii nr 23 dla 23 Górnośląskiej Dywizji Piechoty (grupa „żółta”),

  • pluton pieszy żandarmerii nr 32 dla Obszaru Warownego „Śląsk” (grupa „niebieska”)[16]


W dniach 24 i 25 sierpnia 1939 roku w Bielsku, Katowicach i Krakowie zostały zmobilizowane wszystkie pododdziały żandarmerii należące do grupy „żółtej” i „niebieskiej”. 31 sierpnia 1939 roku w Krakowie rozpoczęto formowanie plutonów żandarmerii przynależnych do I rzutu mobilizacji powszechnej. Organizacja tych pododdziałów miała być zakończona 4 dnia mobilizacji powszechnej, czyli 3 września 1939 roku.



Kampania wrześniowa 1939 roku |


Po południu 3 września 1939 roku z Krakowa wyruszyła kolumna w składzie Oddziału Nadwyżek 5 dżand. kapitana Leona Terleckiego oraz czterech plutonów żandarmerii:



  • plutonu pieszego żandarmerii nr 56 pod dowództwem ppor. rez. Zygmunta Józefa Sławikowskiego[17],

  • plutonu pieszego żandarmerii nr ? pod dowództwem ppor. Biernackiego,

  • plutonu konnego żandarmerii nr 58 pod dowództwem ppor. Jerzego Rudzkiego,

  • plutonu krajowego żandarmerii „Tarnów” pod dowództwem ppor. rez. Włodzimierza Szarana[18].


Kolumna maszerowała przez Wieliczkę i Bochnię w kierunku Tarnowa. Do Tarnowa zostały skierowane plutony poruczników Szarana i Rudzkiego. Pozostałe pododdziały 7 września dotarły do Żabna. Z Żabna kolumna pomaszerowała do Szczucina. Tam pluton porucznika Biernackiego został oddany do dyspozycji jednej z dywizji piechoty.



Kadra żandarmerii okręgu generalnego i dywizjonu |


Dowódcy dywizjonu


  • mjr żand. Julian Sas-Kulczycki (17 XI - XII 1918)

  • gen. ppor. Eugeniusz Dąbrowiecki (XII 1918 - 20 V 1919)

  • płk żand. Emil Tintz (20 V - 1 XII 1919)

  • płk żand. Rudolf Andryszczak (od 1 XII 1919)

  • mjr / ppłk żand. Adam Werner (17 III 1927[19] - 26 IV 1928 → praktyka poborowa w PKU Kraków Miasto[20])

  • mjr żand. Roman Leon Stadnicki (26 IV 1928[20][21] - II 1932)

  • ppłk żand. Tadeusz Jan Podgórski (23 III 1932[22] - 30 IX 1934 → stan spoczynku[23])

  • ppłk żand. dr Alfred Riesser (1934[24] - 30 VIII 1939)


Zastępcy dowódcy dywizjonu (od 1938 roku – I zastępca dowódcy)


  • mjr żand. dr Jan Rataj (do IV 1925 [25])

  • ppłk żand. dr Alojzy Senkowski (od V 1925 [26])

  • mjr żand. Aleksander Seweryn Marian Geringer (do 23 XII 1929 → p.o. kierownika Referatu I PKU Pszczyna[27][28])

  • mjr żand. Władysław Hercok (do 1934 → zastępca dowódcy 1 dżand.)

  • kpt. / mjr żand. Julian Szczerba (1934-1939)


Kwatermistrzowie dywizjonu (od 1938 roku – II zastępca dowódcy)


  • kpt. żand. Władysław Podsada (p.o. 1928)

  • kpt. żand. Józef Wamsiedl (p.o. od 23 XII 1929[29])


Oficerowie dywizjonu


  • ppłk żand. Karol Jan Dobrowolski (komendant kadry, zm. 29 IV 1925 w Krakowie [30])

  • mjr żand. Kazimierz Stanisław Chodkiewicz (nadetatowy, Centralna Szkoła Żandarmerii)

  • mjr żand. Zygmunt Manowarda (nadetatowy, Centralna Szkoła Żandarmerii)

  • kpt. żand. Aleksander Józef Czanerle - dowódca Plutonu Żandarmerii Bielsko (od 28 IX 1933[31])

  • kpt. żand. Jan Kazimierz Ozaist

  • kpt. żand. Zygmunt Waldemar Grabikowski

  • kpt. żand. Władysław Hipolit Segda

  • kpt. żand. Tadeusz Miś

  • kpt. żand. Józef Lubomir Bay

  • kpt. żand. Bronisław Piotr Borelowski

  • kpt. żand. Tadeusz Kazimierz Kurzeja

  • kpt. żand. Jakub Marian Herrchenroeder

  • rtm. Stanisław Ciechulski (28 maja 1919 przeniesiony z Dowództwa Żandarmerii „Wschód”[32])

  • por. żand. Franciszek Józef Flatau (do 1 VII 1923 → 1 dżand)

  • por. żand. Konstanty Heumann (dowódca plutonu w Tarnowie)

  • por. żand. Jan Niedziołek

  • por. żand. Stanisław Marian Piernikarski

  • por. żand. Stefan Besz

  • por. żand. rez. Ignacy Musiałkowski[33]

  • por. żand. Tadeusz Nisiewicz-Dobrzański

  • oficer sztabu - kpt. żand. Zbigniew Stefan Kędzierski (dowódca Plutonu Konnego Żandarmerii Nr 58 z Krakowskiej BK)


Oficerowie rezerwy i pospolitego ruszenia


  • płk żand. posp. ruszenia Władysław Polaszek

  • por. rez. żand. Zygmunt August Żytomirski



Dziedzictwo tradycji 5 Dywizjonu Żandarmerii |


18 marca 2015 roku weszła w życie decyzja Nr 56/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 26 lutego 2015 roku w sprawie przejęcia przez Oddział Żandarmerii Wojskowej w Krakowie dziedzictwa tradycji 5 Dywizjonu Żandarmerii (1920-1939)[34].



Przypisy |




  1. ↑ Grzegorz Ratajczyk, Żandarmeria Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej, s. 205.


  2. ↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych Nr 26 z 15 marca 1924 roku, s. 127-128.


  3. ↑ Dziennik Rozkazów Ministra Spraw Wojskowych Nr 5 z 17 lutego 1928 roku, poz. 46.


  4. ↑ Dziennik Rozkazów Ministra Spraw Wojskowych Nr 6 z 12 grudnia 1935 roku, poz. 142.


  5. ↑ Stanisław Marian Goliński urodził się 8 kwietnia 1893 roku. Porucznik ze starszeństwem z 31 sierpnia 1926 roku w korpusie oficerów żandarmerii. W 1932 roku pełnił służbę w 8 dżand.


  6. ↑ Stanisław Polita urodził się 25 września 1897 roku. Zmarł w 1941 roku. Jego grób znajduje się na Cmentarzu Centralnym w Wiedniu [1]. Porucznik ze starszeństwem z 1 lipca 1927 roku w korpusie oficerów żandarmerii. Do 22 grudnia 1934 roku pełnił służbę w 8 dżand.


  7. ↑ Grzegorz Ratajczyk nie wymienił 2 Plutonu Żandarmerii Kraków opisując dyslokację żandarmerii wiosną 1939 roku.


  8. ↑ Grzegorz Ratajczyk wykazał Posterunek Żandarmerii Nowy Sącz w składzie Plutonu Żandarmerii Bielsko.


  9. ↑ Grzegorz Ratajczyk wykazał Posterunek Żandarmerii Zakopane w składzie Plutonu Żandarmerii Bielsko.


  10. ↑ Grzegorz Ratajczyk nie wymienił Posterunku Żandarmerii Chorzów opisując dyslokację żandarmerii wiosną 1939 roku.


  11. ↑ Zenon Kazimierz Wysocki urodził się 9 lipca 1903 roku. Porucznik ze starszeństwem z 1 stycznia 1932 roku w korpusie oficerów żandarmerii. W 1932 roku pełnił służbę w CWŻand.


  12. ↑ Grzegorz Ratajczyk wykazał Posterunek Żandarmerii Oświęcim w składzie Plutonu Żandarmerii Katowice.


  13. ↑ Grzegorz Ratajczyk nie wymienił Posterunku Żandarmerii Wadowice opisując dyslokację żandarmerii wiosną 1939 roku.


  14. ↑ Rybka i Stepan 2010 ↓, s. 510.


  15. ↑ Rybka i Stepan 2010 ↓, s. 514.


  16. ↑ Rybka i Stepan 2010 ↓, s. 517.


  17. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 192, 722. Zygmunt Józef Sławikowski urodził się 26 lutego 1903 roku. Podporucznik ze starszeństwem z 1 stycznia 1929 roku w korpusie oficerów żandarmerii.


  18. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 192, 722. Włodzimierz Szaran urodził się 14 kwietnia 1901 roku. Podporucznik ze starszeństwem z 1 lipca 1925 roku w korpusie oficerów rezerwy żandarmerii. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Pszczyna. Posiadał wówczas przydział do 4 dżand.


  19. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 17 marca 1927 roku, s. 86.


  20. ↑ ab Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 150.


  21. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 378.


  22. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 241.


  23. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 285.


  24. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 269.


  25. ↑ Major ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku. W kwietniu 1925 roku przeniesiony z korpusu oficerów żandarmerii do korpusu oficerów piechoty i przydzielony do 71 Pułku Piechoty. Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 45 z 23.04.1925.


  26. ↑ Przeniesiony z 1 dżand. Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 53 z 14.05.1925.


  27. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 380.


  28. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 24, 45 w korpusie oficerów administracji, dział kancelaryjny, został przeniesiony z PKU Pszczyna do PKU Miechów na stanowisko komendanta.


  29. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 379.


  30. ↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 66 z 20.06.1925.


  31. ↑ Aleksander Józef Czanerle urodził się 27 października 1892 roku w Stryju, w rodzinie Adolfa i Marii. 19 marca 1928 roku został awansowany na kapitana ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 roku i 1. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii. 28 września 1933 roku przeniesiony z 10 dżand do 5 dżand. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 28 września 1933 roku, s. 202.


  32. ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 71 z 28 czerwca 1919 roku, poz. 2284.


  33. ↑ Ignacy Musiałkowski urodził się 18 lipca 1884 roku w Piotrkowie. Na podstawie rozkazu Nr 11000 Naczelnej Komendy Armii z 12 lipca 1915 roku został zwolniony z Legionów Polskich, w których pełnił służbę w Żandarmerii Polowej, w stopniu podporucznika (XI ranga) [2].


  34. ↑ Dziennik Urzędowy Ministra Obrony Narodowej z 3 marca 2015 roku, poz. 54.



Bibliografia |



  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].

  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.

  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.

  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.

  • Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.

  • Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1934. [dostęp 2016-06-11].

  • GrzegorzG. Ratajczyk GrzegorzG., Żandarmeria Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej, Toruń: Dom Wydawniczy DUET, 2004, ISBN 83-89706-20-2, OCLC 309915820 .

  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Adiutor”, 2010. ISBN 978-83-86100-83-5.

  • JanJ. Suliński JanJ., Żandarmeria organ bezpieczeństwa armii 1918-1945, Warszawa: Kompas II, 2003, ISBN 83-912638-5-1, OCLC 189611436 .

  • Jan Suliński, Żandarmeria Wojskowa w latach 1918-1947. Szkic organizacyjno-historyczny, Drukarnia Warszawskiego Okręgu Wojskowego, Warszawa 1994.










p • d • e

Żandarmeria II RP



  • Dowództwo Żandarmerii Wojskowej (1920-1921)


  • Wydział 2 Żandarmerii Departamentu Piechoty (1921-1927)


  • Dowództwo Żandarmerii (1927-1939)

  • Centrum Wyszkolenia Żandarmerii


Dywizjony żandarmerii

  • 1 dżand

  • 2 dżand

  • 3 dżand

  • 4 dżand

  • 5 dżand

  • 6 dżand

  • 7 dżand

  • 8 dżand

  • 9 dżand

  • 10 dżand

  • Morski Dywizjon Żandarmerii

  • Dywizjon Żandarmerii KOP



-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
閱讀完整內容

Shark

圖片
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
閱讀完整內容

Wiciokrzew

圖片
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
閱讀完整內容