Olsztyn Główny













































Olsztyn Główny

Olsztyn Główny
Olsztyn Główny

Państwo
 Polska
Miejscowość
Olsztyn
Data otwarcia
 1 grudnia 1872
Poprzednie nazwy
 Allenstein Hauptbahnhof
Dane techniczne
Liczba peronów
 4
Liczba krawędzi
peronowych
 7
Kasy
T
Linie kolejowe


  • 216 Działdowo – Olsztyn Główny

  • 219 Olsztyn Główny – Ełk

  • 220 Olsztyn Główny – Bogaczewo

  • 353 Poznań Wschód – Skandawa




Położenie na mapie Olsztyna


Mapa lokalizacyjna Olsztyna

Olsztyn Główny

Olsztyn Główny






Położenie na mapie Polski


Mapa lokalizacyjna Polski

Olsztyn Główny

Olsztyn Główny






Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego


Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego

Olsztyn Główny

Olsztyn Główny





Ziemia53°47′15″N 20°30′27″E/53,787500 20,507500





Commons
Multimedia w Wikimedia Commons


Portal Portal Transport szynowy

Olsztyn Główny – stacja w Olsztynie, największa w województwie warmińsko-mazurskim. Według klasyfikacji PKP ma kategorię dworca wojewódzkiego. Posiada dworzec kolejowy, 4 zadaszone perony, lokomotywownię i przejście podziemne.




Spis treści






  • 1 Historia


  • 2 Zobacz też


  • 3 Przypisy


  • 4 Linki zewnętrzne





Historia |




Nieistniejący budynek dworca




Infrastruktura kolejowa w okolicach dworca kolejowego Olsztyn


Budowę olsztyńskiego Dworca Głównego ukończono 1 grudnia 1872 roku. Początkowo planowano zlokalizowanie dworca w rejonie zbiegu dzisiejszej ulicy 1 Maja z torami kolejowymi, ponieważ ulica Partyzantów wówczas jeszcze nie istniała. Pomysł ten jednak upadł i dworzec zbudowano w miejscu znacznie oddalonym od miasta - przy Bahnhof Straße (czyli ulica Dworcowa), a dzisiejszej Partyzantów.


W 1902 wydrążono pod torami tunele łączące poszczególne perony. W 1907 uruchomiono pierwszą linię tramwajową, która połączyła dworzec ze Śródmieściem i umożliwiła wygodne skomunikowanie stacji z miastem. W 1911 ukończono elektryfikację budynku dworcowego oraz peronów.


W nocy z 17 na 18 lutego 1945 dworzec spłonął. Przebudowa i modernizacja zniszczonego budynku zakończyła się w 1948 roku. Kształt nowego dworca odbiegał od poprzedniego. Charakterystycznym elementem stała się wieża zegarowa górująca nad pawilonami. Dworzec w takiej postaci służył miastu przez dwadzieścia lat, po czym został rozebrany. Nowy budynek został oddany do użytku w 1971 roku[1]. Architektura budynku jest przykładem stylu panującego w ówczesnym okresie. Rozległa hala kasowa o powierzchni ok. 1000 m² połączona była z mniejszą częścią PKS 2-kondygnacyjną antresolą. Na parterze zaprojektowano obszerną poczekalnie dla podróżnych (dziś znajdują się tam sklepy, pizzeria), natomiast na pierwszym piętrze znajdował się bar WARS - zamknięty pod koniec lat osiemdziesiątych (wraz z kwiaciarnią). Hala kasowa PKP wypełniona była światłem dzięki ścianie wykonanej ze szkła. Konstrukcja dworca jak na owe czasy była nowoczesna i dorównywała sztandarowej inwestycji tamtych lat - Warszawie Centralnej. W całym budynku zastosowano stolarkę aluminiową wraz z podwójnymi szybami. Ciekawym rozwiązaniem było zastosowanie ogrzewania ciepłym powietrzem. Wyloty ogrzewania znajdują się w różnych miejscach, między innymi widoczne są dziś przy wyjściu na pierwszy peron oraz przy kasach. Zgodnie z obowiązującymi ówcześnie przepisami pod podłogą holu zlokalizowano schron. Jedno z wejść widoczne jest do dziś w tunelu łączącym perony.



Zobacz też |


  • Dworzec autobusowy w Olsztynie


Przypisy |




  1. ↑ Martyn Janduła: Olsztyn: Dworce kolejowy i autobusowy razem, ale oddzielnie. Tylko czy lepiej?. W: Transport Publiczny [on-line]. 2017-02-23. [dostęp 2017-11-07].



Linki zewnętrzne |



  • Olsztyn Główny w Ogólnopolskiej Bazie Kolejowej – bazakolejowa.pl




























Olsztyn Główny

Linia 219 Olsztyn Główny-Ełk (0,919 km)

BSicon KBHFaq.svgBSicon STRq.svgBSicon STRq.svg

Olsztyn Zachodni
odległość: 2,183 km

 BSicon BHFq.svg

BSicon STRq.svgBSicon STRq.svgBSicon KBHFeq.svgKlewki

odległość: 9,243 km

Linia 216 Działdowo - Olsztyn Główny (83,283 km)

BSicon KBHFaq.svgBSicon STRq.svgBSicon STRq.svg

Olsztyn Zachodni
odległość: 2,183 km

 BSicon KBHFeq.svg

Linia 353 Poznań Wschód - Żeleznodorożnyj (298,893 km)

BSicon KBHFaq.svgBSicon STRq.svgBSicon STRq.svg

Olsztyn Zachodni
odległość: 2,184 km

 BSicon BHFq.svg

BSicon STRq.svgBSicon STRq.svgBSicon KBHFeq.svgLęgajny

odległość: 8,879 km

Linia 220 Olsztyn Główny - Bogaczewo (0 km)

 BSicon KBHFaq.svg

BSicon STRq.svgBSicon STRq.svgBSicon KBHFeq.svgOlsztyn Zachodni

odległość: 2,18 km



-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
閱讀完整內容

Shark

圖片
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
閱讀完整內容

Wiciokrzew

圖片
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
閱讀完整內容