Beret







Ten artykuł dotyczy nakrycia głowy. Zobacz też: Beret – miejscowość na Węgrzech.



Brazylijski aktor Stênio Garcia w berecie


Beret (z fr. béret, co wywodzi się z regionalnej formy francuskiej, względnie z staroprowansalskiego: berret, dalej z późnej łaciny: birrus – „płaszcz z kapturem”) – miękkie, płaskie, okrągłe nakrycie głowy bez daszka czy otoku, wykonywane z filcu, moheru, aksamitu lub dzianiny; bywa wykończony małym ogonkiem na górze, tzw. antenką.


Na początku beret był głównie męskim nakryciem głowy. W XV wieku upowszechnił się jako nakrycie głowy warstw wykształconych. Z czasem zaczął być noszony przez artystów, przeniknął też do ubioru warstw niższych – żołnierzy zaciężnych, pasterzy, robotników. W XX wieku wszedł także do ubioru kobiecego jako oznaka niezależności i emancypacji.




Spis treści






  • 1 Berety w wojskowości


    • 1.1 Berety w Wojsku Polskim


    • 1.2 Berety w innych polskich służbach mundurowych




  • 2 Zobacz też


  • 3 Przypisy


  • 4 Bibliografia





Berety w wojskowości |




Rosyjscy spadochroniarze w beretach (Wojska Powietrznodesantowe Federacji Rosyjskiej)




Gen. Mieczysław Bieniek w berecie




Żołnierze ŻW w szkarłatnych beretach charakterystycznych dla tej formacji


Berety stanowią część umundurowania wielu jednostek wojskowych na całym świecie. Zazwyczaj żołnierze noszą je przekrzywione na prawą stronę, ale w niektórych armiach europejskich (np. francuskiej) berety noszone są przekrzywione na lewą stronę. Kolor beretu oznacza najczęściej rodzaj formacji wojskowej, do której należy noszący go żołnierz.


Historia użycia beretu w wojsku sięga przynajmniej XVI wieku, gdy ozdobny beret bywał stałym elementem ekstrawaganckiego ubioru landsknechtów. Do formalnego umundurowania współczesnych wojsk wprowadzono beret po raz pierwszy w końcu XIX wieku, kiedy we Francji stworzono oddziały strzelców alpejskich.



Berety w Wojsku Polskim |



 Osobny artykuł: Berety w Wojsku Polskim.

W okresie międzywojennym czarne berety nosili żołnierze jednostek pancernych i zmotoryzowanych. Podczas II wojny światowej od roku 1943 wszystkie jednostki lądowe Polskich Sił Zbrojnych nosiły berety. Wynikało to z zastąpienia przez Brytyjczyków furażerek beretami. W okresie PRL były używane przez żołnierzy Marynarki Wojennej (czarne), oddziałów i pododdziałów czołgów (czarne), powietrznodesantowych i specjalnych (bordowe) oraz jednostki obrony wybrzeża (jasnoniebieskie). Ponadto żołnierze wszystkich rodzajów wojsk do ubrania roboczego nosili beret granatowy.


Po roku 1990 berety stały się typowym elementem umundurowania w Wojsku Polskim.


Zgodnie z przepisami (§ 13. ust 2. oraz § 32. ust. 4. pkt 2) rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 2 grudnia 2004 z późniejszymi zmianami w sprawie wzorów oraz noszenia umundurowania i oznak wojskowych przez żołnierzy zawodowych i kandydatów na żołnierzy zawodowych (Dz. U. z dnia 13 stycznia 2005) w Polsce żołnierze oraz słuchacze uczelni wojskowych noszą berety w kolorach:



  • czarnym – w Marynarce Wojennej i JW Nr 4026, w jednostkach pancernych, pododdziałach czołgów i jednostkach 11 Dywizji Kawalerii Pancernej

  • bordowym – w jednostkach desantowo-szturmowych, powietrznodesantowych i jednostkach wojskowych kawalerii powietrznej

  • niebieskim – w jednostkach obrony wybrzeża i Centrum Szkolenia Na Potrzeby Sił Pokojowych

  • szkarłatnym – w jednostkach Żandarmerii Wojskowej

  • brązowym – w jednostkach obrony terytorialnej (znów stosowane)

  • szarym – w Jednostce Wojskowej Nr 2305 (GROM)

  • zielonym – w pozostałych jednostkach Wojsk Lądowych

  • ciemnozielonym (zielona czerń) – w Wojskach Specjalnych (z wyjątkiem Jednostek Wojskowych Nr 2305 i Nr 4026)[1]


Czarne berety używane są często przez weteranów II wojny światowej z Armii Krajowej. Ponadto spotyka się berety stalowe w niektórych jednostkach przynależących do Sił Powietrznych.



Berety w innych polskich służbach mundurowych |



  • Czarny – Kadeci SAPSP (Szkoły Aspirantów Państwowej Straży Pożarnej) oraz strażacy używają beretów jako część munduru służbowego w którym wykonują swoje czynności. Beret jest noszony na prawą stronę; Straż Graniczna, funkcjonariusze noszący polowe umundurowanie marynarki wojennej[2].

  • Stalowy – Straż Graniczna, funkcjonariusze noszący polowe umundurowanie sił powietrznych[2].

  • Granatowy – SPAP (Samodzielny Pododdział Antyterrorystyczny Policji).

  • Ciemnogranatowy – Agencja Wywiadu[3]

  • Jasnozielony – Straż Graniczna (obecnie zastąpione przez czapki typu kepi).

  • Zielony – Służba Kontrwywiadu Wojskowego[4] i Służba Wywiadu Wojskowego[5].

  • Szafirowy – Biuro Ochrony Rządu; nieistniejące Nadwiślańskie Jednostki Wojskowe MSWiA.



Zobacz też |















  • moherowe berety

  • Zielone Berety

  • czerwone berety

  • Mistrzostwa Świata w Rzucie Beretem

  • Berety w Wojsku Polskim



Przypisy |




  1. Dz.U. 2010 nr 31 poz. 162


  2. ab Dz.U. z 2011 r. nr 70, poz. 375


  3. Dz.U. z 2004 r. nr 13, poz. 113


  4. Dz.U. z 2007 r. nr 40, poz. 254


  5. Dz.U. z 2011 r. nr 40, poz. 253



Bibliografia |


  • Krystyna Kubalska-Sulkiewicz, Monika Bielska-Łach, Anna Manteuffel-Szarota: Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. ISBN 978-83-01-12365-9.



這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

Rikitea

University of Vienna