3 Brygada Ochrony Pogranicza




.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}




































3 Brygada Ochrony Pogranicza


Historia

Państwo

 II Rzeczpospolita
Sformowanie

1924
Rozformowanie

1929
Dowódcy
Pierwszy
płk Kazimierz Rumsza
Organizacja
Dyslokacja

Wilejka

Formacja

Korpus Ochrony Pogranicza

3 Brygada Ochrony Pogranicza - wielka jednostka piechoty Korpusu Ochrony Pogranicza.




Spis treści






  • 1 Formowanie i zmiany organizacyjne


  • 2 Struktura organizacyjna brygady


  • 3 Obsada personalna dowództwa brygady


  • 4 Uwagi


  • 5 Przypisy


  • 6 Bibliografia





Formowanie i zmiany organizacyjne |


Na posiedzeniu Politycznego Komitetu Rady Ministrów, w dniach 21-22 sierpnia 1924 roku, zapadła decyzja powołania Korpusu Wojskowej Straży Granicznej. 12 września 1924 roku Ministerstwo Spraw Wojskowych wydało rozkaz wykonawczy w sprawie utworzenia Korpusu Ochrony Pogranicza[1], a 17 września instrukcję określającą jego strukturę[2]. 3 Brygada KOP sformowana została w pierwszym etapie formowania Korpusu Ochrony Pogranicza na podstawie rozkazu L. dz. 12044/O.de B./24 szefa Sztabu Generalnego z dnia 27 września 1924 roku[3]. Zorganizowana została w październiku 1924 roku na terenie ówczesnej Ziemi Wileńskiej. Brygadę formowały okręgi I Warszawa, III Grodno i IX Brześć. W skład 3 Brygady KOP weszły: 1 batalion graniczny „Budsław”, 5 batalion graniczny „Łużki”, 7 batalion graniczny „Podświle”, 10 batalion graniczny „Krasne”, 1 szwadron kawalerii „Budsław”, 6 szwadron kawalerii „Łużki”, 7 szwadron kawalerii „Podświle”, 8 szwadron kawalerii „Krasne”[4].


Przegrupowanie do miejsca przeznaczenia rozpoczęła 27 października 1924 roku i rozwinęła się w pasie na południu od Rakowa do styku granicy polsko-radziecko-łotewskiej na zachód od Leonpola[4]. Ochraniała pas o szerokości 344 km i głębokości 30 km[4]. Dowództwo brygady rozmieszczono w Wilejce[4][5].


W 1926 roku w strukturze brygady zorganizowana została szkoła podoficerska dla niezawodowych podoficerów piechoty[6]. Szkoła stacjonowała w Budsławiu przy 1 batalionie granicznym[7].


Latem 1927 roku ze składu 2 Brygady OP wyłączone zostały 6 batalion graniczny i 2 szwadron z Iwieńca i podporządkowane dowódcy 3 Brygady OP. Ponadto w skład brygady wszedł nowo powstały 28 batalion odwodowy w Wołożynie. Natomiast z dwóch batalionów granicznych (5 i 7) oraz dwóch szwadronów kawalerii (6 i 7) sformowana została 3 Półbrygada Ochrony Pogranicza.


W 1928 roku brygada ochraniała odcinek granicy państwowej długości 761,994 kilometrów[8]. Latem tego roku zlikwidowana została szkoła podoficerska. W jej miejsce, oraz w miejsce identycznych szkół funkcjonujących w pozostałych brygadach, utworzony został Batalion Szkolny KOP w twierdzy Osowiec[6].


Aby zapewnić odpowiednią ilość żołnierzy o wyszkoleniu saperskim, z dniem 1 kwietnia 1928 roku utworzono brygadowy ośrodek wyszkolenia pionierów przy 1 batalionie granicznym w Budsławiu[8].


Latem 1929 roku brygada została rozformowana. Z dwóch batalionów (6 i 28) oraz jednego szwadronu kawalerii (2) utworzony został pułk KOP „Wołożyn” i podporządkowany dowódcy 2 Brygady OP, przemianowanej na Brygadę KOP „Nowogródek”. 3 Półbrygada Ochrony Pogranicza przemianowana została na pułk KOP „Głębokie”. Z pozostałych dwóch batalionów (1 i 10) oraz dwóch szwadronów (1 i 8) sformowany został pułk KOP „Wilejka”. Oba pułki podporządkowane zostały dowódcy 6 Brygady OP, przemianowanej na Brygadę KOP „Wilno”.



Struktura organizacyjna brygady |




Koszary dowództwa 3 Brygady KOP ~ 1926


Struktura organizacyjna brygady w 1924 roku[3][a]



  • Dowództwo 3 Brygady Ochrony Pogranicza w Wilejce


  • 5 batalion graniczny w m. Łużki

  • 6 szwadron w m. Łużki


  • 7 batalion graniczny w m. Podświle


  • 7 szwadron w m. Podświle


  • 1 batalion graniczny w m. Budsław

  • 1 szwadron w m. Budsław


  • 10 batalion graniczny w m. Krasne


  • 8 szwadron w m. Krasne

  • pluton żandarmerii przy 3 BOP


Struktura organizacyjna brygady w dniu 31 grudnia 1927 roku[9][5]



  • Dowództwo 3 Brygady Ochrony Pogranicza w Wilejce

  • 3 Półbrygada Ochrony Pogranicza w Podświlu


  • 1 batalion graniczny w Budsławiu

  • 1 szwadron w m. Budsław


  • 10 batalion graniczny w Krasnem

  • 8 szwadron w m. Krasne


  • 6 batalion graniczny w Iwieńcu


  • 2 szwadron w m. Iwieniec


  • 28 batalion odwodowy w Wołożynie

  • szkoła podoficerów niezawodowych

  • pluton żandarmerii przy 3 BOP



Obsada personalna dowództwa brygady |


Dowódcy brygady


  • płk rez. pow. do sł. czyn. Kazimierz Rumsza (X 1924 – V 1926[10])

  • ppłk piech. Bolesław Pytel (p.o. 25 IV – 29 V 1926[11])

  • płk piech. Jan Skorobohaty-Jakubowski (V 1926[12] – 5 I 1928[11])

  • płk piech. Wincenty Nowaczyński (5 I 1928[11] – VII 1929 → dowódca 1 Brygady OP)


I oficerowie sztabu brygady



  • mjr piech. Wacław Budrewicz (2 I 1925 – 1926 → dowódca 22 baonu granicznego)

  • ppłk SG Kazimierz Florek



Uwagi |




  1. Pododdziały przedstawione zostały w układzie geograficznym, od północy ku południowi.



Przypisy |




  1. Prochwicz 2003 ↓, s. 11-12.


  2. Dominiczak 1992 ↓, s. 111.


  3. ab Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 23.


  4. abcd Prochwicz 3/1994 ↓, s. 150.


  5. ab Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 4/1927.


  6. ab Prochwicz 3/1994 ↓, s. 153.


  7. Bereza i Szczepański 2014 ↓, s. 54.


  8. ab Bereza i Szczepański 2014 ↓, s. 51.


  9. Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 31.


  10. Dziennik Personalny MSWojsk nr 20 z 8 V 1926, s. 154.


  11. abc Wiśniewska i Promińska 2013 ↓, s. 8.


  12. Dziennik Personalny MSWojsk nr 20 z 8 maja 1926, s. 154.



Bibliografia |



  • Hubert Bereza, Kajetan Szczepański: Centralna Szkoła Podoficerska KOP. Grajewo: Towarzystwo Przyjaciół 9 PSK, 2014. ISBN 978-83-938921-7-4.

  • Henryk Dominiczak: Granica wschodnia Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1919-1939. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1992. ISBN 83-01-10202-0.

  • Jerzy Prochwicz, Andrzej Konstankiewicz, Jan Rutkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Barwa i Broń, 2003. ISBN 83-900217-9-4.


  • Jerzy Prochwicz. Korpus Ochrony Pogranicza w przededniu wojny, Część I. Powstanie i przemiany organizacyjne KOP do 1939 r. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3 (149), s. 148-160, 1994. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182. 


  • Jerzy Prochwicz. Korpus Ochrony Pogranicza w przededniu wojny, Część II. Przemiany organizacyjne i przygotowania wojenne KOP w 1939 roku. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 4 (150), s. 148-160, 1994. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182. 

  • Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939 roku. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.


  • Jerzy Prochwicz. Walki oddziałów KOP na obszarach północno-wschodniej Polski. „Białoruskie Zeszyty Historyczne”. 13, 2000. Białystok. ISSN 1232-7468. 

  • Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].

  • Komunikaty dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza z lat 1927 (z uzupełnieniami i poprawkami), 1928, 1932, 1934 (z uzupełnieniami i poprawkami) i 1938 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.





這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

Rikitea

University of Vienna