Łubieńscy herbu Pomian
Łubieńscy herbu Pomian, polski ród szlachecki wywodzący się od Jana Łubieńskiego z Łubnej koło Kalisza, który żył w XVI wieku. Seweryn Uruski pisał, że jest jednego pochodzenia z Cieńskimi. Pod koniec XVIII wieku Łubieńscy osiągnęli status magnacki.
Ród ten posiadał na przestrzeni dziejów liczne majątki ziemskie położone w województwie kaliskim i sieradzkim, m.in.: Przeręb, Kalinowa, Sieradz, Dubna, Szczytniki, Brodzyna, Łubna, Klobia, Bogumiłowicze, Okuniew, Kazimierz, Guzów, Ostrowiec, Ruchna, Gole.
W Ruchnie znajduje się park założony w 1925 r. według projektu Waleriana Kronenberga wykonany na polecenie Łubieńskich. W części parkowej znajdowały się dwa budynki: pałac z oranżerią, murowany, jednopiętrowy, kryty blachą (spłonął w 1945 r.) oraz kuchnia dworska (obecnie budynek mieszkalny). W parku Rucheńskim występuje rzadki okaz miłorzębu japońskiego.
Tytuł hrabiego otrzymał dożywotnio Feliks Łubieński. Drugie jego małżeństwo z Teklą Teresą Bielińską, h. Junosza wniosło mu w posagu jurydykę Bielino oraz barokowy Pałac Bielińskich, autorstwa Jakuba Fontany, potem znany jako Pałac Łubieńskich przy ulicy Królewskiej w Warszawie.