Jimy Szymanski
| ||
Państwo | Wenezuela | |
Data i miejsce urodzenia | 15 września 1975 Caracas | |
Wzrost | 175 cm | |
Masa ciała | 77 kg | |
Gra | praworęczny | |
Status profesjonalny | 1994 | |
Zakończenie kariery | 2008 | |
Gra pojedyncza | ||
Wygrane turnieje | 0 | |
Najwyżej w rankingu | 160 (15 listopada 1999) | |
US Open | 1R (1996, 1997) | |
Gra podwójna | ||
Wygrane turnieje | 0 | |
Najwyżej w rankingu | 187 (19 czerwca 2000) |
Dorobek medalowy | |||||||||||||
|
Jimy Szymanski Ottaviano (ur. 15 września 1975 w Caracas) – wenezuelski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Atlanty (1996) i Sydney (2000).
Spis treści
1 Kariera tenisowa
1.1 Zwycięstwa w turniejach ATP Challenger Tour w grze pojedynczej
2 Przypisy
3 Bibliografia
Kariera tenisowa |
Występując w gronie juniorów został finalistą Wimbledonu 1993 w grze pojedynczej chłopców, a w rankingu juniorów najwyżej był na 3. miejscu.
W 1994 został tenisistą zawodowym, a po raz ostatni zagrał w profesjonalnym turnieju w 2008. Wygrał 2 turnieje ATP Challenger Tour w grze pojedynczej i podwójnej. Dwukrotnie wystąpił w zawodach Wielkiego Szlema, US Open 1996 i US Open 1997 odpadając w 1 rundach, najpierw z Pete’em Samprasem, a potem z Fernandem Meligenim.
W 1996 zagrał w konkurencji gry pojedynczej na igrzyskach olimpijskich w Atlancie odpadając w 1 rundzie po porażce z Wayne’em Blackiem. Cztery lata później wystąpił w rozgrywkach gry podwójnej na igrzyskach olimpijskich w Sydney, partnerując José de Armasowi. Wenezuelska para doszła do 2 rundy eliminując najpierw Chorwatów Maria Ančicia i Gorana Ivaniševicia, a odpadła po porażce z późniejszymi triumfatorami Kanadyjczykami Sébastienem Lareau i Danielem Nestorem[1].
W 1995 Szymanski zdobył srebrny medal w deblu i brązowy w singlu na igrzyskach panamerykańskich w Mar del Plata.
W latach 1992–2006 reprezentował Wenezuelę w Pucharze Davisa, rozgrywając łącznie 63 meczów, z których w 30 zwyciężył.
W rankingu gry pojedynczej najwyżej był na 160. miejscu (15 listopada 1999), a w klasyfikacji gry podwójnej na 187. pozycji (19 czerwca 2000).
Zwycięstwa w turniejach ATP Challenger Tour w grze pojedynczej |
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 9 czerwca 1996 | Szczecin | Ceglana | Nuno Marques | 2:6, 6:3, 6:3 |
Zwycięzca | 2. | 15 października 2000 | Tulsa | Twarda | Raemon Sluiter | 7:6(5), 6:7(5), 7:6(3) |
Przypisy |
↑ Jimy Szymanski Bio, Stats, and Results, Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2017-08-27] (ang.).
Bibliografia |
- Profil na stronie ATP (ang.). atpworldtour.com. [dostęp 27 sierpnia 2017].
- Profil na stronie ITF (ang.). itftennis.com. [dostęp 27 sierpnia 2017].
- Profil na stronie Pucharu Davisa (ang.). daviscup.com. [dostęp 27 sierpnia 2017].