Egftnjytyk

Droga gminna o nawierzchni twardej, wykonanej z masy bitumicznej.

Droga gminna (w skrócie DG) – jedna z czterech kategorii dróg publicznych w Polsce, stanowiąca własność właściwego samorządu gminnego.

Do dróg gminnych zalicza się drogi o znaczeniu lokalnym niezaliczone do innych kategorii (tj. dróg powiatowych, dróg wojewódzkich i dróg krajowych), stanowiące uzupełniającą sieć dróg służących miejscowym potrzebom, z wyłączeniem dróg wewnętrznych [definicja na podstawie art. 7 ustawy z dnia 20 marca 1985 roku o drogach publicznych (Dz.U. z 2018 r. poz. 2068)]. Zaliczenie do kategorii dróg gminnych następuje w drodze uchwały rady gminy, po zasięgnięciu opinii właściwego terytorialnie zarządu powiatu, a ustalenie przebiegu dróg gminnych następuje w drodze uchwały rady gminy.

Zgodnie z ustawą z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2018 r. poz. 1990) oraz rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 23 września 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków zarządzania ruchem na drogach oraz wykonywania nadzoru nad tym zarządzaniem (Dz.U. z 2003 r. nr 177, poz. 1729), organem zarządzającym ruchem na drogach gminnych jest starosta, a organem sprawującym nadzór nad zarządzaniem ruchem – wojewoda, z wyjątkiem dróg położonych w granicach administracyjnych miast na prawach powiatu, gdzie zarządcą ruchu na wszystkich drogach publicznych, z wyjątkiem autostrad i dróg ekspresowych, jest prezydent miasta.

Drogom gminnym w Polsce nadaje się jedną z pięciu możliwych klas: GP, G, Z, L, lub D.

Każda droga gminna w Polsce posiada indywidualny numer ewidencyjny, składający się z sześciu cyfr i jednej litery, stanowiącej wyróżnik województwa, na terenie którego przebiega dana droga. Owe wyróżniki województw to:

• 
  B – dla dróg gminnych, zlokalizowanych w granicach administracyjnych województwa podlaskiego
  


• 
  C – dla dróg gminnych, zlokalizowanych w granicach administracyjnych województwa kujawsko-pomorskiego
  


• 
  D – dla dróg gminnych, zlokalizowanych w granicach administracyjnych województwa dolnośląskiego
  


• 
  E – dla dróg gminnych, zlokalizowanych w granicach administracyjnych województwa łódzkiego
  


• 
  F – dla dróg gminnych, zlokalizowanych w granicach administracyjnych województwa lubuskiego
  


• 
  G – dla dróg gminnych, zlokalizowanych w granicach administracyjnych województwa pomorskiego
  


• 
  K – dla dróg gminnych, zlokalizowanych w granicach administracyjnych województwa małopolskiego
  


• 
  L – dla dróg gminnych, zlokalizowanych w granicach administracyjnych województwa lubelskiego
  


• 
  N – dla dróg gminnych, zlokalizowanych w granicach administracyjnych województwa warmińsko-mazurskiego
  


• 
  O – dla dróg gminnych, zlokalizowanych w granicach administracyjnych województwa opolskiego
  


• 
  P – dla dróg gminnych, zlokalizowanych w granicach administracyjnych województwa wielkopolskiego
  


• 
  R – dla dróg gminnych, zlokalizowanych w granicach administracyjnych województwa podkarpackiego
  


• 
  S – dla dróg gminnych, zlokalizowanych w granicach administracyjnych województwa śląskiego
  


• 
  T – dla dróg gminnych, zlokalizowanych w granicach administracyjnych województwa świętokrzyskiego
  


• 
  W – dla dróg gminnych, zlokalizowanych w granicach administracyjnych województwa mazowieckiego
  


• 
  Z – dla dróg gminnych, zlokalizowanych w granicach administracyjnych województwa zachodniopomorskiego
  

Według stanu na dzień 31 grudnia 2015 w Polsce istniało 246 142,7 km dróg gminnych, z czego 127 857,6 km stanowiły drogi o nawierzchni twardej, a 118 285,1 km – drogi gruntowe^[1].

Przypisy |

Linki zewnętrzne |

• Opis organów zarządzających drogami (pol.). [dostęp 2018-02-28].


• Opis organów zarządzających ruchem (pol.). [dostęp 2018-02-28].