Egftnjytyk

Ten artykuł dotyczy sekcji piłkarskiej. Zobacz też: ŁKS – klub sportowy.

ŁKS Łódzki Klub Sportowy
Herb ŁKS-u
Pełna nazwa	Łódzki Klub Sportowy
Przydomek	Rycerze Wiosny[1]
Maskotka	Rycerz Bodzio
Barwy	biało-czerwono-białe
Data założenia	1908 (zawiązanie struktur klubowych) 1909 (formalna rejestracja)
Debiut w najwyższej lidze	3 kwietnia 1927 ŁKS – Klub Turystów Łódź 2:0[2]
Liga	I liga
Adres	aleja Unii Lubelskiej 2 94-020 Łódź
Stadion	Stadion przy al. Unii Lubelskiej 2 Łódź
Numer KRS	0000456408
Prezes	Tomasz Salski
Trener	Kazimierz Moskal
Asystent trenera	Maciej Musiał
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Łódzki Klub Sportowy – polski klub piłkarski w Łodzi. Działania organizacyjne na rzecz jego powstania rozpoczęły się w 1908, jednakże oficjalnie został zarejestrowany w rok później. Pozostaje najstarszym istniejącym łódzkim klubem sportowym, a także jest jednym z założycieli Ligi Polskiej (1927). ŁKS zdobył dwa razy mistrzostwo Polski (1958 i 1998) oraz raz Puchar Polski (1957). Łódzki Klub Sportowy zajmuje 6. miejsce w Tabeli wszech czasów Ekstraklasy.Do historii przeszła rywalizacja tego klubu z rywalem zza miedzy-Widzewem Łódź.Kibice obu klubów głoszą wobec siebie wzajemną nienawiść i dlatego podczas derbów często dochodzi do zadym na stadionach i poza nimi.Bilans spotkań między tymi drużynami jest ciekawy.Pierwsze starcie w historii odbyło się 17 marca 1926 roku.Wówczas wygrał Łks 0:3.Potem los uśmiechnął się do Widzewa, bo obecny bilans wygląda następująco.Na 73 spotkania aż 27 wygrał Widzew, 27 zakończyło się remisem, a 19 razy triumfował Łks.

Kalendarium najważniejszych wydarzeń |

Kamień upamiętniający pierwszy mecz Ligi Polskiej, Klub Turystów – ŁKS

Drużyna ŁKS w drodze na mecz; zdjęcie wykonano w 1936 roku

• 1908 – działania organizacyjne na rzecz powstania klubu z inicjatywy Henryka Lubawskiego, Arnolda Heimana i Jerzego Hirszberga.


• 1909 – rejestracja stowarzyszenia 14 sierpnia 1909.


• 1912 – pierwsze zwycięstwo w mistrzostwach Łodzi w piłce nożnej – Lodzer Fussball Verband.


• 1913 – kolejne zwycięstwo w tych samych mistrzostwach.


• 1921 – udział w pierwszych Mistrzostwach Polski.


• 1922 – pierwszy medal w MP (brąz), do spółki z Cracovią.


• 1924 – Wawrzyniec Cyl pierwszym reprezentantem Polski w barwach ŁKS.


• 1927 – udział w premierowej edycji Ligi Polskiej, 3 kwietnia w pierwszym meczu Ligi Polskiej ŁKS zmierzył się z Klubem Turystów Łódź.


• 1938 – Antoni Gałecki, jako pierwszy z piłkarzy z al. Unii, bierze udział w mistrzostwach świata; pierwszy spadek do niższej klasy rozgrywkowej – wówczas A klasa.


• 1947 – awans do pierwszej edycji MP po II wojnie światowej.


• 1952 – ŁKS spada ponownie, tym razem do II ligi.


• 1953 – powrót do ekstraklasy po zaledwie jednym roku absencji.


• 1954 – zdobycie wicemistrzostwa Polski.


• 1957 – zdobycie Pucharu Polski i 3. miejsca w mistrzostwach Polski.


• 1958 – zdobycie pierwszego mistrzostwa Polski.


• 1968 – spadek do II ligi.


• 1971 – awans do I ligi.


• 1974 – Mirosław Bulzacki i Jan Tomaszewski pierwszymi medalistami mistrzostw świata w barwach ŁKS.


• 1993 – 3. miejsce w sezonie 1992/1993.


• 1994 – finał Pucharu Polski i Superpucharu Polski
  


• 1998 – zdobycie drugiego Mistrzostwa Polski i finał Superpucharu Polski oraz udział w eliminacjach do Ligi Mistrzów UEFA, gdzie łodzianie ulegli przyszłym triumfatorom tych rozgrywek Manchesterowi United.


• 2000 – po 29. latach nieprzerwanej gry w I lidze, ŁKS spada do II ligi.


• 2006 – ŁKS po 6. latach przerwy awansuje do ekstraklasy.


• 2009 – degradacja ŁKS do I ligi z powodu nieotrzymania licencji na grę w Ekstraklasie (klub zajął 7. miejsce w lidze na zakończenie sezonu).


• 2011 – powrót do ekstraklasy (mistrzostwo rozgrywek I ligi)


• 2012 – ŁKS opuszcza szeregi ekstraklasy po zaledwie jednym sezonie.


• 2013 – ŁKS wycofuje się z rozgrywek w I lidze z powodu problemów finansowych, na skutek czego w kolejnym sezonie rozpoczyna grę od IV ligi.


• 2014 – awans do III ligi.


• 2017 – awans do II ligi.


• 2018 – awans do I ligi
  

Sukcesy |

Zdobyte trofea w rozgrywkach Polski (Stan na 2016)
Rozgrywki	Osiągnięcie	Razy	Sezon(y)
Mistrzostwo	I miejsce	2	1958, 1998
	II miejsce	1	1954
	III miejsce	3	1922, 1957, 1993
Puchar	zdobywca	1	1957
	finalista	1	1994

Sukcesy juniorów w mistrzostwach Polski

• 
  3x Mistrz Polski juniorów starszych U-19 : 1962,1983,1999


• 
  2x Mistrz Polski juniorów młodszych U-17 : 1987 (spartakiada młodzieży), 1994, 1999


• 
  3x Wicemistrz Polski juniorów U-17 : 1953, 1955, 2002

Klubowe rekordy |

• 
  Debiut w ekstraklasie: 3 kwietnia 1927 vs Klub Turystów Łódź 2:0


• 
  Najwyższe zwycięstwo: 13:2 vs PKS Szczecin, mistrzostwa Polski 1947


• 
  Najwyższe ligowe zwycięstwo: 8:1 vs Lech Poznań, 10 sierpnia 1957 w Łodzi


• 
  Najwyższa przegrana: 0:7 vs Stal Mielec (8 sierpnia 1973) w Mielcu


• 
  Najwięcej ligowych występów: Marek Chojnacki, 452, 1978–1996 (rekord Polski wśród zawodników grających w jednym klubie)


• 
  Najwięcej bramek w ekstraklasie: Władysław Król, 104, 1928–1938


• 
  Najwięcej bramek w jednym sezonie w ekstraklasie: Henryk Herbstreit, 23, 1931


• 
  Najwięcej występów w reprezentacji Polski: Jan Tomaszewski, 62, 1971-1981


• 
  Królowie strzelców ekstraklasy: Władysław Soporek, 19, 1958; oraz Mirosław Trzeciak, 18, 1997


• 
  Lata gry w Ekstraklasie (do sezonu 2007/2008 pod nazwą I liga): 65 (1927–1938, 1948–1952, 1954–1967/68, 1971/72–1999/00, 2006/07–2008/09, 2011/2012)


• 
  Lata gry w I lidze (do sezonu 2007/2008 pod nazwą II liga): 13 (1939, 1953, 1968/69–1970/71, 2000/01–2005/06, 2009/10–2010/11, 2012/2013)

Najlepsi strzelcy ŁKS w poszczególnych sezonach |

Przydomek Rycerze Wiosny |

Przydomek Rycerze Wiosny piłkarze ŁKS zawdzięczają osobie Jerzego Zmarzlika. 7 kwietnia 1957 łodzianie wysoko pokonali na wyjeździe (5:1) drużynę zabrzańskiego Górnika, grając przez prawie całe spotkanie w osłabieniu^[3]. Nazajutrz po tym wielkim triumfie, wspomniany przed chwilą Zmarzlik, będący wówczas z-cą redaktora naczelnego Przeglądu Sportowego, sprawozdaniu z tego meczu nadał znamienny tytuł: Panowie, kapelusze z głów! Tak grają Rycerze Wiosny, tym samym nadając ełkaesiakom miano, które przylgnęło do nich na zawsze^[1].

Przydomek Rycerze Wiosny nie był pierwszym jaki używano w stosunku do piłkarzy Łódzkiego Klubu Sportowego. W początkach istnienia określano ich mianem Szulcowych, ze względu na rozgrywanie meczów w Pasażu Szulca (dziś 1 Maja), a po odzyskaniu niepodległości przez długi czas Czerwonymi, bo koszulki takiego koloru zakładali do gry^[4].

Klubowy herb |

Symbolem nieodzownie związanym z Łódzkim Klubem Sportowym jest Przeplatanka, która pojawiła się w samych początkach istnienia klubu^[5]. Drugim, równie znanym herbem klubu jest biało-czerwono-biała chorągiewka z wypisanymi na niej literami ŁKS. Oba powyższe znaki były przez pewien czas zajęte przez komornika^[6]. W zamian za nie niektóre z sekcji łódzkiego klubu używały loga zastępczego (biało-czerwono-biała tarcza z napisem ŁKS i datą powstania – 1908)^[7]. W 2012 akcjonariuszom klubu udało się odzyskać utracone symbole^[8][9].

Barwy |

• 
  czarno-białe (początki istnienia klubu)


• 
  czerwone (okres dwudziestolecia międzywojennego)


• 
  zielone (lata 50 XX wieku; reorganizacja sportu w Polsce)


• 
  biało-czerwono-białe (dziś)^[4]
  

Historyczne nazwy |

• 
  1908 – Łodzianka


• 
  1908 – Łódzki Klub Sportowy


• 
  13.03.1949 – ŁKS Włókniarz (fuzja z Dziewiarskim Klubem Sportowym oraz Stowarzyszeniem Sportowym Włókniarz]


• 
  1956 – powrót do nazwy ŁKS^[10]
  

Stadion |

 Osobny artykuł: Stadion Miejski w Łodzi.

Stary stadion ŁKS; widok na wschodnią trybunę, tzw. „Galerę”

Po powstaniu klubu w 1908, ełkaesiacy rozgrywali mecze przeważnie na boiskach należących do klubów niemieckich^[11] i krótko przy al. Szulca (dziś: 1-go Maja). Sytuacja ta zmieniła się w kilka lat później. 16 maja 1912 oficjalnie otwarto pierwsze boisko ŁKS, które znajdowało się przy ul. Srebrzyńskiej. Zostało ono ofiarowane bezinteresownie władzom klubu przez Towarzystwo Akcyjne I.K. Poznański^[12]. Wybuch I wojny światowej i działania wojenne spowodowały, że w 1918 łodzianie zostali ponownie bez obiektu, na którym mogliby rozgrywać mecze.

W 1922 z inicjatywy m.in. Józefa Wolczyńskiego^[11], późniejszego prezesa ŁKS oraz Aleksego Rżewskiego, pierwszego prezydenta Łodzi po odzyskaniu niepodległości, powołano komitet, który miał na celu doprowadzić do wybudowania Parku Sportowego dla Łódzkiego Klubu Sportowego, w którego skład miał wchodzić także stadion. Jego budowa trwała do 1924. Pierwszym meczem jaki na nim rozegrano był mecz międzypaństwowy, Polska kontra Turcja^[13].

Stadion przechodził kilka modernizacji^[14]. Najważniejsze z nich miały miejsce na przełomie lat 60. i 70. XX wieku, kiedy to wybudowano jupitery oraz trybunę na 10 tys. miejsc wraz ze znajdującą się pod nią halą sportową^[11]. Od czerwca 2007 obiekt należy do Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji w Łodzi^[15], spółki należącej do miasta.

W niedzielę 2 sierpnia 2015 uroczyście otwarto nowy stadion, położony w odległości kilkudziesięciu metrów od starego. W pierwszym pojedynku na nowo wybudowanym obiekcie ŁKS pokonał Pogoń Lwów 2:1, a inauguracyjną bramkę zdobył napastnik Rycerzy Wiosny, Adam Patora^[16].

• 
  Adres: al. Unii Lubelskiej 2, 94-020 Łódź


• 
  Pojemność: 5700 miejsc (wszystkie zadaszone)


• 
  Oświetlenie: brak


• 
  Wymiary boiska: 105 × 70 m


• 
  Nawierzchnia: naturalna trawiasta


• 
  Dodatkowe wyposażenie: podgrzewana murawa


• 
  Okres budowy: 2013–2020

ŁKS w poszczególnych sezonach |

Wyniki ze wszystkich sezonów ŁKS^[17]:

Sezon	Rozgrywki okresu zaborów
1911	Premierowy udział w rozgrywkach o mistrzostwo Łodzi – Lodzer Fußball Verband
1912	mistrzostwo Łodzi – rozgrywki Lodzer Fußball Verband
1913	mistrzostwo Łodzi – rozgrywki Lodzer Fußball Verband
Sezon	Rozgrywki ligowe (mistrzowskie)		Uwagi	Puchar Polski (rozgrywki centralne)	Rozgrywki europejskie
	Liga				Puchar	Etap
1921	Mistrzostwa Polski	5	1. miejsce w łódzkiej Klasie A	Nie rozgrywano	Nie rozgrywano
1922	Mistrzostwa Polski	3	1. miejsce w łódzkiej Klasie A 2. miejsce w grupie północnej, brak awansu do finału; brązowy medal ex aequo z Cracovią Kraków.
1923	Mistrzostwa Polski	5-6	1. miejsce w łódzkiej Klasie A 3. miejsce w gr. zachodniej, brak awansu do finału.
1924	Klasa A (gr. łódzka)	1/5	W sezonie 1924 mistrzostw Polski nie przeprowadzono. ŁKS awansował do Mistrzostw Polski 1925.
1925	Mistrzostwa Polski	4-6	2. miejsce w gr. południowej, brak awansu do ścisłego finału.
1926	Klasa A (gr. łódzka)	2/6	Po sezonie ŁKS współtworzył Ligę.	GR-III
1927	Liga	7/14	ŁKS zagrał w pierwszym historycznym meczu polskiej ekstraklasy.	Nie rozgrywano
1928	Liga	11/15
1929	Liga	5/13
1930	Liga	10/12
1931	Liga	6/12
1932	Liga	4/12
1933	Liga	5/12
1934	Liga	8/12
1935	Liga	6/11
1936	Liga	7/10
1937	Liga	8/10
1938	Liga	9/10
1939	Liga okręgowa (gr. łódzka)	1/11	Przegrane eliminacje o awans do Ligi
1940-1945	Rozgrywki zawieszone z powodu II wojny światowej.
1946	Mistrzostwa Polski	4
1947	Mistrzostwa Polski	7-9	3. miejsce w grupie eliminacyjnej, brak awansu do ścisłego finału, uzyskanie prawa do gry w I lidze 1948.
			Najwyższe zwycięstwo w rozgrywkach mistrzowskich: ŁKS – PKS Szczecin 13:2.
1948	Liga	8/14
1949	I liga	6/12	Zmiana nazwy na ŁKS-Włókniarz.
1950	I liga	9/12
1951	I liga	9/12		1/4
1952	I liga	12/12	Faza grupowa Pucharu Zlotu Młodych Przodowników.	1/16
1953	II liga	2/14		Nie rozgrywano
1954	I liga	2/11		1/16[18]
1955	I liga	8/12	Powrót do nazwy ŁKS.	1/4	–
1956	I liga	4/12		1/16
1957	I liga	3/12	Najwyższe zwycięstwo w ekstraklasie: 10 sierpnia 1957: ŁKS – Lech Poznań 8:1.	Z
1958	I liga	1/12	Władysław Soporek królem strzelców – 19 goli.	Nie rozgrywano
			Pierwszy tytuł mistrzowski. ŁKS jedenastym klubem mistrzowskim.
1959	I liga	8/12			Puchar Europy	RW
1960	I liga	10/12			–
1961	I liga	9/12
1962	I liga	10/14		1/4
1962/1963	I liga	12/14		1/8
1963/1964	I liga	10/14		1/8
1964/1965	I liga	9/14		1/2
1965/1966	I liga	12/14		1/8
1966/1967	I liga	5/14		1/16
1967/1968	I liga	13/14		1/8
1968/1969	II liga	5/16		1/16
1969/1970	II liga	3/16		1/16
1970/1971	II liga	2/16		1/8
1971/1972	I liga	12/14		1/16
1972/1973	I liga	6/14		1/8
1973/1974	I liga	6/16		1/4
1974/1975	I liga	13/16		1/4	2. miejsce w grupie Pucharu Intertoto(ang.).
1975/1976	I liga	13/16		1/8	–
1976/1977	I liga	7/16	Faza grupowa Pucharu Ligi	1/4
1977/1978	I liga	4/16		1/16
1978/1979	I liga	12/16		1/16
1979/1980	I liga	7/16		1/2
1980/1981	I liga	13/16		1/4
1981/1982	I liga	12/16		1/4
1982/1983	I liga	7/16		1/16	3. miejsce w grupie Pucharu Intertoto(ang.).
1983/1984	I liga	14/16		1/4	–
1984/1985	I liga	6/16		1/4
1985/1986	I liga	8/16		1/2
1986/1987	I liga	9/16		1/2
1987/1988	I liga	4/16		1/4
1988/1989	I liga	10/16		1/8	4. miejsce w grupie Pucharu Intertoto(ang.).
1989/1990	I liga	8/16		1/8	–
1990/1991	I liga	11/16		1/4
1991/1992	I liga	11/18		1/2
1992/1993	I liga	3/18		1/4
1993/1994	I liga	4/18		F
1994/1995	I liga	7/18		1/8	Puchar Zdobywców Pucharów	1/16
1995/1996	I liga	4/18		1/16	–
1996/1997	I liga	6/18	Mirosław Trzeciak królem strzelców – 19 goli.	1/16	Puchar Intertoto	FG
1997/1998	I liga	1/18	Drugi tytuł mistrzowski.	1/16	–
1998/1999	I liga	11/16		1/8	Liga Mistrzów	2RK
					Puchar UEFA	1R
1999/2000	I liga	15/16	1/4 finału Pucharu Ligi.	1/8	–
2000/2001	II liga	12/20	III runda Pucharu Ligi.	1/16
2001/2002	II liga	14/20	II runda Pucharu Ligi.	1/4
2002/2003	II liga	9/18		1/16
2003/2004	II liga	8/18		1R
2004/2005	II liga	9/18		FG
2005/2006	II liga	2/18		1/16
2006/2007	I liga	9/16	Faza grupowa Pucharu Ekstraklasy.	1/8
2007/2008	I liga	11/16	Faza grupowa Pucharu Ekstraklasy.	1/8
2008/2009	Ekstraklasa	16/16	Faza grupowa Pucharu Ekstraklasy.	1/8
			ŁKS zajął 7. miejsce w tabeli, jednak został przesunięty na ostatnie w związku z nieotrzymaniem licencji na grę w ekstraklasie w sezonie 2009/2010
2009/2010	I liga	4/18		1/16
2010/2011	I liga	1/18		1/8
2011/2012	Ekstraklasa	15/16		1/16
2012/2013	I liga	18/18	Drużyna wycofała się z rozgrywek po 22. kolejce.	1/16
2013/2014	IV liga (gr. łódzka)	1/20		–
2014/2015	III liga (gr. łódzko-mazowiecka)	5/18
2015/2016	III liga (gr. łódzko-mazowiecka)	6/18
2016/2017	III liga (gr. I)	2/18	Awans w związku z nieotrzymaniem licencji na rozgrywki II-ligowe przez Drwęcę Nowe Miasto Lubawskie.
2017/2018	II liga	2/18
2018/2019	I liga	/18		?

Europejskie puchary |

Sezon	Rozgrywki	Runda	Klub	Dom	Wyjazd	Ogólnie
1959/60	Puchar Europy	Q	Jeunesse Esch	2–1	0–5	2–6
1994/95	Puchar Zdobywców Pucharów	1R	FC Porto	0–1	0–2	0–3
1996	Puchar Intertoto	Grupa 8	KAMAZ Nabierieżnyje Czełny		0–3	5. miejsce
			Spartak Warna	1–1
			TSV 1860 Monachium		0–5
			Kaučuk Opava	0–3
1998/99	Liga Mistrzów	1Q	Kəpəz Gəncə	4–1	3–1	7–2
		2Q	Manchester United	0–0	0–2	0–2
	Puchar UEFA	1R	AS Monaco	1–3	0–0	1–3

Trenerzy |

 Z tym tematem związana jest kategoria: Trenerzy piłkarzy ŁKS Łódź.

Adam Obrubański – piłkarz i trener ŁKS

Łódzki Klub Sportowy w historii łącznie szkoliło 63. trenerów (stan na 12 września 2014). Najwięcej na ławce zasiadał Władysław Król – 6 razy. Zaraz za nim plasują się: Leszek Jezierski wraz z Ryszardem Polakiem i Markiem Chojnackim – 5. krotnie. Trenerem z najdłuższym stażem jest także legendarny Władysław Król (w sumie ok. 16 lat), za którym znajduje się jego uczeń, także wspomniany w tym akapicie, Leszek Jezierski (ok. 14 lat), słynny Napoleon^[19][20].

W historii klubu z al. Unii Lubelskiej 2 kilka razy zdarzyło się, że pierwszym trenerem drużyny był jednocześnie aktywny zawodnik (w jednym przypadku byli to dwaj piłkarze). Do tego grona zaliczają się: Henryk Panek, Zenon Sienkiewicz, Bernard Miller, Adam Obrubański, Antoni Gałecki do spółki z Władysławem Karasiakiem, Władysław Król oraz Jan Tomaszewski, któremu na zakończenie kariery na krótko powierzono także funkcję trenera.

Obecnie funkcję pierwszego trenera pełni Kazimierz Moskal.

Lista dotychczasowych trenerów piłkarzy ŁKS |

Lp. Imię i nazwisko Okres urzędowania 1. Henryk Panek 1909 1909 2. Zenon Sienkiewicz 1910 1910 3. Bernard Miller 1911 1914 4. Adam Obrubański 1920 1922 5. Lajos Czeizler 1923 1928 6. Karl Linsmayer 1928 1929 7. Zygmunt Otto 1930 1931 8. Emil Loeby 1932 1932 9. Rudolf Křenek 1933 1933 10. Antoni Gałecki Władysław Karasiak 1934 1934 11. Lajos Czeizler 1935 1936 12. Rudolf Schurman 1937 1938 13. Władysław Król Zygmunt Otto 1939 1939 14. Władysław Król 1945 1946 15. Zygmunt Otto 1946 1946 16. Władysław Czyżewski 1946 1946 17. Zygmunt Otto 1947 1948 18. Władysław Król 1949 1949 19. Jan Wiszniowski 1949 1950 20. Władysław Pegza 1951 1951 21. Edward Drapiński 1951 1952 22. Władysław Król 1952 1959 23. Kazimierz Radwański 1960 1960 24. Stanisław Baran 1961 1962 25. Wacław Pegza 1962 1962 26. Władysław Król 1963 1964 27. Tadeusz Foryś 1964 1965 28. Władysław Król 1965 1966 29. Longin Janeczek 1966 1967 30. Wacław Pegza 1967 1968 31. Leszek Jezierski 1968 1968 32. László Hari 1969 1969 33. Józef Walczak 1970 1972 34. Paweł Kowalski 1972 1972 35. Kazimierz Górski 1973 1973 36. Grzegorz Polakow 1974 1974 37. Henryk Sass 1975 1975 38. Stanisław Stachura 1975 1976 39. Longin Janeczek 1976 1976 40. Leszek Jezierski 1976 1978 41. Zygmunt Małolepszy 1978 1978 42. Józef Walczak 1979 1980 43. Marian Geszke 1980 1981 44. Jan Tomaszewski 1981 1981 45. Leszek Jezierski 1981 1984 46. Stanisław Ferszt 1984 1984 47. Zygmunt Gutowski 1985 1987 48. Leszek Jezierski 1987 1990

Lp. Imię i nazwisko Okres urzędowania 49. Zdzisław Ulatowski 1991 1991 50. Wojciech Łazarek 1991 1991 51. Ryszard Polak 1991 1995 52. Jan Tomaszewski 1995 1995 53. Zbigniew Lepczyk 1995 1995 54. Leszek Jezierski 1995 1996 55. Marek Dziuba 1996 1997 56. Ryszard Polak 1997 1998 57. Marek Dziuba 1998 1998 58. Ryszard Polak 1999 1999 59. Bogusław Pietrzak 2000 2000 60. Ryszard Polak 2000 2000 61. Bogusław Pietrzak Adam Topolski 2000 2000 62. Bogusław Pietrzak 2000 2000 63. Ryszard Polak 2000 2000 64. Mirosław Dawidowski 2001 2001 65. Dragan Popović 2001 2001 66. Dariusz Wójtowicz 2001 2002 67. Marek Woziński 2002 2002 68. Włodzimierz Gąsior 2002 2002 69. Bogusław Pietrzak 2002 2003 70. Włodzimierz Tylak 2003 2003 71. Wojciech Borecki 2003 2004 72. Marek Chojnacki 2005 2005 73. Dragan Dostanić 2005 2005 74. Wiesław Wojno 2005 2006 75. Jerzy Kasalik 2006 2006 76. Marek Chojnacki 2006 2007 77. Wojciech Borecki 2007 2007 78. Mirosław Jabłoński 2007 2008 79. Marek Chojnacki 2008 2008 80. Grzegorz Wesołowski 2008 2010 81. Andrzej Pyrdoł 2010 2011 82. Dariusz Bratkowski 2011 2011 83. Michał Probierz 2011 2011 84. Tomasz Wieszczycki 2011 2011 85. Ryszard Tarasiewicz 2011 2012 86. Andrzej Pyrdoł 2012 2012 87. Marek Chojnacki 2012 2013 88. Piotr Zajączkowski 2013 2013 89. Wojciech Robaszek 2013 2014 90. Andrzej Kretek 2014 2014 91. Marek Chojnacki 2014 2015 92. Robert Szwarc 2016 2016 93. Wojciech Robaszek 2016 2016 94. Marcin Pyrdoł 2016 2017 95. Wojciech Robaszek 2017 2018 96. Kazimierz Moskal 2018 urzęduje

Selekcjonerzy reprezentacji |

Kazimierz Górski – trener Łódzkiego Klubu Sportowego w 1973 r.

Spośród wielu trenerów jakich w swojej bogatej historii miał ŁKS, pięciu spośród nich było selekcjonerami reprezentacji. Łodzian i narodową kadrę Polski szkolili: nazywany powszechnie Trenerem Tysiąclecia^[21]Kazimierz Górski (pełnił tę funkcję nieoficjalnie będąc konsultantem, trenerem zaś oficjalnie był Paweł Kowalski)^[22], a także Adam Obrubański (1924; pełnił on funkcję kapitana związkowego, czyli de facto był selekcjonerem), Wojciech Łazarek (1986–1989) i Tadeusz Foryś (pojedyncze mecze w latach 1952, 1963–1964). Z kolei węgierski trener Lajos Czeizler był selekcjonerem Włoch (prowadził tę ekipę podczas mundialu w Szwajcarii w 1954).

Zawodnicy |

 Z tym tematem związana jest kategoria: Piłkarze ŁKS Łódź.

Lista dotychczasowych reprezentantów kraju |

Jan Tomaszewski – rekordzista Rycerzy Wiosny w barwach narodowych

Najwięcej meczów w reprezentacji Polski, spośród zawodników występujących w ŁKS rozegrał Jan Tomaszewski, który zaliczył 60 występów (ogółem 63). Na drugim miejscu znajduje się Marek Dziuba – 51 gier (ogółem 53), a na trzecim Stanisław Terlecki – 29 spotkań. Ostatni z ww. trójki strzelił ponadto najwięcej bramek – 7. W dwudziestoleciu międzywojennym najwięcej spotkań rozegrał Antoni Gałecki, który będąc podporą kadry przez wiele lat (zagrał na IO 1936 oraz MŚ 1938), zanotował na swoim koncie 18 spotkań z orzełkiem na piersi wraz 4. na IO, które nie są jednak wliczane do oficjalnych występów w reprezentacji.

Uczestnicy Igrzysk Olimpijskich |

• 
  Wawrzyniec Cyl – 1924


• 
  Antoni Gałecki – 1936


• 
  Henryk Szczepański – 1960


• 
  Jan Tomaszewski – 1976 (2. miejsce)


• 
  Tomasz Wieszczycki – 1992 (2. miejsce)

Uczestnicy mistrzostw świata |

• 
  Antoni Gałecki – 1938


• 
  Mirosław Bulzacki – 1974 (3. miejsce)


• 
  Jan Tomaszewski – 1974 (3. miejsce), 1978


• 
  Bohdan Masztaler – 1978


• 
  Marek Dziuba – 1982 (3. miejsce)

Rekordziści |

Do niedawna rekordzistą pod względem ilości gier w ekstraklasie był Marek Chojnacki^[23], który tytuł ten dzierżył przez ponad 18 lat. Jego wynik został pobity przez Łukasza Surmę. Chojnacki nadal jest jednak najlepszym piłkarzem pośród tych, którzy przez całą karierę występowali tylko w jednym polskim klubie.

W sierpniu 2014 do elitarnego grona Klubu 100, czyli zawodników z „setką” strzelonych bramek w ekstraklasie, trafił Marek Saganowski^[24], który jest wychowankiem ŁKS.

Laureaci plebiscytów |

Na Piłkarza Roku w Plebiscycie tygodnika Piłka Nożna wybierano Jacka Ziobera (1990) oraz Mirosława Trzeciaka (1998).

Tytuł Odkrycia Roku przyznano piłkarzom ŁKS trzykrotnie. Byli to: Mirosław Bulzacki (1973; premierowa edycja), Stanisław Terlecki (1976; do spółki ze Zbigniewem Bońkiem) oraz Tomasz Kłos (1997).

Ponadto, w 2006 ten sam tygodnik piłkarski wytypował Jedenastkę obcokrajowców roku, w której znalazł się bośniak, Ensar Arifović.

Piłkarze ŁKS wygrywali także Plebiscyt redakcji Sportu, tzw. Złote Buty, które były wręczane najlepszemu piłkarzowi sezonu. Jego laureatami byli: Robert Grzywocz (1958; do spółki z Edwardem Szymkowiakiem), Henryk Szczepański (1960; do spółki z Romanem Koryntem).

Zdobywcy hat-tricka |

Tomaszewski

Szczepański

Gałecki

Chojnacki

Dziuba

Wieszczycki

Suski

Soporek

Ziober

Baran

Sadek

Jedenastka 100-lecia ŁKS-u Łódź

W 2007 z inicjatywy kibiców Łódzkiego KS postanowiono nagrodzić wszystkich piłkarzy, którzy zdołali strzelić w jednym meczu ligowym 3 bramki (tzw. hat-trick), dyplomem oraz melonikiem. Pierwszym piłkarzem, który tego dokonał był Roman Jańczyk (1927). Oprócz niego sztuki tej dokonali także: Stefan Sowiak, Józef Moskal, Wawrzyniec Cyl, Władysław Król, Henryk Herbstreit, Antoni Lewandowski, Henryk Koczewski, Longin Janeczek, Stanisław Baran, Marian Łącz, Joachim Kubocz, Władysław Soporek, Jerzy Wieteski, Henryk Szymborski, Jerzy Sadek, Jerzy Kasalik, Henryk Miłoszewicz, Andrzej Milczarski, Ryszard Robakiewicz, Robert Kozielski, Mirosław Trzeciak, Marek Saganowski, Adam Grad, Radosław Matusiak, Łukasz Mierzejewski, Igor Sypniewski^[25], a także Marcin Mięciel i Adam Patora, który ustrzelił jubileuszowego 50. hat-tricka^[26]. Ostatnim hat-trickiem popisał się Wojciech Łuczak w drugoligowym meczu z Siarką Tarnobrzeg^[27]. Do tej pory trzy bramki w jednym meczu zaliczyło 31 zawodników.

Jedenastka 100-lecia |

W jedenastce stulecia znaleźli się następujący piłkarze: w bramce Jan Tomaszewski, w obronie Marek Dziuba, Henryk Szczepański, Antoni Gałecki, Marek Chojnacki, w pomocy Tomasz Wieszczycki, Piotr Suski, Władysław Soporek, Jacek Ziober i w ataku Stanisław Baran, Jerzy Sadek. Na ławce rezerwowych: Bogusław Wyparło (bramkarz), Tomasz Kłos, Witold Bendkowski, Mirosław Bulzacki, Wawrzyniec Cyl, Mirosław Trzeciak, Stanisław Terlecki (zawodnicy z pola). Pierwszym trenerem wybrano Władysława Króla, na jego asystentów: Leszka Jezierskiego, Pawła Kowalskiego oraz Ryszarda Polaka^[28].

Aktualna kadra |

Stan na 18 października 2018

Nr Poz. Piłkarz 1 1 bramkarzBR Dawid Arndt 2 2 obrońcaOB Jan Sobociński 4 2 obrońcaOB Artur Bogusz 5 2 obrońcaOB Bartosz Widejko 6 3 pomocnikPO Maciej Wolski 7 3 pomocnikPO Patryk Bryła 8 2 obrońcaOB Kamil Rozmus 9 3 pomocnikPO Wojciech Łuczak 10 4 napastnikNA Jewhen Radionow 11 3 pomocnikPO Dani Ramirez 12 1 bramkarzBR Michał Brudnicki 13 3 pomocnikPO Jakub Kostyrka 14 2 obrońcaOB Lukáš Bielák 15 2 obrońcaOB Oskar Koprowski

Nr Poz. Piłkarz 16 3 pomocnikPO Paweł Wojowski 17 3 pomocnikPO Mateusz Gamrot 18 3 pomocnikPO Piotr Pyrdoł 19 3 pomocnikPO Mikołaj Maschera 21 2 obrońcaOB Jan Grzesik 22 4 napastnikNA Kamil Żylski 24 2 obrońcaOB Kamil Juraszek 23 3 pomocnikPO Bartłomiej Kalinkowski 25 1 bramkarzBR Michał Kołba (kapitan) 28 3 pomocnikPO Łukasz Piątek 29 2 obrońcaOB Maksymilian Rozwandowicz 33 1 bramkarzBR Dominik Budzyński 88 4 napastnikNA Rafał Kujawa

Władze klubu |

Zarząd |

• Prezes Zarządu: Tomasz Salski

Pozostali członkowie zarządu |

• Łukasz Bielawski


• Dariusz Łyżwa

Pion organizacyjny klubu |

• dyrektor klubu – Dariusz Lis


• dyrektor sportowy – Krzysztof Przytuła
  

Sztab szkoleniowy i medyczny |

• I trener – Kazimierz Moskal
  


• asystent trenera – Maciej Musiał


• trener bramkarzy – Jacek Janowski


• kierownik drużyny – Jacek Żałoba


• przygotowanie motoryczne – Paweł Drechsler


• lekarz – Krystian Ludwiczak


• fizjoterapeuta – Damian Krajewski

Kibice |

Kibice ŁKS podczas meczu

ŁKS w momencie powstania (1908) stał się pierwszym w Łodzi klubem polskim, w którym uprawiano piłkę nożną, dzięki czemu cieszył się bardzo dużym zainteresowaniem wśród łodzian, w tym przede wszystkim garnącej się do uprawiania sportu młodzieży^[29]. Szerokie i stale rozrastające się grono sympatyków klubu potwierdziło swą znaczącą rolę w kraju w 1932, kiedy to ŁKS wygrał plebiscyt Przeglądu Sportowego dla największej liczby kibiców na meczach swojej drużyny w piłkarskiej I lidze (dziś ekstraklasa), za co dostał zegar świetlny firmy Omega^[30].

Piłkarze ŁKS przez wiele lat byli wspierani w znaczącej liczbie przez swych sympatyków zarówno na meczach rozgrywanych u siebie, jak i na wyjeździe. Na decydujący o tytule mistrza Polski pojedynek w 1958 z Górnikiem Zabrze pojechało prawie 10 tysięcy łodzian^[4]! W latach 70. XX wieku na mecze ŁKS chodziła rekordowa liczba osób – mecze na odnowionym stadionie, w blasku najnowocześniejszych wówczas jupiterów, oglądało ponad 40 tysięcy ludzi^[31].

Także dziś kibice wspierają swój klub. Na początku 2014, na przedsezonowej prezentacji piłkarzy w Atlas Arenie – występujących wówczas w IV lidze – przybyło 3 tys. sympatyków^[32]. Od 2006 działa tzw. Klub 100, którego celem jest wspieranie finansowo-organizacyjne łódzkiego klubu^[33].

Znani sympatycy klubu |

Klub miał i ma nadal liczne grono sympatyków spośród m.in. polityków i artystów, którzy chodzili i chodzą na jego mecze. Wśród nich znajdziemy takie nazwiska jak: Aleksy Rżewski, pierwszy prezydent Łodzi po odzyskaniu niepodległości w 1918, Menachem Bornszatjn ps. „Ślepy Maks”, Ludwik Benoit, Leon Niemczyk, Marian Łącz, O.S.T.R., poeta Ludwik Jerzy Kern oraz popularny pisarz fantasy Andrzej Sapkowski^[4].

Upamiętnienia |

W 2008 Poczta Polska wydała okolicznościowe (na 100. rocznicę powstania Łódzkiego Klubu Sportowego) kartę i znaczek pocztowy^[34][35] oraz stempel^[36]. Na kopercie znajduje się archiwalne zdjęcie byłego piłkarza klubu, Henryka Szymborskiego, który cieszy się ze zdobytego gola; z kolei na znaczku przedstawione są główne dyscypliny sportowe, które miały lub wciąż mają swoje sekcje w klubie: piłka nożna, hokej na lodzie, koszykówka, tenis i siatkówka.

W Łodzi znajdują się także 3 ulice, których patronami są byli piłkarze ŁKS. Uhonorowanymi są: Wawrzyniec Cyl, Antoni Gałecki, oraz Władysław Król^[37]. Ponadto, podobizna ostatniego z nich znajduje się na fresku „Łódź w pigułce”, na którym pojawiły się 33. najbardziej znane i zasłużone dla miasta osoby.

Uwagi |

Przypisy |

Linki zewnętrzne |

• Oficjalna strona Łódzkiego Klubu Sportowego