Egftnjytyk

Ten artykuł dotyczy końca tygodnia. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Zobacz hasło weekend w Wikisłowniku

Weekend (ang. week = „tydzień” oraz end = „koniec”, całość słowa znaczy „koniec tygodnia”) – określenie okresu wolnego od pracy i szkoły, trwającego od piątkowego popołudnia do niedzieli włącznie^[1].

Czasem także do weekendu zalicza się dni świąteczne, które wypadły przed piątkiem lub po niedzieli i wtedy określa się taki okres długim weekendem.

Dzisiejsza koncepcja dwudniowego weekendu pojawiła się na północy Wielkiej Brytanii na początku dziewiętnastego wieku i początkowo była dobrowolnym porozumieniem między właścicielami fabryk i pracownikami, dającym tym drugim wolne sobotnie popołudnie od godziny 14:00, w zamian za gotowość, że w poniedziałek przyjdą do pracy trzeźwi i wypoczęci^[2]. Oxford English Dictionary podaje pierwsze użycie terminu weekend w brytyjskim magazynie Notes and Queries w 1879 roku.

W 1908 roku pierwszy pięciodniowy tydzień pracy w Stanach Zjednoczonych został ustanowiony przez przędzalnię w Nowej Anglii, aby robotnicy żydowscy nie musieli pracować w szabat od zachodu słońca w piątek do zachodu w sobotę. W 1926 roku Henry Ford rozpoczął zamykanie fabryk motoryzacyjnych na całą sobotę i niedzielę. W 1929 roku Amalgamated Clothing Workers of America był pierwszym związkiem zawodowym, który domagał się pięciodniowego tygodnia pracy i udało mu się go uzyskać. Reszta Stanów Zjednoczonych powoli podążyła za nimi, ale dopiero w 1940 r., kiedy wszedł w życie Fair Labor Standards Act z 1938 r. nakazujący maksymalny 40-godzinny tydzień pracy, dwudniowy weekend został przyjęty w całym kraju.

W kolejnych dziesięcioleciach, szczególnie w okresie od lat 40-tych do 60-tych XX w., zwiększyła się liczba krajów, które przyjęły piątkowo – sobotni lub sobotnio – niedzielny weekend, by dostosować się do rynków międzynarodowych.

Zobacz też |

• wolna sobota

Przypisy |